Ἐπίθεσις στὴν Νίκαια:
Ἡ ταὐτότητα μὲ τὸ ὄνομα ἐνὸς Τυνησίου, μὲ ἄδεια παραμονῆς στὴν Γαλλία, εὑρέθη στὸ «τρελλό» φορτηγὸ (© AFP / 15 Ἰουλίου 2016 3:26).
Mohamed Lahouaiej Bouhlel, τὸ ὄνομά του.
Θά πρέπει νά γελάσω ἤ νά κλάψω;
Ἀπὸ τὴν 11η Σεπτεμβρίου 2001, (μὲ τὴν κατάῤῥιψη τῶν διδύμων πύργων στὶς ΗΠΑ) δὲν ἔχει πραγματοποιηθεῖ κάποια τρομοκρατικὴ ἐπίθεσις χωρὶς οἱ ἔνοχοι, ποὺ ὑποτίθεται θέλουν νὰ κρύβονται, νὰ ἀφήνουν πίσω τους τὴν ταὐτότητά τους.
Γιὰ τὸν κοινωνιολόγο Jean-Claude Paye, ἡ ἐπαναλαμβανομένη προφανὴς βλακεία τῶν τρομοκρατῶν πρέπει νὰ ἐρμηνευθῇ ὡς ῥητορικὸ σχῆμα τοῦ καθεστῶτος γιὰ νὰ καθηλώνῃ ἀπὸ ἔκπληξη τοὺς πολῖτες. Ἐπειδὴ ἡ ἐπίσημος ἐκδοχὴ εἶναι παράλογη, δὲν μποροῦμε, δὲν πρέπει νὰ τὴν ἀμφισβητοῦμε.
Attaque de Nice: Passeport, le retour
Ἀπὸ τὶς 11 Σεπτεμβρίου, τὸ «ἀπίθανο» ἔγινε μέρος τῆς καθημερινῆς μας ζωῆς.
Ἔγινε τὸ θεμέλιο τῆς ἀληθείας. Ἡ λογικὴ ἀπαγορεύεται.
Τὸ θέμα δὲν εἶναι νὰ πιστέψῃ ὅ, τὶ λέγεται, ἀλλὰ νὰ ἐνταχθῇς σὲ αὐτὰ ποὺ λέει ἡ φωνὴ ποὺ μιλᾶ, ἀνεξαρτήτως ἀπὸ τὸ ἀδιανόητο τοῦ ἐκπεφρασμένου λόγου. Ὄσο περισσότερο εἶναι κάτι προφανές, τόσο περισσότερο ἡ πίστη σὲ αὐτὸ ποὺ λέγεται πρέπει νὰ εἶναι ἀκλόνητη.
Τὸ ἀπίθανο γίνεται τὸ μέτρο καὶ ἡ ἐγγύησις τῆς ἀληθείας.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.