Ἀποκατάστασις τῆς δημοκρατίας ἀπό …«ἐθνάρχες»;

Σήμερα, θεωρητικῶς, ὁ Ἑλληνισμὸς ἑορτάζει τὴν ἀποκατάστασι τῆς Δημοκρατίας.
Φυσικά, τὸ τί ἀκριβῶς εἶναι ἡ Δημοκρατία στὴν Ἑλλάδα, ἐπιδέχεται πολλὲς καὶ ποικίλες ἐρμηνείες.

Δὲν θὰ ἀναφερθῶ στὴν ἐπάνοδο Ἀνδρέα Παπανδρέου καὶ σὲ ὅλον τὸν συρφετὸ ποὺ τὸν ἠκολούθησε (Μελίνα, Μαγκάκη, Τσοχατζόπουλο κλπ).
Ὁ, μετὰ βαΐων καὶ κλάδων, ἐπανελθὼν «ἐθνάρχης» καὶ «ἐγγυητὴς» τοῦ νέου «πολιτεύματος», μέσα στὸ πρῶτο τρίμηνο τῆς παντοκρατορίας του, «κατῴρθωσε» νὰ ἀπωλέσῃ ἡ Κυπριακὴ Δημοκρατία ἔδαφος 31% περισσότερο ἀπὸ ἐκεῖνο ποὺ ἀπῴλεσε πρὸ τῆς ἐπανόδου του (6%), ἐνᾦ ἠρνήθη πεισματικῶς κάθε στρατιωτικὴ βοήθεια στὸ νησί, μιᾶς καὶ ἡ «Κύπρος ἦταν μακρυά»!!!
(Ὁ Κίμων ὁ Ἀθηναῖος, πρὸ 2500 ἐτῶν, ἔπλευσε ἄμεσα στὴν Κύπρο, μὲ 200 τριήρεις, γιὰ νὰ πολεμήσῃ κατὰ τῶν Περσῶν, προστατεύοντας τὰ συμφέροντα τῆς Ἀθηναϊκῆς Δημοκρατίας), ἀμνήστευσε ἐπιλεκτικῶς τούς, ἔχοντες τεράστιο μερίδιον εὐθύνης στὴν Κυπριακὴ τραγῳδία, ΠτΔ Στρατηγὸ Φαίδωνα Γκιζίκη (ὁρκισθείς, μάλιστα, ἐνώπιόν του), τὸν Α/ΓΕΕΘΑ καθὼς καὶ τοὺς Α/ΓΕΣ, ΓΕΑ καὶ ΓΕΝ, μὴ ἐξαιρουμένου τοῦ Στρατηγοῦ Ἰωάννου Ντάβου, πού, ἐνᾦ ἡ χώρα, πρακτικῶς, ἦταν σὲ κατάστασιν πολέμου, αὐτὸς εἶχε στὸν νοῦ τὴν «ἀποκατάστασι» τῆς Δημοκρατίας κι ὄχι τὰ σύνορα τῆς Πατρῖδος…
Ἔβγαλε τὴν Χώρα ἀπὸ τὸ στρατιωτικὸ σκέλος τοῦ ΝΑΤΟ, μὲ μίαν ἀφελὴ κίνησι ἐντυπωσιασμοῦ, ἀνεγνώρισε τὸ ξενόδουλο ΚΚΕ κι ἐκαλλιέργησε κλίμα δυσπιστίας, ἐὰν ὄχι μίσους καὶ ἀποστροφῆς, τοῦ λαοῦ πρὸς τὶς Ε.Δ..

42 χρόνια μετὰ ὁ νῦν ΠτΔ, πιστὸς στὴν πολιτικὴ παρακαταθήκη τοῦ «ἐθνάρχου», παραθέτει γεῦμα πρὸς τιμὴν τῶν πολιτικῶν «ταγῶν» τῆς χώρας, ἀρνούμενος νὰ προσκαλέσῃ, ἔστῳ καὶ τυπικῶς, τὸν ἀρχηγὸ τῆς τρίτης σὲ ποσοστὸ πολιτικῆς δυνάμεως.

Ἐὰν λοιπὸν ἡ Δημοκρατία εἶναι a la carte, σωστὰ ἑορτάζεται ἡ ἀποκατάστασίς της, μιᾶς καὶ τὸ σύνολον τῶν σημερινῶν της ἐκπροσώπων εἶναι «ἡγέτες» a la carte σὲ μίαν Χώρα ποὺ εἶχε πάντα ἐπιλεκτικὴ μνήμη, ἡγέτες μονίμως κατωτέρους τῶν περιστάσεων, λαὸ ποὺ ἄγεται καὶ φέρεται ἀπὸ τὶς ἐπιθυμίες καὶ ὀρέξεις τοῦ κάθε τυχαρπάστου πολιτικοῦ κηφῆνος καί, φυσικά, ἱστορικὴ πορεία εὐθέως ἀνάλογο τῶν «ἱκανοτήτων» κυβερνώντων καὶ κυβερνωμένων.

Πικρὲς ἀλήθειες, ποὺ δὲν μᾶς ἀρέσει οὔτε νὰ ἀκούγονται ἀλλὰ οὔτε νὰ λέγονται. Ἀλλά, ἀλήθειες.
(Μὴ κάνῃ τὸν κόπο κάποιος λάτρης τοῦ «ἐθνάρχου» νὰ ἀρχίσῃ τὸ βρισίδι ἢ νὰ διαῤῥήξῃ τὰ ἱμάτιά του, ἐκφράζοντας τὶς ἀντιῤῥήσεις του, μιᾶς καὶ οὔτε ἀπὸ βρισίδι καταλαβαίνω, ἀλλὰ κι οὔτε ἀλλάζω γνώμη γιὰ τὸ κείμενόν μου, ἀφοῦν εἶναι τεκμηριωμένο ἱστορικῶς.)

Ἀπόστολος Ἀθανασάκης

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

2 thoughts on “Ἀποκατάστασις τῆς δημοκρατίας ἀπό …«ἐθνάρχες»;

Leave a Reply