Ἐὰν ἤθελα νὰ εἶμαι ἀρεστὸς σὲ ὅλους, ἤξερα τὸν τρόπο γιὰ νὰ γίνω.
Ἐὰν ἤμουν τραλαλά-τραλαλό, θὰ εἶχα τοὺς διπλασίους φίλους.
Ἐὰν ἤμουν ἄχρωμος, ἄοσμος καὶ παθητικός, δὲν θὰ δυσαρεστοῦσα κάποιον.
Ἐὰν ὡς καλλιτέχνης περιοριζόμουν μόνο στὸ νὰ παρουσιάζω ἔργα μου, δὲν θὰ μὲ διέγραφε κάποιος.
ἐὰν προσπαθοῦσα νὰ κρύβομαι πίσω ἀπὸ τὰ προσχήματα μιᾶς ἀπολιτικῆς οὐδετερότητος, δὲν θὰ ἔφερνα στὸ φῶς τὴν πολιτικὴ ἐμπάθεια κάποιων.

Ἐὰν κατέπνιγα τίς ἀλήθειες μου γιὰ χάριν ὑποκριτικῶν καὶ εὐκαιριακῶν φίλων, θὰ ἀδικοῦσα τὴν ἀξία τῆς ἀληθινῆς φιλίας.
Ἐὰν ὑπέκυπτα στὸν φόβο τῆς ἀποῤῥίψεως, θὰ ἀποποιούμουν τὸ δικαίωμα στὴν ἐλευθερία τῆς ἐκφράσεώς μου.
Ἐὰν ἀρνιόμουν αὐτὴν τὴν ἐλευθερία, θὰ ἤμουν ἀνάξιος φίλος ὁποιουδήποτε.
Ἐὰν ἀναζητοῦσα τὴν ἐπιβεβαίωσι καὶ τὴν ἀποδοχὴ ὅλων, θὰ προέκρινα τὴν ἀνώδυνο ἀσφάλεια τοῦ ψεύδους ἔναντι τῆς ἐπωδύνου ἐκθέσεως τῆς δικῆς μου ἀλήθειας.
Ἐὰν χρησιμοποιοῦσα τὸν συμβιβασμὸ ἔναντι τοῦ σεβασμοῦ τῆς ἀπόψεως τῶν ἄλλων, ἀλλὰ καὶ τῆς δικῆς μου, θὰ ἀκύρωνα τὴν λειτουργία τῆς ἐπικοινωνίας καὶ τὴν ἀξία τοῦ διαλόγου.
Ἐὰν προτιμοῦσα τὴν σκόπιμο σιωπὴ τοῦ συμφέροντος, θὰ ἤμουν ἕνας φθηνὸς καιροσκόπος τῶν ματαίων φιλοφρονήσεων καὶ τῶν ἀνεξόδωνων λάϊκ.
Ἐὰν ὅμως ἔκανα ὅλα αὐτὰ ποὺ γράφω παραπάνω, δὲν θὰ ἤμουν ὁ ἑαυτός μου.

Γιὰ αὐτό, ὅσοι δὲν κάνετε γιὰ ἐμένα καὶ ὅσοι δὲν σᾶς κάνω ἐγώ, κάνετε τὸ μόνο πρᾶγμα ποὺ ξέρει νὰ κάνῃ καλὰ ὁ ἐμπαθὴς χαρακτῆρας σας καὶ διαγράψετέ με!
Κάνετε αὐτὴν τὴν χάρι σὲ ἐμένα, ἀλλὰ καὶ στὸν ἑαυτόν σας, διότι δὲν πρόκειται νὰ ἀλλάξω!

Γεράσιμος Γ. Γερολυμᾶτος