Συμπαντικὲς ἀποκαλύψεις (β)

Συμπαντικὲς ἀποκαλύψεις (β)

Συνέχεια ἀπὸ τό:

Συμπαντικὲς ἀποκαλύψεις (α)

Δεν το έχετε αντιληφθεί, αλλά ευρισκόμεθα σε ένα διαστελλόμενο και κυρτό σύμπαν.

Το συμπέρασμα φαίνεται αυθαίρετο, καθώς εμπειρικά διαπιστώνουμε την ύπαρξη της δυνάμεως της βαρύτητος που, θεωρητικά, εάν το σύμπαν διεστέλλετο, θα έπρεπε να απορροφά ενέργεια και το σύμπαν σταδιακά να ψύχεται.

Η δύναμη της βαρύτητος όμως γνωρίζουμε ότι μεταβάλλεται αντιστρόφως ανάλογα με το τετράγωνο  της αποστάσεως ανάμεσα στα ελκόμενα σώματα.
Κατά συνέπεια  η δύναμη της βαρύτητος μειώνεται καθώς τα αντικείμενα απομακρύνονται, ενώ, αντίθετα, το απορροφώμενο έργο μεταβάλλεται ανάλογα με την σημειουμένη διαστολή και την δύναμη της βαρύτητος που υφίσταται κατά την διάρκεια της διαστολής.

Κατά συνέπεια η απορροφωμένη ενέργεια μειώνεται αντιστρόφως ανάλογα με την απόσταση μεταξύ των σωμάτων.

Τα σώματα παράγουν ενέργεια όταν συμπιέζονται και απορροφούν ενέργεια όταν αποσυμπιέζονται.

Το σύμπαν μοιάζει περισσότερο να ευρίσκεται σε αέρια  παρά σε στερεά κατάσταση.

Αντίθετα με την τρέχουσα αντίληψή μας το σύμπαν παρουσιάζει ασυνέχεια χωρική και χρονική.
Η χρονική ασυνέχεια γίνεται αντιληπτή ως εντροπία. Οι περισσότερες καταστάσεις και τα σχετικά φυσικά φαινόμενα χρονικά δεν είναι αναστρέψιμα.

Δεν μπορούμε να ταξιδέψουμε γραμμικά πίσω στον χρόνο.
Το ταξίδι  στον χρόνο μπορεί να γίνει μόνο κυκλικά και αυτό αποδεικνύεται εμπειρικά από τα περιοδικά φαινόμενα, όπως πχ η περιστροφή των πλανητών με σταθερή περίοδο.
Αν η περίοδος μεταβάλετο θα μπορούσαμε να ισχυρισθούμε ότι η διαδρομή σε κάθε περιστροφή θα ήταν διαφορετική.
Το μήκος όμως της τετραδιάστατης διαδρομής παραμένει σταθερό.

Η καμπυλότητα της διαδρομής, ως προς τον χρόνο αυξάνει, ενώ ο χρόνος ως προς τις τρεις διαστάσεις του χώρου  γίνεται αντιληπτός ως ανοικτή ευθεία γραμμή.
Το συνολικό αποτέλεσμα ως εμπειρία στις τέσσερεις διαστάσεις καταλήγει να είναι ένα διαστελλόμενο και κυρτό σύμπαν.

Ένα αντικείμενο δεν μπορεί συγχρόνως να ευρίσκεται σε δύο διαφορετικούς χρόνους και σε δύο διαφορετικούς χώρους.
Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο το αντικείμενο θα ήταν ακίνητο ως προς τον εαυτό του και συγχρόνως ως προς τα άλλα αντικείμενα.
Θα αποτελούσε τότε μοναδικό σύστημα αναφοράς στον χρόνο και τον χώρο και όλα τα άλλα αντικείμενα θα φαίνονταν ως είδωλά του σε διαφορετικές και σταθερές  χωρικές και χρονικές αποστάσεις.

Το γεγονός ότι ένα αντικείμενο σε διαφορετικές χρονικές περιόδους  υπάρχει και μπορεί να ευρίσκεται σε διαφορετικές θέσεις μας κάνει να συμπεράνουμε ότι κάθε σώμα διαχρονικά  είναι δυνατό να έλκει βαρυτικά και  τον εαυτό του.
Στην περίπτωση αυτή η βαρυτική δύναμη έλξεως θα ήταν ανάλογη με το τετράγωνο της μάζης του.

Αν θεωρήσουμε ότι ένα σώμα, κατά την νευτώνεια θεώρηση, κινείται ευθύγραμμα και ομαλά, τότε η βαρυτική δύναμη έλξεως ως προς το εαυτό του, θα μειωνόταν αντιστρόφως ανάλογα με το τετράγωνο της ταχύτητας του και αντιστρόφως ανάλογα με το τετράγωνο του χρόνου.
Συνεπώς τα μεγάλα σε μάζα αντικείμενα θα έτειναν να παραμένουν ακίνητα (=αδράνεια) σε σχέση με τον εαυτό τους και θα γίνονταν συστήματα αναφοράς για όλα τα μικρότερα τους αντικείμενα.

Τα κινούμενα  αντικείμενα με μεγάλη ταχύτητα θα έτειναν να διαχέονται στον διαθέσιμο χώρο με μεγάλη ποικιλία θέσεων κατά την διάρκεια του χρόνου σε σταθερές τροχιές.
Διαφορετικά αντικείμενα που κινούνται με την ίδια ταχύτητα (μέτρο, διεύθυνση, φορά) θα παρέμεναν σε σταθερή απόσταση από την τροχιά τους διαχρονικά, αλλά οι αποστάσεις μεταξύ τους θα μεταβάλλονταν συνεχώς κατά την διάρκεια του χρόνου.
Αυτό θα γινόταν αντιληπτό σαν σφαιρική στρέβλωση του χώρου και θα οδηγούσε σε σφαιρικές τροχιές ακόμα και αν δεν υπήρχε στο κέντρο της τροχιάς κάποια μεγάλη μάζα που να ασκούσε βαρυτική δύναμη.
Η δομή των συστημάτων θα έμοιαζε πολύ με ομοκέντρους φλοιούς-φύλλα ενός κρεμμυδιού.

Εξ αιτίας αυτού του φαινομένου το σύμπαν είναι σίγουρα κυρτό.
Η κυρτότητα του δεν θα ήταν απαραίτητα όμως η ίδια προς όλες τις κατευθύνσεις.

Αν θέλουμε να αποδείξουμε την κυρτότητα του χώρου θα έπρεπε να μελετήσουμε ανωμαλίες στα γεωμετρικά σχήματα και στις γραμμές.

Ας υποθέσουμε ότι έχουμε ένα ορθογώνιο παραλληλεπίπεδο με τις τρεις διαστάσεις του Χ,Υ,Ζ να ταυτίζονται με τους  τρεις άξονες αναφοράς  ενός συστήματος συντεταγμένων (μήκος, πλάτος, ύψος).
Αν προσεγγίσουμε το τρισδιάστατο σχήμα με διεύθυνση τους άξονες Χ,Υ και Ζ  θα βλέπουμε το τρισδιάστατο σχήμα ως δυσδιάστατα κάθετα μεταξύ τους  ορθογώνια παραλληλόγραμμα (πλευρές).

Τα εμβαδά  των πλευρών  θα είναι χ*ψ,   ψ*ζ  και χ*ζ.  Ο όγκος του ορθογωνίου παραλληλεπιπέδου θα είναι:

V= x*ψ*ζ.

Αν πολλαπλασιάσουμε μεταξύ τους τα εμβαδά των καθέτων πλευρών θα προκύψει ένα μέγεθος που θα ισούται με το τετράγωνο του όγκου.
Για να βρούμε τον όγκο οποιουδήποτε  κυβοποιημένου σχήματος αρκεί να υπολογίσουμε την τετραγωνική ρίζα του γινομένου των εμβαδών των  τριών  οποιωνδήποτε καθέτων προβολών των πλευρών του.

Αν όμως κάνουμε κάτι αντίστοιχο για μία σφαίρα ο όγκος που θα προκύψει  θα είναι μεγαλύτερος από τον θεωρητικό, που ξέρουμε ότι είναι   V=4/3 *π*(R)^3, όπου R=μήκος ακτίνας της σφαίρας, π=3,14.
Θα είναι ίσος με V= (π)^(1/2) *π* (R)^3, όπου (π)^(1/2)=1,77.

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι το σύμπαν που μετράμε ως εμπειρία  λόγω της κυρτότητας είναι κατά 25 % μικρότερο από αυτό που θεωρητικά υπάρχει (1,33/1,77 = 75 %).
Σημαίνει επίσης ότι δύο οποιοιδήποτε κάθετοι μεταξύ τους άξονες συσχετίζονται μεταξύ τους με συντελεστή ίσο με την τετραγωνική ρίζα του π, όταν συνδυάζονται και με τρίτο  σε αυτούς κάθετο άξονα.

Δηλαδή κατά κάποιον περίεργο  τρόπο ένα μέτρο στον άξονα χ δεν εχει ισοδύναμο μήκος με ένα μέτρο στον άξονα Υ και Ζ , όταν οι μετρήσεις γίνονται ταυτόχρονα.

Συνεπώς το σύμπαν είναι μάλλον σφαίρα με 4 διαστάσεις και όταν το παρατηρούμε από τον άξονα του χρόνου  βλέπουμε κάποιον από τους άξονες του χώρου  υπό γωνία θ με εφθ=0,75, δηλαδή 38 μοίρες ή  142 μοίρες ή 218 μοίρες ή 322 μοίρες.

Ελπίζω να μην σας μπέρδεψα…

Son ofEon

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply