Πάλι μᾶς ἐμπαίζουν καὶ μᾶς κοροϊδεύουν μὲ τὶς «διαπραγματεύσεις» καὶ τὶς «κόκκινες γραμμές», μὲ ἀφορμὴ τὶς «ἀξιολογήσεις», θέτοντας, λέει, συνεχῶς νέες ἀπαιτήσεις καὶ νέους στόχους…!!!

Ἡ «ἀξιολόγησις» αὐτὴ ποὺ προσπαθοῦν νὰ περάσουν, στὰ μουλωχτά, δὲν πρόκειται φυσικὰ νὰ ὀφελήσῃ τὸν Ἕλληνα.
Στὴν πραγματικότητα ὁδηγοῦν τὴν χώρα ὁλοένα καὶ πιὸ βαθειὰ στὸ χάος, μέσῳ τῆς κυλιομένης χρεωκοπίας ποὺ ἐφαρμόζουν.
Μία παράτασις χρεωκοπίας, ἀργή, βασανιστικὴ καὶ μοιραία.

Σὲ μίαν χώρα, ποὺ εἶναι ἤδη τετραπλὰ χρεωκοπημένη, μιᾶς καὶ ἔχουν πληγεῖ ἀνεπανόρθωτα τὸ κράτος, οἱ ἐπιχειρήσεις, οἱ τράπεζες καί, κυρίως, ἡ οἰκογένεια, ἐπιμηκύνουν τὸν χρόνο ποὺ ἀπαιτεῖται γιὰ τὴν ἐπίσημο χρεωκοπία.
Κι αὐτὸ τὸ σκηνικὸ εἶναι ἀδύνατον πλέον νὰ λυθῇ μὲ νέα δάνεια. Δὲν γίνονται αὐτὰ τὰ πράγματα…
Οὐδέποτε διεσώθη μία οἰκονομία ἀπὸ τὰ χρέη της, πέφτοντας σὲ νέα …χρέη, γιὰ νὰ ἐξυπηρετηθοῦν παλαιότερα …χρέη!!!
Οὔτε φυσικὰ γίνεται νὰ διασωθῇ μία κοινωνία μὲ συνεχὴ μείωση τοῦ ἀφορολογήτου, μὲ μειώσεις μισθῶν καὶ συντάξεων καὶ μὲ κατάῤῥευση τῆς ἀγοραστικῆς δυνάμεως τῶν πολιτῶν.

Σὲ αὐτὴν τὴν χώρα μόνον ὅταν θὰ συμβῆ τὸ «μοιραῖον», τότε καὶ μόνον τότε, θὰ μπορῆ νὰ ἔλθῃ ἡ ὥρα τῶν «συλλογικοτήτων».
Ἔως τότε φροντίζουν τοὺς «μισθοφόρους» τους  καὶ στήνει ὁ κάθε ἕνας τὸ δικό του «παρακράτος».

Στέφανος Θεοφανάκης