Χαζεύοντας γύρω ἀπὸ τὶς …παρελάσεις!!!

Τὸ ἕνα κεντρικὸ θέμα τῶν συζητήσεων (ἀληθῶς ἢ ψευδῶς) πραγματεύεται τὸ ἐὰν πρέπῃ, ἢ ὄχι, νὰ γίνονται παρελάσεις στὴν χώρα μας, πρὸ κειμένου νὰ θυμοῦνται οἱ παλαιοὶ καὶ νὰ διδάσκονται οἱ νέοι.
Δική μου θέσις;
Οἱ παρελάσεις εἶναι ἄχρηστες, ὅταν ἡ ἴδια ἡ (φερομένη ὡς) πολιτεία τὶς ἀντιμάχεται καὶ εἶναι χρήσιμες ὅταν ἡ ἴδια ἡ (φερομένη ὡς) πολιτεία τὶς τιμᾶ, τὶς περιφρουρεῖ καὶ τὶς διδάσκει.

Ἐὰν ἡ (φερομένη ὡς) πολιτεία προκαλῇ δολιοφθορὲς συνειδήσεως στοὺς πολῖτες, τότε οἱ παρελάσεις παραμένουν ἁπλῶς «μῆλον τῆς ἔριδος» κι ὄχι μέσον ἐπιλύσεως (ἢ καὶ δημιουργίας) προβλημάτων. Παραμένουν, δῆλα δή, πρόσχημα κι ὄχι αἴτιον.

Οἱ παρελάσεις, σὲ ὅλα τὰ μήκη καὶ πλάτη τῆς Γῆς μας, ὅταν κι ἐφ΄ ὅσον πραγματοποιοῦνται, συμβαίνουν γιὰ κάποιους λόγους ποὺ ἐξυπηρετοῦν καὶ τὴν πολιτεία καὶ τοὺς πολῖτες.
Μετατρέποντας τὶς παρελάσεις σὲ σημεῖον τριβῆς χάνουμε τὴν οὐσία τους, τὴν χρησιμότητά τους καὶ τὸν σκοπό τους.

Γιὰ νὰ γίνουν χρήσιμες οἱ παρελάσεις πρέπει νὰ ἐξυπηρετοῦν τὸ ἀναγκαῖον καὶ τὸ ἠθικόν.
Ὅταν καταπατοῦν τὰ χρήσιμα καὶ τὰ ἀκυρώνουν, παραμένουν ἁπλῶς αἰχμὴ ἑνὸς δόρατος, ποὺ στρέφεται κατὰ τοῦ λαοῦ καί, ἐπὶ πλέον, ὁ λαὸς κυττᾶ τὴν αἰχμὴ κι ὄχι τὸν φέροντα τὸ ὅπλον.

Ἡ ἀπαιδευσία τῶν δασκάλων, ποὺ ἐνισχύεται ἀπὸ τὸ ἀνθελληνικὸ ἑλλαδικὸ μόρφωμα, ἔχει μετατρέψει τὶς παρελάσεις, κατὰ κύριον λόγο, σὲ παραστάσεις ἐπιδείξεως …στήθους, γόβας καὶ προκλητικῆς ἐνδυμασίας, ἀλλὰ καὶ σὲ εὐκαρία προσβολῆς συμβόλων, μνήμης καὶ ἱστορίας.
Διότι εἶναι αἰσχίστου εἴδους προσβολὴ συμβόλων καὶ μνήμης τὸ νὰ ἀσχολούμεθα μὲ τὰ ἄθλια κουδουνισμένα, ἢ μὲ τὸ ὅποιο βρακὶ προεβλήθη, ὅταν ἔχουμε καὶ Ἥρωες καὶ Μνῆμες νὰ σεβασθοῦμε.

Ἐπιπροσθέτως, χώνοντας, διὰ τῆς γνωστῆς βλακώδους κι ἀνθελληνικῆς προπαγάνδας, μανδῆλες, φερεντζέδες καὶ θρησκευτικὰ σύμβολα, μέσα στὸ κλίμα τῶν Ἐθνικῶν παρελάσεων, μεταθέτουν οἱ ἐπαγγελματίες προπαγανδιστές, τὸ πραγματικὸ πρόβλημα τῆς ἀναγκαιότητός τους (ἢ μή), σὲ δευτερεύον καὶ ἀνούσιο ζήτημα, ἐφ΄ ὅσον ἀν τὶ νὰ ὁρίσουμε ἐπακριβῶς τὰ ὅρια ἐντὸς τῶν ὁποίων ὀφείλουμε νὰ πορευθοῦμε, σὰν κοινωνικὴ κι Ἐθνικὴ ὁμάδα, ἀναλωνόμεθα σὲ δευτερεύοντα καὶ ἥσσονος σημασίας ζητήματα. Διότι τὸ πρόβλημά μας, ὡς κοινωνίας, παραμένει ἡ ἀναζήτησις τῶν Πατριωτικῶν ἐκείνων προτύπων, τῶν σημείων συνενώσεως καὶ τῶν κοινῶν μας ἀρχῶν, ποὺ θὰ μᾶς διαχωρίσουν ἀπὸ τὶς κομματοκρατούμενες μάζες τῶν ἀχυρανθρώπων καὶ θὰ μᾶς ὁδηγήσουν στὴν ἀναζήτησιν ταὐτότητος καὶ στὴν ὑπεράσπισιν τῶν ὅσων πρεσβεύουν τὴν Ἱστορία μας καὶ διασφαλίζουν τὸ μέλλον μας καὶ οὐδέποτε ἡ ἀνάλωσίς μας σὲ σκουπιδοσυγκρούσεις.

Ἀν τὶ νὰ παραμένουμε ἑστιασμένοι στὰ θετικά, στὰ ὄμορφα καὶ στὰ σπουδαία, τονίζοντας τὴν ἱερότητα τῶν στιγμῶν, τῆς θυσίας καὶ τῶν προτύπων, ἀναλωνόμεθα σὲ καταγγελίες.
Ἀν τὶ νὰ ξεχωρίσουμε ἐμεῖς, ἀπὸ τοὺς ἐμπλεκομένους σὲ κάθε εἴδους ἀνούσια σύγκρισιν, μετατρέπουμε τὸ ἀνύπαρκτόν τους πρόβλημα σὲ δικό μας, παγιδευόμενοι σὲ ἀτέρμονες συζητήσεις καὶ συγκρούσεις, ποὺ ὁδηγοῦν σὲ ἀδιέξοδον.
Ἀν τὶ  νὰ πάρουμε τὰ μαθήματά μας ἀπὸ τὰ ὅσα ἐδῶ καὶ χρόνια ἐπαναλαμβάνονται, καταλήγουμε νὰ διαγωνιζόμεθα γιὰ τὸ ποιὸς εἶναι περισσότερος πατριώτης, σὲ μίαν χώρα ποὺ ὁ πατριωτισμὸς ταὐτίζεται μὲ τὸν …φασισμό.

Φίλοι μου…
Εἶναι ὥρα πιὰ νὰ ἀσχοληθοῦμε μόνον μὲ τὰ σημαντικὰ καὶ τὰ σπουδαία.
Τὸ ἑλλαδο-γιστὰν τελειώνει καὶ θὰ σωθῆ μόνον ὅ,τι κι ὅποιος ἔχει καθορίσει τὴν ταὐτότητά του καὶ τὸν ῥόλο του.
Κάθε ἡμίμετρο, κάθε σπατάλη, κάθε σκόρπισμα μᾶς κλέβει ἐνέργεια ἀπὸ αὐτὴν ποὺ ὀφείλουμε νὰ ἀναλώσουμε γιὰ τὴν ἐπαναδημιουργία τοῦ κόσμου μας.
Ἂς ἐντοπίσουμε, καλλίτερα, αὐτὰ ποὺ πρέπει κι ὀφείλουμε νὰ δημιουργήσουμε, ἀπομακρυνόμενοι, ἐπὶ τέλους, ἀπὸ τὸ σκουπιδομάνι ποὺ ἀπεικονίζει τὸν βοῦρκο τῆς σαπίλας καὶ τῆς ἀποσυνθέσεως.

Γιὰ νὰ φτιάξουμε τὸν τόπο μας δὲν ἀρκεῖ νὰ βλέπουμε τὰ στραβά.
Προέχει, πρὶν κι ἐπάνω ἀπὸ ὅλα τὰ ἄλλα, νὰ ὀνειρευόμεθα καὶ νὰ δεσμευόμεθα ἀπέναντι στὰ ὄνειρά μας, γιὰ ἕναν κόσμο πραγματικὰ Δίκαιο καὶ σπουδαῖον.

Φιλονόη

Σημείωσις

Σὲ προηγούμενα χρόνια εἶχα κι ἐγὼ ἀσχοληθῆ/ἀναλωθῆ μὲ τὰ εὐτράπελα τῶν παρελάσεων.
Εἶναι ὅμως καιρὸς πλέον ποὺ ἀπεφάσισα νὰ ἐστιάσω στὴν ἐπαναδόμησιν.
Τὴν ἀποδόμησίν τους μποροῦν καὶ τὴν ὁλοκληρώνουν ἄψογα καὶ μόνα τους τὰ σκουλήκια τοῦ μηχανισμοῦ καταδυναστεύσεώς μας.

εἰκόνα

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply