Πριν μερικά χρόνια που πήγα στην Πράγα είχα ενημερωθεί να επισκεφθώ το εστιατόριο αυτού του κυρίου. Άριστο το φαγητό του, αλλά πιο άριστος ο ίδιος. Οκτώ γλώσσες μιλούσε, αλλά η έκπληξη ήταν τα πολύ καλά ελληνικά του. Τα έμαθε στην Κρήτη, δουλεύοντας πριν χρόνια εκεί. Είπαμε πολλά. Κάποια στιγμή το ‘φερε η κουβέντα και του λέω «περάσαμε χούντα επτά χρόνια από κάτι δεξιούς μισότρελλους φασίστες».
«Κι εμείς για τέσσερις δεκαετίες από κάτι αριστερούς μία απ’ τα ίδια», και έβαλε τα γέλια… αλλά μετά σοβάρεψε απότομα κι έμεινε για λίγο αμίλητος.

Ωραίος τύπος, φυσική ευγένεια και έξω καρδιά.
Ladislav Flidr, το όνομά του.

«Βελούδινη Επανάσταση», Πράγα, 1989.
Αστυνομία δίπλα στον λαό και την εργατική τάξη!
Κατανόηση, αλληλεγγύη, πολιτισμός, ευγένεια, απαλότητα και προδέρμ… απέναντι στον πολίτη.

Ο λαός πετούσε τριαντάφυλλα (όντως) και εκείνοι (οι κόκκινοι φασίστες) επέστρεφαν… γαρδένιες.
(Αρκούν 2 λεπτά θεάσεως για να καταλάβουμε τα αυτονόητα)

Ἀλικᾶκος Δημήτρης