Δὲν μπορῶ παρὰ νὰ γελῶ μὲ τὶς ἐμμονὲς τῶν «θεσμῶν» γιὰ τὶς Κυριακὲς (ἐννοῶ ὅτι τὸ μαγαζί μου τὸ ἀνοίγω ὅποτε γουστάρω), μὲ τις ἄδειες ταξὶ καὶ ἀλλὰ εὐτράπελα, τὰ ὁποῖα, σύμφωνα μὲ τὸ ἐντόπιο μεταρρ…