Κι ἐνᾦ διαβιοῦμε σὲ μίαν χώρα ποὺ γιὰ τὸ μόνον ποὺ προστατεύεται εἶναι ἡ ἀσυλία τῶν καταστροφέων της, φθάνουμε, ὁσονούπω, σὲ ἐκείνην τὴν περίοδο ποὺ τὸ αἷμα θὰ ῥέη δίπλα μας κι ἐμεῖς θὰ …σφυρ…