Τί ἀποτελέσματα μπορεῖ νά φέρῃ μία «σκληρή» πολιτική ἀπέναντι στούς …ἀπέναντι;

Μὲ Ἱστορικὰ δεδομένα…

 Ὁ Τσάρος Νικόλαος Ι, σὲ συνομιλία του τὸ 1844 μὲ τὸν Δοῦκα Οὐέλλιγκτον, εἶχε πῇ: «οἱ Τοῦρκοι ὅ,τι ἐπιτυγχάνουν τὸ πετυγχάνουν μὲ τὴν ὑπομονὴ καὶ ὄχι μὲ τὴν παλληκαριά».

Ὁ Βίκτωρ Οὐγκὼ εἶχε πῇ: «μελετώντας τὴν ἰδιοσυγκρασία τοῦ Τούρκου, μπορῶ νὰ πὼ ὅτι εἶναι ἀντιμετωπίσιμος, ἀρκεῖ νὰ τοῦ κόψῃς τὰ δάκτυλα μόλις πάῃι νὰ σὲ ἀγγίξῃ. Οὐδέποτε θὰ τὸ ξανατολμήσῃ».

Ὁ δὲ Τζὼρζ Χόρτον, ὁ Ἀμερικανὸς Πρόξενος στὴν Σμύρνη, εἶχε πῇ: «ὁ Τοῦρκος ἔχει μίαν πρωτόγνωρο θρασύτητα. Ὅταν ἔχῃ ἔναν δυνατὸ ἐμπρός του, εἶναι ὅλο τεμενάδες. Ὅταν ἔχῃ ἕναν ἀδύναμο καὶ ἀνυπεράσπιστο βγάζει τὸ μαχαίρι».

Τέλος, ὁ ἕνας καὶ μοναδικὸς Ἐθνάρχης τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ἑκατὸ χρόνια πρὶν τὸν Χόρτον, εἶχε πῇ: «στὸν Τοῦρκο ὅταν δείχνῃς τὰ «μπροστινά» σου, σοῦ δείχνει τὰ «πισινά» του κι ὅταν τοῦ δείχνῃς τὰ «πισινά» σου, σοῦ δείχνει τὰ «μπροστινά» του».

Ἄραγε τά ξέρουν ὅλα αὐτά οἱ Πολιτικοί μας;
Ἔχουν ἀνοίξῃ κάποιο βιβλίο Ἱστορίας; Ἤ μόνον κάποιο οὐϊσκάκι μέ κάποιον «παράγοντα» ἢ κάποιαν ζιβανία μέ τό «πόπολο» πού τόν ψηφίζει;;;
Τὸ ἔχω πῇ ἐδῶ καὶ χρόνια καὶ μὲ ἀντέγραψαν πολλοί,ὶ χρησιμοποιώντας τὴν φράση μου: «Ἡ Ἱστορία διδάσκει ὅτι οὐδεὶς διδάσκεται ἀπὸ αὐτήν».

Γιατί ἔκανα ὅλον αὐτόν τόν μακροσκελή πρόλογο;
Γιατὶ θέλω νὰ ἀποδείείξω ὅλα αὐτὰ ποὺ θὰ σᾶς γράψω παρακάτω.

Γιατὶ σᾶς λέγω ἀδέλφια μου Κύπριοι ἔχετε πέσῃ θύματα μιᾶς ἐλεεινῆς προπαγάνδας ποὺ ἐξεκίνησε ἀπὸ τὴν Μεταπολίτευση καὶ ἐθέριεψε τὰ τελευταῖα χρόνια τοῦ «Νενεκισμοῦ» καὶ τῆς «τεχνητῆς εὐδαιμονίας»!

«Ὁ Τοῦρκος, ἐὰν θέλῃ, θὰ μᾶς κάμῃ μίαν μπουκιά…»

Καὶ βασιζόμενοι στὴν «πικρά» ἐμπειρία τοῦ 1974, ὅταν ὅλα ἦσαν προδομένα, ὅταν ὁ Στρατὸς τῆς Κύπρου ἦταν διαλυμένος καὶ ἀπὸ ὑλικὸ ἀλλὰ καὶ ἀπὸ στελέχη, προσπαθοῦν νὰ μεταφέρουν τὶς τραγικὲς ἐκεῖνες ἡμέρες καὶ εἰκόνες, στὸ σήμερα.

Ἀλλὰ τότε ἀδέλφια μου, ἡ Χούντα τοῦ Ἰωαννίδου, τὸ προδοτικὸ καὶ ἀνίκανο αὐτὸ Ἐπιτελεῖο, ἐφρόντισε νὰ ὑπάρξῃ ἕνα κομφούζιο, μία σύγχυσις, συνεπικουρουμένη ἀπὸ τὸν δοτὸ Α/ΓΕΕΦ, ποὺ ἡ ἴδια ἐτοποθέτησε, γιὰ νὰ ἐκτελέσῃ τὸ Πραξικόπημα κατὰ τοῦ Μακαρίου, ἄφησε τοὺς Τούρκους νὰ δημιουργήσουν ἕνα προγεφύρωμα καὶ τὴν τελευταία στιγμὴ νὰ τὸ ἑνώσουν μὲ τὸν θύλακα Λευκωσίας. Ἐνᾦ ἀκόμη καὶ μὲ αὐτὰ «τὰ θλιβερὰ στρατιωτάκια μὲ τὰ τσίγκινα στολίδια στὸ πέτο», ἂν ὁ Μακάριος εἶχε φροντίσῃ νὰ ἔχῃ καλὰ ἐξοπλισμένη Ε.Φ, οἱ ἔφεδροι θὰ εἶχαν πετάξῃ τοὺς Τούρκους στὴν θάλασσα.

Ἀλλὰ καὶ μετά, ἐθελοτυφλώντας, ἀφήσαμε τοὺς Τούρκους, ἐπὶ Δημοκρατίας πιά, νὰ ἀποβιβάζονται καὶ νὰ προετοιμάζονται ἀνενόχλητοι γιὰ τὸν δεύτερο γύρο, τὸν «Ἀττίλα ΙΙ», ἐπὶ 22 ἡμέρες…

Καὶ μὲ διαλυμένο τὸν Στρατιωτικὸ κορμό, μὲ τὸ ἠθικὸ σὲ πλήρη κατάπτωση, μὲ ἕναν λαὸ σὲ διχασμό, γιὰ τὴν ἀφορμὴ ποὺ ἐδόθη στοὺς Τούρκους γιὰ τὴν εἰσβολή, οἱ Τοῦρκοι διόλου ἐδυσκολεύθησαν νὰ βάλουν στὸ χέρι τὸ 37% τοῦ νησιοῦ, ξεσπιτώνοντας 250.000 Κυπρίους.

Ἡ «Δημοκρατική» πλέον Ἑλλὰς εἶπε διὰ τοῦ Κυβερνήτου της: «Ἡ Κύπρος κεῖται μακράν» καί, ὡς νέος Πόντιος Πιλᾶτος, ἔνιψε τὰς χείρας του, λέγοντας στὴν οὐσία  «Ναί, σᾶς ἐμπλέξαμε σὲ αὐτὴν τὴν πικρὴ ἱστορία ἀλλὰ ἐδῶ ἔχουμε μίαν Δημοκρατία νὰ ἀποκαταστήσουμε καὶ αὐτοὶ ποὺ μᾶς ἔβαλαν νὰ τὴν ἀποκαταστήσουμε μᾶς εἶπαν νὰ ἀπαντήσουμε στὶς ἐκκλήσεις σας γιὰ βοήθεια: «βγάλατέ τα πέρα μόνοι σας», ἐμεῖς θὰ κάτσουμε στὰ αὐγά μας!».

Καὶ καλὰ ποὺ εὑρέθη ἕνας Ταγματάρχης Ἀλευρομάγειρος καὶ ἕνας Ἀντισυνταγματάρχης Σταυρουλόπουλος κι ἐκράτησαν μὲ τοὺς  ἄνδρες τους, τοῦ 336 ΤΕ, τοῦ 1/211 καὶ τοῦ 2ου, 4ου Λόχων ΤΦ καὶ μέρος τοῦ Λόχου Διοικήσεως τῆς ΕΛΔΥΚ, ἐλεύθερο τὸ ΒΔ τμῆμα τῆς Λευκωσίας. Καὶ καλὰ ποὺ εὐρέθη ἕνας Ὑπολοχαγὸς Γλεντζὲς μὲ ἕναν Κύπριο Ἀνθυπολοχαγὸ Γεωργιάδη καὶ κρατῆσαν τὴν ΝΑ Λευκωσία ἐλεύθερη. Καὶ καλά που πάλεψαν τὰ ὑπολείμματα τῆς 21 ΕΑΝ μὲ τοὺς Κυπρίους «μαυροσκούφηδες» κι ἐκράτησαν τὴν Δένεια καὶ τὸ Καϊμακλί…
Αὐτά, σὲ γενικὲς γραμμές, ἔγιναν τότε…
Ἄλλα τὰ δεδομένα, ἄλλες οἱ καταστάσεις, ἄλλες οἱ συνθῆκες…

Παρὰ τὸ γεγονὸς τοῦ δυσμενοῦς γιὰ τὰ Ἑλληνικὰ ὅπλα ἀποτελέσματος, ἐξήχθησαν πολὺ χρήσιμα συμπεράσματα. Καὶ ἀπὸ τὸν «Ἀττίλα Ι» καὶ τὸν «Ἀττίλα ΙΙ». Πολλὰ ἀπὸ αὐτὰ ἐξήχθησαν χάριν τῶν ἰδίων τῶν Τούρκων, ποὺ ἔγραψαν καὶ αὐτοὶ βιβλία γιὰ τότε.

Βέβαια ἡ Τουρκία, ὡς Στρατοκρατικὸ μέχρι πρὶν μερικὰ χρόνια καθεστώς, ἐθέλησε νὰ διογκώσῃ τὴν Ἑλληνικὴ ἀντίσταση, παραποιώντας τὰ στοιχεῖα, γιὰ νὰ μὴν φανῇ ὅτι μὲ χίλια ζόρια ἐπεβλήθησαν σὲ ἕναν διαλυμένο, ἄοπλο καὶ προδομένο  Στρατὸ καὶ Λαό. Στὰ βιβλία τους ἀναφέρουν μάχες ἐναντίον ἑκατοντάδων καταδρομέων στὸ Κοτζάκαγια, ἐναντίον Πυροβολικοῦ ποὺ τοὺς κτυποῦσε ἀκατάπαυστα στὸ Πεντεμίλι (!!!) καὶ ἄλλα τέτοια πολλά, ἀνιστόρητα, κατασκευασμένα καὶ φαιδρά.

Ὅμως ἀκόμη καὶ μέσα σὲ αὐτὸ τὸ «τουρκικὸ μπαρουφολόγιο» λέγονται καὶ κάποιες ἀλήθειες. Πχ Ἐὰν διαβάσῃ κάποιος τὴν ἀφήγηση τοῦ Τούρκου Πεζοναύτου Μουρὰτ Κεντίρ, τοῦ 50ου ΣΠ γιὰ τὸ πρῶτο βράδυ τῆς ἀποβάσεως,  ὅπως τὸ ἀφηγήθη στὸν Κοῦρδο Δημοσιογράφο Ντοῦρ Φαρτιλὰχ τὸ 2008 στὴν Γερμανία στὸ Remscheid, θὰ καταλάβῃ τὴν μαχητικὴ ἱκανότητα τοῦ Τουρκικοὺ Στρατοῦ. Παραθέτω ἔνα μικρὸ τμῆμα του:

«…Τὸ πολυβόλο δὲν ἐδούλευε. Σφαῖρες εἴχαμε ἀλλὰ ἐὰν δὲν ἐδούλευε τὸ πολυβόλο, τί νά τίς κάνῃς τίς σφαῖρες;

Ὁ Λοχαγὸς Μπιρλὶκ ἔδειχνε φοβισμένος. Ἐφτιαξε μίαν τρύπα κι ἐζήτησε ἀπὸ τρεῖς στρατιῶτες νὰ κάνουν ἕνα χαράκωμα κυκλικὸ γύρω ἀπὸ τὴν τρύπα του. Μπῆκε στὴν τρύπα του καὶ εἶπε στοὺς στρατιῶτες νὰ μποῦν στὸ χαράκωμα ποὺ προχείρως ἔσκαψαν, γιὰ νὰ τὸν προστατεύσουν. Ἀπὸ τὴν Ταξιαρχία μᾶς ἐνημέρωσαν ὅτι πρέπῃ νὰ περιμένουμε ἐπίθεση τῶν Ῥωμιῶν πρὶν τὸ ξημέρωμα μέσα στὴν καταραμένη νύκτα.

Γιατί νά ἔρχεται ἡ νύκτα ὅταν ὑπάρχῃ Πόλεμος; Ἔπρεπε νὰ εἶναι συνέχεια ἡμέρα. Φῶς. Τώρα θὰ πρέπῃ νὰ μείνουμε μὲ τὰ μάτια ἀνοικτά.

Ἀλλὰ ξανασκέπτομαι γιατί νά φοβηθοῦμε; Εἴμαστε κοντὰ 400, καλὰ ἐξοπλισμένοι κι ἂς μὴν δουλεύῃ τὸ πολυβόλο τῆς διμοιρίας μας. Ἐὰν τολμήσουν οἱ Ῥωμιοὶ ἂς ἔλθουν…
Θὰ φᾷν τὰ μούτρα τους…

Αὐτὲς ἠταν οἱ σκέψεις μας, ποὺ μόνοι μας προσπαθούσαμε νὰ δόσουμε θάῤῥος στὸν ἑαυτόν μας, καθὼς ἔπεφτε τὸ σκοτάδι.

Κάποιοι προσπαθοῦσαν νὰ ζητήσουν νὰ κάνουμε ἡσυχία.

Καὶ νά… Ἀκούγονται πυροβολισμοί. Πιάσαμε τὰ ὅπλα μας. Ἀκούσθηκε ἕνας συγχρονισμένος θόρυβος δακτύλου ποὺ ὁπλίζει, ταὐτόχρονα 400 ὅπλα.

Ξαφνικά, λίγα μέτρα πιὸ κάτω, ἔνας φαντάρος πυροβολεῖ ἐπάνω σὲ ἕναν φοίνικα. Ὁ ἀξιωματικὸς δίπλα του τὸν κτυπᾶ μὲ τὸ κοντάκι του στὸ κράνος ἀπὸ τὰ νεῦρα του. Ἦταν σημάδι ὅτι ὁ φαντάρος ἐφοβήθη μέσα στὸ σκοτάδι καὶ εἶδε τὸν φοίνικα νὰ κουνιέται κι ἐνόμιζε ὅταν ἦταν κομμάντο Ῥωμιοί.

Λίγο πιὸ ἐπάνω, σὲ ἕνα πρόχειρο φυλάκιο, τὸ πολυβόλο ἄρχισε νὰ κτυπᾷ ἀσταμάτητα… Κελαηδοῦσε συνεχῶς. Ἄγνωστο ποῦ.

Ξαφνικὰ ἀκοῦμε μίαν ἀγριοφωνάρα: «Σταματᾶτε βλάκες! Ἐμᾶς κτυπᾶτε!». 

Κτυπούσαν τοὺς δικούς μας μιᾶς προκεχωρημένης ἐνέδρης. Ἐπάνω στὸ βουνὸ οἱ πολυβολισμοὶ καὶ οἱ ἐκρήξεις δὲν σταμάτησαν. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι οἱ Ῥωμιοὶ πλησιάζουν.

(Σημείωσις: στὴν πραγματικότητα πρέπει νὰ ἦταν οἱ Μάχες τῶν Ἑλληνικῶν Μοιρῶν Καταδρομῶν στὸ Κοτζάκαγια, τὴν Ἄσπρη Μούττη καὶ στὰ Πετρομούθκια).

Ὅλοι ἐκύτταζαν πρὸς τὰ πίσω προσπαθώντας νὰ ξεχωρίσουν στὸ πυκνὸ σκοτάδι ἐὰν ὑπάρχουν σημεῖα στὸ ἔδαφος γιὰ καλλιτέρα κάλυψη…

Οἱ Ἀξιωματικοὶ βλαστημοῦσαν, κλωτσοῦσαν, ἔῤῥιχναν σφαλιάρες στὰ κράνη ὅσων ἐφοβοῦντο τὴν ἐπίθεση τῶν Ῥωμιῶν. Ἀλλὰ ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι καὶ οἱ ἀξιωματικοὶ ἀπὸ τὸν φόβο τους ἐνεργούσαν ἔτσι. Γιατὶ ἐφοβοῦντο ὅτι ἐὰν οἱ Ῥωμιοὶ ὁρμοῦσαν, ὅλοι μας θὰ ὑποχωρούσαμε καὶ ὅποιος σωθῇ, ἐσώθη καί, δὲν θὰ μείνῃ κάποιος νὰ πολεμήσῃ… Καὶ τότε αὐτοὶ ἢ θὰ πιασθοῦν αἰχμάλωτοι ἢ θὰ ἀτιμασθοῦν ὑποχωρώντας.

Κάποιαν στιγμὴ φῶτα ἀπὸ αὐτοκίνητα ἐφάνησαν μπροστὰ δεξιὰ ἀπὸ τὴν μεριὰ τοῦ Edremit (ἑλληνικὰ Τριμίθι) καὶ καταλάβαμε ὅτι τώρα πιὰ οἱ Ῥωμιοὶ ἔρχονταν…

Ἤδη ὅλοι ἐγκαταλείψαμε τὰ ὀρύγματα κι ἐπήγαμε σκυφτοὶ πιὸ πίσω… Ὀσο πιὸ πίσω, τόσο πιὸ καλά. Ἀπὸ ἕνα φυλάκιό μας κάποιος ἐπυροβόλησε τὸ πρῶτο ὄχημα, ὑπολογίζοντας τὴν θέση του ἀπὸ τὰ φῶτα. Ἐπιασε φωτιά…

Χάρηκε ἀλλὰ ἐγκατέλειψε καὶ αὐτὸς τὸ φυλάκιό του, κουβαλώντας μὲ κόπο τὸ πολυβόλο… ἀλλὰ ξεχνώντας πίσω, στὸ φυλάκιο, τὰ κασελάκια μὲ τὶς σφαῖρες…

Σὲ λίγο ἕνας δικός μας πολίτης, ποὺ ἦταν, ὅπως μᾶς εἶπε, ἀπὸ τὸ Zeytinlik (ἑλληνικα Τέμπλος) μᾶς εἶπε ὅτι ἤταν στὸ ὄχημα ποὺ ἐκτυπήσαμε καὶ μᾶς ἔφερνε τσάι σὲ καζάνια. Πάει τὸ τσάι. Τέτοια ἀσυνεννοησία.

Φταῖν αὐτοὶ ποὺ μᾶς ἔβαλαν ἐδῶ. Ἔπρεπε νὰ ἤμασταν ἀκριβῶς στὴν ἀκτή. Ἐκεῖ ἦταν σχεδὸν ὅλο τὸ Σύνταγμα καὶ δύο τάγματα ἀκόμη. 3000 στρατιῶτες. Ποιός Ῥωμιό νά τολμησῃ νά ἔλθῃ;

Στὸ βουνὸ φωτοβολίδες. Εἶναι τῶν Ῥωμιῶν, εἶναι δικές μας; Ποιός ξέρει;

(Σημείωσις: ἦσαν οἱ φωτοβολίδες τῆς 31 ΜΚ ὅτι τὸ Κοτζάκαγια κατελήφθη).

Σὲ λίγο, μέσα στὸ σκοτάδι, φωνές. Κλάματα. Βλαστήμιες. Κάποιος ἦλθε καὶ εἶπε ὅτι οἱ Ἕλληνες Κομμάντος ἐκτύπησαν τὴν Ἀκτή, ποὺ κάναμε τὴν Ἀπόβαση κι ἐκτύπησε μὲ μπαζούκα τὸ Διοικητήριο κι ἐσκότωσε τὸν Διοικητὴ καὶ ἄλλους ἀξιωματικούς.

– Σκοτώθηκε ὁ Καραογλάνογλου ἔλεγαν ὁ ἕνας στὸν ἄλλο.

(Σημείωσις: στην πραγματικότητα τὸν ἐσκότωσαν οἱ ἴδιοι ἀπὸ ἀσυνεννοησία)

Τώρα εἶναι, εἶπα ἀπὸ μέσα μου, ποὺ ἐὰν κάνουν ἐπίθεση κι ἐπὸ ἐμπρὸς οἱ Ῥωμιοὶ θὰ μὰς κλείσουν στὴν φάκα καὶ δὲν θὰ μείνη οὐδεὶς ἀπὸ ἐμᾶς. Βοήθησέ μας Ἀλλάχ!».

Οὐδεὶς Στρατὸς  ἐνίκησε ποτὲ ὑποτιμώντας τὸν ἀντίπαλό του. Ἀποτρεπτικὸ στοιχεῖο νὰ τὸν ὑποτιμήσῃς ἡ ἀναφορὰ αὐτὴ πρώτη-πρώτη στὸ  «Σοῦν Τζοῦ – Ἡ Τέχνη τοῦ Πολέμου».

Ἀλλὰ καὶ ἡ ὑπερεκτίμησις. Ἰδίως ἡ ὑπερεκτίμησις…

Βέβαια κάποιος θὰ μπορῇ νὰ πῇ, ὅτι πολλὰ ἄλλαξαν ἀπὸ τὸ 1974 στὸν Τουρκικὸ Στρατό. Σωστό.

Ἔμαθαν, παραδείγματος χάριν, νὰ πολεμοῦν νύκτα. Βοήθησαν σὲ αὐτὸ οἱ νέοι ἐξοπλισμοί, ὅπως οἱ ὑπέρυθρες διόπτρες νυκτός, οἱ θερμικὲς κέμερες κλπ. Καλλιτέρευσε ἡ ἐκπαίδευσίς τους, λόγῳ καὶ τοῦ πολέμου στὸ Κουρδιστὰν ἐπὶ δεκαετίες… Ἐξοπλίσθηκε καλλίτερα.
Οἱ παραγωγικὲς Στρατιωτικὲς Σχολές τους βγάζουν συνεχῶς νέους, μορφωμένους ἀξιωματικούς…

Ὅμως τὸ ἴδιο συνέβη μεταξὺ τοῦ πολέμου 1919-1922 καὶ τοῦ 1974…

Οἱ ἐξοπλισμοὶ ἐβελτιώθησαν, ἐκμοντερνίσθησαν, οἱ Ἀξιωματικοί τους δὲν ἦσαν πλέον «πασσᾶδες», ἀλλὰ Ἀπόφοιτοι Στρατιωτικῶν Σχολῶν, ἀλλὰ ἡ Στρατιωτικὴ Ἱκανότης τῶν Τούρκων παρέμεινε ἡ ἴδια.
Ὁ τρόπος ἀντιδράσεώς τους, ὁ ἴδιος…
Πῦρ ὑπὸ κάλυψιν καὶ μαζικά…

Πῶς συνδέονται ὅλα αὐτά μέ τήν σημερινή κατάσταση τῆς προσπαθείας ἐξευρέσεως λύσεως;

Συνδέονται. Καὶ ὄχι μόνον συνδέονται. Εἶναι ἡ πεμπτουσία!

Οἱ ὀπαδοὶ «τῆς λύσεω» ὅπως τὴν προτείνουν οἱ Τοῦρκοι, δηλαδὴ τῆς Συνομοσπονδίας (καὶ ὄχι λανθασμένα ὅπως ἀναφέρεται ὡς ΔΔΟ – διότι αὐτὴ ἡ πρότασις, Διζωνικὴ Ὁμοσπονδία δὲν τὴν λές), στηρίζουν τὴν ἐπιχειρηματολογία τους στὴν πολεμικὴ μηχανὴ τῶν Τούρκων, ποὺ καραδοκεῖ νὰ καταλάβῃ καὶ τὸ ὑπόλοιπο Νησί.

Καὶ τὸ λέω καὶ ἑγὼ ὅτι θὰ τὸ κάνῃ. Ναί. Ἐὰν τοὺς δείξῃς ὅτι τοὺς φοβᾶσαι καὶ τοὺς κάνῃς ὅλα τὰ χατήρια, ναί, θὰ τὸ κάνουν ἀκόμη πιὸ …εὔκολα ἀπὸ τὸ ’74. Γιατὶ τότε εἶχε νὰ κάνῃ μίαν Ἀπόβαση. Νὰ κάνῃ πλεύση ἕνα στράτευμα μέσα ἀπὸ θάλασσα.

Τώρα θὰ ἔχῃ μόνον νὰ περάσῃ συρματοπλέγματα…
Καὶ μάλιστα χωρὶς ναρκοπέδια, γιατὶ σὰν μωρόπιστοι πήγαμε καὶ δόσαμε τὰ σχεδιαγράμματά μας, γιὰ νὰ δείξουμε «καλὸ πρόσωπο»…

Ναί, θὰ τὰ καταφέρῃ, γιατὶ θὰ ὁρμήξῃ νὰ ἀντιμετωπίσῃ ἕναν λαό, ποὺ ὁ μισὸς θὰ τοῦ λέῃ: «Καλῶς ἤλθατε» καὶ ὁ ἄλλος μισὸς θὰ εἶναι τρομοκρατημένος, ἀπὸ τὴν θλιβερὴ διαχρονικὴ προπαγάνδα τῶν πρώτων, τῶν ἀπογόνων τοῦ Δημητρίου Νενέκου!

Ἀντιθέτως..
Τί ὑποστηρίζω μέ αὐτό τό ἄρθρον μου, πού σᾶς καλῶ νά τό σκεφθεῖτε καλά;

  • – Ὅτι ἡ Πολιτικὴ τῆς Ὑποταγῆς, τοῦ Ῥαγιαδισμοῦὺ ἀποθρασύνει τοὺς Τούρκους.
  • Ὅτι ἡ προτροπὴ «Ἀναστασιάδη χάρισέ τα ὅλα» (κατὰ τὸ καλαμαρίστιο τοῦ Ἀνδρέα Παπανδρέου «Τσοβόλα δῶσε τα ὅλα»), δὲν γεμίζει τὴν ἀνικανοποίητη στομάχα τοῦ Τούρκου.
  • Ὅτι τὰ δεῖπνα τοῦ κ.προέδρου ὄχι τοῦ ΔΗΣΥ, ἀλλὰ τοῦ νέου κόμματος, τοῦ ΔΗΣΑΚΕΛ, κ.Νεοφύτου μὲ τὸν Ἐπιδρομέα (τουρκ. Akinci), μᾶς παρουσιάζουν ὄχι σὰν εὐγενικοὺς οἰκοδεσπότες, ἀλλὰ σὰν τρομοκρατημένα ἀνθρωπάκια ποὺ προσπαθοῦμε παντὶ τρόπῳ νὰ τοὺς ἐξευμενίσουμε, μὲ τραπεζώματα καὶ χαριεντισμούς.

Ποῦ ὁδήγησε ὅλο αὐτό;
Στὴν ἔνταση τῆς τουρκικῆς ἀδηφαγίας καὶ ἀδιαλλαξίας.

Καιρὸς νὰ δοκιμάσουμε – χρησιμοποιώντας τὴν ἐμπειρία ἄλλων, περὶ «Τούρκου» – ἄλλην πολιτική!
Τὴν πολιτικὴ αὐτοῦ ποὺ ζητᾶ τὸ δίκαιόν του καὶ τίποτα λιγότερο καί, ποὺ εἶναι ἕτοιμος νὰ τὸ διεκδικήσῃ πλέον καὶ μὲ τὰ ὅπλα:

  •  Ἀπαίτησις ἀπὸ τὸν ΟΗΕ νὰ ἀποσύρῃ τὸν Ἐϊντε, Ἄϊντε ὅπως τέλος πάντων τὸν λέν…
    Ἀπόσυρσις μὲ τὴν κατηγορία τοῦ φιλο-τούρκου!
  • Κλείσιμο τῶν Ὁδοφραγμάτων μέχρι νὰ εὑρεθῇ λύσις. Λύσις Δικαία καὶ Βιώσιμος.
    Οὐδεὶς Τοῦρκος ἀπὸ ἐδῶ, οὐδεὶς Κύπριος ἀπὸ ἐκεῖ…
  • Ἀπαίτησις ἀπὸ τὸν Ἐπιδρομέα, νὰ ἀποδεχθῇ τις Κυπριακὲς προτάσεις γιὰ ὁριστικὴ λύση στὸ θέμα μέχρι καὶ τοῦ τελευταίου Ἀγνοουμένου.
  • Ἀπαίτησις ἀπὸ τὴν Τουρκοκυπριακὴ πλευρὰ νὰ ἀποδοθοῦν, πρὸ κειμένου νὰ δικασθοῦν στὴν Κυπριακὴ πλευρά, οἱ δολοφόνοι τῶν Ἰσαὰκ καὶ Σολωμοῦ.
  • Ἀποδοχὴ τῆς καταφόρου παρανομίας στὸ θέμα τῶν Τούρκων ἐποίκων.
  • Καί, τέλος …ἡ ἀπαίτησις ἀπὸ τὸν Ἐπιδρομέα καὶ τὸν Ἀπεσταλμένο τοῦ Γ.Γ. τοῦ Ο.Η.Ε. τῆς Δηλώσεως ὅτι τὸ 1974 ἡ Κυπριακὴ Δημοκρατία ὑπέστη Παράνομο Στρατιωτικὴ Εἰσβολὴ καὶ Κατοχή.

Ἐὰν τὰ δεχθοῦν, συζητᾶμε…
Ἐὰν ὄχι, ἂς ἐξοπλιζόμεθα…

Τὸ 2017 σὲ οὐδὲ μίαν περίπτωση εἶναι 1974.
Τὸ ξανὰ εἶπα!!!

Γιατί, μία λύσις εἶναι καὶ ἡ ἀπελευθέρωσις , ἔστᾦ κι ἀπόντων τῶν Νενέκων… Μὲ ὅποιο κόστος!

Δημητριάδης Κωνσταντῖνος

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply