Ὕμνος στὴν συντροφικότητα

Ἀγωνιζόταν, πολλὴ ὥρα, τὸ ζωντανὸ σκαθάρι νὰ συνεφέρῃ τὸ ἄψυχο, κάνοντας κάτι παράξεωνο. Τὸ ἔσερνε στὴν ἄκρη τοῦ τραπεζιοῦ, σὰν νὰ ἢθελε νὰ τὸ πετάξῃ κάτω. Μόλις ἐκεῖνο ἄρχιζε νὰ πέφτῃ, τὸ ἔπιανε ἀπὸ τὰ ἄκρα καὶ τὸ τραβοῦσε ἐπάνω στὸ τραπέζι. Μετὰ ξανὰ ἄρχιζε τὰ ἴδια: τὸ ἔσπρωχνε, τὸ ἔῤῥιπτε, τὸ κρατοῦσε στὸν ἀέρα, τὸ ἔσερνε ἐπάνω.

Μοῦ πῆρε λίγο χρόνο, ὅμως εἶδα τί ἐπάσκιζε νὰ κάνῃ. Προσπαθοῦσε, μὲ κάθε τρόπο, νὰ τὸ γυρίσῃ μπορύμυτα, νὰ τὸ στήσῃ στὰ πόδια του. Μήπως κινηθῇ καὶ ἡ ζωὴ ἐπιστρέψει. Ἐπὶ σαράντα λεπτὰ δὲν σταματοῦσε. Ὥσπου, μία παρέα ἐπλησίασε νὰ κάτσῃ στὸ τραπέζι. 

Τὸ ἐπίμονον ἔντομον ἐτρόμαξε, ἀλλὰ δὲν τὸ ἔβαλε στὰ πόδια. Ἔσυρε τὸ σῶμα, μίαν τελευταία φορά, πρὸς τὴν ἀντίθετο πλευρὰ τοῦ τραπεζιοῦ, πίσω ἀπὸ ἕνα μικρὸ βάζο μὲ ἀμαράντους. Γιὰ νὰ τὸ κρύψῃ, νὰ τὸ προστατεύσῃ.

Οἱ ἄνθρωποι ἦσαν εὐγεχνεῖς, δὲν ἠνόχλησαν. Ἐχρειάσθη νὰ περιγράψω τὴν κατάστασι, νὰ τοὺς παρακαλέσω, ἐὰν δὲν ἦταν πολὺς κόπος, νὰ κάτσουν σὲ ἄλλο τραπέζι. Παρεξενεύθησαν, εἶναι ἀλήθεια, ἀλλὰ τοὺς ἐξήγησα ὅτι τὸ μικρὸ μαμοῦνι, ποὺ δὲν ἀφήνει κάποιον πίσω, εἶχε περάσει πολλά, ἦταν ἁμαρτία νὰ βασανίζεται ἄλλο.

Ἦταν ἕνα θαῤῥαλέο σκαθάρι. Μὲ τέτοιον σύντροφο ξεκούραστα θὰ πήγαινες ἔως τὴν κορυφὴ τοῦ κόσμου.

Μαθιόπουλος Χαράλαμπος

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply