Ὑποτακτικοὶ ἐθελόδουλοι προπαγανδιστὲς ἑνὸς τελειωμένου συστήματος

Κάθε πρωΐ παρακολουθῶ τὸν ἀβανταδόρο/περιπτερὰ νὰ πουλᾷ τὴν πραμάτεια ἑνὸς γερασμένου καὶ χρεωκοπημένου συστήματος, ἁρπαγμένος γερὰ στὴν καρέκλα του. Εἰκόνα ἐνὸς κόσμου ποὺ χάνεται, ἀγωνίζεται λυσσαλέα «νὰ μὴν γλυστρήσῃ»…

Ὁ μισάνθρωπος αὐτὸς περιπτεράς-κλόουν ἔχει κάνῃ εὐαγγέλιο τὴν ἡττοπάθεια καὶ σημαία τὴν παραδοχή…
Δὲν μπορεῖς -σοῦ λέει- δὲν γίνεται ἀλλοιῶς… Σκᾶσε καὶ κᾶνε πὼς σοῦ ἀρέσει, (στὸ τέλος θὰ σοῦ ἀρέσῃ) καὶ θὰ ζητᾷς κι ἄλλο…

Ἀποστειρωμένος λόγος, στεγνὰ τσιτάτα, ὅλα γραμμένα καὶ ἐλεγμένα ξανὰ καὶ ξανὰ ἀπὸ τοὺς «Μέγκελε» τῆς ἐξουσίας τῶν καναλιῶν, ἀπευθύνεται σὲ ἕνα τσοῦρμο παλιμπαιδιζώντων ψηφοφόρων/ὑπερφυσικῶν νηπίων, ποὺ μπεμπερίζουν ἀγχωμένα κάθε πρωΐ, ἀναμασσώντας τὶς ἠλίθιες παρενέσεις του γιὰ ὑποταγή…
Βρώμικος.

Μαύρη κωμῳδία, θά μοῦ πῇς, ἐλλείψει ἄλλου γελαστικοῦ στὴν ζώνη, βλέπεις τοὺς καραγκιόζηδες τῆς ἐξουσίας, νὰ γελᾷς πίνοντας τὸν καφέ σου…

Μιθριδατισμὸς -λέω ἐγώ- σὲ μίαν ἀνάλγητη καὶ γερασμένη κλίκα, ποὺ δὲν λέει (δὲν θέλει) νὰ ξεκουμπισθῂ ἀπὸ τὴν χώρα, τὴν ἐξουσία, τὴν πολιτική, τὴν ἀγορά, τὴν ζωή… Πίνουμε λίγο-λίγο τὸ τζάμπα δηλητήριό της, μαζὺ μὲ τὸν καφὲ καὶ τὸ (ἀκριβοπληρωμένο) τσιγάρο μας, κάθε πρωΐ…
Γιατὶ τὸ «τζάμπα» εἶναι αὐτὸ ποὺ μᾶς τρώει, στὸ θέαμα, στὴν ἀγορά, στὸν ἔρωτα καὶ τὴν πολιτική…
Τὸ τζάμπα παραμύθι τους, ποὺ μᾶς σκοτώνει ἁπαλά…

Ἀντὶ νὰ πολεμήσουμε, αὐτοκτονοῦμε.

Δρούκας Δημήτρης

εἰκόνα

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply