Ἱστορίας ἐπανάληψις ὡς …φάρσα στὴν Γερμανία

Ἡ Ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται ὡς φάρσα στὴν Γερμανία

Στις εκλογές του Ιουλίου το 1932 το ναζιστικό κόμμα έλαβε ποσοστό 37,3% και 320 έδρες και ήταν το μεγαλύτερο σε δύναμη κόμμα.

Δεν του επετράπη όμως να σχηματίσει κυβέρνηση.

Τα πολιτικά κόμματα της εποχής θεωρούσαν τον Χίτλερ επικίνδυνο και δεν συνεργάζονταν μαζί του.

Ο Χίτλερ εκμεταλλεύθηκε το γεγονός ότι είχε πλειοψηφία στην Βουλή και διόρισε πρόεδρο της τον Χέρμαν Γκαίρινγκ.

Στην συνέχεια ζήτησε από τον πρόεδρο Χίντεμπουργκ να τον βάλει στην θέση του καγκελλαρίου, αλλά αυτός του προσέφερε την θέση του αντικαγκελλάριου, με καγκελλάριο τον Φον Πάπεν.

Ο Χίτλερ αρνήθηκε την θέση, άφησε τον Πάπεν να διορισθεί καγκελλάριος και έβαλε τον πρόεδρο της Βουλής να ψηφίσει αυστηρούς νόμους για την αντιμετώπιση της πολιτικής βίας.

Οι νόμοι αυτοί χρησιμοποιήθηκαν κυρίως εναντίον των κομμουνιστών, του κοινού εχθρού του τότε γερμανικού πολιτικού συστήματος.

Στις εκλογές του Νοεμβρίου 1932, που ακολούθησαν, το ναζιστικό κόμμα πήρε 33,09% και 196 έδρες.

Και πάλι τα υπόλοιπα κόμματα δεν συνεργάζονταν μαζί του, αλλά ο προηγούμενος καγκελλάριος Φον Πάπεν πρότεινε στον Χίτλερ να μεσολαβήσει στον Πρόεδρο και να κάνει τον Χίτλερ καγκελλάριο με τον ίδιο ως αντικαγκελλάριο.

Από την στιγμή εκείνη άνοιξε ο δρόμος του Χίτλερ προς την εξουσία.

ΠΗΓΗ

Ας έλθουμε στο σήμερα.

Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου η ‘Αγκελα Μέρκελ έλαβε ποσοστό 33%, αλλά δεν κατάφερε ως σήμερα να δημιουργήσει κυβέρνηση συνασπισμού.

Στις 24 Οκτωβρίου η γερμανική βουλή συνεδρίασε και έξελεξε πρόεδρό της τον κο Σόιμπλε με 501 θετικές ψήφους, 173 αρνητικές ψήφους, 30 αποχές και μία άκυρη ψήφο.

Στην συνεδρίαση αυτήν όλα τα κόμματα εξέλεξαν κάποιον αντιπρόεδρο, εκτός από το ΑfD, που παρά την διεξαγωγή τριών ψηφοφοριών δεν κατάφερε να εκλέξει τον αντιπρόεδρο της επιλογής του.

Στις 20 Νοεμβρίου η Μέρκελ, ενεργώντας σαν αρχηγός του μεγαλυτέρου κόμματος, επικοινώνησε με τον πρόεδρο της δημοκρατίας, ενημερώνοντάς τον για την διαφαινόμενη αποτυχία της να σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού.

Η πρόθεσή της είναι να γίνουν νέες εκλογές, κάτι όμως που δεν επιθυμεί ο πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Οι εκλογές ανεξάρτητα από τις επιθυμίες του προέδρου είναι αναπόφευκτες, καθώς για νέες εκλογές συναινεί και το δεύτερο σε δύναμή κόμμα, το SPD.

Πριν από την προκήρυξη εκλογών προβλέπεται μία διαδικασία εκλογής νέου καγκελλαρίου, που θα είναι επί κεφαλής μίας κυβερνήσεως μειοψηφίας για περίπου 80 ημέρες.

Ο καγκελλάριος θα μπορούσε να είναι η κα Μέρκελ ή κάποιο άλλο πρόσωπο, που θα υπεδείκνυε ο πρόεδρος της δημοκρατίας.

Λογικά , θα μπορούσε να είναι κάποιος από το κόμμα της κας Μέρκελ, ίσως ο αντιπρόεδρος Hans-Peter Friedrich .

Αν επιλεγεί αυτό το πρόσωπο και όχι η κα Μέρκελ για υπηρεσιακός καγκελλάριος, θα υπάρξει δραστική αλλαγή πολιτικής για τα θέματα μεταναστεύσεως, καθώς οι απόψεις του για τις σχέσεις Ισλάμ και Γερμανίας διαφέρουν δραστικά από αυτές της Μέρκελ.

Στην συνέχεια, το γερμανικό κράτος αναμένεται να υιοθετήσει πολιτικές εναντίον των μεταναστών για να αποφύγει την ενίσχυση του AfD στις επόμενες εκλογές.

Η ιστορία όμως διδάσκει ότι η ενίσχυση του AfD μάλλον είναι αναπόφευκτη, καθώς οι Γερμανοί δεν πρόκειται να ικανοποιηθούν από μίαν υποκριτική πολιτική διαρκείας μόνον 80 ημερών, ούτε μπορούν να απελάσουν μεγάλο αριθμό μεταναστών στο ελάχιστο αυτό χρονικό διάστημα.

Αναγκαστικά θα πρέπει να αναμένουμε μία αρκετά μεγάλη περίοδο κυβερνήσεων συνεργασίας ανάμεσα στα γερμανικά κόμματα, με υποχώρηση από τις προεκλογικές τους θέσεις και με ένταση της δυσαρεσκείας των ψηφοφόρων τους για τις πραγματοποιούμενες πολιτικές «κωλοτούμπες».

Μιλάμε για κυβερνήσεις τύπου Δημοκρατίας της Βαιμάρης, με αντίστοιχες όμως προεκτάσεις και επιπτώσεις στην λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.

Και ερχόμαστε στους ιστορικούς παραλληλισμούς.

Η Μέρκελ έχει σήμερα τα ποσοστά του ναζιστικού κόμματος στις εκλογές του Νοεμβρίου του 1932.

Το δεύτερο σε δύναμη κόμμα SPD έλαβε ποσοστό 21,58%, ενώ το 1932 είχε ποσοστό 20,43%.

Ο σημερινός εχθρός του γερμανικού πολιτικού συστήματος, το AfD, έλαβε ποσοστό 13,26%, ενώ ο κοινός εχθρός όλων το 1932, το κομμουνιστικό κόμμα είχε λάβει 16,86%.

ΠΗΓΗ

Τόσο ο Φον Πάπεν (1913), όσο και ο Hans-Peter Friedrich (1990-1991) εργάσθηκαν στην Γερμανική πρεσβεία της Ουάσιγκτον.

ΠΗΓΗ και ΠΗΓΗ

Για να ολοκληρώσουμε τις συμπτώσεις, θα πρέπει να αναφέρουμε το όνομα της μητέρας του κου Σόιμπλε.

Πρόκειται για την Gertrud Göhring.

ΠΗΓΗ

Οποιαδήποτε συνωνυμία ή συγγενική σχέση με τον Χέρμαν Γκαίριγκ είναι «προφανώς» τυχαία.

Θα εξηγούσε όμως απόλυτα το σχέδιο, που εξελίσσεται σήμερα και την εξαφάνιση από τα βιογραφικά του κου Σόιμπλε των στοιχείων ονομάτων των γονέων του…

ΠΗΓΗ

John Drake

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply