Διλήμματα ἠθικά ἤ φυσική ἐπιλογή;

Στὴν φωτογραφία ποὺ βλέπουμε παραπάνω, βάσει πάντα τῆς περιγραφῆς της, διακρίνουμε:

  1. Κάποιους Ἕλληνες νὰ ἀγοράζουν λαθραία τσιγάρα.
  2. Λαθρομετανάστη νὰ πουλᾷ αὐτὰ τὰ λαθραία τσιγάρα, δίχως παραστατικὰ φυσικά.
  3. Ἡ ἀγοραπωλησία γίνεται σὲ Ἀνώτατο Ἐκπαιδευτικὸ (ποιός ἦλθε;) Ἵδρυμα (ΑΣΟΕΕ).
  4. Ἡ ἀγοραπωλησία καταδεικνύει τὴν χρῆσιν πανεπιστημιακοῦ ἀσύλου ἀπὸ ἄτομα μὴ σχετιζόμενα μὲ τὸ Πανεπιστήμιον (ποιός ἦλθε;).
  5. Ἡ ἀγοραπωλησία γίνεται ἐκεῖ ποὺ γίνεται γιὰ νὰ μπορῇ ὁ λαθρομετανάστης νὰ διατηρῇ τὸ παρατύπως καὶ καταχρηστικῶς ἀποκτηθὲςν ἄσυλόν του.
  6. Ἡ ἀστυνομία εἶναι ἀπούσα στὶς συναλλαγές, γενικῶς καὶ εἰδικῶς.

Τὰ διλήμματα λοιπὸν ποὺ ἀνακύπτουν, ὅταν βλέπουμε αὐτήν, ἀλλὰ καὶ κάθε παρόμοια εἰκόνα, δὲν εἶναι μόνον ἠθικοῦ, ἀλλὰ καὶ κοινωνικοῦ, καθὼς καὶ οἰκονομικοῦ περιεχομένου. Τὰ ἠθικὰ διλήμματτα ὅμως εἶναι αὐτὰ ποὺ μᾶς ἐνδιαφέρουν γιὰ τὴν ὥρα.

Διαβιώντας σὲ μίαν χώρα προτεκτοράτο, ὅπου τὸ ἀνήθικον, τὸ παράνομον καὶ τὸ καταχρηστικὸν βασιλεύουν, οἱ προσωπικές μας ἐπιλογὲς σαφῶς καὶ περιορίζονται.
Θεωρητικῶς ὅμως μόνον ἰσχύει κάτι τέτοιο, διότι, ἐμπράκτως, ὅταν τίθεται θέμα ἐπιβιώσεως, δὲν μποροῦμε νὰ σχολιάσουμε καὶ πολλά. Στὴν πραγματικότηα αὐτὸς ποὺ ἔχει τὸ πρόβλημα κρίνει μόνος του, μὲ τὰ δικά του μέτρα καὶ σταθμά, ὑποχρεούμενος νὰ ἐπιλέξῃ αὐτὸ ποὺ θὰ ἐπιλέξη, γράφοντας στὰ παλαιώτερα τῶν ὑποδημάτων του καὶ ἠθικὲς καὶ καθωσπρεπεισμοὺς καὶ νόμους καὶ ἀστυνομεύσεις καὶ ἐθνικὲς ἐπιταγὲς καὶ συνειδήσεις. Τὸ ἐνστικτον τῆς ἐπιβιώσεως, ἰδίως ἐπὶ τοῦ πρὸ κειμένου, εἶναι ἰσχυρότερον ὅλων.

Ἂς ξανὰ προσέξουμε ὅμως καλλίτερα τὴν φωτογραφία, μὲ ἄλλην ὀπτική, ποὺ θὰ μᾶς βοηθήση νὰ κατανοήσουμε, πέραν αὐτῶν ποὺ ἐκ πρώτης ὄψεως διακρίνονται, κάποια ἀκόμη στοιχεία, ἀρκετὰ ἐνδιαφέροντα.
Ἂς προσέξουμε, γιὰ παράδειγμα:

  1. Ποιός δέν εἰσπράττει φόρους ἀπό αὐτήν τήν δοσοληψία;
  2. Ποιός δέν πληρώνει φόρους ἀπό τήν ἐν λόγῳ συναλλαγή;
  3. Ποιός βάλλεται πραγματικά ἀπό τήν συντήρησιν τοῦ συγκεκριμένου μηχανισμοῦ;

Ἐὰν ἀπαντήσουμε μὲ σαφήνεια στὰ τρία αὐτὰ ἐρωτήματα, τότε ἴσως διακρίνουμε τὸ θετικὸν τῆς ὑποθέσεως.
Διότι, κακὰ τὰ ψέμματα… Μὲ μίαν φορολογία, ἐμμέσων κι ἀμέσων φόρων, ποὺ πλησιάζει (ἢ καὶ ξεπερνᾶ) κατὰ πολὺ τὸ αὐτονόητον δικαίωμα τῆς στοιχειώδους ἐπιβιώσεώς μας, τὸ νὰ στεροῦμε φόρους ἀπὸ τὸ τοκογλυφικὸ κατεστημένο συνιστᾶ μορφὴ ἀντιστάσεως. Στὴν πραγματικότητα κάθε τὶ ποὺ ἀμφισβητεῖ τὴν κυριαρχία τῶν τοκογλυφικῶν σαπροφύτων στὶς ζωές μας, ἀρχῆς γενομένης ἀπὸ τοὺς ἀντισυνταγματικοὺς ὑπερφόρους, συνιστᾶ μορφὴ ἀρνήσεως καὶ  ἀντιδράσεως.

Συνειδητῶς ἢ μὴ λοιπόν, οἱ συναλασσόμενοι, συνεργοῦν σὲ αὐτὸ ποὺ ὅλοι μας (ἄλλος περισσότερο κι ἄλλος λιγώτερο) ἐπιθυμοῦμε: στὴν κατακρήμνισιν τοῦ κομμουνιστικοῦ μορφώματος ποὺ μᾶς ἐπέβαλαν, ἐν ἀγνοίᾳ μας, δίχως νὰ ἐρωτηθοῦμε καὶ βασιζόμενοι στὴν ἀπόλυτο βία.
Ἐν γνώσει ἢ ἐν ἀγνοίᾳ μας ὅλοι οἱ παραπαάνω εἰκονιζόμενοι συνεργοῦν λοιπὸν σὲ κάτι ποὺ πρέπει νὰ συμβῇ. Κι αὐτὸ ποὺ πρέπει νὰ συμβῇ εἶναι τὸ τέλος τοῦ Ἑλλαδοκαφριστᾶν μὲ ὅλα τὰ μέσα καὶ διὰ παντός.

Φιλονόη

Σημειώσεις

Ὄχι, δὲν ἀρνοῦμαι γενικῶς τὴν φορολογία, ἐφ΄ ὅσον δίχως της δὲν γίνεται νὰ ὑπάρχῃ κοινωνικὸ κράτος, κοινωνικὲς δομές, ἀνταποδοτικότης. Ἀρνοῦμαι ὅμως αὐτὸ τὸ σιχαμερὸ μόρφωμα ποὺ μᾶς φόρεσαν καὶ πιστεύω πλέον πὼς θέλουμε δὲν θέλουμε, ὅλοι μας, συνεργοῦμε στὸ νὰ κατακρημνισθῇ θορυβωδῶς.
Συνειδητῶς ἢ μή.
(Μὴν ξεχνᾶμε πὼς πρῶτοι οἱ διαπλεκόμενοι συντηροῦν τὸν μηχανισμὸ τῶν λαθραίων, γιὰ δικούς τους, καθαρὰ κερδοσκοπικούς, λόγους. Κοινῶς ὑποσκάπτουν μόνοι τους τὶς καρέκλες τους καὶ οὐδόλως μὲ ἐνοχλεῖ πλέον κάτι τέτοιο…!!!)

Θεωρητικῶς (καὶ μόνον) θὰ ἔπρεπε νὰ βάζουμε μόνοι μας «φρένο» τοὐλάχιστον σὲ ὅλα αὐτὰ ποὺ συνηγοροῦν στὴν ἐξόντωσιν τοῦ κρατικοῦ μηχανισμοῦ.
Θεωρητικῶς πάντα, θὰ ἔπρεπε νὰ μὴν συντηροῦμε τὸν μηχανισμὸ διακινήσεως λαθραίων στὴν χώρα μας, ἐφ’ ὅσον συνηγορεῖ στὴν περαιτέρω ἀποδόμησιν τῶν ἤδη σαθρῶν ὑπαρχόντων δομῶν.
Θεωρητικῶς ἐπίσης δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ συντηροῦμε ἐμμέσως ὅλον αὐτὸν τὸν μηχανισμὸ δουλοποιήσεως τοῦ ἀνθρωπίνου εἴδους, διότι καθίσταται ἀπειλὴ καὶ  γιὰ τὴν δική μας φυσικὴ ἐξόντωσιν.
Θεωρητικῶς ὀφείλουμε νὰ μὴν συνεργοῦμε στὶς δολιοφθορὲς ποὺ στήνουν οἱ κάθε λογῆς δουλέμποροι, ποὺ ἀφ’ ἑνὸς στοιβάζουν ἀνενόχλητοι στὴν χώρα μας στρατιὲς μὴ προσφύγων, ἐνᾦ ἀφ’ ἑτέρου τοὺς ἐκμεταλλεύονται ἀπάνθρωπα, συνιστώντας πλέον ἀνοικτὰ καὶ ἐπισήμως, ἄμεσο κοινωνικὴ ἀπειλὴ
ἰδιαιτέρως γιὰ ὅλην τὴν Εὐρώπη καί, γενικώτερα, γιὰ τὸ ἀνθρώπινον εἶδος.
Θεωρητικῶς ἐπίσης πάντα καθίσταται ὀξύμωρον τὸ νὰ διαμαρτυρόμεθα γιὰ τοὺς ὑψηλοὺς φόρους, τοὺς ἀντισυνταγματικοὺς ΕΝΦΙΑδες, τὶς ληστρο-ἐπιδρομὲς στὰ σπίτια μας, τὶς ἀνθελλήνιστες (φερόμενες ὡς) κυβερνητικὲς ἀποφάσεις, τὶς ἐπιλεκτικὲς ἀστυνομεύσεις καί, ἐπὶ τοῦ πρὸ κειμένου, τοῦ γελοίου (καὶ κατὰ εἰδικὴ παραγγελίαν) πανεπιστημιακοῦ (τάχα μου) ἀσύλου, ἀλλὰ μετὰ νὰ σπεύδουμε γιὰ νὰ πληρώσουμε ὅλα τὰ ἀνήθικα καὶ  ἀντισυνταγματικὰ φορομπηκτικὰ μηχανεύματα.
Θεωρητικῶς τέλος, πέραν τῶν κοινωνικῶν καὶ οἰκονομικῶν κινδύνων, καθὼς καὶ μίας οἰκονομικῆς βόμβας στὰ θεμέλια τῆς ἐπιχειρηματικότητος, ποὺ συντηροῦν ὅλες αὐτὲς οἱ ἐκ τοῦ προχείρου στημένες δομές, συνιστοῦν ἐπὶ πλέον καὶ Ἐθνικὸ κίνδυνο γιὰ ὅλους μας, ἐφ΄ ὅσον ἡ ἄγνοια κινδύνου οὐδέποτε ἐπέφερε καλὰ ἀποτελέσματα σὲ ὅσους τὴν διατηροῦν. 

Ἐὰν συνυπολογίσουμε πὼς τὰ σύνορα τῆς χώρας μας ἔχουν πρὸ πολλοῦ κι ἐπισήμως καταργηθῆ…
Ἐὰν συνυπολογίσουμε ἐπὶ πλέον τὸν ῥατσισμὸ κατὰ Ἑλλήνων, τὶς ἄνευ ἀρχῆς καὶ τέλους ὑφαρπαγὲς καὶ καταχρήσεις Δημοσίου καὶ Ἰδιωτικῆς περιουσίας, καθὼς καὶ τὶς ἐπισήμως διώξεις κατὰ τῆς ἐπιχειρηματικότητος…
Ἐὰν συνυπολογίσουμε τὶς κομμουνιστικοποιήσεις μας, ποὺ ἐπιβάλλονται καὶ
ἐφαρμόζονται μὲ εἰδικὰ κριτήρια ποὺ καθορίζονται ἀπὸ τὶς ἀμέτρητες Μ.Κ.Ο...
…τότε τὰ διλήμματα μειώνονται κατὰ πολύ. Κατὰ πάρα πάρα πολύ.

Ἡ φυσικὴ ἐξόντωσις τοῦ κρατικοῦ μηχανισμοῦ, τῶν παρακρατικῶν του ὑποδομῶν καὶ τῶν κάθε εἴδους ἐξηρτημένων καὶ ἐμπλεκομένων εἶναι, ὑποσυνειδήτως, ὁ πραγματικός μας σκοπὸς σήμερα. Τὸ κάνουμε ἐπιτυχῶς καὶ πολὺ καλῶς πράττουμε. Ἡ φυσική μας ἐξόντωσις, ποὺ εἶναι ὁ στόχος τῆς νέας (καὶ παλαιᾶς) τάξεως πραγμάτων, δὲν γίνεται νὰ ὁλοκληρωθῇ, διότι ἀνεξαρτήτως ὅλων αὐτῶν ποὺ λειτουργοῦν ἀσυνειδήτως, μὲ τὶς ἀναγκαῖες ἐνστικτώδεις συμπεριφορές τους (βλέπε τοὺς παραπάνω), ἐξακολουθοῦν νὰ συνυπάρχουν μαζύ μας καὶ  ὅλοι ἐκεῖνοι ποὺ συνειδητῶς λειτουργοῦν πρὸ κειμένου νὰ ἐξοντωθῇ πλήρως ὅλο αὐτὸ τὸ σαπροφυτικὸ παρασιτικὸ κρατικὸ μόρφωμα.
Λέτε νά μήν ἐπιτύχουμε; Μά, οὔτως ἢ ἄλλως, ἱστορικά, κάθε φορὰ ποὺ κάτι ἀνάλογο ἐπεχειροῦτο, ἅπαντες λειτουργοῦσαν ὅπως ἡ Φύσις τοὺς ὅριζε γιὰ νὰ τὸ ἐμποδίσουν. Γιατί σήμερα νά μήν ἐπαναλαμβάνονται ἐπακριβῶς οἱ διαδικασίες;

Μήπως τελικῶς εἶναι ὥρα νά χρησιμοποιήσουμε τά ἴδια τά ἐργαλεία τῶν δυναστῶν μας γιά νά τούς προκαλέσουμε κάποιες, στοιχειώδεις, δολιοφθορές; Καί μήπως ὅλο αὐτό πρέπει νά τό κάνουμε συνειδητῶς;
Καί, μήπως, λέω μήπως, μαζύ μέ πολλά ἄλλα πού πρέπει νά παύσουν, θά ἔπρεπε, ἐπὶ τέλους, νά στραφοῦμε στήν δημιουργία ἑνός μηχανισμοῦ τέτοιου, πού θά μᾶς διασφαλίζη μερική ἤ ὁλική αὐτάρκεια;

Ὑπό-σημείωσις

Ἰδιαιτέρας προσοχῆς πρέπει νὰ τύχῃ τὸ γεγονὸς πὼς μία ἀπολύτως καθεστωτικὴ ἐφημερὶς κτυπιέται ἐδῶ καὶ καιρὸ γιὰ τὰ λαθραία τσιγάρα, τὰ πανεπιστημιακὰ ἄσυλα καὶ τὶς ἐκμετελλεύσεις αὐτῶν ἀπὸ συγκεκριμένα κυκλώματα.
Εἶναι πράγματι ἰδιαιτέρως ἐκνευριστικὴ ἡ ἐν λόγῳ διαπίστωσις, ποὺ κορυφώνεται στὶς ἡμέρες μας, γελοιοποιώντας πλήρως καὶ τὸν κρατικὸ μηχανισμὸ καὶ τὰ ἄσυλα καὶ τοὺς κάθε εἴδους ἀνθρωπιζτές, ἰδίως ὅταν συνυπολογίζουμε καὶ  τὸν συνειδητὸ ῥατσισμὸ κατὰ ἰθαγενῶν. Παρ’ ὅλα αὐτὰ κάτι δὲν μοῦ ἀρέσει…
Ἐὰν δὲν μοῦ κτυποῦσε ἕνα …καμπαντάκι ἀπὸ τὸ ἔνστικτό μου, θὰ τὸ ἄφηνα ἀσχολίαστον. Ἕνα …καμπανάκι ποὺ μοῦ ὑπαγορεύει πὼς ἡ (ἐπίσημος) παῦσις τοῦ λαθρεμπορίου μεθοδεύεται καὶ κοντοζυγώνει καὶ μαζύ της συμπαρασύρει τὰ ὅποια ἄσυλα, δίπλα στοὺς (μὲ ὁποιονδήποτε τρόπο) «νομιμοποιηθέντες νεοέλληνες».
Ἡ ἐν λόγῳ κατάστασις, ποὺ ἐδῶ καὶ χρόνια ταλανίζει τὴν χώρα μας, θὰ ἦταν εὐχῆς ἔργον νὰ παύσῃ ὁριστικῶς, ἀλλὰ καλὸ θὰ ἦταν νὰ μᾶς γνωστοποιηθοῦν οἱ ὅροι ποὺ θὰ ἐφαρμοσθοῦν, διότι, εἰδικῶς αὐτὴν τὴν περίοδο, κάθε τὶ ποὺ τίθεται στὸ στόχαστρον δὲν ἀποβλέπει ἀπαραιτήτως καὶ  στὸ δικό μας καλό.

εἰκόνα

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

4 thoughts on “Διλήμματα ἠθικά ἤ φυσική ἐπιλογή;

  1. “κομμουνιστικοποιήσεις”, δεν υπήρξα ποτέ υποστηρικτής του “υπαρκτού’, αλλά αλήθεια που τις είδες τις κομμουνιστικοποιήσεις, μήπως προσβάλεις τον κομμουνισμό;

    • Δῆλα δή αὐτό πού ἐμεῖς βιώνουμε, καθὼς φυσικὰ καὶ ὅλη ἡ Εύρώπη, ἐσύ τό ἀντιλαμβάνεσαι γιά κάτι ἄλλο; Θά μποροῦσες καί νά μᾶς τό ἐξηγήσῃς καί νά μᾶς τό ἀποδείξῃς; Μὲ ἁπλᾶ, δικά σου λόγια… νὰ μὴν τὸν κουράσουμε. Ἔτσι;

  2. Μάλλον παρεξηγήθηκα. Ο όρος κομμουνιστικοποίηση με την ορθή του έννοια σημαίνει κάτι υπέρ του λαού. Είδες κάτι υπέρ του λαού από τους σημερινούς πρόθυμους και δεν το αντιληφθήκαμε;

    • Ὁ ὅρος κομμουνιστικοποίησις, ἐμπράκτως, σημαίνει κάτι ποὺ ἐξαφανίζει λαούς. Ἐὰν μελετήσῃς ἱστορία, θὰ καταλάβης τὸ γιατὶ κόπτονται τόσο πολλοί, ἅπαντες οἱ τοκογλύφοι, νὰ κομμουνιστικοποιήσουν τὸν πλανήτη. Αὐτά, τὰ …«ἰδεολογικά» εἶναι γιὰ τοὺς χαχόλους, ποὺ ἀρνοῦνται νὰ ἐμβαθύνουν, νὰ ἀναζητήσουν τὶς πηγές, τοὺς χρηματοδότες καὶ τοὺς σκοποὺς τοῦ κομμουνισμοῦ/σοσιαλισμοῦ (καὶ καταληκτικῶς δημοκρατίας). Γιὰ αὐτὸ ἄλλως τὲ οἱ καραμελίτσες ἔχουν πολλὲς …γεύσεις.

Leave a Reply