…ἀλλὰ ὄχι γιὰ αὐτὸ ποὺ φαντάζεσθε!!!
Ἄλλως τὲ οὐδέποτε οἱ ἐρωτικὲς προτιμήσεις τῶν γύρω μου μὲ ἐνοχλοῦσαν ἐφ΄ ὅσον θεωροῦσα καὶ θεωρῶ πὼς εἶναι δικαίωμα τοῦ κάθε ἑνὸς νὰ κάνῃ ὅ,τι θέλει στὸ κρεββάτι του, δίχως νὰ δίδῃ λογαριασμό.
Καί, ναί, ἔχω συναναστραφῆ μὲ ὁμοφυλοφίλους, δίχως νὰ ἐνοχλοῦμαι ἀπὸ τὶς ὅποιες προτιμήσεις τους (ὅταν δὲν ἔθιγαν τὶς δικές μου!!!).
Εἴπαμε… δικαίωμά τους ἀδιαπραγμάτευτον, ὅπως δικαίωμά μου, ἀδιαπραγμάτευτον, τὸ νὰ σέβομαι καὶ  νὰ ὑπερασπίζομαι τὶς ἐπιλογές τους.

Γιὰ ἄλλους λόγους ὅμως φρίττω καὶ αὐτὸ οὐδεὶς τὸ ἀναφέρει, ἐφ’ ὅσον οὐδεὶς ἀσχολεῖται μὲ τὸ οὐσιῶδες. Διότι ἂν καὶ πράγματι ἡ ὁμοφυλοποίησις τῶν κοινωνιῶν μας εἶναι στόχος, προπαγανδίζεται συστηματικά, ὑποβοηθᾶται παντοιοτρόπως (γιὰ τοὺς γνωστοὺς λόγους τῆς ἀπομειώσεως τῶν πληθυσμῶν), ἐντούτοις, ἀκόμη καὶ σήμερα, παρὰ τὶς ἀποκαλύψεις καὶ τὶς μεθοδεύσεις, περισσότερο μὲ ἐνοχλεῖ ἡ δημοσιοποίησις τῶν προσωπικῶν ἐρωτικῶν ἐπιλογῶν, παρὰ οἱ ἴδιες οἱ προπαγάνδες καὶ οἱ εἰς  βάρος μας σχεδιασμοί.
Τὸ πρόβλημά μου δὲν εἶναι τὸ τὶ προτιμᾶ κάποιος ἀλλὰ τὸ ὅτι τὸ διατυμπανίζει, σὰν νὰ πρόκειται γιὰ τὶς …γευστικές του προτιμήσεις (ποὺ ἐπίσης μοῦ εἶναι ἀδιάφορες!!!).

Κι ἐξηγοῦμαι…
Ἡ Ἀνθρωπότης ἔχει περάση ἀπὸ ἀμέτρητες «στροφές», μὲ γνωστὲς καὶ ἄγνωστες πτυχές τους, ἀλλὰ οὐδέποτε ἔθεσε ὡς …σημαία της τὶς ὅποιες ἀτομικὲς ἐρωτικὲς ἐπιλογές της, διατηρώντας, σὲ μεγάλους ἢ μικροὺς βαθμούς, τὸ δικαίωμα τῆς ἐπιβιώσεώς της. Αὐτὴ ἡ λεπτομέρεια, οὔτως ἢ ἄλλως, γιὰ αἰῶνες, προσέδιδε ἕναν ὑψηλὸ βαθμὸ ἀξιοπρεπείας καί, κατ’ ἐπέκτασιν, αὐτό-κυριαρχίας. Ἅπαξ καὶ ἡ ἀξιοπρέπεια τοῦ ἀτόμου (κι ἐμμέσως τῶν κοινωνιῶν) ἀπομειώνεται ἢ καὶ ἐξαφανίζεται, αὐτομάτως καὶ ἡ αὐτό-κυριαρχία του, μαζὺ μὲ τὴν ἐκ φύσεως ἀνάγκη τῆς ἐπιβιώσεως τοῦ ἀτόμου, ἐξαλείφονται καὶ ἀποδυναμώνονται (ἢ καὶ ἐξαφανίζονται!!!).
Μάλιστα, ἐπὶ τῶν ἡμερῶν μας, ποὺ οὐδεὶς ἀναλαμβάνει ἀτομικὲς εὐθῦνες (λόγῳ τῆς δημοκρατικῆς μας πολιτείας, ἐφ΄ ὅσον στὴν δημοκρατία ἅπαντες εἴμαστε συνυπεύθυνοι, ἔνεκα τῆς συμμετοχῆς μας στὴν ψηφοφορία της), αὐτομάτως, ἐκτὸς ἀπὸ ἀνεύθυνοι ὁδεύουμε βεβαιωμένα στὸ νὰ μετατραποῦμε καὶ σὲ αὐτοκτονικοὺς ποὺ …ἀπολαμβάνουν τὴν αὐτοχειρία τους. 

Κακὰ τὰ ψέμματα… Ἡ αὐτάρκεια, ποὺ παγίωνε τὴν ἀξιοπρέπεια, τὸν αὐτοσεβασμὸ καὶ (καταληκτικῶς) τὴν ἔμφυτο ἀνάγκη τοῦ ἀτόμου (καὶ τῶν κοινωνιῶν) νὰ προστατεύῃ καὶ νὰ περιφρουρῇ διαρκῶς τοὺς βαθμοὺς Ἐλευθερίας του, παραμένοντας ἑτοιμοπόλεμο, δὲν ὑπῆρξε μόνη της. Ἄνθρωποι τοῦ μόχθου, τῆς καθημερινῆς βιοπάλης, μὲ διαρκεῖς ἀγῶνες, κόπους καὶ πανανθρώπινα ἔργα, ἐπετύγχαναν μέρος της ἢ τὸ ὅλον της, πληρώνοντας τιμήματα καὶ ἀπολαμβάνοντας τοὺς καρποὺς τῶν τιμημάτων τους. Μὰ γιὰ νὰ ὑπάρχουν ὅλα αὐτὰ ἔπρεπε πρωτίστως τὸ ἄτομον νὰ σέβεται ἀρκούντως τὸν ἑαυτόν του.
Ποιός ἀπό ὅλους αὐτούς πού βλέπουμε νά περιφέρῃ, ἐν εἴδει σημαίας, τίς ἐρωτικές του ἐπιλογές, σέβεται τόν ἑαυτόν του; Καί, καταληκτικῶς, πῶς εἶναι δυνατόν νά μήν σέβεσαι τόν ἑαυτόν σου, νά μήν διαφυλάσσῃς τήν ἀξιοπρέπειά σου καί, ἐπί πλέον, νά θεωρῇς πώς διαβιεῖς ἐλεύθερος;.

Ἡ αὐτάρκεια, οὔτως ἢ ἄλλως, ὁδηγεῖ σὲ τέτοιες νοητικὲς ἀτραπούς, ποὺ ἐκ τῶν πραγμάτων ὁ ἄνθρωπος καταλήγει νὰ εἶναι πρωτίστως ἀξιοπρεπής, πρὸ κειμένου νὰ παραμένῃ κατὰ κύριον λόγον αὐτοσυντηρούμενος. Ἀπομειουμένης ὅμως τῆς αὐταρκείας, ἀπομακρύνεται ἡ ἀξιοπρέπεια, καταργεῖται ἡ αὐτοκυριαρχία, ἀπομειώνεται ἡ ἀνάληψις εὐθύνης, ἐλαχιστοποιεῖται ἡ ἀνάγκη ἐπιβιώσεως καὶ  ἐξαφανίζεται ἡ φυσικὴ ἐπιλογὴ προστασίας τῶν βαθμῶν Ἐλευθερίας, ἐνᾦ τὸ ἄτομον (κοινωνίες) μετατρέπεται σὲ ἄβουλο μαζανθρωποιημένον ἀνθρωποειδές, ποὺ ἐξαρτᾶται ἀπολύτως καὶ σὲ βάθος, μόνον ἀπὸ τὶς προθέσεις τῶν (φερομένων ὡς) κρατούντων. Ἐφ΄ ὅσον ὅμως ἕνας κρίκος τῆς ἁλυσίδος τῆς ζωῆς χάνεται, τότε κινδυνεύει καὶ ἡ ἴδια ἡ ἐξακολούθησις τῆς ζωῆς ἐπὶ τοῦ πλανήτου. 

Ἀπομειώνοντας παραλλήλως τὴν αὐτάρκεια τῶν κοινωνιῶν, ἀπομειώνεται ἐξελικτικῶς ἡ ἀξιοπρέπεια, περιορίζεται ἡ ὑποσυνείδητος (ἢ καὶ συνειδητός) ἐπιλογὴ τῆς ἀναλήψεως εὐθυνῶν καὶ παύει νὰ περιφρουρεῖται ἡ ἰδιωτικότης. Τί ἀκριβῶς λοιπόν συζητᾶμε σήμερα;
Τήν ἰδιωτικότητα πού χάνεται ἤ τό ἐάν θά μᾶς ἐπιβάλουν τίς ὁμοφυλοποιημένες κοινωνίες πού ὀρέγονται;

Τὸ πρόβλημα φίλοι μου κρύβεται πίσω ἀπὸ τὸ δημοσίως προπαγανδισθὲν πρόβλημα. Τὸ πρόβλημα δὲν εἶναι ἡ ὁμοφυλοποίησις τῶν κοινωνιῶν μας (ποὺ σαφῶς ἀποβλέπει σὲ δεύτερα καὶ τρίτα στάδια ἀποπληθυσμοῦ), ἀλλὰ ἡ ἀποδοχή, ἀπὸ μέρους μας, τῆς ἀναξιοπρεποῦς στάσεως ζωῆς. Ἅπαξ καὶ θεωροῦμε δεδομένον πὼς κάποιοι θὰ γελοιοποιοῦν τὴν ἰδιωτικότητα (ἀλλὰ καὶ τοὺς ἰδίους τοὺς ὁμοφυλοφίλους), εἶναι σὰν νὰ συνεργοῦμε στὸ ἔγκλημα, ἐφ’ ὅσον ἑστιάζουμε στὴν βιτρίνα του καὶ ὄχι στὴν οὐσία του.

Σαφῶς αὐτὸ ποὺ θέλουν νὰ μᾶς ἐπιβάλουν (τὸ ὁποῖον ἐπέρχεται σταδιακῶς, μὲ πολλὰ μηχανεύματα, καθῶς φυσικὰ καὶ μὲ πολλὲς μορφὲς προπαγάνδας στὶς ἡμέρες μας), δὲν εἶναι τὸ νὰ γίνουμε ὅλοι μας ὁμοφυλόφιλοι, ἀλλὰ τὸ νὰ ἀποποιηθοῦμε τοῦ δικαιώματος τῆς ἰδιωτικότητος, συμπεριλαμβανομένης φυσικὰ καὶ τῆς σταδιακῶς ἐπικρατούσης ἀναξιοπρεπείας μας.
Εἶναι ἕνας φαῦλος κύκλος σαχλαμαρίτιδος καὶ  παραπλανήσεώς μας, ποὺ μᾶς ἐμποδίζει ἀπὸ τὸ νὰ παραμείνουμε ἑστιασμένοι σὲ αὐτὰ ποὺ συντηροῦν τὴν ζωὴ καὶ  ὄχι σὲ αὐτὰ ποὺ τὴν καταστρέφουν.

Μὲ τόσα μνημόνια, νομομαγειρεύματα, ἀνθέλληνες πολιτικάντηδες, νεο-«σωτῆρες», πράκτορες, Μ.Κ.Ο.-«μπράβους», κομματάρχες καὶ «ἰδεολογικο-πληγμένα» κομματόσκυλα ὑπάρχει ἔντονη σύγχυσις ἐννοιῶν. Λογικότατον καὶ  αὐτονόητον.
Ὅμως, ἐὰν θέλουμε καὶ νὰ ἀπομειώσουμε τὶς δυναμικότητες τῆς προπαγάνδος στὶς ζωές μας μὰ καὶ νὰ διατηροῦμε διαρκῶς αὐξανόμενες τὶς Ἐλευθερίες μας, καλὸ εἶναι νὰ ἀπομακρύνουμε τὸ βλέμμα μας ἀπὸ τὶς σαχλαμάρες ποὺ διακινῶνται. Ἑστιάζοντας στὴν οὐσία οὐδεὶς ἔχασε.

Σήμερα ποὺ τὸ ἄτομον (καὶ οἱ κοινωνίες), καταλήγει ἐξηρτημένο, νερόβραστος …λουκουμᾶς, ποὺ ἀφήνεται στὶς ἐξελίξεις, ἀρνούμενον νὰ διαχειρισθῇ τὶς δολιοφθορὲς καὶ παραιτούμενον ἀπὸ τὰ αὐτονόητα, ἂς ἀντισταθοῦμε ἐμπράκτως. Ἔχοντας ἀπὸ τὴν μία τὴν πSoro-ἐλεγχομένη ἀριστερὰ (καὶ κέντρο καὶ δεξιά) ἐκδοχὴ τῶν (φερομένων ὡς) κυβερνώντων μας, ποὺ νομομαγειρεύει μὲ γνώμονα τὸ τὶ θέλει τὸ ἀφεντικὸ (πSoros) καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλην τὴν ἐπιτακτικὴ ἀνάγκη τῆς ἐπιβιώσεώς μας, ἀλλὰ ὑπὸ νέα πρίσματα, πιὸ ἀνθρώπινα καὶ  ἀξιοπρεπῆ, νομίζω πὼς οἱ δυνατότητες ἐπιλογῆς μας εἶναι περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλην φορά, σαφεῖς καὶ  ξεκάθαρες.

Φιλονόη

εἰκόνα