Ἰδέες καὶ προτάσεις ἀντιδράσεως καὶ ἀντιστάσεως

Περὶ συλλαλητηρίων καὶ μορφῶν ἀντιστάσεως – Πρότασις

 Ἔχουμε ζήση καὶ πάρη μέρος σὲ τοὐλάχιστον 4-5 συλλαλητήρια γιὰ τὴν Μακεδονία καὶ τοὐλάχιστον σὲ ἄλλα τόσα ἐναντίον τῶν Μνημονίων. Τὰ ἀποτελέσματα γνωστά. Ξύλο καὶ δακρυγόνα στοὺς διαδηλωτές, ἐνῶ τὰ ἐπίμαχα ζητήματα τελικὰ ἐκτελούνται ἀπὸ τὶς κυβερνήσεις «ἀβρόχοις ποσί».
Δὲν ἱδρώνει κάποιου τὸ αὐτί.
Περιφρονοῦν καὶ περιγελοῦν ἑκατοντάδες χιλιάδες πολιτῶν. Ἀλλά γιατί;

Διότι ὁ τρόπος τοῦ ἀγῶνος εἶναι λάθος. Ἡ στρατηγικὴ τῶν μαζικῶν συλλαλητηρίων ἐμπρὸς στὴν βουλὴ ἦταν σωστή, ἀλλὰ ἐξαντλεῖ τὴν δυναμική τους, ἔπειτα ἀπὸ τὴν πρώτη φορά. Κάθε στρατηγικὴ καθίσταται παρωχημένη, ὅταν ἐπαναλαμβάνεται ἡ ἴδια συνεχῶς. Εἶναι προβλέψιμος ἀπὸ τὸν ἐχθρὸ καὶ συνεπῶς ἡττᾶται κατὰ κράτος ἀπὸ τοὺς ῥοπαλοφόρους πραιτοριανοὺς τοῦ συστήματος. Οἱ θυσίες τῶν πολιτῶν πηγαίνουν χαμένες καὶ ἡ ἠττοπάθεια κατακλύζει τὶς ψυχές τους.

Τὰ συλλαλητήρια εἶναι καταδικασμένα ἀπὸ τὴν στιγμὴ τῆς ἐξαγγελίας τους. Χρησιμεύουν μόνον γιὰ τὴν ἐκτόνωση τοῦ λαοῦ καὶ ὄχι γιὰ τὴν παραγωγὴ οὐσιαστικοῦ ἀποτελέσματος. Αὐτὸ τελικὰ δημιουργεῖ χαλεπὲς σκέψεις γιὰ τὸν πραγματικὸ ῥόλο τῶν διοργανωτῶν τῶν συλλαλητηρίων σὲ ἕνα περιβάλλον ἐλεγχόμενο ἀπὸ τὴν ἐξουσία. Τὸ μόνο ποὺ τρομοκρατεῖ τὸν ἐχθρὸ εἶναι τὸ ἀπρόβλεπτο. Ἡ ἀδυναμία του νὰ ἀνιχνεύσῃ τὴν ἑπομένη κίνηση. 
Καὶ αὐτὸ τὰ συλλαλητήρια, μὲ τὴν μορφὴ ποὺ γίνονται, ἀδυνατοῦν νὰ τὸ κάνουν. Ὅταν ἡ στρατηγικὴ στερεῖται τῆς φαντασίας, παύει νὰ εἶναι στρατηγικὴ καὶ μεταβάλλεται σὲ προβλεπομένη ῥουτίνα. Ἡ φαντασία στὴν στρατηγικὴ τῆς ἀντιστάσεως, ἡ συνεχὴς μεταβολή της ἐξουθενώνει τὸν ἐχθρὸ καὶ τὸν κάνει νὰ ἀκολουθῇ τὶς ἐξελίξεις. Νέες μορφὲς ἀντιστάσεως, ὅπως π.χ τὸ ῥίξιμο σανοῦ ἢ καρβούνων σὲ γραφεῖα, εἶναι μὲν εὐφάνταστες, ἀλλὰ λειτουργοῦν σὲ χαμηλὴ κλίμακα. Δὲν ἐπαρκοῦν. Οἱ συνεχεῖς προπηλακισμοὶ τοῦ ἐχθροῦ σὲ κάθε πόλη καὶ χωριό, εἶναι ἐπίσης δημιουργικοὶ ἑνὸς κλίματος ἐκφοβισμού, ἀλλὰ εἶναι ἀντιμετωπίσιμοι.

Πρότασις

Τὰ μαζικὰ συλλαλητήρια, ὅπως γίνονταν μέχρι σήμερα σὲ ἕναν χῶρο, ὅπως π,χ. ἐμπρὸς στὴν βουλή, ἢ στὸν Λευκὸ Πύργο πρέπει να ἐγκαταλειφθοῦν. Δὲν προσφέρουν κάτι. Ἀντιθέτως ἡ ἐξαγγελία ἑνὸς συλλαλητηρίου τὴν ἴδια ὥρα, ἀλλὰ σὲ διαφορετικοὺς χώρους εἶναι τὸ ζητούμενο. Ἐὰν τὸ ἕνα ἑκατομμύριο τῶν διαδηλωτῶν ἐμοιράζετο σὲ 100 ὁμάδες τῶν 10.000 ἡ κάθε μία, δὲν θὰ ἦταν ἀντιμετωπίσιμος.
Ὄχι ὅμως στὴν Βουλή, ἀλλὰ γύρω ἀπὸ τὰ σπίτια τῶν πολιτικῶν ὑπευθύνων καὶ τῶν βουλευτῶν!
Ἐὰν οἱ διοργανωτὲς ἐξήγγειλαν στοχευμένες διαμαρτυρίες σὲ 100 περιοχὲς μὲ εἰρηνικοὺς ἀποκλεισμοὺς τῶν σπιτιῶν τους, ὅλα θὰ ἄλλαζαν. Οἱ διαδηλωτὲς ἁπλᾶ θὰ ἐπέλεγαν νὰ συμμετάσχουν στὸ πλησιέστερο σὲ αὐτοὺς σημεῖο.
Ἐὰν ἡ κα Κοτζιᾶ ἔβλεπε τὸ τετράγωνο τοῦ σπιτιοῦ της ἀπεκλεισμένο ἀπὸ μίαν καθιστικὴ διαμαρτυρία 10.000 ἀνθρώπων, ἔπειτα ἀπὸ τὴν νευρικὴ κρίση ποὺ θὰ πάθαινε, θὰ ἔλεγε δύο λογάκια στὸν «σκληρό» ὑπουργὸ ΥΠΕΞ κ.ο.κ..
Θετικὲς συνέπειες ἀπὸ αὐτό:

  1. Διασπορὰ τῶν πραιτοριανῶν δυνάμεων ποὺ θὰ ἀδυνατοῦν νὰ ἐλέγξουν τὴν καταστάση.
  2. Μεταφορὰ τῆς εὐθύνης ἀπὸ τὸ μὴ ὑπολογίσιμο «πολιτικὸ κόστος», στὴν σφαῖρα τοῦ ἐνδεχομένου προσωπικοῦ κόστους γιὰ τὸν κάθε πολιτικάντη, ὅταν θὰ ἐπρόκειτο γιὰ τὸ σπίτι του.

Χωρὶς φαντασία δὲν ὁδηγούμεθα κάπου.
Καὶ ὅπως οἱ στρατηγοί, ποὺ συνεχῶς χάνουν τὶς μάχες, ἔτσι καὶ οἱ διοργανωτὲς τῶν συλλαλητηρίων θὰ μείνουν ἀναπολόγητοι γιὰ τὴν σπατάλη τόσης λαϊκῆς δυνάμεως καὶ ψυχῆς σὲ ἄσκοπα συλλαλητήρια.

Γεράσιμος Γερολυμᾶτος

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

One thought on “Ἰδέες καὶ προτάσεις ἀντιδράσεως καὶ ἀντιστάσεως

  1. Τὸ βασικό, τὸ κύριο εἶναι νὰ συνειδητοποιήσουμε ὅλοι μας ὅτι αὐτὸ τὸ κράτος ὄχι μόνο δὲν εἶναι δικό μας, ἀλλὰ εἶναι ἀπροκάλυπτα ἐχθρικὸ πρὸς ἐμᾶς. Ἐὰν αὐτὸ ἐπιτευχθῆ, τὰ ἄλλα θὰ ἔρθουνε σχεδὸν μόνα τους

Leave a Reply