Ξυλώνοντας (ἕνα πρὸς ἕνα) ὅλα τὰ βαρίδια

Ἐξύλωσαν, λέει, κάποιοι ἀγρότες, τὴν πινακίδα τοῦ τΣΥΡΙΖΑ στὸ Μεσολόγγι…

εἰκόνα

Λογικὸν κι ἀναμενόμενον…
(Κι ἄργησαν, θὰ μπορούσαμε νὰ ποῦμε!!!)

Στὴν Κέρκυρα (κι ὄχι μόνον) ἔσπασαν τὰ γραφεῖα τοῦ τΣΥΡΙΖΑ…

Φθάνει καὶ ἐπισήμως τὸ τέλος τοῦ τΣΥΡΙΖΑ…

Ἀναμενόμενον κι αὐτό. Κι ἄργησαν ἐπίσης.

Σὲ ὅλην τὴν Ἑλλάδα, λόγῳ Μακεδονίας, διαδηλώνουν ὅλο καὶ περισσότεροι Ἕλληνες, δηλώνοντας πὼς εἶναι ἀνεπιθύμητος στὶς πόλεις τους ὁ (φερόμενος ὡς) πρωθυπουργός, ἀλλὰ καὶ ὅλα τὰ …«τσογλάνια» του (ναί, ὀθωμανικοῦ τύπου!).
Ἀναμενόμενον κι αὐτόν.
Στὴν πραγματικότητα ξεκολλᾶμε, ὡς κοινωνία, ἀπὸ τὸ μΠατΣοΚ ποὺ ἄλλαξε ΑΦΜ κι ὄνομα, καταντώντας τΣΥΡΙΖΑ-μΠατΣοΚ…
Κι αὐτὸ γιὰ ἀρχή.

Ἀπὸ τὴν ἄλλην μεριὰ οἱ ΑΝΕΛ διαλύονται.
Παραιτοῦνται βο(υ)λευτές, κλείνουν γραφεία, ἐξαφανίζονται στελέχη…
Ἀναμενόμενον κι αὐτό, κατὰ πῶς ἀντιλαμβανόμεθα.
Πιὸ κωλοτοῦμπες δέν…
(Ἐκεῖνο τό χαϊκάλι καλέ ποῦ χάθηκε; Ἐκεῖνο ντέ, ποὺ θὰ τὸ ἐξαγόραζαν ἀλλὰ μᾶς προέκυψε …μπατριώτης ἐπίσης!!! Βολεύθηκε μέ τά ὀκτώ χιλιάρικα καί ἔβγαλε τόν σκασμό, χεράκι-χεράκι μέ τό κοῦ-κοῦ κουΐκ;)

Μὰ εἴπαμε πολλάκις… Τὸ πρόβλημα δὲν ἦσαν οἱ ΑΝΕΛοτΣΥΡΙΖΑῖοι, ποὺ σὲ τρία-τέσσερα χρόνια θὰ τοὺς λησμονήσουμε. Ἄλλως τὲ ἤδη, σὲ ἕναν βαθμό, λησμονήσαμε τοὺς προκατόχους τους, οἱ ὁποῖοι τὰ ἴδια ἀκριβῶς (καὶ ἴσως χειρότεραο) ἔπραξαν. Καὶ οἱ ΝουΔουλῆτες καὶ οἱ γνήσιοι μΠατΣοΚοι σχεδὸν ἔχουν ξεχασθῆ, ἐνᾦ ἀναμένονται, συντόμως, νὰ πράξουν ἀκριβῶς τὰ ἴδια καὶ ὅλοι ὅσοι κλωθογυρίζουν πέριξ τῆς (φερομένης ὡς) ἐξουσίας.
Τὸ πρόβλημά μας λοιπὸν δὲν εἶναι τὸ ὄνομα τοῦ κόμματος ἢ τῶν κομμάτων τῶν κουδουνισμένων τους. Τὸ πρόβλημά μας ἦταν, παραμένει καὶ θὰ ἐξακολουθήση ἐξ αἰτίας τοῦ ἰδίου τοῦ πολιτεύματος. Τὸ πολίτευμα εἶναι ποὺ ἀθῳώνει καὶ διατηρεῖ τὰ κόμματα. Τὰ ὀνόματα ἀλλάζουν, ἀλλὰ ἡ βρωμιά τους καὶ ἡ σαπίλα τους μένουν ἐδῶ γιὰ νὰ μᾶς πνίγουν.

Συνεπῶς; Ποῦ βαδίζουμε; Τί μέρος τῆς διαδρομῆς διανύσαμε καί τί ἀπομένει;
Κατ’ ἀρχὰς βαδίζουμε στὸ σημεῖο τῆς ἀπαλλαγῆς μας ἀπὸ τὴν κομματοκρατία τους, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὰ ἴδια σαπρόφυτά τους, μὰ καὶ ἀπὸ
ὅλο αὐτὸ τὸ μεταπολιτευικὸ μόρφωμα, ποὺ ἐπέτρεψε στὰ ἐν λόγῳ κατακάθια καὶ νὰ ἀναπαράγονται ἀσύστολα μὰ καὶ νὰ συμπεριφέρονται ἀσύδοτα.
Τὸ πῶς ὅμως θὰ συμβῆ αὐτὸ ἐπακριβῶς δὲν γνωρίζω, ἀλλὰ διαπιστώνω ἤδη ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος πὼς «ξεφλουδίζονται» μόνοι τους.  Λίγοι ἀπέμειναν γιὰ νὰ ἀποδομηθοῦν καί, συνεπῶς, ἐλάχιστος χρόνος ὑπολείπεται γιὰ νὰ ἀπαξιωθῇ ἐκ τοῦ συνόλου (ἢ ἔστᾦ ἐκ τῆς μεγίστης δυνατῆς πλειοψηφίας) τῶν ψηφοφόρων ὅλο αὐτὸ τὸ ὑβρίδιον.
Στὴν πραγματικότητα ἐλάχιστα ἀπέχουμε ἀπὸ τὸ νὰ ἒκχερσωθῇ ἀπὸ τὰ πολιτικὰ δρώμενα τῆς χώρας τὸ «δημοκρατικό τους τόξο» καὶ τὰ ἔκτροπά του.

Μία μικρὴ λοιπὸν ἀναδρομή μας, στὰ ὅσα συντρίμια ἄφησαν πίσω τους τὰ μΠατΣοΚοΝουΔουλικὰ καθάρματα, θὰ μᾶς πείση πὼς ἤδη βιώνουμε μικρὲς ἐπαναλήψεις τῶν τότε γεγονότων, ἐνᾦ ὁδεύουμε, ταχύτατα, γιὰ ὁλική τους ἀποκαθήλωσιν.
Καιρὸς ἦταν… Πολλὰ τὰ βαρίδια μας… Ἂς ἀπαλλαγοῦμε, γιὰ τὴν ὤρα τοὐλάχιστον, ἀπὸ τὰ κομματικά.

Φιλονόη

 

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply