Χρέος μας νὰ διδαχθοῦμε…

Λίγες ἡμέρες πρὶν ἔγραφα γιὰ τοὺς ἀθῴους, τοὺς πολὺ ἀθῴους, ποὺ πληρώνουν πρῶτοι κι ἀκριβῴτερα ἀπὸ κάθε ἄλλον, στὶς μεγάλες ἀνατροπές…
Κάπως ἔτσι λοιπόν, πρὸ μερικῶν ἑβδομάδων, κάποιοι ἀθῷοι ἐπλήρωσαν ἀκριβά…. Πολὺ ἀκριβά…

Καὶ πληρώνουν ἰδιαιτέρως ὑψηλὰ τιμήματα, πάντα πρῶτοι οἱ ἀθῷοι…
Εἶναι νόμος τῆς Φύσεως αὐτός.

Οἱ ἀνυποψίαστοι, οἱ παραμένοντες στὸν …κόσμο τους, οἱ κατ’ ἐπιλογὴν ἀποστασιοποιημένοι ἀπὸ τὴν πραγματικότητα, εἶναι κι αὐτοὶ πού, κυριολεκτικῶς, αὐτο-θυσιάζονται, συνήθως ἐν ἀγνοίᾳ τους.
Εἶναι τὰ πρόθυμα σφάγια στὸ κάθε εἴδους θυσιαστήριον, ποὺ ὅμως λειτουργοῦν, ἔτσι, ξαφνικά, δίχως νὰ τὸ ἐπιδιώξουν καὶ πάντα ἀνυποψίαστα φυσικά, ὡς μοχλὸς ἀφυπνίσεως γιὰ τοὺς ὑπολοίπους.

Βάλλονται πάντα πρῶτα οἱ ἀθῷοι…

Γιατί ἐπλήρωσαν τόσο ἀκριβά αὐτοί οἱ ἀνυποψίαστοι συμπολῖτες μας;
Μὰ διότι ἔπρεπε, κατὰ τοὺς κρατοῦντες, νὰ παγιωθῇ ὁ τρόμος στὶς συνειδήσεις ὅλων μας. Ὅταν βλέπουμε σπασμένο τὸ κεφάλι ἑνὸς παιδιοῦ ἢ ἑνὸς ἡλικιωμένου, εἶναι γεγονὸς πὼς ὁ τρόμος λειτουργεῖ ὡς μέσον …συνετισμοῦ!!! Τί καλλίτερον λοιπόν γιά νά βγάλουμε ἅπαντες τόν σκασμό καί νά μήν ἀντιδράσουμε σέ ὁποιοδήποτε νέο ἔγκλημα ἐμπνευσθοῦν τά σαπρόφυτα;

Πῶς κατέληξε τό ἐν λόγῳ, ἔμπλεον μίσους, στημένο σκηνικό; Μήπως ὡς συνετισμός, ὅπως κάποτε ἐπέδρασαν οἱ φόνοι στήν ΜΑΡΦΙΝ; Μήπως ὡς παραδειγματισμός γιά νά ἀνακοπῇ ἠ ὁρμή τῶν συλλαλητηρίων; Μήπως ὡς παράδειγμα πρός ἀποφυγήν;
Ὄχι βεβαίως… Ἀντιθέτως μάλιστα, λαμβάνοντας τὰ ἀναγκαία μαθήματα οἱ συμπολῖτες μας πλέον προσέρχονται ἀπολύτως προετοιμασμένοι στὰ συλλαλητήρια, ἀγνοώντας καὶ περιφρονώντας τὶς δυνάμεις καταστολῆς.
Οἱ ἀθῷοι ποὺ ἐπλήρωσαν ἀδίκως, ἄφησαν ἔνα ἀναγκαίο μάθημα σὲ ὅλους μας καὶ πλέον ἡ περιφρόνησις πρὸς τὶς δυνάμεις καταστολῆς, ἀφ΄ ἑνός, ἀλλὰ καὶ ἡ ὀρμητικότης ὅλων μας ἀφ΄ ἑτέρου, γιγαντώνονται.

Ὅμως τὸ παραπάνω γεγονὸς εἶναι στημένο ἐκ τῶν ἀνθρωποειδῶν τοῦ πλανήτου μας καὶ οὐδόλως προέρχεται ἀπὸ τὸ μένος τῆς Φύσεως, ποὺ ὁσονούπω στρέφεται ἀνοικτὰ κατὰ τοῦ (δῆθεν) πολιτισμοῦ ὅλης τῆς Ἀνθρωπότητος. Τὸ νερὸ καὶ ἡ φωτιὰ εἶναι μερικὲς ἀπὸ τὶς μορφὲς αὐτῆς τῆς ὀργῆς, ποὺ ὅλο καὶ συχνότερα πλέον ἀπειλοῦν τὴν Ἀνθρωπότητα.
Ὑπὸ αὐτὸ τὸ πρίσμα καὶ μόνον λοιπὸν ἔχουμε πλέον θυσίες ἀθῴων, ποὺ ἐὰν δὲν λειτουργήσουν ὡς μάθημα γιὰ ἐμᾶς τοὺς ὑπολοίπους, θὰ εἶναι πέραν ἀπὸ ἄδικες καὶ περιττέςή.

Οἱ ἀθῷοι μας ἔχουν ἤδη πληρώση μὲ τὶς ζωές τους.
Ἐμεῖς ὅμως πρέπει πλέον νὰ ἀναλογισθοῦμε τὸ βάρος τῆς γνώσεως ποὺ μᾶς ἄφησαν, πρὸ κειμένου νὰ δομήσουμε καλλίτερα τὶς ζωές μας καὶ νὰ εὑρεθοῦμε περισσότερο ἕτοιμοι στὸ μέλλον, πρὸ κειμένου νὰ μὴν θρηνήσουμε ξανὰ τόσα καὶ τόσα θύματα.
Στὸ χέρι μας εἶναι τὸ νὰ κατανοήσουμε τὸ μέγεθος τῆς εὐθύνης ἀπέναντι στὰ παιδιά μας, ἀλλὰ καὶ τὸ (πραγματικό) χρέος μας ἀπέναντι στοὺς νεκρούς μας.

Φιλονόη

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply