Γιὰ νὰ ἀστειευθοῦμε κάπως (ὅσο μποροῦμε, ὑπὸ τὶς παροῦσες συνθῆκες), διακῳμωδώντας τὶς συνθῆκες ποὺ ἐπικρατοῦν στὴν χώρα μας, ἂς ξεκινήσουμε ἀπὸ τὸ σκίτσο τοῦ Ἀρκᾶ:

Ἐξαφάνισις…

Ἀκούγοντας τὸ διάγγελμα τοῦ ἀλεξέι, γιὰ τὸ πέρας, λέει, τῶν μνημονίων, χαμογέλασα μὲ τὶς τόσες ἱστορικὲς ἀναφορὲς ποὺ ἔκανε, ἐπεὶ δὴ καὶ πάλι τὰ πραιτωριανά του, ποὺ τοῦ ἔγραψαν τὰ παραπάνω, ὑπερέβησαν ἑαυτούς…

Ἢδη ξεκίνησε ὁ γνωστὸς διαδικτυακὸς πόλεμος μεταξὺ τῶν ἀντιπάλων του καὶ τῶν ὑποστηρικτῶν του. Ἀπὸ τὴν μία λοιπὸν διαβάζουμε τὰ τῆς ἀποδομήσεώς του καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλην τὰ τῆς ἁγιοποιήσεώς του.
Τρολάρουν οἱ πάντες τοὺς πάντες, διότι δὲν ἔχουμε σοβαρότερα νὰ πράξουμε, ὡς συνήθως.

Ἂς σταθοῦμε ὅμως μόνον στοὺς ὁποίους συμβολισμούς ἐχρησιμοποιήθησαν ἀπὸ τὰ διάφορα πραιτωριανὰ διὰ στόματος ἀλεξέι, ποὺ ἀφοροῦν κατὰ κύριον λόγον στὴν Ἰθάκη καὶ στὸν σκοπό.
Ποιόν σκοπό ὅμως; Τόν δικό μας ἤ τῶν τοκογλύφων πού ἔχουν ὡς βιτρίνα τους τό κάθε ἀλεξέι;

Σαφῶς καὶ τὸ  ἀλεξέι ἀναφέρεται στὸν σκοπὸ τῶν ἀφεντικῶν του καὶ οὐχὶ στὸν δικό μας. Ἄλλως τὲ ὁ δικός μας σκοπός, αἰῶνες τώρα, εἶναι ἀπολύτως διάφορος τῶν σκοπῶν τοῦ κάθε δυνάστου μας καὶ ἀφορᾶ μόνον στὸ νὰ ἀπαλλαγοῦμε πλήρως, ὁριστικῶς καὶ ἀμετακλήτως κάθε εἴδους σαπρόφυτο.

Ἀντιθέτως ὁ σκοπὸς τοῦ (κάθε) ἀλεξέι εἶναι τὸ νὰ παραμείνῃ ὡς ἔχῃ ἡ συνθήκη ἐλέγχου μας, ἀνεξαρτήτως τῶν μέσων ποὺ θὰ χρησμοποιηθοῦν. Ἄλλοτε λοιπὸν μὲ νομότυπα καὶ ἀληθοφανῆ (ἀκόμη καὶ …«συνταγματικά» κατὰ περίπτωσιν) προσχήματα, ἐπιχειρήματα καὶ προφάσεις, ἀλλὰ καὶ ἄλλοτε μὲ ἄκρατο βία, ἐπιτελοῦν μόνον τὰ ὅσα ἀπαιτῶνται, πρὸ κειμένου νὰ βγάζουμε τὸν σκασμὸ ὅλοι μας. Κι ἔτσι, ἀπὸ ἀρχῆς ὑπάρξεως τοῦ Ἑλλαδοκαφριστᾶν, ἐξολοθρεύοντας (κατ’ ἐντολὴν τοκογλύφων καὶ ἀντιπροσώπων τους) ὅλους αὐτοὺς ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ προβάλλουν διαρκῆ, οὐσιώδη καὶ ἠθικὴ ἀντίστασιν (Ἀνδροῦτσος, Κολοκοτρώνης, Νικηταρᾶς, Καραϊσκάκης κλπ κλπ κλπ…) κατὰ τοῦ νέου δυνάστου, ἐτέθησαν οἱ βάσεις ἐκεῖνες, ποὺ προσέδιδαν διαρκὴ ἀσυλία, σὲ κάθε μορφὴ ἐγκλήματος, ψεύδους καὶ ἀνομίας, τῶν ἐπιτηρητῶν-δεσμοφυλάκων μας (βλέπε καὶ ἑκάστοτε κυβερνῶντες), ἐνᾦ διαιώνιζε τὸν φόβο, τὴν ἁδράνεια καὶ καταληκτικῶς τὴν ἀπόλυτον συμμόρφωσιν ὑποταγὴ τῶν ὑποτελῶν. 

Γεννημένοι καὶ μεγαλωμένοι, καθὼς φυσικὰ καὶ (καταλλήλως) ἐκπαιδευμένοι, μέσα σὲ ἔνα κράτος μόρφωμα, ποὺ σκοπό του δὲν εἶχε νὰ δομήσῃ συνθῆκες ἀξιοπρεποῦς διαβιώσεως στοὺς πολῖτες του, παρὰ μόνον νὰ διατηρῇ, μὲ τὸ μαστίγιον καὶ τὸ καρότο, τοὺς Ἕλληνες διαρκῶς δούλους, μάθαμε κι ἐμεῖς νὰ ἀναπαράγουμε ὅσα στὸ «κεφάλι τοῦ ψαριοῦ ποὺ βρωμοῦσε» ἀντικρύζαμε, Καταντήσαμε, στὴν πλειοψηφία μας, λίγο ἔως πολὺ χαμαιλέοντες, διότι ἔπρεπε νὰ ἐπιβιώσουμε, ἀδιαφορώντας γιὰ τὸ ἐὰν κάθε μας «προσαρμογή» προσέδιδε μεγαλύτερες ἐξουσίες στοὺς δεσμοφύλακές μας.

Ἀλλὰ αὐτὰ πλέον βαίνουν πρὸς τὸ πέρας τους.

Φθάνει καὶ ἐπισήμως τὸ τέλος τοῦ τΣΥΡΙΖΑ…

Τὸ ἀλεξέι, ὡς τὸ μοναδικὸ πρόσωπο ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ ἐπιβάλη ὅλα αὐτὰ τὰ αἴσχη, σὲ νομομαγειρευτικὸ ἐπίπεδον, ποὺ ἔντρομοι καθημερινῶς διαπιστώνουμε, ἔχει κλείση τὸν κύκλο του, γιατὶ πολὺ ἁπλᾶ ἔχει ὁλοκληρώση ὅλα ἐκεῖνα τὰ βήματα ποὺ ἀπαιτοῦσαν τὰ ἀφεντικά του ἀπὸ αὐτό, πρὸ κειμένου νὰ …ἀνανεωθοῦν τὰ συμβόλαια ὑποταγῆς μας.

Δίχως Τσίπρα δὲν γινόταν ἡ …δουλειά!!!

Δὲν εἶναι ἄλλως τὲ πολὺς ἐκεῖνος ὁ καιρὸς ποὺ τὸν …κατήργησαν κι ἐπισήμως.

Οἱ ἐκλογές, στὴν πραγματικότητα, ἔχουν ἤδη ἐξαγγελθῆ, ἀπὸ τὶς 23 Αὐγούστου.
Γιὰ τὴν ἀκρίβεια δὲν ἔχουν ἐξαγγελθῆ ἐπισήμως, ἀλλὰ ἔχει δοθῆ ἐντολὴ ἀλλαγῆς κυβερνητικοῦ σκηνικοῦ.
Κατὰ τὰ συνήθη δῆλα δή…

Θά ἔχουμε συντόμως ἐκλογές;

Πράγματι τὸ ἀλεξέι λοιπὸν ὁδηγήθηκε στὴν «Ἰθάκη» τῆς δικῆς του ὅμως «Ὀδυσσείας» κι ὄχι τῆς δικῆς μας.
Ἐφ΄ ὅσον τὸ ἔγκλημα ποὺ τοῦ ἀνέθεσαν νὰ πραγματοποιήσῃ, συντόμως ὁκληρώνεται, ἔπρεπε νὰ δηλωθῇ αὐτὸ κι ἐπισήμως. Νὰ ἐπισφραγισθῇ.
Και, ἐπὶ πλέον μάλιστα, εἶναι τόσο ἥρεμο καὶ σίγουρο, τόσο πολὺ ποὺ καταντᾶ θρασύτατον, ἐφ΄ ὅσον ἕνα ἀπὸ τὰ προκάτοχά του, τὸ GAPατον, ἔφυγε κακὴν κακῶς, τρέμοντας καὶ σπαρταρώντας.

Ὁ GAP ποὺ ἔφυγε, θὰ φύγῃ ἀλλὰ ποὺ δὲν ξεκουμπίζεται μὲ τίποτα!

Ἔτσι κι ἀλλοιῶς τὸ (κάθε) ἀλεξέι μισεῖ τὴν ἱστορία μας. Μισεῖ ὅλα αὐτὰ ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ μᾶς ἐνδυναμώσουν καὶ νὰ μᾶς ὁδηγήσουν σὲ ἀξιοπρεπῆ βίο. Μισεῖ ὅλα αὐτὰ ποὺ ἔχουν νὰ κάνουν μὲ τὴν Ἑλλάδα καὶ κυρίως μὲ τοὺς Ἕλληνες.
Καὶ δὲν εἶναι τὸ μόνον… Ὅλα αὐτὰ τὰ σαπρόφυτα, ποὺ ἕδρασαν καὶ δροῦν στὴν χώρα μας ὡς ἐπιστάτες-δεσμοφύλακές μας μὲ σκοπὸ νὰ μᾶς διατηροῦν προσκυνημένους καὶ ὑποτελεῖς, ἔχουν λάβη τὴν αὐτὴν ἐκπαίδευσιν ἀπὸ τὶς αὐτὲς σχολές, προέχονται ἀπὸ τὶς ἰδίες στοές, καὶ ὑποστηρίζονται ἀπὸ τοὺς ἰδίους καλὰ ἐξαγορασμένους πραιτωριανούς, ἐνᾦ καλο-ἐξαγορασμένοι πρακτορίσκοι δροῦν συστηματικῶς ἀποπροσανατολιστικὰ καὶ διασπαστικὰ εἰς βάρος μας.

Αὐτὰ τὰ ἀνθρωποειδῆ, ποὺ ἐμφανίζονται καλοκτενισμένα κι ἀτσαλάκωτα, εἶναι τὸ χείριστον φυλετικὰ εἴδος τοῦ κόσμου μας. Πιστὰ σκυλιά, γλείφουν τὰ ἀφεντικά τους, δίχως νὰ ἐκφέρουν ἀντιῤῥήσεις, προστατεύοντάς τα ἀπὸ τὰ φῶτα τῆς δημοσιότητος καὶ οὐδέποτε θὰ ἐπιτρέψουν νὰ θιγοῦν ἢ νὰ ἐγγιχθοῦν οἱ ἐξαρτήσεις τους ἀπὸ τὶς δυναστεῖες τῶν τοκογλύφων. Ἐκ παραλλήλου διαρκῶς αὐξάνουν τὸ βάρος τῶν δεσμῶν μας καί, ἐνίοτε, μᾶς γενοκτονοῦν κατὰ περίπτωσιν (βλέπε: μετανάστευσις 500.000 νέων Ἑλλήνων ἐπιστημόνων, ἀπροσδιορίστου ἀριθμοῦ αὐτοκτονίες, εἰσαγωμένη ἐγκληματικότητος).
Ναί, τὸ τΣΥΡΙΖΑΝΕΛΙΚΟ μόρφωμα σαφῶς καὶ ἦταν τὸ χειρότερον τῶν προηγουμένων, ἀλλὰ ἐπίσης ἦταν καὶ αὐτὸ ποὺ ἔφερε σὲ πέρας τὸ ἀρχικὸ σχέδιο, ποὺ ἀπέκρυβαν τὰ μνημόνια. Ὁ δικός τους, καὶ  μόνον, σκοπὸς ἐπετεύχθη.
Ὁ δικός μας σκοπὸς τοὺς εἶναι ἄγνωστος καὶ οὐδὲ μίαν θέσιν ἔχει στὸ παραπάνω σκηνικό.
Ἂς σοβαρευθοῦμε ὅμως καλλίτερα, διότι τὰ γεγονότα εἶναι πράγματι, ὅπως ἀρκιβῶς μᾶς τὰ εἶπε τὸ  ἀλεξέι….

Γιατί κάνει αυτό το σχήμα με τα χέρια του;

Ξέρω γω ρε, λες νάναι και Μασόνος;

Ῥούσσης Νῖκος.

Μπᾶ; Λέτε νά μήν εἶναι ἔτσι;

Γιατί νά τό κρύψουν ἄλλως τέ;

Μά πῶς θά μποροῦσαν οἱ βασιλεῖς τῆς κοτσάνας νά ἐπικρατήσουν γιά σχεδόν τέσσερα χρόνια στό πολιτικόν προσκήνιον, ἐάν δέν ἦσαν ἡ ἐπίσημος φρουρά τῶν τοκογλύφων;
Πῶς ἀλλοιῶς αὐτά τά σαπρόφυτα τῆς κωλοτούμπας θά μποροῦσαν νά παραμείνουν στίς καρέκλες τους, ἐάν σύσσωμος ὁ σαπροφυτικός μηχανισμός τοῦ πλανήτου μας δέν τούς ὑπεστήριζε;
Πῶς θά μποροῦσαν νά ἔχουν σύσσωμο τήν ἀντιπολίτευσιν καί τά Μέσα Μαζικῆς Ἐξαπατήσεως στήν ὑπηρεσία τους, ἐάν δέν ἦσαν πράγματι ἔτσι ὀργανωμένα παρασκηνιακῶς, πρό κειμένου νά ὁλοκληρωθοῦν ὅλα τά προσχεδιασμένα ἐγκλήματα πού διέπραξαν εἰς βάρος μας;

Αὐτὸ λοιπόν, τὸ ὁποῖον σήμερα κι ἐχθὲς καὶ προχθὲς σύσσωμος ὁ λαός μας ἐκνευρισμένος ἀναμασσᾶ, δὲν εἶναι κάτι ἄλλο παρὰ  μία πραγματικότης, ποὺ καλὰ θὰ κάνουμε νὰ συνειδητοποιήσουμε.
Διότι τὸ ἀλεξέι ἔφθασε ἐπὶ τέλους στὴν δική του Ἰθάκη καὶ τὸ ἐτόνισε αὐτὸ ἰδιαιτέρως ἀκόμη καὶ μὲ τὶς κινήσεις τῶν χεριῶν του.
Τὸ διάγγελμα, στὴν οὐσία, δὲν ἦταν πρὸς ἐμᾶς, ἀλλὰ πρὸς τὰ ἀφεντικά του. Τόσο ἁπλᾶ…

Δὲν «ἔπαιξε κι ἔχασε». Ἐμεῖς παίξαμε καὶ χάσαμε.
Τὰ (προσχηματικά) μνημόνια ἔφθασαν στὸ πέρας τους (βάσει τῶν ἔως τώρα ἐπισήμων ἐξαγγελιῶν), τὸ νομικὸ πλαίσιον, ἐντὸς τοῦ ὁποίου θὰ στηθῆ τὸ νέο πολιτικο-κομματικὸ καθεστὼς εἶναι πανέτοιμον, τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματά μας ἔχουν ἐκμηδενισθῆ (πάντα …νομοτύπως), ἡ ἐξακολούθησις τῆς δουλείας μας θεωρεῖται (ἀπὸ αὐτούς) δεδομένη, ἡ ὤρα τῆς «ἀλλαγῆς φρουρᾶς» (καί, καλά, κυβερνήσεως) πλησιάζει καί, τελικῶς ὁσονούπω, τὸ τΣΥΡΙΖΑΝΕΛικὸ μόρφωμα μᾶς ἀποχειρετᾶ.  

Φιλονόη

 Υ.Γ. Τώρα μποροῦμε, ἐπὶ τέλους, νὰ ἀναμένουμε καὶ τὴν ἐπίσημο χρεωκοπία.