Ξερονήσια ἀδιάφορα τά Ἴμια;

Εἶναι μᾶλλον ἀσήμαντο γιὰ ὅσους θεωροῦν τὰ Ἴμια ξερονήσια ἀδιαφόρου ἀξίας, ἀλλά, ἐκτὸς ἀπὸ τόπος θυσίας τῶν τριῶν ἡρώων καὶ προδοσίας τους ἀπὸ τὴν μεταπολίτευση, τὰ Ἴμια ἀποτελοῦν ἰστορικὸ ὁρόσημο γιὰ τὴν πολεμική μας ναυτικὴ παράδοση καὶ τὴν ἐλευθερία τῆς χώρας.
Τὸ 1824, ὁ ἑλληνικὸς στόλος, ἀποτελούμενος ἀπὸ μπρίκια, σάπιες σκοῦνες καὶ ἑβδομήντα δύο πλοιάρια ποὺ θὰ χρησιμοποιοῦντο ὡς πυρπολικά, εὑρέθη πρόσωπο μὲ πρόσωπο σύσσωμος ἀπέναντι στὴν ἁρμάδα τῶν Τουρκο-Αἰγυπτίων καὶ τῶν Γάλλων μισθοφόρων τοῦ Ἰμπραῆμ τριπλασίας δυνάμεως καὶ ἀνωτάτης ναυτικῆς δυναμικῆς ἀπὸ πλευρᾶς σκαριφήσεως στόλων, καθὼς ὁ τουρκικὸς στόλος ἀποτελεῖτο ἀπὸ κορβέτες καὶ φρεγάτες, μὲ τρεῖς καὶ πιὸ πολλὲς σειρὲς κανόνια ἡ κάθε μία. Ὁ στόλος τῶν Πιπίνου, Κουντουριώτου, Μαρκέζου καὶ τῶν Ὑδραίων παραδίδεται αὐτοβούλως στὴν ἀρχηγία τοῦ Ἀνδρέα Μιαούλη, ποὺ ἦταν ὁ ἀνώτερος ὅλων τῶν Ἑλλήνων ναυμάχων. 

Ὁ Μιαούλης, ἂν καὶ ταλαιπωρημένος ἀπὸ τὴν ποδαλγία ποὺ εἶχε καβατζάρη ἀπὸ τὰ ταξείδια του στὰ σκοτεινὰ πελάγη καὶ τὶς κακοθαλασσιὲς τῶν ἀγγλο-γαλλικῶν (ναπολειοντίων) πολέμων καὶ τὰ κοῦρσα, μαζὺ μὲ τὸν Ἀνδρέα Ἀνδροῦτσο, ποὺ ἦσαν συνεταῖροι, ὁρκίζει τοὺς ναῦτες στὸν σταυρὸ μὲ τὴν καυτὴ αὐγουστιάτικη ἀνάσα τους νὰ μυρίζῃ σκόρδο, γαῦρο καὶ ἐλευθερία καὶ τοὺς καλεῖ νὰ ἐπιτεθούν.

Οἱ δύο στόλοι θὰ συγκρουσθοῦν μὲ σφοδρότητα, ἀλλὰ αὐτὴ ἡ ναυμαχία εἶχε λήξη πρὶν κὰν ἀρχίσῃ. Οἱ ἄπειροι ἔγχρωμοι τοῦ Ἰμπραὴμ καὶ φυσικὰ τῶν Γάλλων (οἱ ἀρ*πάδ#ς, ὅπως τοὺς ὀνομάζει) πανικοβάλλονται καὶ διασκορπίζουν τις μοῖρες τους ἀπὸ τὸν κυρίως στόλο.
Τὰ ἑλληνικὰ ἐμπορικὰ καὶ τοὺς κλείνουν σβέλτα σὲ ἀπομονωμένες μονάδες.
Ταὐτόχρονα τὰ μπουρλοτιέρικα ἐπιχειροῦν ἀκατάπαυστα σὲ ὅλα τὰ ξεμοναχιασμένα τουρκικὰ σκάφη καὶ τὰ πυρπολοῦν ἕνα πρὸς ἕνα. Ἡ πανωλεθρία ὁλοκληρώνεται μὲ τοὺς Τουρκο-Αὐγυπτίους νὰ κάνουν τὸ πλαγκτὸν στον μυθικὸ πάτο τοῦ Αἰγαίου.
Ἡ λυσσώδης ἑλληνινὴ ἐπίθεσις θὰ ὀνομάζεται Ναυμαχία τοῦ Γέροντος.

Γιὰ τὸν ἄθλο του ἀργότερα ὁ Μιαούλης ἀφηγεῖται στὸν ὑπεραγαπημένο τοῦ βασιλέα Ὄθωνα, ὅτι οἱ Τουρκο-Αἰγύπτιοι «ὑπερτερούσαν μόνο σὲ καράβια καὶ κανόνια». Ὑπολείπονταν ὅμως σὲ ναυτικὴ κατάρτιση καὶ θαλασσόλυκη φύση. Ὁ Μιαούλης ἐντυπωσιάσθηκε μάλιστα ἀπὸ τὴν ἀδυναμία τῶν Τουρκο-Αἰγυπτίων ὥστε γράφει μὲ χαρακτηριστικὴ ὑποτίμηση γιὰ αὐτοὺς ὅτι «ὁ κάθε Ἕλλην ναύτης ἔκαμε γιὰ χιλίους ἀπὸ δαύτους, τοὺς ἀρ*πάδ#ς».

Ἀπὸ τὸ 1824 ἕως τὸ 2018 τὰ ὕδατα τῶν Ἰμίων καὶ κάθε ξεροβράχου φυλάσσοντο.
Σήμερα;

Μακρῆς Γεώργιος

 

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply