Παλάτσο Ρεάλε
Τὸ κύριο ἀξιοθέατό της Καζέρτας εἶναι τὸ Βασιλικὸ Ἀνάκτορο (Παλάτσο Ρεάλε), πρώην βασιλικὴ κατοικία, κατασκευασμένη ἀπὸ τοὺς Βουρβώνους βασιλεῖς τῆς Νάπολης. Ἦταν τὸ μεγαλύτερο ἀνάκτορο καὶ ἕνα ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα κτίρια ποὺ ἀνηγέρθησαν στὴν Εὐρώπη τὸν 18ο αἰώνα.
Τὸ 1997 τὸ Ἀνάκτορο ἐχαρακτηρίσθη Μνημεῖο Παγκοσμίου Κληρονομιᾶς τῆς UNESCO, περιγραφόμενο στὴν καθιέρωσή του ὡς «τὸ κύκνειο ἄσμα τῆς θεαματικῆς τέχνης τοῦ Μπαρόκ, ἀπὸ τὴν ὁποία υἱοθέτησε ὅλα τὰ χαρακτηριστικὰ ποὺ ἀπαιτοῦντο γιὰ τὴν δημιουργία τῶν ψευδαισθήσεων τοῦ χώρου πολλῶν κατευθύνσεων».
Ἡ κατασκευὴ τοῦ ἀνακτόρου ἄρχισε τὸ 1752 γιὰ τὸν Κάρολο Ζ΄τῆς Νάπολης, ποὺ συνεργάζετο στενὰ μὲ τὸν ἀρχιτέκτονά του Λουίτζι Βανβιτέλι. Ὅταν ὁ Κάρολος εἶδε τὸ μεγάλης κλίμακος μοντέλο τοῦ Βανβιτέλι γιὰ τὴν Καζέρτα ἔκλαψε ἀπὸ συγκίνηση. Τελικὰ οὐδέποτε κοιμήθηκε, ἔστὧ καὶ μία νύκτα στὸ Ἀνάκτορο, καθὼς παρῃτήθη τὸ 1759 γιὰ νὰ γίνῃ Βασιλεὺς τῆς Ἱσπανίας καὶ τὸ σχέδιο ὁλοκληρώθηκε γιὰ τὸν τρίτο υἱὸ καὶ διάδοχό του, Φερδινάνδο Δ΄τῆς Νάπολης.
Τὸ πολιτικὸ καὶ κοινωνικὸ μοντέλο γιὰ τὸ ἀνάκτορο τοῦ Βανβιτέλι ἦσαν οἱ Βερσαλλίες…
Περισσότερα ἐδῶ:
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.