Βλέπεις τόσην ἀγάπη κι ἀναρωτιέσαι…

…γιὰ τὸ ποῦ τὴν ἔκρυβαν!!!

Βλέπεις καὶ μίαν ἀποφασιστικότητα στὰ μάτια τους…
…καὶ μεγαλώνουν οἱ ἀπορίες σου… Εἶναι ἀποφασισμένοι ὅλοι αὐτοὶ γιὰ τὸν ἴδιο σκοπὸ ἢ γιὰ διαφορετικούς…;;;

Βλέπεις καὶ κάτι πού, ἐπισήμως, δὲν κολλᾶ ἐκεῖ, γιατὶ ξέρεις πὼς ὁ Τοῦρκος ἦταν πάντα τὸ μέσον (ἤ, ἄλλως, τὸ ἐνδιάμεσον!!!)…
Τί εἶναι αὐτό πού δέν ταιριάζει στήν τετράδα τους;

Βλέπεις τὸν (ἐπισήμως) Ῥῶσσο στὴν ἰδίαν ἀλυσίδα μὲ τὸν (ἐπισήμως) Τοῦρκο καὶ στὸν νοῦ σου ἔρχονται οἱ (τοὐλάχιστον) δεκαπέντε (15) ῥωσσοτουρκικοὶ πόλεμοι.
Βλέπεις τὸν (ἐπισήμως) Γερμανὸ χεράκι-χεράκι μὲ τὸν (ἐπισήμως) Ῥῶσσο καὶ θυμᾶσαι τοὺς δύο προσφάτους παγκοσμίους πολέμους ποὺ ἐσφάζοντο μεταξύ τους οἱ λαοί.
Βλέπεις τὸ (ἐπισήμως) ῥωσσο-γαλλικὸ σφικτοχέριασμα καὶ θυμᾶσαι, θὲς δὲν θές, τὸν Μέγα Ναπολέοντα καὶ τὴν καταστροφὴ τῆς Μόσχας, καθὼς ἐπίσης καὶ τὴν ἰσοπεδωτικὴ ἧττα τῶν Γάλλων…
Βλέπεις καὶ τὸ (ἐπισήμως) γαλλο-γερμανικὸ σφικτοχέριασμα καί, πάλι, θὲς δὲν θές, θυμᾶσαι τοὺς προσφάτους δύο παγκοσμίους πολέμους, μὰ καὶ κάποιους ἄλλους, παλαιωτέρους…
Βλέπεις καὶ τὸ (ἐπισήμως) ὀθωμανικό τους -διόλου ἄσχετον- σφικτοχέριασμα καὶ τρελλαίνεσαι. Ἐκεῖ στέκει, ἀνάμεσά τους, γιὰ νὰ θυμηθῇς πὼς ὅλοι αὐτοὶ μαζὺ ἔσφαζαν (ἢ ἔκαναν πὼς δὲν ἔβλεπαν αὐτοὺς ποὺ ἔσφαζαν) Ἕλληνες.
Καί, θέλοντας καὶ μή, συνειδητοποιεῖς πὼς αὐτὴ ἡ φωτογραφία ἀποκαλύπτει πολλὰ περισσότερα ἀπὸ ὅσα θὰ μποροῦσες νὰ διανοηθῇς.
Γιατὶ ὅλοι αὐτοὶ ἦσαν, εἶναι καὶ θὰ εἶναι στρατιῶτες ὑπάκουοι, συγκεκριμένης Ἀρχῆς. Μίας κλίκας στὴν πραγματικότητα, ποὺ μέσῳ στοῶν συγκεκριμένων (κι ὄχι βεβαίως αὐτῶν ποὺ ἐμεῖς βλέπουμε), καθορίζεται σὲ κάθε λεπτομέρεια καὶ ὀ ῤόλος τους καὶ τὰ προσωπεία τους ἔως ἀκόμη καὶ ἡ …Μοίρα τους.
Κινοῦνται ἄλλως τὲ σὲ χώρους τέτοιους ὅπου ἡ θυσία τῶν ἀθῴων, ἀπὸ τοὺς ἰδίους, εἶναι ἀναγέννησις γιὰ αὐτοὺς ποὺ τὴν κάνουν…

Τέσσερεις λοιπόν, ἐπισήμως, προαιώνιοι ἐχθροὶ χέρι – χέρι.
Τέσσερεις, στὴν πραγματικότητα, μαριοννέτες ποὺ τοὺς ἀνέθεσαν συγκεκριμένους ῥόλους καὶ τοὺς ὁποίους παίζουν θαυμασίως…
Τέσσερα σφικτοχεριάσματα ποὺ ἐὰν δὲν ἐγνώριζα στοιχειωδῶς ἱστορία θὰ πίστευα πὼς εἶναι λυκο-σφικτοχεριάσματα…
Μά, δὲν γίνεται νὰ εἶναι… Ἐντέλονται ἅπαντες ἐκ τῆς ἰδίας στοᾶς: 
τῆς στοᾶς τῶν «ἀνθρωποφάγων σατανάδων».
(Πιστεύω ἐγώ στόν Σατανά; Τς τς τς… Ὄχι βεβαίως… Αὐτοὶ ὅμως κάπου πιστεύουν καί, εἴθισται, αὐτὸ στὸ ὀποῖον πιστεύουν, νὰ ἀποκαλεῖται ἀπὸ τοὺς παρατηρητὲς ἔτσι.)

Ἐκεῖ διαβιοῦν, ἀνάμεσα στὸ ἐδῶ καὶ τώρα… Ἐκεῖ ποὺ χρησιμοποιοῦν προσχήματα (ἀκόμη καὶ …Παγκοσμίους Πολέμους) γιὰ νὰ διατηρεῖται ἡ ἐξουσία στὰ χέρια μίας Ἀρχῆς. Ἐκεῖ ποὺ γιὰ νὰ συντηρεῖται ἡ βιτρίνα, αἰῶνες τώρα, τὸ αἷμα τῶν ἀθῴων τοὺς τρέφει…
Ἐκεῖ ποὺ γίνονται συμφωνίες …«ἀποκεφαλισμῶν» προσχηματικῶς, γιὰ νὰ ἐξαφανίζονται, ὅσο τὸ δυνατὸν περισσότεροι, χαχόλοι…

Τελικῶς ἐπαναστατοῦμε ἤ …μᾶς «ἐπαναστατοῦν»;

Μᾶς πᾶνε ἢ πᾶμε μόνοι μας;

Κι ἔχουν ἅπαντες τὰ ἴδια νὰ ἐπιδείξουν…
(Ὑπ΄ ὄψιν πὼς ὁ ἤδη πεσμένος δὲν εἶναι ὁ -φερόμενος ὡς- Σέρβος ἀλλὰ ὁ -φερόμενος ὡς- Αἰγύπτιος!!!)

Γιὰ δὲς λοιπὸν προσεκτικά…
Ἀπουσιάζει κάποιος ἀπό αὐτά τά σφικτοχεριάσματα; Καί γιατί;
(Μὴν στεκόμεθα στὰ πρόσωπα ἢ στὰ ὀνόματα ἀλλὰ στὸ τὶ -ἐπισήμως- ἐκπροσωποῦν. Αἴγυπτος, Λιβύη, Ἰταλία, Βόρειος Κορέα, Γαλλία, Ἰράν, Γερμανία, Ῥωσσία, Η.Π.Α. διακρίνονται, κατὰ σειράν, στὴν εἰκόνα. Αὐτὴ εἶναι ἡ σειρὰ ποὺ ἔχει προγραμματισθῆ. Ἀπουσιάζει ἡ Τουρκία ὅμως, καθὼς φυσικὰ καὶ ἡ Συρία. Γιατί ἄρα γέ;)

Λοιπόν τί λέγαμε;
Ἡ Τουρκία εἶναι ἡ κακή καί ἡ Ῥωσσία εἶναι τό ξανθό γένος πού θά μᾶς σώση;
Οἱ σύμμαχοί «μας» ὑπάρχουν γιά τό καλό μας;
Κι ἐμεῖς, ὡς Ἕλληνες, γιατί παραμένουμε στίς σκιές;

Φιλονόη

Σημειώσεις 

Ἐπισήμως, λέει, ἡ παραπάνω εἰκόνα ποὺ ἀποτυπώνει τὶς ἀγάπες τους σκοπό της ἔχει τὴν εἰρήνη στὴν Συρία.
Ἐκεῖ δῆλα δὴ ποὺ ὅλοι αὐτοὶ προσβλέπουν σὲ …ἀπολαβές, ἐνᾦ, παραλλήλως, μεριμνοῦν γιὰ νὰ μὴν θιγοῦν τὰ συμφέροντα τοῦ ἀγαπημένου τους Ἰσραήλ. Τὶ ὡραῖες …συμπτώσεις!!!

Ὅλοι αὐτοὶ ἔχουν, στὸ παρελθόν (τῶν χωρῶν) τους, κάτι κοινότατον. Τί ἄρα γέ;

Καί γιατί αὐτό τό …«κάτι» νά καθορίζῃ καί τίς σημερινές τους θέσεις;
Ἐδῶ μᾶς θέλω.

Μά εἶναι ποτέ δυνατόν νά λαμβάνουμε μίαν καρικατούρα (καρτοῦν) σοβαρά ὑπ΄ ὄψιν μας γιά νά ἀντιληφθοῦμε τό τί μέλλει γενέσθαι; Παλαβοί εἴμαστε; Ἤ μήπως ὄχι;

Θέλουμε νά μάθουμε τό …μέλλον;

Λοιπόν; Τί λέγαμε; Πόσα ἀκόμη σενάρια συνωμοσιολογίας θά ἀκούσουμε καί θά δοῦμε; Καί το …«ἀγαπημένο» μας ἔντυπον τῶν τοκογλύφων ποιόν ἀκριβῶς ῥόλο παίζει σέ αὐτό;

Τὴν παραπάνω εἰκόνα νὰ τὴν κρατήσετε… Ξέρουν αὐτοὶ ἀλλὰ ὄχι ἐμεῖς… Ἐμεῖς ξεχνᾶμε καὶ καλὸ εἶναι πλέον νὰ θυμόμαστε…

εἰκόνα

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply