Τὸ κακὸ ποὺ περίμενε τοὺς Ἕλληνες, τραγουδοῦσε χαρούμενος ὁ Διονύσης Σαββόπουλος.

Τὸ 1996 ὁ Διονύσης Σαββόπουλος ἔγραψε καὶ τραγουδοῦσε: «Τὸ τραγούδι ἂς ποῦμε τοῦ Ὀδυσσεβᾶ».

«Τὸ τραγοῦδι ἂς ποῦμε τοῦ Ὀδυσσεβᾶχ»,
(Ὁ Ὅμηρος ποὺ ἔγινε Ὀμάρ, ὁ Ἀλέξανδρος ποὺ ἔγινε Μακεντόφσκι, ὁ Ὀδυσσέας ποὺ ἔγινε Σεβὰχ ὁ θαλασσινός).

ποὺ φορτώνει κόσμο γιὰ τὴν Ἰθαγδάτη.
(Ὁ Σεβὰχ φορτώνει κόσμο γιὰ τὴν Ἰθάκη ποὺ ἔγινε Βαγδάτη).

Τὸ καράβι ποὺ ὁδηγάει κι ἡ πατρίδα ποὺ ζητάει
(Ζητᾶ πατρίδα ὁ ἑβραῖος καὶ φέρνει ὅλη τὴν ἀνατολὴ γιὰ νὰ κρυφθῇ καλίτερα μέσα στὸν πολυπολιτισμὸ ὅπως ἐπὶ Ῥωμαϊκῆς αὐτοκρατορίας- Βυζαντίου καὶ ἐπὶ τουρκοκρατίας).

κάποτε θὰ γίνουν ἕνα κι ὅλα ἐτοῦτα εἶναι γραμμένα,
(Οἱ ψευδοπροφητεῖες καὶ οἱ ψευδοπροφῆτες – Παΐσιοι καὶ Βατοπεδινοὶ προηγοῦνται τῶν ἑβραίων πάντα).

Τὸ καράβι τοῦ Ὀδυσσεβᾶχ τοῦ θαλασσινοῦ! ….Εἶναι ἕνα μικρὸ νησάκι μὲ κουπιὰ καὶ μὲ πανάκι,
βασιλιὰς τὸ κυβερνάει κι ἀπ’ τὴν θάλασσα τὸ πάει.

πείνα, πόλεμοι, σεισμοὶ κι ὅλοι οἱ ὠκεανοὶ
φουσκωμένοι νὰ `ρχονται στὴν μικρή του τὴν καρένα.
Τὸ τραγούδι ἂς ποῦμε τοῦ Ὀδυσσεβᾶχ
ποῦ φορτώνει κόσμο γιὰ τὴν Ἰθαγδάτη.
Εἶναι ἕνα μικρὸ νησάκι μὲ κουπιὰ καὶ μὲ πανάκι,
βασιλιὰς τὸ κυβερνάει κι ἀπ’ τὴν θάλασσα τὸ πάει.
(Ὁ βασιλιὰς εὑρίσκεται πίσω ἀπὸ ὅλα αὐτὰ μαζὺ μὲ τοὺς ἑβραίους συμπεθέρους του ποὺ τοὺς ἔκανε δοῦκες καὶ τὰ βασιλικὰ τάγματα γνωστὰ ὡς μασονικά, πολιτικοί, στρατιωτικοί, δικαστικοί, ἀρχιεπίσκοποι, μητροπολίτες καὶ μοναχοὶ τοῦ Ἁγίου Ὅρους καὶ ὅλων τῶν ὑπολοίπων μονῶν, ὀρθοδόξων καὶ καθολικῶν).

Μ’ ὅλο ποὺ ἦταν πονηρός, μ’ ὅλο ποὺ ἔγινε σοφός,
(Ἐδῶ μιλᾶ γιὰ τὸν Ἕλληνα πὼς ἦταν καὶ πὼς κατήντησε, ἦταν πονηρός, ἔγινε καὶ σοφὸς ἀλλὰ δὲν κατάλαβε τί τοῦ ἔχουν ἑτοιμάση καὶ τί κακὸ τὸν περιμένει, ἀφοῦ ἄφησε τὴν Φιλοσοφία καὶ ἄρχισε νὰ λιβανίζῃ στοὺς ναοὺς τῆς ἐβραιοθεοσοφίας δηλαδή, στὴν Τοῦ Θεοῦ Σοφίας (Ἁγιὰ Σοφιᾶς) καὶ ὄχι στὴν Σοφία-Λογική του Ἀνθρώπου).

Μὲ λαχτάρα θὰ τὴν φέρει ἀπ’ τῆς θάλασσας τὰ μέρη,
στὶς πηγὲς τοῦ ποταμοῦ του, στὴν αὐλίτσα τοῦ σπιτιοῦ του….οὔτε ποὺ ὀνειρεύεται τί κακὸ τὸν καρτεράει!

οὔτε ποὺ ὀνειρεύεται τί κακὸ τὸν καρτεράει.
(Ὄχι γιατί ὁ Παϊσιος τοῦ εἶπε ὅτι θὰ ἐπέμβη ὁ Θεός, θὰ τὸν σώση καὶ ὅτι θὰ τοῦ κάνη καὶ τὴν Ἁγιὰ Σοφιὰ δῶρο).

Τὸ τραγούδι ἂς ποῦμε τοῦ Ὀδυσσεβὰχ
ποῦ φορτώνει κόσμο γιὰ τὴν Ἰθαγδάτη.
Μὲ λαχτάρα θὰ τὴν φέρει ἀπ’ τῆς θάλασσας τὰ μέρη,
(Ὅλοι οἱ ἐχθροί του λαχταροῦν νὰ πάρουν τὰ μέρη του)

στὶς πηγὲς τοῦ ποταμοῦ του,
στὴν αὐλίτσα τοῦ σπιτιοῦ του.
(Σήμερα ἤδη εὑρίσκονται στὶς πηγὲς τοῦ ποταμοῦ σου καὶ στὴν αὐλίτσα τοῦ σπιτιοῦ σου ἀλλὰ ἐξακολουθεῖς νὰ λιβανίζῃς ἀντὶ νὰ πολεμᾷς)

Ἀνεβάστε τὰ πανιά, κατεβάστε τὰ κουπιὰ
κι ἄιντε ν’ ἀναλάβετε τὴν ἄκρη τοῦ σχοινιοῦ του.
Τὸ τραγούδι ἂς ποῦμε τοῦ Ὀδυσσεβᾶχ.

Σωτηρία Λάμπρου