Στὶς πλᾶτες τῶν παιδιῶν μας περνᾶ σιγὰ σιγὰ τὸ Χρέος…

Καὶ δείχνουν γερότατες καὶ ἱκανότατες αὐτὲς οἱ πλάτες…

Ὁ φίλος Μπαρμπανῖκος, ὅπως καὶ πολλοὶ συμπατριῶτες μας, ἐὰν ὄχι οἱ περισσότεροι, χαίρεται καὶ θαυμάζει τὶς κινητοποιήσεις τῶν μαθητῶν. Κι ἐγὼ μαζύ του.
Πρὸ μερικῶν ὡρῶν ἀνεδημοσίευσε αὐτὴν τὴν ἐπιστολή-δήλωσιν μαθητῶν πρὸς τὸν διευθυντή τους.

Δάκρυσα ἀπὸ χαρά… Αὐτὰ εἶναι τὰ παιδιὰ τῆς Ἑλλάδος σκέφθηκα…

Κατόπιν τούτου, σὲ μίαν διαδικτυακή μου βόλτα, εἶδα κι ἔμαθα ἀκόμη περισσότερα, ποὺ δὲν ἀναμεταδίδονται ἀπὸ τὰ «σοβαρὰ» Μέσα Μαζικῆς Ἐξαπατήσεως. Ἐν τούτοις, λίγο τὰ τοπικὰ μέσα, λίγο τὰ κοινωνικὰ δίκτυα, μᾶς μεταφέρουν περισσότερες πληροφορίες γιὰ τὸ πράγματι συμβαίνει γύρω μας…
Τοὐλάχιστον ἑξακόσια (ναί, 600!!!) σχολεῖα φωνάζουν γιὰ τὸ μακεδονικό… Καὶ εἶναι ἡ ἀρχή… Καὶ ἡ τρομοκρατία, μαζὺ μὲ τὴν προπαγάνδα, τὶς παραπληροφορήσεις καὶ τὶς ἀντί-κάτι πρακτορίστικες πορεῖες ἐξαπλώνονται…

Ἔβλεπα καὶ ἄκουγα (μετὰ μεγάλης προσοχῆς) αὐτό:

Στάθηκα σὲ ἔνα παλληκαράκι, 16-17 ἐτῶν, μαθητὴ ἀκόμη….

…ποὺ μὲ τὰ πλήρη συγκινήσεως, ἀποφασιστικότητος καὶ εὐσυνειδήσεως λόγια του, μὲ δακρυσμένα τὰ ματάκια του ἔλεγε:  «ἀπό πότε ἡ φιλοπατρία θεωρεῖται φασισμός;»…
(Ζητῶ συγγνώμη ποὺ ἐμφανίζω τὸ πρόσωπό του, ἀλλὰ πέραν τοῦ ὅ,τι ἤδη τὸ παιδί, ἔμπλεο θάῤῤους, ἀνέλαβε στὶς πλάτες του νὰ σηκώσῃ τὴν Πατρίδα, ἔχει τόση καθαρότητα τὸ βλέμμα του, ποὺ ἀνεφώνησα, βλέποντάς τον: «ὡραῖος ὡς Ἕλλην», μὲ τὴν χαρά μου νὰ κορυφώνεται ἀπὸ τὸν θαυμασμό!!!)

Καὶ εἰλικρινῶς φίλοι μου… Δάκρυσα κι ἐγὼ μαζύ του… Δάκρυσα κι ἐγὼ ἀπὸ χαρά, θαυμασμὸ καὶ πίστι στὸ ἀποτέλεσμα τῶν ἀγώνων μας, ποὺ μόλις ξεκίνησαν.
Διότι ἤδη τὰ παιδιά μας, ὅλα μας τὰ παιδιά, ἀκόμη κι αὐτὰ ποὺ ἐλέγχονται ἀπὸ τὴν δικτατορία τῆς ἀμαθείας, σιγά-σιγά, ἕνα πρὸς ἕνα, γιὰ λόγους καθαρὰ αὐτοσυντηρήσεως, θὰ ἀνακαλύπτουν ἐνστικτωδῶς μέσα τους τὸν ἀναγκαῖο, γιὰ αὐτά, πατριωτισμό τους, πρὸ κειμένου νὰ σταθοῦν τὸ ἕνα δίπλα στὸ ἄλλο, νὰ παλέψουν καὶ νὰ ξανά-κερδίσουν τὸ δικαίωμα στὴν ἐπιβίωσιν.
Διότι μόνον οἱ ἀγωνιστές, οἱ ἀποφασισμένοι ἀγωνιστές, μποροῦν καὶ νὰ κερδίσουν τὸ στοίχημα τῆς ἐπιβιώσεως.
Ὅλοι οἱ ἄλλοι, θέλουμε δὲν θέλουμε, βάσει Φυσικῶν Νόμων, δὲν ἔχουν ἐλπίδες… Κι αὐτὸ δὲν τὸ λέω ἐγώ, μὰ ἡ Ἱστορία, ποὺ διαρκῶς μᾶς ἀποδεικνύει πὼς οἱ συμβιβασμένοι ἁπλῶς γίνονται καλλίτερα σφάγια, ἐνᾦ οἱ πολεμιστὲς «πωλοῦν ἀκριβὰ τὰ τομάρια τους…»!!!

Κι ἐὰν ἀκόμη, γιὰ τοὺς ὁποιουσδήποτε λόγους, διατηροῦν κάποιοι ψευδαισθήσεις περὶ τοῦ μέλλοντός τους, δικό τους πρόβλημα. Οἱ Νόμοι τῆς Ζούγκλας, ποὺ θέλοντας καὶ μή, ἐπικρατοῦν στὸν πλανήτη, μᾶς κτυποῦν τὴν πόρτα. Ἐὰν δὲν άνασυγκροτηθοῦμε, χαθήκαμε.. Κι αὐτὰ τὰ παιδιά, μαζὺ καὶ ὅλα τὰ ἄλλα, ἄρχισαν κάτι νὰ αἰσθάνονται. Οὔτε κόμματα, οὔτε ὁμαδοῦλες, οὔτε πSoroκινήματα θὰ ἐπιτύχουν νὰ τὰ ἐλέγξουν μακροπρόθεσμα, διότι θὰ τὸν ἀνακαλύψουν, ἕνα πρὸς ἔνα, τὸν δρόμο τους…

Ναί, ὀ πατριωτισμὸς εἶναι ἔμφυτος τῶν λαῶν καὶ οὐδεὶς δύναται νὰ τὸν καταπνίξῃ, ἢ ἀκόμη καὶ νὰ τὸν χειραγωγήσῃ, γιὰ πολύ. Ὑπῆρχε, ὑπάρχει καὶ θὰ ὑπάρχη καί, ἐνίοτε, ὅταν ἀπαιτεῖται, θὰ γιγαντώνεται τόσο ὅσο ἀπαιτεῖται, γιὰ νὰ μποροῦν οἱ λαοὶ νὰ στέκονται ὄρθιοι καὶ νὰ μὴν ἀφανίζονται. Καί, δυστυχῶς, μας ἀπὸ γενοκτονίες εἶναι χορτασμένοι οἱ λαοί.
Μὰ ἐπεβίωσαν μόνον ὅταν ἐστέκοντο ὄρθιοι, κρατημένοι καὶ δεμένοι ἐπάνω στὸν πυλώνα τοῦ Πατριωτισμοῦ τους.

Φιλονόη

Υ.Γ.1. Νὰ εἴμαστε ὑπερήφανοι γιὰ τὰ παιδιά μας. Καί, κυρίως, νὰ τὰ στηρίζουμε!!!

Υ.Γ.2. Προφανῶς ἡ Ἱστορία δὲν ἀγνοεῖται μόνον ἀπὸ αὐτοὺς πού, τώρα πιά, δειλά-δειλά, ἀλλὰ σταθερὰ ἀνακαλύπτουν ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τὶς ἀλήθειες της, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τοὺς ἀνεγκεφάλους, ποὺ πασχίζουν, ὅλο καὶ πιὸ λυσσωδῶς, νὰ μᾶς …«πείσουν» γιὰ τὶς ἀνισοῤῥοπίες τους. Ἂς εἶναι καλὰ οἱ κάφροι τῆς παγκοσμιοποιήσεως, ἀριστεροχριστιανιστὲς καὶ δεξιοχρυσαυγῖτες. Νὰ εἶναι καλά… Τὸ πόσο μεγάλο ἔργο προσφέρουν στὴν Ἀνθρωπότητα, αὐτοὶ καὶ οἱ ὅμοιοί τους, δὲν μποροῦν ἀκόμη νὰ τὸ συνειδητοποιήσουν. Μᾶς ἀρκεῖ ποὺ τὸ συνειδητοποιοῦμε ἐμεῖς…

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply