Διαμαρτύρονται, λέει, γιά τούς ἐπί πλέον φόρους ἐπὶ τῶν καυσίμων, ποὺ ἤθελε νὰ τοὺς ἐπιβάλῃ ἡ βιτρίνα τῶν τοκογλύφων (καὶ ἰδιαιτέρως τῶν Rothschild), τὸ γεροντόφιλον (λέει) μακρόν;
Καί πολύ καλά κάνουν; Φυσικά…
Ἐπέτυχαν, λέει, ἐπίσης, μίαν μεγάλη νίκη, μὲ τὴν ἀναστολή, γιὰ ἕξι (!!!) μῆνες στὴν ἐφαρμογὴ τοῦ ἐν λόγῳ μέτρου.
Ἐντούτοις ὅμως δὲν ἀλλάζουν τὴν τακτική τους καὶ ἐξακολουθοῦν τὶς κινητοποιήσεις καὶ τὶς διαμαρτυρίες τους…
Χμμμ…
(Ἐπίσης πολὺ καλὰ κάνουν, ἀλλὰ θὰ τὸ δοῦμε παρακάτω αὐτό…!!!)

Στὸ μεταξὺ κυκλοφοροῦν κάποιοι, ἐν πολλοῖς, μὲ τὴν γαλικὴ σημαία ὁπουδήποτε καὶ μὲ ὁποιονδήποτε τρόπο, κάτι ποὺ σαφῶς ἐνοχλεῖ τὶς «no border» κοινότητες τῆς Ἡνωμένης μας Εὐρώπης.

εἰκόνα

Ὅμως σαφῶς δὲν ὑπερισχύουν οἱ ἐθνικές τους σημαῖες μέσα σὲ αὐτὸν τὸν χαμό. Κι αὐτὸ λέει ἐπίσης πάρα πολλά!!!
Ἄλλως τὲ στὸ Πασκόσμιον Κύπελλον εἶχαν πολὺ περισσότερες σημαῖες γαλλικές, ἀπὸ ὅσες τώρα.

εἰκόνα καὶ εἰκόνα

Εἶδα ὅμως καὶ αὐτὴν τὴν σημαία, σὲ πολλὲς σκηνές, νὰ πηγαινοέρχεται ἀνάμεσά τους…

Εἶδα κι αὐτὴν τὴν παρεούλα:

εἰκόνα καὶ εἰκόνα

…ποὺ ἐπίσης μὲ προβληματίζει…
Ὅμως εἶδα κι αὐτὲς τὶς εἰκόνες:

εἰκόνα καὶ εἰκόνα

Ποὺ μοῦ ἀποδεικνύουν πὼς στὴν Γαλλία συμβαίνει τοῦ …ἀχταρμᾶ τὸ κάγκελον!!!
Καί, ναί, ὅπως καὶ σὲ ὅλην τὴν Ἡνωμένη μας Εὐρώπη, ἔτσι καὶ στὴν Γαλλία κορυφώνεται ἡ δυσαρέσκεια ὅλων τῶν Εὐρωπαίων καί, ἐπὶ τοῦ πρὸ κειμένου, τῶν Γάλλων.
Καὶ ναί, ἀριστεροκεντροδεξιοί, ἀλλὰ ὄχι ἀπαραιτήτως ἐλεύθεροι πολῖτες, ποὺ εἴτε ἀπὸ ἔνστικτον εἴτε βάσει λογικῆς τους εἴτε ἀκόμη καὶ λόγῳ …χρηματισμοῦ τους, ἀντιδροῦν στὸ μόρφωμα τῆς Ἡνωμένης Εὐρώπης.
Καί, ναί, ὑπάρχουν πρόθυμες (κάθε τύπου) λεπέν, ὁπουδήποτε, γιὰ νὰ …ἀγκαλιάσουν μὲ «στοργὴ καὶ προδέρμ» κάθε δυσαρεστημένο πολίτη καὶ αὐτῆς τῆς χώρας.

Μουσουλμάνοι στήν Γαλλία ὑποστηρίζουν Λεπέν;

Τὸν ΣΥΡΙΖΑ (της) θέλει ΚΑΙ ἡ Μαρὶ Λεπέν!

Οἱ …«ἀντιφασίστες» πανηγυρίζουν γιὰ τὸν «θρίαμβο Λεπέν»!!!

Πρὶν ἀπὸ ἐμᾶς, ὡς εἴθισται, γιὰ ἐμᾶς.

Εἶδα λοιπὸν λίγα, ἀλλὰ πολλὰ κατάλαβα.
Αὐτὲς οἱ εἰκόνες μὲ παραπέμπουν …αὐθορμήτως στὰ δίκτυα τοῦ πSoros, ἐπίσης βιτρίνα τῶν Rothschild.

Οἱ Rothschild πίσω ἀπὸ τὸν Soros!!!

Κι ἐπεὶ δὴ μία ἀπὸ τὶς μεγάλες ἕδρες αὐτῶν τῶν σαπροφύτων εἶναι ἡ Γαλλία…
Κι ἐπεὶ δὴ γιὰ τὴν ἐμπλοκὴ τῆς ἐν λόγῳ οἰκογενείας σὲ κάθε εἴδους «ἐπανάστασιν» ἔχουμε ξαναγράψη πολλάκις…

Θέλει ὁ κάφρος* νὰ κρυφθῇ καὶ ἡ χαρὰ δὲν τὸν ἀφήνει… (α)

Θέλει ὁ κάφρος* νὰ κρυφθῇ καὶ ἡ χαρὰ δὲν τὸν ἀφήνει… (α)

Κι ἐπεὶ δὴ πάντα φροντίζουν πρὶν ἀπὸ ἐμᾶς γιὰ ἐμᾶς…
Κι ἐπεὶ δὴ συνηθίζουν νὰ ἐλέγχουν καὶ τὸν …«χωροφύλαξ καὶ τὸν ἀρστυφύλαξ»…
Κι ἐπεὶ δὴ μέσα στοὺς ἀγαθοὺς βασιλεύει ὁ …διαπλεκόμενος…
Κι ἐπεὶ δὴ δὲν εἶναι ἡ πρώτη φορὰ ποὺ θὰ τὴν πατοῦσαν (καὶ) οἱ Γάλλοι…
…ἂς εἴμαστε περισσότερο προσεκτικοὶ στὶς ἐκτιμήσεις μας καὶ στὶς ὁποίες προσδοκίες μας.

Ἂλλως τε…
…καὶ μόνον οἱ καταστροφὲς πολιτιστικῶν μνημείων, ποὺ μαθαίνουμε πὼς γίνονται ἐκεῖ, θὰ ἔπρεπε νὰ μᾶς πονηρεύουν ἰδιαιτέρως γιὰ τὸ εἶδος τῆς …ἐπαναστάσεως (μέρους) τῶν Γάλλων.

εἰκόνα

Κακὰ τὰ ψέμματα… Οἱ Ἐλεύθεροι Ἄνθρωποι δὲν στρέφονται κατὰ τῶν μνημείων τους, ἀλλὰ τὰ προστατεύουν, ἐνᾦ διαρκῶς ἑστιάζουν στὸ πῶς θὰ ἀπαλλαγοῦν ἀπὸ αὐτὰ κι αὐτοὺς ποὺ πράγματι τοὺς ἀπειλοῦν. Δὲν κυττοῦν στὶς βιτρίνες, ἀλλὰ στὰ αἴτια. Δὲν κτυποῦν τὸ …σαμάρι ἀλλὰ τὸν ἴδιον τὸ …γάϊδαρο.

Ἐπαναστατοῦν λοιπόν οἱ Γάλλοι;
Δὲν νομίζω… Ἤ, γιὰ τὴν ἀκρίβεια, δὲν γίνεται νὰ ἐπαναστατοῦν γιὰ πολύ, δίχως νὰ χειραγωγηθοῦν καταλλήλως. Ἀκόμη κι ἐὰν εἶναι ἀπολύτως αὐθόρμητες (ποὺ δὲν εἶναι καὶ σᾶς τὸ διαβεβαιῶ) οἱ ἀπαρχὲς τῶν ἀντιδράσεων καὶ τῶν κινητοποιήσεων, ἀφ’ ἧς στιγμῆς παρεισέφρυσαν στὶς κινητοποιήσεις τους οἱ …«γνωστοί-ἄγνωστοι», μὲ τὰ ἀμέτρητά τους σύμβολα ποὺ μᾶς παραπέμπουν σὲ γραμμὲς ἐξαρτήσεως, ἐντολοδόχους, διαπλεκομένους καὶ λοιπὰ καθάρματα, ἂς περιμένουμε. Ἔτσι κι ἀλλοιῶς εἶναι ἀκόμη ἀρχὴ γιὰ νὰ καταλήξουμε σὲ συμπεράσματα.

Ἀναμένοντας τὶς ἐξελίξεις λοιπόν…
…ἂς κρατᾶμε μικρὰ καλαθάκια. Τὰ δείγματα τὰ ἔχουμε.

Φιλονόη

Σημειώσεις

Δῆλα δή θά «καπελωθοῦν» οἱ Γάλλοι, ἐὰν δὲν ἔχουν ἤδη «καπελωθῆ»;
Ναί, θὰ «καπελωθοῦν», ἐὰν ἤδη δὲν ἔχουν «καπελωθῆ», μὲ ἀρώματα …«ἐμφυλίου», βεβαίως-βεβαίως… Αὐτὸ ὅμως δὲν εἶναι ἀπαραιτήτως κακό, διότι βγαίνοντας στὸν δρόμο, διεκδικώντας τὰ αὐτονότητα, πολεμώντας γιὰ τὰ ὅσα θεωρῆς δίκαια, ἀποκτᾶς ἐμπειρίες ἐπὶ παντὸς ἐπιστητοῦ. Κι ἔνα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ μαθαίνεις εἶναι τὸ νὰ μὴν …«καπελώνεσαι» καί, κυρίως, νὰ ἀναγνωρίζῃς τοὺς ἐχθρούς σου, τοὺς «φυτευτούς» καὶ τοὺς ἐγκαθέτους!!!

Κάτι εἰς βάρος τους μαγειρεύεται; Μᾶλλον, δίχως ὅμως αὐτὸ τὸ κάτι νὰ μπορῇ νὰ περιορίσῃ τὴν γενικὴ δυσαρέσκεια.
Γιὰ νὰ γίνῃ δὲ περισσότερο πιστευτό, ἔχουμε καὶ τὶς σχετικὲς δολοφονίες ἀμάχων.

Ἀπὸ ὅλην αὐτὴν τὴν φασαρία, ἀρκοῦσε μίαν μόνον εἰκόνα, γιὰ νὰ καταλάβω πὼς ἐδῶ κάτι ἄσκημο βρωμᾶ… Πολὺ βρωμᾶ…
Ἴσως νὰ λαθεύω… Ἴσως ὅμως κι ὄχι… Πάντως σίγουρα τὰ βρωμοδάκτυλα τοῦ κάθε πSoros ἔχουν κι ἐκεῖ σημαντικὸ παίξη ῥόλο…

Εἶναι χρόνια τώρα ποὺ ἔγραφα, γιὰ ἐμᾶς, ἐδῶ, τοὺς νεο-Ἕλληνες πὼς ἐὰν ἐπαναστατήσουμε γιατὶ πεινᾶμε, τότε καλὰ θὰ πάθουμε ἐὰν χαθοῦμε. Διότι δὲν εἴχαμε λόγους νὰ ἐπαναστατήσουμε ὅταν ἔπρεπε, ἀλλὰ μόνον ὅταν τὸ πορτοφόλι μας ἄδειασε.

Πέρασαν καὶ τὰ Συντάγματα, καὶ οἱ πλατεῖες… Μᾶς τελείωσαν καὶ οἱ ἀγανακτισμένοι…
Γενικῶς ὅσα ἔχουν συμβῆ ἔως σήμερα, μὲ ἐλάχιστες ἐξαιρέσεις, ἐκφράζουν μόνον τὸν φόβο γιὰ τὴν φτώχεια ἤ καὶ τὴν ἰδίαν τὴν φτώχεια.
Σαφῶς, ὁ πράγματι πεινασμένος, ὁ ἄστεγος, ὁ ἄῤῥωστος, οὐδέποτε θὰ κουνηθῇ ἀπὸ τὸν τόπο του, πρὸ κειμένου νὰ κάνῃ ἐπαναστάσεις. Ποῦ οἱ Καραϊσκάκηδες καί οἱ Κατσαντώνηδες καί οἱ Κολοκοτρώνηδες; Ἄλλὲς ἐποχές, ἄλλα ἤθη, ἄλλες ἀνάγκες….
Βέβαια, κι αὐτοὶ ἐδῶ εἶναι, ἀλλὰ δὲν φοροῦν τσαρούχια καὶ φουστανέλες, οὔτε κρατοῦν γιαταγάνια. Εἶναι μὲ γραβᾶτες καὶ λουστρίνια καὶ κρατοῦν χαρτοφύλακες.
Μεγάλη διαφορά… Μεγάλη ἀλλαγή…

Ἐὰν ἐπαναστατήσουμε γιατί πεινᾶμε, τότε καλὰ θὰ πάθουμε ἐὰν χαθοῦμε!

Κι ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ ἀκόμη καὶ σήμερα ἀρνούμεθα νὰ διακρίνουμε τὸ τὶ χρειαζόμεθα ἀληθῶς ἀπὸ αὐτὸ ποὺ μᾶς ἔπεισαν πὼς χρειαζόμεθα, ἀκόμη πιὸ ἀπόλυτα, πιστεύω πὼς ἐὰν εἶναι νὰ γίνῃ τὸ χρῆμα (γιὰ τὴν ἀκρίβεια ἡ ἀπουσία του) ὁ λόγος μίας κάποιας ἐπαναστάσεως, τότε εἴτε ὠς λαὸς εἴτε ὡς Εὐρωπαῖοι εἴτε ὡς ἀνθρωπότης, εἶναι καλλίτερον νὰ χαθοῦμε. Καὶ τὸ λέω αὐτὸ ἔχοντας ἀπόλυτον ἐπίγνωσιν τοῦ λόγου μου, ἐφ΄ ὅσον τὸ μόνον ποὺ ἐπετεύχθη κατὰ τὶς περιόδους ἐκεῖνες ποὺ τὸ χρῆμα ἔῤῤεε, ἦταν ἕνας πλήρης ἐκπεσμὸς καὶ ἔνας ἀπερίγραπτος ξεπεσμός, ἰδεῶν, ἀξιῶν καὶ ἀρχῶν.

Ἴσως νὰ μᾶς τρομάζῃ αὐτὴ ἡ παραδοχή, ἀλλὰ δυστυχῶς μας, ἀπωλέσαμε ὅλες τὶς γραμμὲς ἀμύνης μας, μίαν πρὸς μία, ἀπὸ τότε ποὺ τὸ χρῆμα ἐπερίσευσε. Ἐὰν λοιπὸν τὸ χρῆμα μᾶς διαβρώνῃ, τότε εἶναι προτιμώτερον νὰ ἐπιστρέψουμε στὰ σημεῖα ἐκεῖνα ποὺ δὲν διαβρωνόμεθα. Καὶ αὐτό, τὸ «ἐκεῖ ποὺ δὲν διαβρωνόμεθα», ἔχει νὰ κάνῃ ἀποκλειστικῶς καὶ μόνον μὲ τὸν Ἄνθρωπο, τὶς Ἀξίες του, τὶς Παραδόσεις του, τὶς Ἀρχές του, τις γραμμὲς ἀμύνης του, τὴν ταὐτότητά του καὶ τὰ Ὄριά του.

Ἐπ’ αὐτοῦ λοιπὸν καλὸ εἶναι νὰ ἐπανεξετάσουμε, μίαν πρὸς μία, ὅλες ἐκεῖνες τὶς παραμέτρους ποὺ μᾶς ἐξοργίζουν, μᾶς θυμώνουν καὶ μᾶς πνίγουν, ἀλλὰ ἀπὸ ἄλλα πρίσματα πλέον κι ὄχι τὰ οἰκονομικά.
Ἂς δοῦμε, γιὰ παράδειγμα, τὸ νομικὸν ἐκεῖνον πλαίσιον ποὺ ἐπιβάλλεται ὑπογείως στοὺς Εὐρωπαίους, ἂν καὶ χρησιμοποιεῖται τὸ χρῆμα ὡς μέσον πιέσεως καὶ …«πειθοῦς», πρὸ κειμένου νὰ ἀποστρέφουμε τὸ βλέμμα μας ἀπὸ τὸ κεντρικὸ πρόβλημα ποὺ εἶναι ἡ νομιμοποίησις τῆς δουλεία μας.
Ἂς κυττάξουμε ἐπίσης τὸ σύστημα πεπαιδεύσεως ὅλων τῶν Εὐρωπαίων πού, λίγο ἔως πολύ, κατήντησε ἀπολύτως ἐκφυλισμένο, μὲ μοναδικό του σκοπὸ τὴν ὁλική μας μαζανθρωποίησιν, μὴ ἔχοντας στόχο νὰ μορφώσῃ ἀλλὰ νὰ …παραμορφώσῃ.
Ἂς μελετήσουμε τὸν ῥόλο τῶν διαφόρων ὀργανώσεων, κομμάτων, συλλογικοτήτων, συλλόγων, ἱδρυμάτων, Μ.Κ.Ο. γιὰ νὰ διαπιστώσουμε πὼς πρῶτα πρέπει νὰ μάθουμε νὰ ἀποφεύγουμε τὶς παγῖδες ποὺ αὐτοὶ μᾶς στήνουν καὶ μετὰ νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὰ κάθε λογῆς σαπρόφυτα ποὺ στήνονται ἢ ποὺ σιτίζονται ἀπὸ ὅλα αὐτὰ τὰ μαγαζάκια.
Ἂς ξεκολλήσουμε ἐπὶ τέλους ἀπὸ κάθε λογῆς «ἰδεολογία» καὶ «-ισμό», γιὰ νὰ ἀντικρύσουμε τὴν ἀλήθεια κατάματα καὶ νὰ παύσουμε νὰ θεωροῦμε τὸν συνάνθρωπό μας ἐχθρό μας.
Ἂς διακρίνουμε γιὰ ἀρχὴ τὶς τακτικὲς προπαγάνδας, ποὺ «καταπίνουμε ἀμάσσητη» γιὰ νὰ ἑστιάζουμε στὰ μικρὰ καὶ νὰ χάνουμε τὰ μεγάλα.
Ἂς μάθουμε τέλος πάντων πὼς τὰ προβλήματά μας ξεκινοῦν ἀπὸ ἐμᾶς καὶ καταλήγουν σὲ ἐμᾶς, ὄχι διότι ἀπαραιτήτως εἴμαστε ἀπολύτως διαβρωμένοι, ἀλλὰ γιατὶ ἀναζητοῦμε ἱκανοποιήσεις ἔξω καὶ πέραν ἀπὸ ἐμᾶς, τὴν στιγμὴ ποὺ ὅλα τὰ συναισθήματά μας εἶναι ἀποκλειστικῶς καὶ μόνον δικά μας δημιουργήματα.
Μὰ ὅλα αὐτά, τελικῶς, δὲν μᾶς ἀπασχολοῦν διότι ἡ τσέπη ἄδειασε καὶ ὅλα περιστρέφονται γύρω ἀπὸ αὐτὸ τὸ ἄδειασμα.

Ναί, εἶναι σοβαρότατος λόγος ἡ διαμαρτυρία ἢ ἀκόμη καὶ ἡ ἐπανάστασις ἐὰν σὲ ξεσκίζουν στοὺς φόρους.
Ναί, ἔχουμε πολλοὺς λόγους γιὰ νὰ ἐπαναστατήσουμε, εἴτε ὡς Εὐρωπαῖοι πολῖτες εἴτε σκέτο ὡς Ἄνθρωποι.
Ναί, μὲ πρόσχημα τοὺς φόρους μαγειρεύονται νομοθεσίες τέτοιες, ποὺ καθιστοῦν κάθε Εὐρωπαῖο δοῦλο ἑπτά-σφραγισμένον καὶ ἀνίκανον νὰ ἀντιδράσῃ ἀκόμη καὶ στὰ προφανῆ.
Ναί, τὸ εὑρωπαϊκὸ μόρφωμα τῆς κομμουνιστικοποιήσεώς μας πρέπει νὰ παύσῃ ὁριστικῶς.
Ναί, οἱ Εὐρωπαῖοι ἔχουν παγιδευθῆ καὶ πρέπει νὰ ἀποτινάξουν τοὺς ζυγοὺς ποὺ τοὺς ἐπέβαλαν.
Ναί, ἡ βία ποὺ ἀσκεῖται ἐπάνω μας εἶναι ἀπερίγραπτος καὶ πρωτόγνωρος.
Ναί, ἔχουμε χρέος νὰ ἀντισταθοῦμε σὲ αὐτὰ τὰ ὑβριστικὰ αἴσχη ποὺ μᾶς ἐπιβάλλουν.
Ναί, καλῶς κάνουν καὶ οἱ Γάλλοι καὶ οἱ Ἰταλοὶ καὶ οἱ Ἰσπανοὶ (καθὼς καὶ ὅποιοι ἄλλοι) πού, μὲ τὸν τρόπο τους, ἐνίοτε σηκώνονται στὰ πόδια τους, ἐλπίζοντας σὲ κάτι καλλίτερον, πληρώνοντας ἀκόμη καὶ μὲ τὸ αἷμα τους αὐτὲς τὶς ἐλπίδες τους.
Ναί, πολὺ πιθανὸν νὰ ἔπρεπε ἢδη νὰ ἔχουμε κι ἐμεῖς ἀπαλλαγῆ ἀπὸ αὐτὰ ποὺ μᾶς φορτώνουν, σὲ καθαρὰ οἰκονομικὰ καὶ μνημονιακὰ ἐπίπεδα.
Ὅμως οὔτε τὸ κάναμε καὶ οὔτε θὰ τὸ κάνουμε, διότι τελικῶς, ὅπως εὔκολα ἀποδεικνύεται, τὸ χρῆμα ἦταν, εἶναι καὶ θὰ παραμείνη μέσον κι ὄχι πρόβλημα. Τὸ πρόβλημά μας, ἐμᾶς τῶν Ἑλλήνων, μὰ καὶ κάθε ἄλλου Εὐρωπαίου τελικῶς, θέλουμε δὲν θέλουμε, οὐδέποτε ἦταν τὸ χρῆμα, ἀλλὰ αὐτὰ ποὺ κρύβονται πίσω ἀπὸ τὸ χρῆμα.

Δὲν θὰ ἀναλύσω περισσότερο σήμερα αὐτὰ ποὺ πιστεύω. Θὰ ἑστιάσω μόνον σὲ δύο σημεῖα, ποὺ ἔχουν νὰ κάνουν μὲ τὶς ἐπαναστάσεις, γενικῶς καὶ εἰδικῶς. Ὡς γνωστὸν οἱ ἐπαναστάσεις, κάθε λογῆς ἐπαναστάσεις, ξεκινοῦν ἀπὸ τὰ …ὑψηλὰ στρώματα, γιὰ νὰ ἐλέγχονται καλλίτερα.
Οἱ ἐξεγέρσεις, ποὺ ξεκινοῦν ἀπὸ τὰ …χαμηλὰ στρώματα, ἐὰν δὲν ἔχουν σκοπὸ καὶ στόχο, εὔκολα ἐπίσης καταλήγουν νὰ ἐλέγχονται καὶ νὰ χειραγωγῶνται ἀπὸ τοὺς …«ἀπὸ μηχανῆς θεούς», ποὺ ἐμφανίζονται ἢ γιὰ νὰ τὶς καταστείλουν ἢ γιὰ νὰ τὶς ὁδηγήσουν ἐκεῖ ποὺ ἐκεῖνοι ἐπιθυμοῦν.
Σὲ κάθε περίπτωσιν πάντως ἐὰν ἐμεῖς δὲν εἴμαστε ἱκανοὶ κι ἄξιοι νὰ ἀντισταθοῦμε στὶς διάφορες τεχνικὲς ἐλέγχου μας, τότε γιά ποιάν ἐπανάστασιν νά μιλήσουμε;
Ἤ μήπως ξαφνικά ξημερώσαμε …φωστῆρες;