Τώρα ἀνεκάλυψαν τὸν Ῥιχάρδο;

Τὰ καταστήματα «Ῥιχάρδος» ἔγιναν, ἀπὸ τὸ 2009 ἕως σήμερα, περισσότερα καὶ ἀπὸ τὶς τράπεζες τοῦ Ρόθτσαιλντ.
Τώρα πού συνεκέντρωσε ὅσον χρυσὸ εἶχε ἀπομείνη στήν Ἑλλάδα τόν ἔμαθαν;

Λίγα βιογραφικὰ στοιχεία, γιὰ τὸν Ῥιχάρδο, ὄπως αὐτὰ ἐμφανίζονται στὸ διαδίκτυο:

Τέκνο Ἕλληνος καὶ Βραζιλιάνας, στὴν ὁποίαν ὀφείλει καὶ τὸ ὄνομά του, ὁ Δημήτριος-Ῥιχάρδος Μυλωνᾶς, ὅπως τὸ πλῆρες του ὄνομα.
Ἀπὸ οἰκογένεια ἐπιχειρηματιῶν ὁ ἴδιος, ἀρχικῶς κατεπιάσθη μὲ ἐμπόριο ἐπίπλων, ἀλλὰ ἐν συνεχείᾳ, μετὰ ἀπὸ ἀποτυχία, εἰσῆλθε στὸν χῶρο τοῦ βιβλίου καὶ ἀπὸ ἐκεῖ, μέσῳ εἰσαγωγῶν ἡμιπολυτίμων λίθων ἀπὸ τὴν Βραζιλία, στὸν χῶρο τοῦ κοσμήματος. Ἡ συνέχεια τῶν ἐπιχειρήσεών του, ἀπὸ τὸ 2009 καὶ μετά, εἶναι γνωστὴ ἐφ΄ ὅσον τὰ ἐνεχυροδανειστηριά του εὑρίσκονται ὁπουδήποτε.

Ποῦ ἀλλοῦ ὅμως ἔχουμε ἐμεῖς συναντήση τό ὄνομα Ῥιχάρδος; Ἤ, ὀρθότερα, τό …ἐπίθετο Ῥιχάρδος;
Τὰ ἀδέλφια Ῥικάρντο, ὁ Ἰάκωβος καὶ ὁ Σαμψῶν, ἑβραῖοι τραπεζίτες μὲ ἕδρα τὴν Ἀγγλία, ἀπομυζοῦν τὸν Ἑλληνικὸ λαὸ ἀπὸ τὸ 1824, μαζὺ μὲ τὸν Ρόθτσαιλντ, πρὶν ἀκόμη ἱδρύσουν μαζὺ τὴν «Ἐθνικὴ Τράπεζα» τὸ 1841.
Στὰ ἀρχεῖα τῆς Ἑλληνικῆς παλιγγενεσίας ἀναφέρονται τὰ ὀνόματά τους ἔως οἱ τότε «δάνειες δυνάμεις»  ποὺ ἀπαιτοῦσαν μέρος τῆς Ἑλληνικῆς ἐπικρατείας ὡς ἐγγυήση γιὰ τὰ δάνεια τῆς «ἐπαναστάσεως» (ἢ «Δάνεια τῆς Ἀνεξαρτησίας»). Δάνεια κατ’ ὄνομα μόνον, ἐφ΄ ὅσον οὐδέποτε τὰ  ἔλαβε ὁ Ἑλληνικὸς λαός, διότι μόνον τὸ 1/9 τῶν χρημάτων ἀπὸ αὐτὰ τὰ δάνεια, ἔφθασαν στὰ ταμεία τοῦ κράτους κι ἐχρησιμοποιήθησαν γιὰ τὴν ὀργάνωση τακτικοῦ στρατοῦ στὴν Ἑλλάδα.
Κι αὐτὸ γιὰ νὰ μποροῦν ἄμεσα νὰ ἐλέγχουν τὴν ἰδίαν τὴν χώρα, ἰδίως μέσῳ τοῦ στρατοῦ της.

Καί, πολὺ πιθανόν, τὰ δύο αὐτὰ στοιχεία νὰ μὴν συνδέονται μεταξύ τους (ἐπίθετον τοκογλύφων καὶ μικρὸ ὄνομα ἐνεχυροδανειστοῦ), ἀλλὰ ὁπωσδήποτε, γιὰ τὴν Ἱστορία καὶ μόνον, ἀξίζει νὰ γνωρίζουμε πὼς οἱ πολλὲς …συμπτώσεις παύουν νὰ εἶναι συμπτώσεις, ὅταν τὸ …ἔγκλημα ἐπαναλαμβάνεται.
Συνιστοῦν δέ, γιὰ μίαν εὐνομουμένη πολιτεία, σαφὲς κι ἀναγκαῖον πλαίσιο, ἐντὸς τοῦ ὁποίου ὀφείλει νὰ κινηθῇ, αὐτή, ἡ κάποια, ὁποιαδήποτε εὐνομουμένη πολιτεία, πρὸ κειμένου νὰ κατασταλῇ καὶ ἡ τοκογλυφία καὶ ἡ λεηλασία πτωχοποιημένων πολιτῶν.
Ὅμως κάτι τέτοιο δὲν ὑφίσταται στὴν χώρα μας.

Σωτηρία Λάμπρου

Σημειώσεις

https://sanshmerafilonoi.gr/2016/02/09/9-febroyarioy-1824-to-proto-mas-daneion/

9 Φεβρουαρίου 1824. Τὸ πρῶτο μας …δάνειον!!!

https://sanshmerafilonoi.gr/2016/03/29/29-martioy-1828-h-nomimopoihsis-ths-tokoglyfias/

29 Μαρτίου 1828. Ἡ νομιμοποίησις τῆς τοκογλυφίας

Περισσότερες πληροφορίες:
Τόμος ἕβδομος (7ος). Πρακτικὰ τοῦ Βουλευτικοῦ της Γ΄ Βουλευτικῆς Περιόδου (1824-1825-1826)
Τόμος τέταρτος (4ος)– Πρακτικὰ τῆς Γ΄ Βουλευτικῆς Περιόδου (1824-1825-1826)

Τόμος 7ος σελὶς 182:
Ἡ ἐν Λονδίνῳ ἀπεσταλμένη ἐπιτροπὴ τῆς βουλῆς ἐνημερώνει μὲ ἐπιστολή της τὴν διοίκηση ὅτι ἐτελείωσε δάνειον ὕψους δύο μιλιουνίων λιρῶν ἧτοι δύο μιλιουνίων ταλλήρων, πρὸς 55 1/2 τὰ % καὶ ὅτι τὸ ὀσπίτιον μὲ τὸ ὁποῖον διεπραγματεύθη τοῦτον τὸ δάνειον εἶναι τοῦ Ἰακώβου Σαμψὼν Ῥικάρδου καὶ ὅτι κατ’ αὐτὰ θέλει ξεκινήσει ἑξῆντα χιλιάδας λίρας στερλίνας ἀπὸ τὸ παλαιὸν δάνειον.

7ος τόμος σελὶς 194:
Ἡ διορισθεῖσα ἐπιτροπὴ ἀπὸ τὸ σεβαστὸν τοῦτον Σῶμα διὰ νὰ παρατηρήσῃ καὶ νὰ ἐκθέσῃ ἐν συνόψει τὰς περιεχομένας συμφωνίας εἰς τὴν συνθήκην τοῦ ἑλληνικοῦ δανείου, τὸ ὁποῖον διεπραγματεύθη εἰς Λονδίνον τὴν 7η τοῦ παρελθόντος Φεβρουαρίου 1825, παρὰ τῶν ἐκεῖ ἀπεσταλμένων τῶν Διοικήσεως, καθυποβάλλει ὑπ’ ὄψιν τοῦ σεβαστοῦ τούτου Σώματος τὰ ἐξῆς:
Α. Ἡ ποσότης τοῦ πραγματευθέντος δανείου εἶναι 2.000.000 λίραι στερλῖναι, νόμισμα τῆς Μεγάλης Βρεταννίας, ἥτοι 10.000.000 τάλληρα ἰσπανικά, τοῦ ὁποίου τὴν διαπραγμάτευσιν ἀνέλαβε ἡ ἐν Λονδίνῳ ἐμπορικὴ συντροφίᾳ, ἥτις γνωρίζεται ὑπὸ τὸ ὄνομα Ἰακὼβ καὶ Σαμψὼν Ῥικάρδων” τὸ δὲ δάνειον τοῦτον ἀσφαλίζεται μὲ ὁμολογίες ἴσης ποσότητος, ἥτοι 2.000.000 λίρας στερλίνας, ἐπὶ τῶν ἐθνικῶν κτημάτων, κατὰ θέσπισμα τοῦ σεβαστοῦ τούτου Σώματος, ἐκδοθέντος τὴν 13η τοῦ παρελθόντος Ἰουλίου 1824.
Β. Αἱ ἐκδιδόμεναι ὁμολογίαι (ἀρ. 1ον) διορίζονται πρὸςς 55 1/2 εἰς τὰ ἑκατόν. Ὥστε τὸ συναγόμενον ἐκ τῶν 2.000.000 λιρῶν στερλινῶν κατὰ τὴν ἀναλογίαν ταύτην συμποσοῦται εἰς 1.100.000 λίρας στερλίνας ἢ 5.500.000 τάλληρα ἰσπανικὰ” θέλει δὲ πληρωθῇ ἡ ποσότης αὕτη κατὰ τὰς ἐξῆς ἀναλογίας καὶ ἐποχάς…

7ος τόμος σελὶς 194:
Ἡ διορισθεῖσα ἐπιτροπὴ τῆς βουλῆς διεπραγματεύθη τὴν 7η Φεβρουαρίου 1825 μὲ τὴν ἐν Λονδίνῳ ἐμπορικὴ συντροφία (& ΣΙΑ) ἤτις γνωρίζεται ὑπὸ τὸ ὄνομα Ἰακὼβ καὶ Σαμψῶν Ρικάρδων, τὸ ὕψος τοῦ δανείου (2.000.000 λίραι, στερλίναι, νόμισμα Μεγάλης Βρεταννίας) καὶ τὶς δόσεις τοῦ δανείου. Τὸ δάνειο ἀσφαλίζεται μὲ ὁμολογίες ἰσοσπόσου ἀξίας ἐπὶ τῶν ἐθνικῶν κτημάτων.
(Βλέπε καὶ πρόσφατα μνημόνια ὑπὸ Ἀγγλικὸ δίκαιο γιὰ νὰ μποροῦν νὰ ὑποθηκεύσουν τὴν χώρα, καθὼς φυσικὰ καὶ τὶς ἐμπράγματες ἐγγυήσεις. Ἢ καλλίτερα βλέπε Ρωμαϊκὸ δίκαιο- Ἰουστινιάνειο καὶ Θεοδοσιανὸ Κώδικα δημεύσεως τῆς περιουσίας τῶν Ἑλλήνων καὶ ἐξόντωσή τους).

Στὸν 7ο τόμο, σελὶς 222 διαβάζουμε ὅτι:
ὁ Ῥικάρδο, δανειστὴς τοῦ νέου δανείου τῆς Ἑλλάδος σὲ ἐπιστολη του ἀναφέρει ὅτι ἡ Ἑλληνικὴ Διοίκησις ἔχει ἀνάγκη χρηματικῆς βοηθείας γιὰ νὰ διοργανώσῃ ναυτικὸ δικό της ὑπὸ τὰς ἀμέσου διαταγας της,
(Ὄχι τῆς Ἑλλάδος, τῆς Ἑλληνικῆς διοικήσεως!!!) καθὼς καὶ τακτικὸ στρατό!!!!
Γιὰ νὰ ἀξιωθῇτὸ Ἑλληνικὸ ἔθνος νὰ λάβῃ τὴν ἀνεξαρτησία του καὶ νὰ συγκαταριθμηθῇ μὲ τὰ πεπολιτισμένα χριστιανικὰ ἔθνη τῆς Εὐρώπης. (Σήμερα, κατ’ ἀντιστοιχίαν, γιὰ νὰ ἀξιωθοῦμε νὰ μείνουμε στὴν ζώνη τοῦ εὐρῶ).

Τόμος 7ος σελὶς 283:
Ἀνεγνώστη ἐπιστολὴ τῆς ἐν Λονδίνῳ ἐπιτροπῆς εἰς τὸ ὁποῖον λέγει ὅτι ὁ δανειστὴς κύριος Ῥικάρδος ἐνημερώνει ὅτι ἔχει συμφωνήση νὰ μὴν παραδοθοῦν τὰ χρήματα παρὰ εἰς τὴν διαταγὴν τοῦ προέδρου τῆς ἐκτελεστικῆς κυρίου Γεωργίου Κουντουριώτου καὶ ὅτι τὸ ἐκτελεστικὸν ἔγραψε πρὸς αὐτὸν γιὰ νὰ γυρίσῃ τὴν φορτωτικὴν εἰς διαταγὴν τῆς διοικήσεως.
Ἐπίσης, ἡ ἐπιτροπὴ προτείνει νὰ ἀνοιχθῇ καὶ τρίτο δάνειο ποὺ θὰ χρησιμοποιηθῆ διὰ τὰς ἀνάγκας τῆς πατρίδος καὶ εἰς ἀπόδοσιν τῶν τόκων τοῦ Α΄καὶ τοῦ Β΄ δανείου.

Τόμος 7ος σελὶς 506:
Ἀνεγνώστη ἐπιστολὴ τῆς ἐν Λονδίνῳ ἐπιτροπῆς ὅπου περικλείει καὶ ἐπιστολὴ τῶν δανειστῶν Ῥικάρδου κτλ οἱ ὁποῖοι ζητοῦν νὰ τεθῇ ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν των ἕνα προσδιωρισμένο μέρος τῆς ἐθνικῆς γὴς μὲ τὰ προϊόντα τῆς ὁποίας νὰ πληρώνεται τὸ διάφορόν του δευτέρου δανείου ἢ μέρους αὐτοῦ. Προβάλλει δὲ νὰ τὸ σκεφθῇ καλὰ ἡ διοίκηςῃ καὶ νὰ δοθῇ ἄμεσα ἡ συγκατάθεςίς της, διότι μόνο μὲ αὐτὸ δύναται νὰ ξαναστερεωθῇ ἡ ὑπόληψις τῆς πατρίδος καὶ νὰ διευκολυνθοῦν οἱ πράξεις τῆς ἐπιτροπῆς. (Νὰ ξανακερδίσουμε τὴν ἀξιοπιστία τῆς χώρας γιὰ νὰ βγοῦμε στὶς ἀγορές)!!!!

ἀρχεῖα ἑλληνικῆς παλιγγενεσίας

Στὴν σχετικὴ ἀναζήτηση ὀνομάτων, πληκτρολογῆστε:

ΡΙΚΑΡΔΟΥ, ΑΦΟΙ (ΙΑΚΩΒ ΚΑΙ ΣΑΜΨΩΝ)
καὶ μετὰ ΤΟΜΟΣ 7, σέλ: 182, 194, 222, 283, 506