Ἀπὸ τὴν ὥρα ποὺ ἄνοιξα αὐτὸ τὸ μαραφέτι, προβληματίζομαι νὰ γράψω κι ἐγὼ ἕνα σχόλιον γιὰ τὰ …«ἐγκαίνια» τοῦ ΜΕΤΡΟ στὴν Θεσσαλονίκη…
Τελικῶς δὲν θὰ τὸ κάνω.

Αὐτὸ τὸ ἀστεῖο κακόγουστο πλέον θέαμα, ποὺ ἐξελίσσεται ἐμπρὸς στὰ μάτια μας καθημερινῶς, ποὺ μᾶς ἔχει γονατίσει κάνοντάς μας δουλοπαροίκους, ποὺ μᾶς φοβίζει ἀπὸ τὴν θεσμικὴ ἀνομία, ποὺ ὅσους ἀκόμη πιστεύουμε σὲ αὐτὸ τὸ ἔθνος μᾶς κάνει νὰ ἀνησυχοῦμε γιὰ αὐτὴν τὴν ἴδια τὴν ὕπαρξή μας, ποὺ ὅ,τι παραγωγικὸ τιμωρεῖται, ὅ,τι παρασιτικὸ δοξάζεται, ὅ,τι ἱκανὸ μεταναστεύει, ὅ,τι ἔχει ῥίζες χλευάζεται…..
…δὲν λέγεται οὔτε ΣΥΡΙΖΑ, οὔτε Ἀλέξης Τσίπρας ἀγαπημένοι φίλοι…

Λέγεται μεταπολίτευσις… Ὁ Τσιπρας εἶναι ἀκόμη ἕνα σύμπτωμα.

Μόνο μία συνολικὴ ἐπανεκκίνησις, μὲ ἀναστολὴ ἀρχικῶς, ἀντικατάσταση τελικῶς, του ὑπάρχοντος καταστατικοῦ χάρτη μὲ ἕναν καινούργιο θὰ μπορέση νὰ ἀνατρέψῃ τὴν προδιαγεγραμμένη πορεία πρὸς τὸν ἐθνικὸ ἀφανισμό.

Αὐτὴ ἡ ἐπανεκκίνησις, μὲ τὴν συνολικὴ ἀνατροπὴ τοῦ ἰδεολογικοῦ πλαισίου τῆς μεταπολιτεύσεως εἶναι ὁ μοναδικὸς δρόμος.

Συνεχίσατε ἀπτόητοι.

«Ἕνας»

εἰκόνα