Δημοσιο-ὑπαλληλικὸ σαράκι

122.000 δημόσιοι ὑπάλληλοι ὑπηρετοῦσαν τὸ ἑλληνικὸ δημόσιο τὸ 1974.
Ἐὰν παρέμενε αὐτὸς ὁ ἀριθμὸς γιὰ τὰ ἑπόμενα 44 χρόνια ποὺ αὐξήθηκε σὲ ἕνα μέσο ὅρο περίπου 450.000 ὑπαλλήλων, ἡ ἑλληνικὴ οἰκονομία θὰ εἶχε ἐξοικονομήση 44×330.000=14.520.000 ἐτησίους μισθούς.
Μὲ μία μέσο ἐπιβάρυνση 20.000 εὐρῶ μεσοσταθμικὰ ἀνὰ ἄτομο αὐτὸ θὰ συνέβαλε σὲ μία ἐξοικονόμηση τῆς τάξεως τῶν 290 δισεκατομμυρίων εὐρῶ.

Ἐὰν σὲ αὐτὸ προστεθῇ καὶ τὸ γεγονὸς ὅτι αὐτοὶ οἱ 330 χιλιάδες πλεονάζοντες θὰ προσέφεραν παραγωγικὰ στὸ ἔθνος τότε ἡ ἑλληνικὴ οἰκονομία καὶ ἄμυνα θὰ ἦταν ἐπιπέδου Ἰσραήλ.
Αὐτὸ δὲ τὸ λέω γιατί τὸ κράτος τοῦ Ἰσραὴλ σήμερα μὲ πληθυσμὸ ἐννέα (9) ἑκατομμυρίων, ἔχει 120 χιλιάδες ὑπαλλήλους, σὲ ἀντίθεση μὲ τὸ αὐτοκτονικὸ ἀριθμὸ τῶν 550 .000, ποὺ θεωρητικὰ ἔχουμε ἐμεῖς.

Νὰ τονισθῆ ἐπίσης ὅτι ὁ ἀριθμὸς 550 χιλιάδες εἶναι πλασματικὸς μιᾶς καὶ ἑκατοντάδες χιλιάδες σὲ παραγωγικὴ ἡλικία ἔχουν βγεῖ σὲ πρόωρη συνταξιοδότηση.

Σὲ μία ἐποχὴ ποὺ οἱ ἰσοῤῥοπιες παγκοσμίως ἀλλάζουν, ἡ Ἑλλὰς ἔχει στὴν κυβέρνησή της ἕνα τσοῦρμο κομμουνιστῶν ἐθνομηδενιστῶν, στὴν ἀναμονὴ δὲ τῆς ἐξουσίας ἕνα σύστημα ποὺ τὴν ὁδήγησε στὴν πτώχευση.

Σὲ μία ἄλλη δικαία κοινωνία οἱ πρωταγωνιστὲς τῆς παρακμῆς θὰ ἔπρεπε νὰ ἐκταφοῦν καὶ μαζὺ μὲ τὸ σημερινὸ ἐθνομηδενιστικὸ σκουπιδαριὸ νὰ ἐκτελεσθοῦν.

Ἡ Ἑλλὰς ἀπώλεσε τὰ τελευταία 45 χρόνια τὴν τεράστια εὐκαιρία νὰ ἀλλάξῃ γιὰ πάντα τὴν Μοίρα της καὶ νὰ εἶναι σήμερα κράτος καὶ ἔθνος ἰσχυρό, στὴν οἰκονομική, τεχνολογικὴ καὶ στρατιωτικὴ πρωτοπορία.

Ὅσοι δὲ νομίζετε, ὅτι ἔχω τάσεις μεγαλείου ἀναζητήσατε τὰ στοιχεῖα τῆς Νοτίου Κορέας.

«Ἕνας»

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

3 thoughts on “Δημοσιο-ὑπαλληλικὸ σαράκι

  1. Φίλε, ὄχι μόνο τὰ λὲς πολὺ ὡραῖα, δηλαδὴ σωστά, ἀλλὰ χρησιμοποιεῖς καὶ τὶς ὀρθὲς ἐκφράσεις. Τὸ μόνο πού, ἀπὸ τὴν πλευρά μου, μπορῶ νὰ κάνω εἶναι νὰ προσπαθήσω τὸ ἄρθρο σου νὰ τὸ διαβάσουνε ὅσο γίνεται περισσότεροι.

  2. Οἱ Γάλλοι, οἱ ὁποῖοι κατ’ἐξοχὴν ἐφάρμοσαν τὴν ἀρχὴ τοῦ “κρατικοῦ λειτουργοῦ” (= δημόσιος [δηλαδή: “λαϊκὸς” ὑπάλληλος] στὰ Νέα Ἑλληνικά), ἐπειδὴ ὑπῆρξαν οἱ πρῶτοι καὶ οἱ μόνοι στὴν Εὐρώπη ποὺ συγκρότησαν ἰσχυρὴ κρατικὴ μηχανή, εἴχανε βάλει πάνω ἀπὸ τὴν εἴσοδο πολλῶν βασικῶν κρατικῶν (= δημόσιων στὰ ἑλληνικὰ) ὑπηρεσιῶν τὴν ἑξῆς ἐπιγραφὴ (στὰ γαλλικὰ ἐννοεῖται): “Παρακαλοῦνται οἱ κύριοι κρατικοὶ (= δημόσιοι) ὑπάλληλοι νὰ μὴ ἀποχωροῦν πρὶν ἀπὸ τὴν ὥρα προσέλευσής τους”.
    Τώρα, ἐὰν αὐτὰ γίνονταν στὴ μετὰ τὸν Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο Γαλλία, καταλαβαίνετε τί γίνεται στὴν Ἑλλάδα τοῦ ΠΑΣΟΚ, τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, τῆς ΝουΔουλάρας καὶ τῶν λοιπῶν δημοκρατικῶν καὶ προοδευτικῶν δυνάμεων…

  3. Όσες αλήθειες και να πείς αγαπητέ μου, όσο και να φωνάξεις κανένας δεν θα σε ακούσει.” Στου κουφού την πόρτα όσο θές βρόντα”. Αφού όλοι οι νεο-έλληνες (Ρωμιοί) θέλουν να βολευτούν στο δημοσιο-υπαλληλικό συνάφι. Μέχρι να τον ρημάξουν αυτόν τον τόπο σύριζα!!

Leave a Reply to Αγγελος ΘεοδωρόπουλοςCancel reply