Γελοιότητες δηθενατζήδων

Μὲ ἀφορμὴ τοὺς ἐκκλησιασμοὺς τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος ἅπαντα τὰ σαπρόφυτα τοῦ κόσμου μας, ποὺ ἐπὶ πλέον κατὰ περίπτωσιν τὸ παίζουν καὶ κυβερνῶντες, ἐξέδραμαν στὶς ἐκκλησίες γιὰ νὰ ἀποτελειώσουν τὴν εἰκόνα τους καὶ γιὰ νὰ μᾶς ἀποδείξουν, γιὰ ἀκόμη μίαν φορά, πὼς αὐτὸς ὁ κόσμος ποὺ μᾶς παρουσιάζουν εἶναι τελείως διαφορετικὸς ἀπὸ αὐτὸν ποὺ πράγματι εἶναι.

Πρόκειται γιὰ τὰ ἴδια σαπρόφυτα ποὺ δὲν διστάζουν, γιὰ χάριν τῆς παγκοσμιοποιήσεως, νὰ ἐπιβάλουν «σύμφωνα συμβιώσεως», νὰ ἀρθρογραφοῦν κατὰ τοῦ θρησκευτισμοῦ καὶ νὰ προσβάλουν μὲ κάθε εὐκαιρία τοὺς ψηφοφόρους τους μὲ τὸν χείριστο τρόπο. Ὅταν ὅμως πρόκειται γιὰ ψηφοθηρία ἐπίσης ἐπανέρχονται, πρὸ κειμένου νὰ μᾶς ζαλίσουν τὰ μέζεα μὲ τὴν ὑποκρισία τους. Εἰδικῶς δὲ γιὰ τὰ μΠατΣοΚοτΣΥΡΙΖΑιόπανα ἡ αὐτογελοιοποίησίς τους ξεπερνᾶ κάθε ὅριο ἀνοχῆς καὶ ἀντοχῆς. Δὲν ἀντιλαμβάνονται κἂν πὼς οἱ ἴδιοι πλέον φτύνουν τοὺς ἑαυτούς τους.

Ὅλοι αὐτοὶ ποὺ συστηματικῶς δουλεύουν γιὰ νὰ ἀποδομήσουν καὶ νὰ προσβάλουν τὸ θρησκευτικὸ συναίσθημα τῶν συμπατριωτῶν μας, δὲν χάνουν εὐκαιρίες νὰ φωτογραφίζονται μέσα σὲ ἐκκλησίες, μὲ λαμπαδίτσες καὶ μὲ τὸ ἀνάλογο ὑφάκι. Δὲν εἶναι φυσικὰ μόνον οἱ τσιπραῖοι, ἀλλὰ ἅπαντα τὰ πολιτικοκομματικὰ κουδουνισμένα, ποὺ ψηφοθηροῦν μὲ κάθε εὐκαιρία. ἐξαπατῶντας καὶ σὲ αὐτὸν τὸν τομέα, τὸ πόπολο. Συμβαίνει ἐδῶ καὶ αἰῶνες καὶ θὰ ἐξακολουθήση. Τὸ θέμα εἶναι ὅμως τὸ πόση ἀξία ἐμεῖς τοῦ δίδουμε, ἤ ὄχι.

Ἔτσι κι ἀλλοιῶς ἅπαντα αὐτὰ τὰ κουδουνισμένα, μαζὺ μὲ τὶς στρατιὲς τῶν ἀκολούθων τους, ἀπὸ ἀρχῆς ὑπάρξεώς τους ἦσαν, εἶναι καὶ θὰ εἶναι βιτρίνες τῆς Ἄλφα ἢ τῆς Βῆτα στοᾶς, λέσχης ἢ ἱδρύματος. Καὶ ἀναλαμβάνουν νὰ παίξουν ῥόλο-βιτρίνα, μόνον γιὰ νὰ ἐξυπηρετήσουν τὰ συμφέροντα τῶν ἀφεντικῶν τους, πάντα φυσικὰ μὲ τὸ ἀζημίωτον. Πρὸς τοῦτον καὶ ὅλα τὰ οἰκονομικά τους ἐγκλήματα οὐδέποτε τιμωρῶνται καὶ πρὸς τοῦτον ἡ ἀσυλία τους εἶναι παγία θέσις ὅλων αὐτῶν τῶν ἀναισχύντων.

Ἔτσι κι ἀλλοιῶς πρόκειται γιὰ τὸν ἴδιον τύπο μισανθρώπου καὶ μισέλληνος, ποὺ οὔτως ἢ ἄλλως ἀποδεικνύεται (συνήθως ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος) πὼς οὐδόλως διαφέρουν μεταξύ τους, πὼς ἐκδίδονται σὲ ὅλες τὶς πιθανὲς κι ἀπίθανες ἐκδοχὲς καὶ πὼς ὅλα αὐτὰ συμβαίνουν μόνον γιὰ νὰ ἀπασχολοῦν ἐμᾶς μὲ ἀνοησίες, ἐνᾦ ἀπὸ πίσω παραμένουν μέλη τῆς αὐτῆς συμμορίας ἅπαντες.

Ἔτσι κι ἀλλοιῶς, τελικῶς, τὸ πρόβλημα δὲν εἶναι αὐτοὶ ἀλλὰ ἐμεῖς, ποὺ παρασυρόμεθα ἀπὸ τὶς προβιές τους καὶ τὰ «τσιτάτα» τους, λησμονῶντας, συχνά-πυκνά, πὼς ὁ ἔλεγχος τῶν μαζῶν, μὲ κάθε μέσον, εἶναι ὁ πραγματικός τους σκοπός.

Πατριῶτες… καιρὸς εἶναι νὰ παύσουμε νὰ ἀσχολούμεθα μαζύ τους καὶ νὰ ἑστιάσουμε μόνον στὸ πῶς θὰ ἀπαλλαγοῦμε ὁριστικῶς ἀπὸ τὰ μοῦτρα τους.
Κι ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ τὴ ἐκλογικά τους συστήματα, τὰ νομομαγειρευτικά τους πλαίσια, τὰ δικαστικά τους κυκλώματα καὶ οἱ δημόσιες ὑπηρεσίες ἐλέγχονται καὶ κατευθύνονται διαρκῶς ἀπὸ τοὺς ἰδίους ἐγκεφάλους, ἀνεξαρτήτως τῆς βιτρίνας, καλὸ εἶναι ἐπὶ τέλους νὰ ἀντιληφθοῦμε πὼς μὲ τὰ ὅπλα τοῦ συστήματος δὲν θὰ ἐπέλθη ὁποιαδήποτε ἀλλαγὴ στὶς ζωές μας. Κι αὐτὸ διότι ὅλα τὰ φερόμενα ὡς ὅπλα μας εἶναι σημαδεμένα καὶ ἐνίοτε στρέφονται ἐναντίον μας. Ἡ ὁποιαδήποτε πιθανὴ ἀλλαγή, γιὰ νὰ συμβῇ, θὰ συμβῆ ἔξω ἀπὸ αὐτὰ καὶ θὰ ἐπιβληθῆ ὡς κάτι μὴ διαπραγματεύσιμο.

Ἔως τώρα καταφέραμε μόνον νὰ κινούμεθα διαρκῶς γύρω ἀπὸ ἕνα βιτρίνα-γαϊτανάκι, ποὺ οὔτως ἢ ἄλλως, ἐνᾦ διατηρεῖ σταθερῶς τὴν αὐτὴν μορφὴ ἐξουσίας εἰς βάρος μας, ἐν τούτοις ἀλλάζουν τόσο συχνὰ τὰ ὀνόματα, ποὺ συνδυαστικῶς μὲ τὴν δική μας κοντὴ μνήμη, μᾶς ὁδηγεῖ σταθερῶς καὶ κατ’ ἐπανάληψιν στὸ νὰ αὐτό-παγιδευόμεθα. Ἀγνοῶντας ὅμως ὅλον αὐτὸν τὸν μηχανισμό, ἁπλῶς καθυστεροῦμε τὰ ὅσα σύμπας ὁ πλανήτης πλέον χρειάζεται. Κι αὐτὰ ποὺ χρειάζεται ὁ πλανήτης εἶναι ἡ ἐπιστροφὴ τῆς ἀνθρωπότητος στὴν φυσικὴ ἐπιλογή, κάτι ποὺ ἐνᾦ ἤδη συμβαίνει, ἐμεῖς ἐπιλέγουμε νὰ τὸ ἀγνοοῦμε.

Καταλήγοντας δὲ θὰ ἢθελα νὰ σᾶς ὑπενθυμήσω πὼς ὅσο πιὸ κοντὰ στὸ τέλος του εἶναι κάποιος, τόσο πιὸ πολὺ ἀγωνιᾶ γιὰ τὸν βέβαιο θάνατό του. Κι ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ αὐτὸ τὸ σύστημα πεθαίνει, τόσο πιὸ πολὺ αὐτό-γελοιοποιῶνται τὰ σαπρόφυτα βιτρίνες του καὶ τόσο πιὸ πολὺ θορυβοῦν, ὡς κλασσικὲς καὶ διαχρονικὲς ἀνούσιες καὶ ἄχρηστες κουδουνίστρες.

Φιλονόη

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

One thought on “Γελοιότητες δηθενατζήδων

Leave a Reply to Δημήτρης ΜιχαλόπουλοςCancel reply