Ὅπως ἠδη ἔχουμε δηλώσει, δημοσίως, ἡ σελὶς filonoi.gr «ἀδρανοποιεῖται» – σὲ γενικὲς γραμμὲς- δίχως ὅμως τελικῶς νὰ «κλείνῃ». Ἂν καὶ ἀρχικῶς, γιὰ καθαρὰ προσωπικοὺς λόγους, ἀπεφάσισα νὰ «κλειδώσῃ» ἐν τελῶς ἡ σελίς, ἐν τούτοις, ἀκριβῶς διότι μοῦ ἐζητήθη πολλάκις, ἀπεφάσισα νὰ ἀφήσω τὰ κείμενα ἐλεύθερα ξανά. Ἔτσι κι ἀλλοιῶς δὲν ἀλλάζει ἡ ἀρχική μου ἀπόφασις … Συνέχεια
Γιατί; Ὄχι, δὲν θέλω νὰ τυραννήσω κάποιους. Τὸ μόνον ποὺ θέλω εἶναι νὰ μάθω!!! Μόνον νὰ μάθω! Οἱ παπποῦδες μας κάποτε, πολὺ κάποτε, ἔγραφαν μὲ κεφαλαῖα. Γιατί ἔγραφαν ἔτσι; Πῶς κατάφερναν καί διάβαζαν τά σημεῖα στίξεως, τά πνεύματα καί τούς τόνους; Γιατί ἐμεῖς ὅταν βλέπουμε κάτι σάν αὐτό:
Νὰ τονίζουμε τὰ καλὰ καὶ τὰ ὄμορφα. Ἑστιάζοντας στὰ μεγάλα χάνουν σὲ ἀξία τὰ μικρά… Νὰ ἀγαπᾶμε τοὺς ἀνθρώπους μας, ἀκόμη καὶ μὲ τὰ λάθη τους… Τὰ λάθη εἶναι διαφορετικὲς ἐκτιμήσεις. ποὺ ἔρχονται καὶ παρέρχοντ
Εἴπαμε πὼς σημαντικότερον ὅλων πλέον εἶναι νὰ ἀρχίσουμε νὰ κυττᾶμε τὸν κόσμο μας μὲ τὰ …«μάτια τῆς καρδιᾶς». Δὲς μὲ τὰ πραγματικὰ «μάτια τῆς …καρδιᾶς»
Καλημέρα!!! Μὲ Ἀγάπη, Ὀμορφιά, Φῶς καὶ Θαύματα!!!
Θὰ μπορούσαμε, θεωρητικῶς, νὰ γίνουμε ἐμεῖς ὁ δρόμος γιὰ πολλὰ στὸν κόσμο μας, ἀλλὰ δὲν γνωρίζω πόσο πολὺ ἀντέχουμε νὰ ἐπεξεργασθοῦμε τὶς πεποιθήσεις μας καὶ νὰ τὶς ὑπερβοῦμε. Κακὰ τὰ ψέμματα… Ἐὰν δὲν ἑστιάζουμε διαρκῶς, μὲ τὶς σκέψεις μας, τὶς πράξεις μας καὶ τὶς συναναστροφές μας, στὸ κοινὸ καλό, τότε ἐπὶ τῆς οὐσίας ἔχουμε χάση … Συνέχεια
Ἀπὸ παντοῦ κτυπήματα, ἧττες, ἡττοπαθεῖς, φόβος, καπελώματα, δυστυχίες. Ἀπὸ κάθε πλευρά, ἐντὸς κι ἐκτός, νέα κρούσματα κατὰ τῆς Ἐλευθερία μας, σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα. Ἁπὸ κάθε ὁπτική, λέει, τὸ παιχνίδι εἶναι στημένο καί, τελικῶς, χαμένο…
Οἱ ἀληθεῖς φόβοι μας προέρχονται ἀπὸ τὴν διαπίστωσιν τῆς ἀδυναμίας μας νὰ ἀντιμετωπίσουμε κάποιους κινδύνους. Οἱ ἀληθεῖς μας φόβοι εἶναι, ἀλαλογικῆς, ἀπειροελάχιστοι ἀναφορικῶς μὲ τὸ σύνολον τὸν φόβων ποὺ ἐκτρέφουμε καὶ καλλιεργοῦμε διαρκῶς μέσα μας.
