Ξε-«κλειδώνουμε»…

Ξε-«κλειδώνουμε»…

Ὅπως ἠδη ἔχουμε δηλώσει, δημοσίως, ἡ σελὶς filonoi.gr «ἀδρανοποιεῖται» – σὲ γενικὲς γραμμὲς- δίχως ὅμως τελικῶς νὰ «κλείνῃ». Ἂν καὶ ἀρχικῶς, γιὰ καθαρὰ προσωπικοὺς λόγους, ἀπεφάσισα νὰ «κλειδώσῃ» ἐν τελῶς ἡ σελίς, ἐν τούτοις, ἀκριβῶς διότι μοῦ ἐζητήθη πολλάκις, ἀπεφάσισα νὰ ἀφήσω τὰ κείμενα ἐλεύθερα ξανά. Ἔτσι κι ἀλλοιῶς δὲν ἀλλάζει ἡ ἀρχική μου ἀπόφασις … Συνέχεια

Γιατί ἄν τί κι ὄχι ἀντί;

Γιατί ἄν τί κι ὄχι ἀντί;

Γιατί; Ὄχι, δὲν θέλω νὰ τυραννήσω κάποιους. Τὸ μόνον ποὺ θέλω εἶναι νὰ μάθω!!! Μόνον νὰ μάθω! Οἱ παπποῦδες μας κάποτε, πολὺ κάποτε, ἔγραφαν μὲ κεφαλαῖα.  Γιατί ἔγραφαν ἔτσι; Πῶς κατάφερναν καί διάβαζαν τά σημεῖα στίξεως, τά πνεύματα καί τούς τόνους; Γιατί ἐμεῖς ὅταν βλέπουμε κάτι σάν αὐτό:

Δίχως περιθώρια ἐπιστροφῆς

Δίχως περιθώρια ἐπιστροφῆς

Ἡ ὁποιαδήποτε ἀλλαγὴ πρὸς τὸ καλλίτερον, γιὰ τὸν κόσμο μας, δὲν γίνεται νὰ ἐπέλθῃ μὲ εὐχολόγια. Οὔτε γίνεται νὰ ἐπέλθῃ ὅταν κυττᾶμε γύρω μας ἐλπίζοντες ἀπὸ τοὺς ἄλλους κάτι νὰ ἀλλάξουν. Οὔτε πρόκειται νὰ μᾶς λυπηθοῦν οἱ δυνάστες μας. Ἡ ὁποιαδήποτε ἀλλαγὴ γιὰ νὰ ἐπέλθῃ πρέπει πρῶτα κι ἐπάνω ἀπὸ ὅλα τὸ κάθε «κύτταρον» τοῦ … Συνέχεια

Βιβλίον (περίληψις) The Insisible Rainbow. A History of Electricity and Life

Βιβλίον (περίληψις) The Insisible Rainbow. A History of Electricity and Life

  Ἐπεὶ δὴ πρόκειται γιὰ ἀπολύτως προσωπικὴ ἐργασία (μετάφρασις) καὶ σχολιασμὸ (ἀπόψεις, σκέψεις καὶ συμπεράσματα) τοῦ φίλου μας Μορφέως, ἀπαγορεύεται πλήρως κάθε ἀναδημοσίευσις ἀπὸ διάφορες ἱστοσελίδες καὶ …«γυπαετούς»!!! (ξέρουν αὐτοί…!!!)   Περίληψις: The Insisible Rainbow. A History of Electricity and Life by Arthur Firstenberg (Τὸ Ἀόρατο Οὐράνιον Τόξον-Μία Ἱστορία Ἠλεκτρισμοῦ καὶ Ζωῆς) τοῦ Ἄρθουρ Φέρτσεμπεργκ … Συνέχεια

Φαντασία καὶ Δημιουργικότης…

Φαντασία καὶ Δημιουργικότης…

Φαντασία, γοῦστο, δημιουργικότης… Σὲ κάθε γωνιὰ τῆς Ἑλλάδος!!!

Δὲν κερδίζονται οἱ μάχες μὲ ἡττοπάθειες

Δὲν κερδίζονται οἱ μάχες μὲ ἡττοπάθειες

Κι ἐμεῖς μόλις τώρα ξεκινήσαμε νὰ δίδουμε μάχες… Μὰ ἔχουμε πολλὲς ἀκόμη ἐμπρός μας, ἔως νὰ φθάσουμε στὴν ἱερᾶ ἐκείνη στιγμὴ ποὺ θὰ δώσουμε τὴν ἐσχάτη Μάχη τῶν Μαχῶν.

Ῥαγιάδες…

Ῥαγιάδες…

Ἀκόμη ἐτούτη ἡ ἄνοιξις, ῥαγιάδες, ῥαγιάδες… Ἀκόμη νὰ φανῇ.. Κι ἐμεῖς ὅλο καὶ περισσότερο ῥαγιάδες… Ῥαγιάδες ποὺ δὲν ἀντιλαμβάνονται τὸν ῥαγιαδισμό τους… Ῥαγιάδες ποὺ καλο-ἐβολεύθησαν στὸ να παραμένουν γονατιστοὶ καὶ δὲν ἀντιλαμβάνονται πὼς καλλίτερα μιᾶς ὥρας ἐλεύθερη ζωή, παρὰ σαράντα χρόνια σκλαβιὰ καὶ φυλακή.