Ἐπ’ εὐκαιρίᾳ τῆς ἡμέρας τῶν ζῴων…
Ἀρχεῖα κατηγορίας: γλῶσσα
Λέγοντας «Κύπρος» νὰ ξέρουμε τὶ ἐννοοῦμε (β)
Κύπρος:
Ἡ Νῆσος τῆς Ἀφροδίτης, τῆς θεᾶς τοῦ Ἔρωτος, Ἴδιον (ἰδιότης, γνώρισμα) τῆς ὁποίας εἶναι νὰ πρός-πορίζῃ τὴν κύησιν (ἐν – κυμοσύνη)!!! Συνέχεια
Ὁ ἐν τῇ λέξει λανθάνων ὁμηρικὸς λόγος. (Ὅμηρος) (ἀναδημοσίευσις)
Ὅμηρος. Ὁ Ὀδυσσεὺς ὁ Λαερτιάδης.
Ὅμηρος Σελὶς Ο. Λ. Πανταζίδου §
Ὁ Ὀδυσσεὺς 455
μ μαρτυρίας 406
η ἠδὲ 281
ρ ῥήσεις 575
ο ὀμαρτησάντων 465 1-2 Συνέχεια
Γαλὴ καὶ κύνας
Αἴλουρος: παρὰ τὸ αἰολεῖν (κινεῖ ὁρμητικὰ) καὶ ἀνάγειν (ἀνακινεῖ) τὴν οὐρά!!!
Αἰολεῖν: Ἀεὶ (πάντοτε) + εἴλω – ἴλλω (ὠθῶ, συνωθῶ, κινῶ), ἐξ οὖ καὶ Αἴολος. Συνέχεια
Ἄθλοι τοῦ ἀθλίου
Ἄθλιος:
«Ὁ ταλαίπωρος, παρὰ τὸ ἄθλειν, τὸ ἀγωνίζεσθαι, ὃ ἐστι κακοπαθεῖν».
Αὐτὸς δηλαδὴ ποὺ ἔχει ὑποστῆ κακουχίες, ποὺ ἔχει διαπράξη ἄθλους. Συνέχεια
Μαθήματα Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν (17ον)
ΜΑΘΗΜΑ 17ον
Στὸ προηγούμενο μάθημα εἲδαμε τοὺς ἀρχικοὺς χρόνους τοῦ «λύω» καὶ πῶς κλίνονται. Ἐπίσης εἲδαμε πῶς σχηματίζουν τοὺς ἀρχικοὺς χρόνους τὰ ὁμαλὰ ῥήματα.
Σήμερα θὰ ἀναφερθοῦμε στὰ ἀπαρέμφατα τῶν ῥημάτων (τῆς ἐνεργητικῆς φωνῆς).
Τὰ ἀπαρέμφατα δὲν κλίνονται.