Καλὸν μῆνα Φεβρουάριο λοιπόν, ἐκ τοῦ λατινικοῦ Februa, δηλαδὴ ἑορτῆς προσφορῶν τῶν Ῥωμαίων στοὺς θεούς, πρὸς ἐπίτευξιν ἐξαγνισμοῦ καὶ καθάρσεως, διὰ τοῦ πυρὸς ἢ τοῦ ζέοντος ὕδατος.
Ἀρχεῖα κατηγορίας: ἐτυμολογίες
Θεὸς
Ἡ ἐτυμολογία τῆς λέξεως Θεὸς
Παρὰ τὸ ῥῆμα Θέω=τρέχω
«εἰς ὅν πάντες τρέχομεν»
(Εἰς τὸν ὁποῖον οἱ πάντες προστρέχουμε) Συνέχεια
Μάγος
Γιὰ κάποιους φίλους ποὺ ψάχνουν τὴν ἐτυμολογία τῆς λέξεως «μάγος», παραθέτω τὸ ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ μέγα ἐτυμολογικὸ λεξικό, τοῦ 11ου αἰῶνος:
Ὁμηρικὲς λέξεις καὶ ἐκφράσεις στὴν Ποντιακὴ διάλεκτο
Θωμᾶ Σαββίδη*
Ἀναπληρωτὴ Καθηγητὴ τοῦ ΑΠΘ καὶ Ἀντιπροέδρου τοῦ Ὀργανισμοῦ Διεθνοποίησης τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσσας
Τὰ ὁμηρικὰ ἒπη γράφτηκαν σὲ μιὰ γλῶσσα, ἡ ὁποία βασίζεται στὶς δύο ἀρχαῖες ἑλληνικὲς διαλέκτους, τὴν ἰωνικὴ καὶ τὴν αἰολική, τὶς ὁποίες ὁμιλοῦσαν κυρίως στὴ Μικρὰ Ἀσία.
Μπαμπινιώτης καὶ Μπαμπινοποίησις τοῦ Ἕλληνος Λόγου
ἐφαρμογὴ τῆς κυπριακῆς παροιμίας: ποῦ σοῦ γνέφκω, ποῦ πάεις;
Μπαμπινιώτης, ὁ ἀκαδημαϊκός διδάσκαλος
Ὅταν ὁ Ἕλλην Λόγος βιάζεται ὑπὸ αὐτῶν τούτων τῶν Ἑλλήνων εἴτε συνειδητῶς εἴτε ἀσυνειδήτως, εἰς τὰ πλαίσια, ἐπὶ παραδείγματι, τῆς διαμάχης καθαρευούσης, οὔσης προϊὸν τῶν λογίων τῶν πρώτων ἐτῶν τῆς ἀπελευθερώσεως τῆς Συνέχεια
Ποιό «Γουδῆ», ποιοῦ «Γουδοχέρη»;
(Γιὰ νὰ μαθαίνουν οἱ νέοι δημοσιογράφοι
καὶ νὰ θυμοῦνται οἱ … «προοδευτικοί» παλιοί)