Ἐὰν οἱ Ἑλλαδίτες δὲν ἤθελαν τοὺς Κυπρίους δὲν θὰ ἔκαναν συνεχῆ Συλλαλητήρια τὸν καιρὸ τῆς ΕΟΚΑ, στὰ ὁποῖα σκοτώνονταν στὶς συγκρούσεις μὲ τὴν Ἀστυνομία περισσότεροι Ἑλλαδίτες ἀπὸ ὅσους Κυπραίους ἐπρόκειτο νὰ κρεμάσουν οἱ Ἐγγλέζοι καὶ γιὰ τοὺς ὁποίους ἐγίνοντο τὰ συλλαλητήρια… Συνέχεια
Ἐτήσιο μνημόσυνο πραγματοποιεῖται τὴν Κυριακὴ 10 Ἰουνίου, εἰς μνήμην τοῦ ἀειμνήστου Παναγιώτη Σταυρουλοπούλου.
Ἔκλεισε κιὅλας ἕνας χρόνος ποὺ δὲν εἶσαι πλέον
κοντά μας, προσφιλέστατε «Στρατηγέ» μας! Συνέχεια
Σὰν σήμερα Τουρκοκύπριοι, ἀδέλφια τοῦ λόρδου καὶ ἄλλων ἐπιφανῶν τουρκολάγνων, συνεπικουρούμενοι ἀπὸ τὴν ἀστυνομία τοῦ ψευδοκράτους καὶ ἀπὸ ἄτακτα στίφη Τούρκων ἐποίκων «γκρίζων λύκων», ὑπὸ τὰ ἀπαθῆ ὅμματα τῶν ἀνδρῶν τοῦ Ο.Η.Ε. καὶ τῶν δικῶν μας ἀξιωματούχων, σκότωσαν ἐν ψυχρῷ, ἐπιτιθέμενοι μὲ τὸν μόνον τρόπο ποὺ ξέρουν, εἴκοσι ἐναντὶον ἑνός, χρησιμοποιώντας μαχαίρια, λοστοὺς καὶ τσεκούρια, τὸν Ἐθνομάρτυρα τοῦ Κυπριακοῦ Ἑλληνισμοῦ Τᾶσο Ἰσαάκ…
Ἐφημερὶς τῆς 7ης Αὐγούστου 1974, ποὺ ἀνακοινώνει ὅτι ἔπεσε ὁ Καραβᾶς στὰ χέρια τῶν Τούρκων.
(φωτογραφία τοῦ Ἀ. Γεωργιάδου)
Σὰν σήμερα, στὶς 6 Αὐγούστου 1974, οἱ δύο κωμοπόλεις Καραβᾶ καὶ Λαπήθου, ἔπεσαν στὰ χέρια τῶν Τούρκων.
Ὁ σκληρὸς ἀγῶνας τοῦ Κρητικοῦ Ἀνθυπολοχαγοὺ Σταύρου Μπιτσάκη καὶ ὁ ἡρωικὸς θάνατός του περιγράφονται ἀπὸ ἔνα ἱστορικὸ ντοκουμέντο – τοῦ Μαρκίδου – ποὺ περιέχεται στὸ βιβλίο μου «Κύπρος 1974, Ἡ Μεγάλη Προδοσία.»
Εὐρισκόμεθα στὰ Δυτικὰ τοῦ προγεφυρώματος. Περίοδος ἐκεχειρίας. Μιᾶς ἐκεχειρίας ποὺ δὲν ἀπέτρεψε οὔτε τὴν προώθηση τῶν Τούρκων, οὔτε βέβαια τὴν ἀπόβαση τῆς 28ης Μηχανοκίνητης Μεραρχίας τους ὑπὸ τὸν Ὑποστράτηγο Φαζὶλ Πολάτ. Συνέχεια
Τότε 20η Ἰουλίου 1974…..
Τώρα 20η Ἰουλίου 2017….. 43 χρόνια μετά….!!!
Τότε, οἱ Τοῦρκοι κάνουν ἀπο(βί)βαση στὸ Πεντεμίλι…
Ἀνενόχλητοι τὶς πρῶτες ὧρες, μὲ μόνο τους μέλημα νὰ …μὴν βρέξουν τὰ πόδια τους, βγαίνοντας ἀπὸ τὰ ἀποβατικά… Συνέχεια
Ήταν ο διοικητής της Ναυτικής βάσεως στην Κερύνεια το 1974 με βάση το κάστρο της πόλεως.
Γεννήθηκε στην Καλλιθέα Αττικής στις 26/9/1944 και σκοτώθηκε για την πατρίδα του στις 20/7/1974 στην Κύπρο.
Ο Τσομάκης είναι ο πρώτος Αξιωματικός του Π.Ν. προερχόμενος από την Σ.Ν.Δ. μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο οποίος έδωσε την ζωή του μαχόμενος κατά εχθρού, σε έναν άνισο και εκ προοιμίου χαμένο αγώνα, πιστός στον όρκο τους προς την Πατρίδα και τις παραδόσεις του Ναυτικού μας. Μαζί του έπεσαν και τα υπόλοιπα οκτώ από τα εννέα μέλη του πληρώματος της Τ3.
Η θυσία τους ελάχιστα έχει γίνει γνωστή στο πανελλήνιο. Η Πατρίδα μετά τον θάνατό του απένειμε μόνο τον επόμενο βαθμό του Πλωτάρχου και καμμία τιμητική διάκριση και μόλις το 2009 τον βαθμό του Αντιναυάρχου. Συνέχεια
