Μὲ ἀπειλές, ἐκβιασμοὺς καὶ ἐξαγορὰ συνειδήσεων ὁ μεγάλος νταβατζὴς τοῦ πλανήτη ἐξηνάγκασε τοὺς ἐθνικιστὲς βουλευτὲς ἑνὸς μικροῦ σλαυϊκοῦ ἔθνους τῶν Βαλκανίων νὰ ἀπαρνηθοῦν τὸ λόγο ὑπάρξεώς τους καὶ νὰ ἀποδεχθοῦν μία ταπεινωτικὴ συμφωνία ποὺ ἀναθεωρεῖ, ἐν καιρῷ εἰρήνης, τὸ Σύνταγμα καὶ τὰ ἐθνικὰ σύμβολά τους.
Πρέπει νὰ εἶναι κάποιος τυφλὸς γιὰ νὰ μὴν βλέπῃ τὶς ὁμοιότητες μὲ τὴν Συμφωνία τοῦ Μονάχου (Munich Diktat, 1938).
Ὁ λόγος: ἡ ἀνάσχεσις τῆς ῥωσσικῆς ἐπεκτάσεως. O θεμέλιος λίθος στὴν ἐξωτερικὴ πολιτικὴ τῶν παγκοσμίων νταβατζήδων ἀπὸ τὸ 1946, χρονολογία ποὺ κάποιος Kennan ἔγραψε κάτι ποὺ ἔμεινε στὴν ἱστορία ὡς Long Telegram («Μακρὺ Τηλεγράφημα»). Συνέχεια →