ΚΑΝΝΙΒΑΛΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ
«Ζοῦμε σὲ μίαν χώρα δίχως αὔριο.
Καλλίτερα νὰ μᾶς ἐνέγραφαν στὸ ληξιαρχεῖον ὡς νεκρούς».
Κραυγὲς ἀπελπισίας τῶν νέων μας.
Κραυγὲς ἀγωνίας τῶν παιδιῶν καὶ τῶν ἐγγονῶν μας.
Κραυγὲς μίας (τοὐλάχιστον) γενεᾶς ποὺ δὲ περιμένει κάτι ἀπὸ τὴν χώρα της. Συνέχεια