Ἦλθε πάλι στὰ μέρη μας ὁ Ἀλέκθηθ Τδίφραθ, αὐτὸς ὁ «γιὲς σέρ, ναὶ σὲ ὅλα» ἀνεκδιήγητος τυπάκος, αὐτὸς ὁ γιαλαντζὴ πορδηπουργός μας ντέ, μὲ τὴν κουστωδία τῶν παρατρεχαμένων ἐλεμέδων του, καὶ ἔτρεξαν, γιὰ μίαν ἀκόμη φορά, νὰ τὸν προϋπαντήσουν – σὰν τὸν Μάη ἕνα πρᾶμα λέμε – ὅοοολοι αὐτοὶ οἱ σφουγγοκωλάριοι ὀσφυοκάμπτες ὑποτακτικοί.
«Ναὶ πασσᾶ μου, ὅ,τι πῇς πολυχρονεμένε ἐφέντημ’ ποὺ ὁ θεὸς νὰ μοῦ κόβῃ χρόνια καὶ νὰ σοῦ δίνῃ ἡμέρες ἀγά μου». Συνέχεια →