Εἶδαν ὅλοι …φῶς καὶ σπεύδουν νὰ εἰσέλθουν σὲ μίαν χώρα διαλυμένη, πρὸ κειμένου νὰ ἀποτελειώσουν ἕναν τσαλακωμένο λαό. Τώρα τὸ βαρουφάκειον, ἐχθὲς τὸ λαφαζάνειον, προχθὲς τὸ κωνσταντοπούλειον, παρὰ προχθὲς οἱ ψωρολαμπράκηδες καὶ οἱ οὐρές τους, παρά-παρὰ προχθὲς ὁ ἤδη ἐντὸς τῆς βο(υ)λῆς τους κομματικὸς ἐσμός, πλάι-πλάι μὲ λεβεντο-ἀνταρCIAις καὶ λοιπὰ σκουπιδομαζώματα. Τί πόνος καί κόψιμο εἶναι αὐτός; Πόσο πολύ σκοτίζονται νά μᾶς …«ἀποσώσουν» ἀπό τά …ἀδέλφια τους, πού μᾶς «σώζουν», δύο σχεδόν αἰῶνες τώρα, διά τῆς γνωστῆς μεθόδου τῆς λεηλασίας καί τῆς καθυποτάξεώς μας; Γιατί πίσω ἀπό κάθε …«ἐθνοσωτηρία» στέκεται καί μία μασωνική στοά ἤ ἕνας …«περιούσιος» «στρατηγικός ἐπενδυτής» ἤ μερικές, ἀγνώστου ταὐτότητος καί ἤθους, Μ.Κ.Ο.; Καί, τελικῶς, γιατί οὐδείς ἐξ αὐτῶν ἐτιμωρήθη οὐσιαστικῶς καί παραδειγματικῶς στό παρελθόν; Μήπως τελικῶς ἄπαντα τά ἐγχώρια σαπρόφυτα παρέμεναν καί παραμένουν ἀπολύτως ὑποταγμένα στά παγκόσμια σαπρόφυτα;
Συνέχεια →