Κάθε φορά που θα διαβάσω κάτι, που θα αποτελεί «μπουνιά στο στομάχι»..κάθε φορά λέω, πως πιο κάτω δεν υπάρχει..

Πως ο άνθρωπος έχει φτάσει στις εσχατιές της υπάρξεώς του ως «ανθρώπινο» ον, ότι κι αν περικλείει ο όρος αυτός..

Κι όμως, πάντα κάτι θα κάνει ο ….«άνθρωπος» και θα κάνει την έκπληξη..

Αφορμή στάθηκε το άρθρο της Φιλονόης, σχετικά με το θέαμα που έτυχε να γίνει αυτόπτης μάρτυς, της επαιτείας μικρών παιδιών μέσα στο καταχείμωνο ξυπόλητα και σχεδόν γυμνά, που πιθανών τα έχουν βγάλει οι ίδιοι τους οι γονείς σε αυτήν την κατάσταση έξω.

Πρόσφατα, πολύς λόγος έγινε για την συντέλεια του κόσμου, την καταστροφή της ανθρωπότητος.

Να σας πω κάτι;;

Αν «άνθρωπος» σημαίνει ον με σκέψη, λογική, συνείδηση,…αν το «εξανθρωπίζω» σημαίνει προάγω τον πολιτισμό…τότε φίλε μου, η συντέλεια της ανθρωπότητος έχει συμβεί  εδώ και πάρα πάρα πολύ καιρό, απλά δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμη.

Ποιά συντέλεια περιμένουμε να έρθει στην ανθρωπότητα όταν καθημερινώς ακούμε τέτοιες περιπτώσεις;;

Όταν τείνει να γίνει καθημερινό φαινόμενο να ακούμε για γονείς που βγάζουν όχι στην επαιτεία ακόμα και σε αυτήν την κατάσταση, αλλά και στην πορνεία τα ανήλικα παιδιά τους και απλά προσπερνούμε αδιάφοροι τέτοια γεγονότα;; 

Όταν το χρήμα είναι κυρίαρχος και μπαίνει πάνω από ανθρώπους, οικογένειες, ζωές, συνειδήσεις και για το χρήμα είμαστε ικανοί ακόμα και για τις πιο κτηνώδης  πράξεις;; 

Θα παραθέσω κλείνοντας τις σκέψεις μου,κάτι που είδα μόλις στο διαδίκτυο ,που δείχνει πως είναι κοινή η σκέψη πως η συντέλεια της ανθρωπότητας έχει έρθει από καιρό…

Σεμέλη

Οι Μάγιας είχαν δίκιο για τη συντέλεια του κόσμου

Του Γιώργου Πήττα

Δεν χρειάστηκε χθες ο ουρανός να σκοτεινιάσει απότομα.
Ούτε μετά να γίνει αδιαπέραστος από μαβιά σύννεφα που ξαφνικά θα σχίζονταν απότομα από τις πύρινες μπάλες που θα σκορπούσε ο Nibiru καθώς θα διαλύονταν μαζί με τη γη σε μια τερατώδη σύγκρουση πλανητών η οποία βέβαια κατά τα άλλα, θα περνούσε απολύτως απαρατήρητη στον υπόλοιπο γαλαξία μας.
Όχι, τα θεϊκά επιτεύγματα του ανθρώπινου πολιτισμού, δεν καταδικάστηκαν την Παρασκευή στην λησμονιά , ούτε θα ζήσουν μόνο ως ραδιοσήματα ενός άγνωστου κόσμου που υπήρξε κάποτε.

Ο κόσμος, είναι ήδη τελειωμένος για περίπου δεκαοχτώ εκατομμύρια πεντακόσιες χιλιάδες άνεργους ανθρώπους στην Ευρώπη. Ο κόσμος, είναι ήδη πεθαμένος για περίπου τρία εκατομμύρια άστεγους στη γηραιά ήπειρο και, ο αριθμός αυτός έχει να κάνει αποκλειστικά με ανέστιους που δημιουργήθηκαν μέσα στην κρίση των τελευταίων χρόνων.

Ο κόσμος, δεν υπήρξε καν ποτέ, για εκατομμύρια άλλους ανθρώπους στις λεγόμενες τρίτες χώρες, που γεννιούνται απλά για να πεθάνουν σύντομα ενώ στην σύντομη διαδρομή τους από αυτό που γνώρισαν ως «ζωή» δεν γνώρισαν τίποτα λιγότερο από την πείνα, τον βιασμό, τον πόλεμο, τον ακρωτηριασμό, τη βίαιη μετανάστευση.

Ο κόσμος, είναι προ πολλού τελειωμένος για αναρίθμητους ανθρώπους καταδικασμένους σε μπουντρούμια και βασανιστήρια απλά γιατί είχαν «άλλη γνώμη».
Ο κόσμος, έχει βρει το τέλος του εδώ και πολύν καιρό, όταν όλα αυτά συνέβαιναν μακριά από εμάς, ενώ εμείς χαχανίζαμε ανέμελα πριν μας βρει το «κακό».

• • Έχει τελειώσει ο κόσμος τη στιγμή που ο Πέτρος Καπετανόπουλος, βρέθηκε κατηγορούμενος με κακούργημα επειδή αναφώνησε «Γιατί το κάνετε αυτό; Τον συλλάβατε, δεν χρειάζεται βία».

• • Έχει τελειώσει ο κόσμος, όταν ένας ανώνυμος βιοπαλαιστής κάπου στην Κύπρο καταδικάστηκε σε πρόστιμο 700 ευρώ γιατί έκλεψε τυρί από το Supermarket του Ορφανίδη, ο οποίος Ορφανίδης παρεμπίπτοντος χρωστά ουκ ολίγα εκατομμύρια δεξιά κι’ αριστερά καταδικάζοντας προμηθευτές και συνεργάτες του σε λουκέτα.
  • Έχει τελειώσει ο κόσμος, ξεβράστηκε στις ακτές της Λέσβου σε τυμπανιαία κατάσταση στα κορμιά είκοσι μεταναστών.
  • Δολοφονήθηκε στα σώματα 20 παιδιών από τις σφαίρες ενός πυροβόλου που κρατούσε ένα άλλο παιδί, κάπου στο Connecticut.
  • Ο ήλιος, έχει δύσει οριστικά για τόσους πολλούς

Ο ήλιος συνεχίζει να αστράφτει για τόσο λίγους.

• • Ακραία παράλογο αν σκεφτεί κάποιος πως θεωρητικά, όλοι αντικρύζουμε τον ίδιο ουρανό όταν σηκώνουμε το κεφάλι να κοιτάξουμε ψηλά.
  • Ή μήπως πια το βλέμμα έχει καρφωθεί στις μύτες των παπουτσιών μας;

Πώς να αντέξεις άλλο το ύφος των υπέρβαρων υπερφίαλων εξουσιαστών που χαίρουν γιατί… «πήραμε τη δόση» μας;
Πραγματικά…

Αυτή η εξάρτηση από τη δόση σε τίποτα δεν διαφέρει από την ηρωίνη.
Κράτη junkies σφαδάζουν στην οδύνη από το στερητικό σύνδρομο, ωστόσο, όταν ο dealer καταφτάσει με την πολυπόθητη δόση, ο πόνος δεν μετριάζεται καθόλου.
Ο Παύλος, ο Γιάννης, η Κατερίνα, ο Σπύρος, η Μαρία, η Ιωάννα, ο Αντώνης, συνεχίζουν να πονούν από τον ξαφνικό θάνατο της απόλυσης, ο Παύλος, ο Γιάννης, η Κατερίνα, ο Σπύρος, η Μαρία, η Ιωάννα, ο Αντώνης, συνεχίζουν να ψάχνουν που θα βγάλουν τη νύχτα κι’ απόψε. Γραφίστας, ραδιοφωνικός παραγωγός, υπάλληλος γραφείου, μικρέμπορος, μουσικός, διορθωτής κειμένων, ασφαλιστής, έχει σημασία;

Η μόνη «βιομηχανία» που δεν παρουσίασε κάμψη και δεν είχε απολύσεις είναι εκείνη του Θανάτου. Γραφεία Τελετών. Μάλιστα τώρα τελευταία, παρουσιάζει ελαφρά άνοδο καθώς οι άνθρωποι παραιτούνται της ζωής γρηγορότερα.

Α, ναι, οι Μάγιας είχαν δίκιο. Απόλυτο δίκιο.

Αυτό που δεν μπόρεσαν να φανταστούν μόνο, είναι πως η αρρωστημένη ανθρώπινη οργάνωση, θα έφερνε ένα τέλος τόσο αργό και τόσο βασανιστικό. Το ακόμα χειρότερο:

Ο πλανήτης, είναι βαριά χτυπημένος από την ανθρώπινη δραστηριότητα.
Η κλιματική αλλαγή, δεν είναι πια μια αμφιλεγόμενη θεωρία. Φτωχοποιεί και στέλνει στην μετανάστευση εκατομμύρια.

 Οι γαίες που έχουν είτε βυθισθεί στα λασπόνερα από πρωτόγνωρης έντασης καταιγίδες, είτε ξεράθηκαν τελείως από εξωφρενικές θερμοκρασίας, είναι πλέον εκατομμύρια τετραγωνικών χιλιομέτρων. Αλλά που κουράγιο να επαναστατήσει κανείς για αυτό;
Ακούγοντας την Ποιμενική του Beethoven, μπορεί κάποιος να συνειδητοποιήσει πόσο λάθος είναι όλα. Μα όλα. Αλλά πια, απέχουμε τόσο πολύ από τα ανθρώπινα θαύματα, από εκείνα που βγάζουν τους θεούς αχρείαστους, που η Ομορφιά, καταντά αυτιστική, να τραγουδά μόνο τον εαυτό της.

Οι Μάγιας είχαν δίκιο.
Τούτος ο κόσμος, έχει τελειώσει.

Ένας άλλος κόσμος όμως, είπαν οι Μάγιας, θα ανατείλει. Έτσι είπαν οι Σαμάνοι όταν ρωτήθηκαν.
«Κλείνει ένας κύκλος, πεθαίνει το παλιό, έρχεται το νέο».
Ζητώ το αδύνατο. Να υπάρξει ένας κόσμος κάποια στιγμή, που θα είναι βαθιά και συνειδητά διδαγμένος από όλα αυτά που ζούμε τώρα. (στην πραγματικότητα τα ζούσαμε πάντα).
Μια πορεία προς το φως. Όχι της ΔΕΗ, αυτό κόβει χαράτσια.
Μια πορεία που θα καταστήσει τους υποκριτές, τους πάσης φύσεως και χρώματος εξουσιαστές, εξοστρακισμένους κι απόβλητους.
Αντίσταση ηθική και Αλληλεγγύη.
Δεν υπάρχει πολύς χρόνος.

Το «σύστημα» θα τα κουτσοβολέψει και σε πολύ λίγα χρόνια, θα αποκοιμηθούμε πάλι.

Μόνο που το «σύστημα» θα επαναλάβει τον εαυτό του, όπως έκανε πάντα, και θα τινάξει τις ζωές των ανθρώπων στον αέρα. Και ξανά από την αρχή.
Εκτός, αν οι Σαμάνοι έχουν δίκιο κι έκλεισε ο κύκλος.
Το κακό, είναι πως δεν πιστεύω ούτε σε μάγους ούτε σε προφήτες.
Ή στους ανθρώπους, ή σε τίποτα.

Κλείνω, με ένα τετράστιχο του Φαναρά από την «Πικρή Ιστορία της Α» αυτή τη φορά από το ποίημα «Σήμερα το βράδυ»:
Περιμένω τον αγέννητο γιο μου
μου έχουν πει πως θα έρθει μια άνοιξη
μου έχουν πει πως μέχρι τότε
πρέπει να στέκομαι όρθιος.

πηγή

σχετικό θέμα

 

Ξυπόλητα παιδιά;