Ὄχι αὐτὸν τὸν Πάγκαλο… Τὸν ἄλλον… Τὸν παλαιότερον…
Ἀλλὰ ἐὰν ἀναλογισθοῦμε πὼς κι αὐτὸς πρωτοστατοῦσε γενικῶς σὲ κάθε …δημοκρατικὴ δράσιν, ὅπως γιὰ παράδειγμα καταλήψεις, φυλακίσεις συμπολιτῶν του αὐθαιρέτως, ἔτσι, γιατὶ δὲν τοῦ ἄρεσαν τὰ μοῦτρα τους, δικτατορίες…
Κάτι πρέπει νὰ συμβαίνῃ μὲ τὸ ὄνομα… Ἴσως καὶ μὲ τὸ γονίδιον…
Ποιός ξέρει;
Οὐσιαστικῶς πιθανολογῶ πὼς ἴδια μυαλὰ εἶχαν καὶ πὼς καὶ οἱ δύο ἄξιζαν τὶς κλωτσιές τους…
Υ.Γ. Φασιστικόν τό νά κλωτσᾶς… Σωστά; Ἐν ᾦ δὲν εἶναι φασιστικὸν νὰ τὶς τρῶς… Καλὴν ὥρα ὅπως ἐμεῖς… Τελικῶς μᾶλλον οἱ μοναδικοὶ δημοκράτες στὸν πλανήτη εἶναι αὐτοὶ ποὺ τὴν ἐπάτησαν ἀπὸ κάτι ἐπιτηδείους σὰν τὸ παραπάνω σόι.
Ο κτηνίατρος Τζώνης που πλάκωσε τον Πάγκαλο στις μπουνιές
Μετά την συντριβή του φιλοβασιλικού κινήματος Γαργαλίδη – Λεοναρδόπουλου τον Οκτώβριο του 1923, τα συντηρητικά κόμματα είχαν βρεθεί σε δύσκολη θέση.
Ο Μεταξάς είχε ζητήσει πολιτικό άσυλο στην Ιταλία, ενώ πολλά άλλα στελέχη του “Λαϊκού” κόμματος είχαν συλληφθεί ως ύποπτοι για συνέργεια στο αποτυχόν κίνημα.
Έκτός αυτών ο Γεώργιος Παπανδρέου, υπουργός εσωτερικών της “επαναστατικής κυβέρνησης” είχε εφεύρει ένα νέο εκλογικό νόμο στενο-ευρείας περιφέρειας που προέβλεπε χωριστούς καταλόγους για τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης και εξασφάλιζε την εκλογική νίκη για τα Βενιζελικά κόμματα.
Στις εκλογές της 17ης Δεκεμβρίου όλα τα συντηρητικά κόμματα είχαν δηλώσει αποχή και η σύνθεση της Δ΄ Εθνοσυνέλευσης που προέκυψε ήταν αποκλειστικά Βενιζελική. Ανάμεσα στους Βενιζελικούς είχαν εκλεγεί περίπου 120 πληρεξούσιοι που υποστήριζαν την ανακήρυξη αβασίλευτης δημοκρατίας.
Οι περισσότεροι άνηκαν στην «Δημοκρατική Ένωση» του Αλέξανδρου Παπαναστασίου, αλλά υπήρχαν και ανεξάρτητοι όπως οι απόστρατος ναύαρχος Αλέξανδρος Χατζηκυριάκος και ο απόστρατος υποστράτηγος Θεόδωρος Πάγκαλος.
Την γραμμή των συντηρητικών για αποχή είχε αρνηθεί να ακολουθήσει μια μικρή ομάδα 6 πολιτευτών από την Βόρεια Ελλάδα οι οποίοι συμμετείχαν στις εκλογές και εξελέγησαν εύκολα. Ο πιο σημαντικός πολιτευτής ανάμεσα τους, ήταν αναμφίβολα ο Γεώργιος Μπούσιος, υπουργός σε όλες τις μετανοεμβριανές κυβερνήσεις. Ανάμεσα στους συντηρητικούς εκλεγέντες ήταν και ο Αθανάσιος Τζώνης, κτηνίατρος στο επάγγελμα που είχε εκλεγεί πληρεξούσιος Άρτης. Ο Τζώνης ήταν ένας φανατικός βασιλόφρων εθνικιστής με πλούσια προϊστορία σε επεισόδια με αξιωματικούς και ιδιώτες στην Ιταλία, πολλούς από τους οποίους είχε προκαλέσει σε μονομαχία η τους είχε ραπίσει δημοσίως γιατί μιλούσαν κατά της Ελλάδας. Όταν εξερράγει ο Ιταλο-τουρκικός πόλεμος στην Λιβύη το 1911, ο ίδιος ζήτησε να παρουσιαστεί εθελοντής μόνο και μόνο για να πολεμήσει τους Τούρκους, ενώ είχε λάβει ενεργό μέρος στον Ηπειρωτικό αγώνα στον οποίο είχε διακριθεί.
συναγερμό στην φρουρά που στρατωνιζόταν στο προαύλιο της βουλής, διατάσσοντας να πυροβολήσουν. Ο επικεφαλής της φρουράς έδωσε διαταγή στους στρατιώτες να οπλίσουν και να πυροβολήσουν τον Τζώνη που σώθηκε μόνο χάρις την επέμβαση του Φρουράρχου της βουλής Νικολετάτου, ο οποίος εμπόδισε την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή την φρουρά να πυροβολήσει πληρεξούσιο. Ο Τζώνης όμως δεν πτοήθηκε από τον κίνδυνο, αλλά αντιθέτως καταδίωξε τον Πάγκαλο που κατευθυνόταν προς το αυτοκίνητο του, υβρίζοντας τον «θρασύδειλο» και «χάρτινο στρατηγό». Όπως ήταν αναμενόμενο στον απόηχο του επεισοδίου ο Τζώνης εξυμνήθηκε από τις συντηρητικές εφημερίδες και εξυβρίσθηκε από τις δημοκρατικές ως «ζωοκλέπτης» και «καραγκιόζης». Ο Κονδύλης και ο Χατζηκυριάκος καταφέρθηκαν εναντίον του Τζώνη απειλώντας με παραίτηση από πληρεξούσιοι (απειλή που φυσικά δεν πραγματοποίησαν), ενώ ασκήθηκε δίωξη από τον εισαγγελέα Αθηνών μετά από μήνυση του Παγκάλου. Ο Πάγκαλος σε δηλώσεις του είπε ότι «ευτυχώς που με κράτησαν γιατί θα τον σκότωνα».
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.