Ὅλους ἐκείνους τοὺς ἐπὶ μέρους (καὶ πραγματικοὺς) λόγους γιὰ τοὺς ὁποίους «συνέπλευσαν» ἐν συνόλῳ τὰ τσιπροκαμμένα, μεταξύ τους, ἐπισήμως, δὲν θὰ τοὺς μάθουμε, ἐκτὸς κι ἐὰν τοὺς πιάσουμε ἕναν πρὸς ἕναν καὶ τοὺς …ὑποχρεώσουμε νὰ «ξεράσουν» τὶς ἐντολὲς ποὺ ἔλαβαν. (Κάτι πού, γιὰ τὴν ὥρα, δὲν ἔχει καὶ τόση σημασία…)
Γιὰ νὰ λέμε τὴν ἀλήθεια, ποσῶς ἐνδιαφέρον εἶναι τελικῶς κάτι τέτοιο, ἐφ΄ ὅσον τὸ κάθε κουδουνισμένο, πέραν τῶν προσωπικῶν του ὀνειρώξεων, διαθέτει καὶ τὰ ἀρκετὰ ἀτομικά του βαρίδια, καθὼς φυσικὰ καὶ ἱκανοποιητικὰ ἐπίπεδα ἀνοησίας, ποὺ παρέα μὲ κάτι (ἀοράτους συνήθως) …«εἰδικούς» λογαριασμοὺς ἐσόδων, πάντα ἔξω ἀπὸ τὰ φῶτα τῆς δημοσιότητος, λειτουργοῦν συνδυαστικὰ γιὰ νὰ ἐνδώσῃ ταχύτατα σὲ κάθε εἴδους …«ἄνωθεν ἐντολές».

Συνέχεια →