Λέγοντας «Κύπρος» νὰ ξέρουμε τὶ ἐννοοῦμε (β)

Κύπρος:
Ἡ Νῆσος τῆς Ἀφροδίτης, τῆς θεᾶς τοῦ Ἔρωτος, Ἴδιον (ἰδιότης, γνώρισμα) τῆς ὁποίας εἶναι νὰ πρός-πορίζῃ τὴν κύησιν (ἐν – κυμοσύνη)!!! Συνέχεια

Ἔρως

Ἔρως:
Ὁ Πλάτων ἐτυμολογεῖ τὸν Ἔρωτα παρὰ τῷ ῥῆμᾳ Ἔλω (συλλαμβάνω).
Ἕλως καὶ Ἔρως (διὰ τῆς συνήθους τροπῆς τοῦ Λάμβδα σὲ ῥό, ἀδελφὸς καὶ ἀρερφός), συλλαμβάνονται οἱ πάντες ὑπ΄ αὐτοῦ…              Συνέχεια

Γαλὴ καὶ κύνας

Αἴλουρος: παρὰ τὸ αἰολεῖν (κινεῖ ὁρμητικὰ) καὶ ἀνάγειν (ἀνακινεῖ) τὴν οὐρά!!!

Αἰολεῖν: Ἀεὶ (πάντοτε) + εἴλω – ἴλλω (ὠθῶ, συνωθῶ, κινῶ), ἐξ οὖ καὶ Αἴολος. Συνέχεια

Ἀπὸ τὸν θαυμαστὸ κόσμο τοῦ Ὁμήρου. Βρὲ τὸν κερατά! Τοὺς ἔπιασε στὰ πράσα!

Ἀπαγορεύεται ἡ ἀναδημοσίευσις τῶν κειμένων τοῦ κυρίου Μιχαῆλ Ἀλεξανδρῆ δίχως τὴν ἄδειά του!!!
Παρακαλῶ πολὺ σεβαστεῖτε το…
Εὐχαριστῶ.

Φιλονόη

 

Τέτοιο τραγούδι μόνο ὁ Ὅμηρος ἔγραψε (θ266-367) καὶ μόνο ὁ Δημόδοκος τραγούδησε (ἔρωτας, μοιχεία, ἀποκάλυψη, γέλια). Ἀπὸ μένα τὰ σχόλια εἶναι περιττά. 

266 Κι εκείνος την κιθάρα παίζοντας γλυκό τραγούδι αρχίζει, πως η Αφροδίτη η ομορφοστέφανη κι ο Άρης σε αγάπη επέσαν και πως αρχή κρυφά πρωτόσμιξαν στου Ηφαίστου το παλάτι’ κι εκείνος δώρα της εχάρισε πολλά, και το κλινάρι

270 βαριά του ρήγα Ηφαίστου εντρόπιασε᾿ μα ο Γήλιος, που τους είδε να σμίγουν, έτρεξε στον Ήφαιστο και του ‘πε το μαντάτο. Κι αυτός, σαν άκουσε το μήνυμα και τον πικρό το λόγο, στο χαλκιδιό του επήγε κλώθοντας κακές δουλειές στα φρένα·και βάλθηκε, τρανό στο κούτσουρο πιθώνοντας αμόνι, Συνέχεια

Ἄθλοι τοῦ ἀθλίου

Ἄθλιος:

«Ὁ ταλαίπωρος, παρὰ τὸ ἄθλειν, τὸ ἀγωνίζεσθαι, ὃ ἐστι κακοπαθεῖν».

Αὐτὸς δηλαδὴ ποὺ ἔχει ὑποστῆ κακουχίες, ποὺ ἔχει διαπράξη ἄθλους. Συνέχεια

Θεὸς

Ἡ ἐτυμολογία τῆς λέξεως Θεὸς

Παρὰ τὸ ῥῆμα Θέω=τρέχω
«εἰς ὅν πάντες τρέχομεν»
(Εἰς τὸν ὁποῖον οἱ πάντες προστρέχουμε) Συνέχεια