Θαρρεῖς πὼς ὁ Παλαμᾶς ἐὰν ζοῦσε σήμερα καὶ ἔγραφε ὅσα ἔγραψε, θὰ εἶχε κάποιαν τύχη;

Δεσποτάκης Δημήτρης: «Θαρρεῖς πώς ὁ Παλαμᾶς ἐὰν ζοῦσε σήμερα καὶ ἔγραφε ὅσα ἔγραψε, θὰ εἶχε κάποιαν τύχη; Ἤ μήπως θὰ ἔπαιρνε κάποιο βραβεῖον σέ λογοτεχνικόν διαγωνισμόν; Οὔτε διανομέας σὲ ὀβελιστήριον δὲν θὰ ἔβρισκε ἐργασία».

Συνέντευξη στη Ρίκη Ματαλλιωτάκη

Τον λένε Δεσποτάκη Δημήτρη, υπογράφει όμως πάντα ως Δεσποτάκης τῆς Δαμητρὸς, ο

Ἕλλην, και στο διαδίκτυο μπορείς να τον συναντήσεις και ως Ηθικό Αυτουργό.
Ασπάζεται επίσης δίχως να διστάζει την άποψη που θέλει τους ποιητάρηδες τους λωλούς του χωριού,  παραδέχεται ότι είναι έτσι, ή έστω κάπως έτσι, και  μας εξιτάρει να τον γνωρίσουμε  λέγοντας πως “Οἱ λίγες ἀράδες ἑνὸς ποιήματος, εἶναι ἡ ταυτότητα ποὺ κρύβει τὸ μέγεθος τῆς λωλάδας τοῦ Ποιητοῦ…”
Αφου μας άνοιξε την πόρτα της ψυχής του λοιπόν ας εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία για να γνωρίσουμε από κοντά έναν τέτοιο “λωλό”.

Τι σημαίνει ποίηση για σένα; 
Πολὺ καλὴ ἐρώτησις! Ὅμως μονάχα μίαν ἀπάντησιν ἔχω, τὴν ὁποίαν ἤδη ἔχω δώσει εἰς τὴν κοινήν μας Φίλη Βένη Παπαδημητρίου.
«Σὰν σταθῶ Ἐλεύθερος σὲ αἰώνια πατήματα ἐπάνω, βουρκώνωντας καθὼς φοβᾶμαι νὰ κυττάξω τὸν ἄλλον Συνέχεια

Ὁ Μικρὸς Ποιητὴς

Σὰν μέσα μου δεῖτε τὴν Ἄνοιξιν,
τότες θὰ πεῖτε:
ἄαα…μέγας λόγος,
ὦ, μέγας ποιητής!
 
Λάθος, λάθος!
Μονάχα εὐλογημένος ἀπὸ τὸν Ἔρωτα εἶμαι,
μὰ πιὸ μικρὸς ἀπὸ τὰ κίτρινα,
 τὰ κόκκινα τῆς καρδερινιὼς

Ὁ Μῦθος

Γνώρισα μιὰ πέτρα ἀρχαία,
κρυμμένη καλὰ μέσα σὲ χώματα μοιραῖα…
εἰς τὰ μάτια μὲ κύτταξε μὲ γαλήνη,
καὶ ἦταν εἰς τὸ κορμί της λαξευμένη,
 πύρινος ἡ εἰρήνη.
 
Τὶς ὧρες ποὺ ἡέλιος ἐβασίλευε,
τὴν ἀνδρείαν τοῦ αἵματος ἐγύρευε
κι ἐρχόταν ἡ αὐγὴ τὸ ξημέρωμα
κι ἡ πέτρα ἐκυτοῦσε 
τῆς φωτιᾶς τὸ ἡμέρωμα.

Ἡλιόλουστος δεκάτη

Καλημέρα τῆς ποιήσεως ἐμπνευστική·
στιγμήν,
εἰς τὴν ὄχθην τῆς πηγῆς
τοῦ ἀχέροντος ἐστάθης,
μίαν…
κι ὀρθώθη δίπλα σου ζωή.
Σεμνά, κῦτα, πὼς κυλοῦν
μ’ ἀφροὺς ἐνδεδυμένα τὰ νερά του,
μὴν ὁ γενναῖος ἡέλιος μοναχός,
τὴν κρυσταλλοσύνην του ξάφνου ἀδράξῃ.
Συνέχεια

Ἰδοῦ ἡ Ἑλλὰς

 Ἡ Ἑλλάδα εἶναι παγκόσμιος Πατρίδα,
ὅπως εἶναι ἡ γλῶσσα της
ἡ φιλοσοφία της,
ἡ ἀνδρεία της,
τὸ φῶς τῆς Δήλου,
 ἡ κύπρις,
οἱ γαλαξίες,
τὸ διάστημα,
ὁ ἀμαζόνιος,
ὁ ὠκεανὸς τοῦ Ἄτλαντος
Συνέχεια

Εἰς τ’ ἀψηλὰ τοῦ Ὀλύμπου πατήματα

Ἀψηλὰ εἰς τὶς νεφέλες τοῦ Ὁλύμπου,
μὲ βρῆκε ἡ αὐγή·
ἐτρόμαξε ξάφνου, πισωδρόμησε 
καὶ μόνον τῶν πάντων ἦταν ἡ σιωπή.
Εὐθὺς ἄκουσα τὸ σκίσιμον καὶ τὶς κραυγὲς τ’ ἀνέμου,
καθὼς δυὸ ἀετοὶ 
μέσα ἀπὸ τὸν πόνον του, 
ἐμπρός μου ἦλθαν νὰ σταθοῦν. Συνέχεια