Ῥὲ Σκοπιανοί, γιατί ἡ πόλις λέγεται Θεσσαλο-νίκη (Θεσσαλικὸ Victory), καὶ ὄχι Θεσσα- победи (Pobeda), πού εἶναι στήν γλῶσσα σας;
Ποιός ξέρει ῥέ ὅτι победи (Pobeda) θά πεῖ Νίκη;
Μόνον ἐσεῖς τὸ ξέρετε.
Ἄκου Θεσσαλο-πομπέντα ἡ Θεσσαλονίκη. Συνέχεια
Ῥὲ Σκοπιανοί, γιατί ἡ πόλις λέγεται Θεσσαλο-νίκη (Θεσσαλικὸ Victory), καὶ ὄχι Θεσσα- победи (Pobeda), πού εἶναι στήν γλῶσσα σας;
Ποιός ξέρει ῥέ ὅτι победи (Pobeda) θά πεῖ Νίκη;
Μόνον ἐσεῖς τὸ ξέρετε.
Ἄκου Θεσσαλο-πομπέντα ἡ Θεσσαλονίκη. Συνέχεια
Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ συζητᾶμε γιὰ πιθανότητες ἀφανισμοῦ τῆς χώρας, ἐπεὶ δή, πολὺ ἁπλᾶ, ἔχει παγιδευθῆ στὰ δίκτυα τῆς τοκογλυφίας. Νὰ συζητήσουμε γιὰ ὅ,τι ἄλλο θέλετε, ἀλλὰ οὐδέποτε γιὰ ἀφανισμὸ τῆς χώρας καὶ τοῦ λαοῦ.
Οὐδέποτε ἔχουμε, στὸ παρελθόν, λόγῳ χρεῶν (ἢ καὶ «χρεῶν») ἀφανισμὸ λαῶν ἢ καὶ χωρῶν. Ἀντιθέτως μάλιστα. Συνέχεια
Διαβάζουμε διαρκῶς, μὲ κάθε εὐκαιρία καὶ κάθε …«πρόσχημα», κυρίως στὸν διεθνῆ τύπο (ἀλλὰ ὄχι μόνον) ἀμέσως ἢ ἐμμέσως, ἕνα «Ἐξαφανίσθε τὸ ἰσλάμ». Πρόκειται γιά ἐντολή; Πρόκειται γιά προτροπή; Πρόκειται γιά ἐπιθυμία; Στόχο; Σκοπό; Σχέδιον;
Τὸ ἐπίσημον -πάντα- ἀφήγημα στοχοποιεῖ τὸ ἰσλάμ, ὡς θρησκεία, ὄχι τόσο γιὰ τὶς θεωρήσεις του, ὅσο γιὰ τὴν ἀδαοσύνη, τὸν μισανθρωπισμὸ καὶ τὰ ἐγκλήματα κάποιων (φερομένων ὡς) φανατικῶν πιστῶν του πού, ὅταν ἐκφράζονται μέσα στὶς δυτικὲς -κυρίως- κοινωνίες, γεννοῦν φρίκες. Τοὺς ἄλλους, τοὺς μετριοπαθεῖς, τοὺς -τέλος πάντων- φιλησύχους, ποὺ καὶ ἐνοχλῶνται καὶ διώκονται, ἀπὸ ὁμοθρήσκους των, τοὺς «παίρνει ἡ μπάλα» τῆς προπαγάνδας. Ὅλοι στὸν «κουβά». Καλοὶ καὶ κακοί, θύματα καὶ θῦτες, ἀθῷοι κι ἔνοχοι. Συνέχεια
Τὸ παρακάτω κείμενον ἐξεκίνησε νὰ γράφεται στὶς 29 Μαΐου 2016 καὶ ἦταν ἕτοιμον πρὸς δημοσιέυσιν στὶς 3 Ἰουνίου 2016, μὲ πάρα πολλὰ στοιχεία, ποὺ θὰ ἀνεδείκνυαν, μέσῳ πολλῶν ἐρευνῶν τῆς σελίδος μας – κι ὄχι μόνον, μὲ ὅλα τὰ γνωστὰ (ἐπισήμως πάντα) παρασκήνια, πὼς κάτι σημαντικὸ ἔτρεξε στὸ Ἅγιον Ὅρος. Ἐν τούτοις, γιὰ λόγους τῆς τότε ἐπικαιρότητος, ἔμεινε στὰ πρόχειρα τῆς σελίδος.
Σήμερα σᾶς τὸ παρουσιάζω, ὄχι τόσο γιὰ νὰ θυμηθοῦμε τὰ ὅσα τότε γεγονότα πρό- λείαιναν τὰ σημερινά, ὅσο διότι πιστεύω πὼς ἀκόμη δὲν ἔχουμε δῆ κάτι ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἔχουν συμφωνηθῆ (καὶ) στὸ Ὅρος ἐκείνην τὴν περίοδο.
Ποιές ἦσαν αὐτές οἱ συμφωνίες;
Λίγη προσεκτικὴ παρατήρησις θὰ μᾶς τὶς ἀναδείξῃ.
Γιὰ τὴν ὥρα σᾶς ἀφήνω μὲ τὶς τότε σκέψεις καὶ σημειώσεις. Συνέχεια
Βασικά, ἐξ ὅσων ἀντιλαμβάνομαι, ἐδῶ ἰσχύει τὸ «ὁ σώζων ἑαυτόν…»…
Διότι, ὅπως καὶ νὰ τὸ κάνουμε, αὐτὰ τὰ καρακατιναριὰ ἔρχονται νὰ μᾶς «σώσουν» μὲ τὸν ἴδιον τρόπο ποὺ μᾶς «ἔσωζαν» τόσες δεκαετίες ὅλων τῶν εἰδῶν τὰ κουδουνισμένα.
Κι ἀπὸ τὴν ἄλλην… Οὔτε ἕνας ἀπὸ αὐτούς, ποὺ τόσο κόπτονται γιὰ τὴν «σωτηρία μας» δὲν μερίμνησε νὰ κρατήσῃ τὰ χρήματά του ἐντὸς τῆς χώρας… Ἐκτός… Πολὺ ἐκτός… τῆς χώρας…
Δηλώνουν δῆλα δὴ μὲ τὶς πράξεις τους καὶ τὶς ἐπιλογές τους πὼς τὸ μόνον ποὺ δὲν περιμένουν, δὲν ἐλπίζουν καὶ φυσικὰ δὲν ἀξίζει νὰ θυσιάσουν κάτι δικό τους γιὰ νὰ σωθῇ, εἶναι ἡ Πατρίς…
Πολὺ ἐκτὸς τῆς δικῆς μας πραγματικότητος στέκονται καὶ σὰν κοράκια περιμένουν νὰ κατασπαράξουν τὰ ἀπομεινάρια τῆς σάρκας μας…
Ποιοί; Ποιοί; Ποιοί; Συνέχεια
Τὶς τελευταίες κυρίως ἑβδομάδες, ποὺ τὸ ὄνομα τῆς ἑλληνικῆς Μακεδονίας, μας ἐπισήμως πλέον, προσεφέρθη βοῤῥὰ στὰ σχέδια τοῦ κάθε πSoros, διαβάζουμε καὶ μαθαίνουμε ἀμέτρητες ἀρλουμπολογίες, ποὺ ἀναμεμειγμένες μὲ ἐλάχιστες ἀλήθειες (ἢ ἀληθοφάνειες) ἐπιχειροῦν νὰ παράξουν «ἀντίλογο» μὲ «ἐπιχειρήματα». Καὶ εἶναι ἀρκετὲς ἐκεῖνες οἱ περιπτώσεις ποὺ κάποιοι σιωποῦν, καταπίνοντας τὴν ὀργή τους, μόνον καὶ μόνον διότι κάποιος κραδαίνει ἀπέναντί τους μερικὲς τέτοιες ἀρλουμπολογίες, ποὺ προηγουμένως ἔχει ἐμβαπτίση σὲ ἀληθοφάνειες. Συνέχεια