Ὁ ἄνθρωπος ἔχει μεγάλη ἀνάγκη, γιὰ νὰ αἰσθάνεται συναισθηματικὰ ἀσφαλής, νὰ ἀναλαμβάνῃ ὅσο τὸ δυνατὸν μικρότερα ῥίσκα. Πρὸς τοῦτον καὶ φροντίζει πάντα νὰ περιφρουρῇ τὴν ἀσφάλειά του, πολλὲς φορὲς καὶ εἰς βάρος τῆς ἐλευθερίας του. Συνέχεια
Ὁ ἄνθρωπος ἔχει μεγάλη ἀνάγκη, γιὰ νὰ αἰσθάνεται συναισθηματικὰ ἀσφαλής, νὰ ἀναλαμβάνῃ ὅσο τὸ δυνατὸν μικρότερα ῥίσκα. Πρὸς τοῦτον καὶ φροντίζει πάντα νὰ περιφρουρῇ τὴν ἀσφάλειά του, πολλὲς φορὲς καὶ εἰς βάρος τῆς ἐλευθερίας του. Συνέχεια
…καὶ δὲν σβήνει πλέον…
Τὸ νὰ πηγαίνῃ κάποιος σὲ μίαν μάχη …μπουλουκιδόν, εἶναι σὰν νὰ ἔχῃ διασφαλίσει, ἐκ τῶν προτέρων, τὴν ἧττα του ἤ, ἀκόμη, καὶ τὴν …σφαγή του. Οἱ μάχες ἀπαιτοῦν ὅσο τὸ δυνατὸν καλλίτερα προετοιμασμένους πολεμιστές. Τὰ μπουλούκια, ἐνίοτε, ἦσαν καὶ τὰ καλλίτερα …σφάγια.
Νὰ τονίζουμε τὰ καλὰ καὶ τὰ ὄμορφα.
Ἑστιάζοντας στὰ μεγάλα χάνουν σὲ ἀξία τὰ μικρά…
Νὰ ἀγαπᾶμε τοὺς ἀνθρώπους μας, ἀκόμη καὶ μὲ τὰ λάθη τους…
Τὰ λάθη εἶναι διαφορετικὲς ἐκτιμήσεις. ποὺ ἔρχονται καὶ παρέρχοντ Συνέχεια
Εἴπαμε πὼς σημαντικότερον ὅλων πλέον εἶναι νὰ ἀρχίσουμε νὰ κυττᾶμε τὸν κόσμο μας μὲ τὰ …«μάτια τῆς καρδιᾶς».
Θὰ μπορούσαμε, θεωρητικῶς, νὰ γίνουμε ἐμεῖς ὁ δρόμος γιὰ πολλὰ στὸν κόσμο μας, ἀλλὰ δὲν γνωρίζω πόσο πολὺ ἀντέχουμε νὰ ἐπεξεργασθοῦμε τὶς πεποιθήσεις μας καὶ νὰ τὶς ὑπερβοῦμε. Κακὰ τὰ ψέμματα… Ἐὰν δὲν ἑστιάζουμε διαρκῶς, μὲ τὶς σκέψεις μας, τὶς πράξεις μας καὶ τὶς συναναστροφές μας, στὸ κοινὸ καλό, τότε ἐπὶ τῆς οὐσίας ἔχουμε χάση τὸν …δρόμο!!! Συνέχεια