Ἐπεὶ δὴ πρόκειται γιὰ ἀπολύτως προσωπικὴ ἐργασία (μετάφρασις) καὶ σχολιασμὸ (ἀπόψεις, σκέψεις καὶ συμπεράσματα) τοῦ φίλου μας Μορφέως, ἀπαγορεύεται πλήρως κάθε ἀναδημοσίευσις ἀπὸ διάφορες ἱστοσελίδες καὶ …«γυπαετούς»!!!
(ξέρουν αὐτοί…!!!)

 

Περίληψις:
The Insisible Rainbow. A History of Electricity and Life
by Arthur Firstenberg
(Τὸ Ἀόρατο Οὐράνιον Τόξον-Μία Ἱστορία Ἠλεκτρισμοῦ καὶ Ζωῆς)
τοῦ Ἄρθουρ Φέρτσεμπεργκ

Μετάφρασις ἐκ τῆς πρωτοτύπου Ἀγγλικῆς περιλήψεως,  ἐπισηνάψεις καὶ σχόλια μὲ μπλὲ γραμματοσειρά, ἐπὶ τοῦ κειμένου τῆς μεταφράσεως, ἀπὸ τὸν Μορφέα Πλάτωνα,
1η Νοεμβρίου 2020

1 Εἰσαγωγή

1.1 Σχετικὰ μὲ τὸν συγγραφέα

Ὁ Arthur Firstenberg εἶναι ἐπιστήμονας καὶ δημοσιογράφος ὁ ὁποῖος εὑρίσκεται στὴν πρώτη γραμμὴ ἑνὸς Παγκοσμίου Κινήματος γιὰ νὰ καταῤῤίψῃ τὸ Ταμποῦ ποὺ περιβάλλει αὐτὸ τὸ θέμα (τῶν Ἠλεκτρομαγνητικῶν Ἀκτινοβολιῶν). Ἀφοῦ ἀπεφοίτησε ἀπὸ τὸ «Phi Beta Kappa» (τμῆμα «Φ.Β.Κ.») ἀπὸ τὸ Πανεπιστήμιο Κορνὲλ μὲ πτυχίο στὰ Μαθηματικά, παρηκολούθησε τὴν Ἰατρικὴ Σχολὴ τοῦ Irvine στὸ Πανεπιστήμιο τῆς Καλιφόρνια, ἀπὸ τὸ 1978 ἕως τὸ 1982. Ὁ τραυματισμὸς ἀπὸ ὑπερβολικὴ δόσι ἀκτινῶν Χ διέκοψε τὴν ἰατρική του καριέρα. Τὰ τελευταῖα τριάντα ἑπτὰ χρόνια εἶναι Ἐρευνητής, Σύμβουλος καὶ Λέκτορας σχετικὰ μὲ τὶς ἐπιπτώσεις τῆς ἠλεκτρομαγνητικῆς ἀκτινοβολίας στὴν ὑγεία καὶ τὸ περιβάλλον, καθὼς καὶ ἀσκούμενος σὲ διάφορες Θεραπευτικὲς Τέχνες.

1.2 Σχετικὰ μὲ τὸ βιβλίο

Αὐτὸ τὸ ἐξαιρετικὰ καλὰ τεκμηριωμένο καὶ ἀναφερόμενο βιβλίο εἶναι ἕνας ἀκρογωνιαῖος λίθος μὲ τὴν ἔννοια ὅτι ἀκολουθεῖ – ἐντοπίζει τὴν ἐγκατάστασι τοῦ ἠλεκτρισμοῦ στὸν πολιτισμό μας, ὅσον ἀφορᾶ στὴν ἀλληλεπίδρασί του μὲ τοὺς ζωντανοὺς ὀργανισμούς, ἀπὸ τὴν ἀρχική του ἀνακάλυψι στὴν δεκαετία τοῦ 1740 ὅλο τὸ χρονικὸ διάστημα μέχρι τὴν ἐποχή μας, κι ἀκόμα μὲ προβολὴ στὸ μέλλον. Πρέπει νὰ σημειωθῇ ὅτι ὁ τίτλος ἀναφέρεται σὲ Ὁλόκληρο τὸ Ἠλεκτρομαγνητικὸ Φάσμα ποὺ περιλαμβάνει τὰ (ὁρατὰ) χρώματα τοῦ οὐρανίου τόξου, συμπεριλαμβανομένων τῶν ἀοράτων συχνοτήτων ὅπως οἱ Ῥαδιοσυχνότητες καὶ τὰ Πεδία ποὺ δημιουργοῦνται γύρω ἀπὸ τὰ καλώδια ἀγωγῆς.

Μέρος 1 – Ἀπὸ τὸ πρῶτο Ξεκίνημα…

1. Κλεισμένο σ’ ἕνα μπουκάλι

Τὸ ἔτος 1746 εἶδε τὶς πρῶτες ἀνακαλύψεις σχετικὰ μὲ τὸν Ἠλεκτρισμὸ στὴν Εὐρώπη. Τὸ πείραμα τοῦ Leyden συνίστατο στὴν ἀποκάλυψι τοῦ ἠλεκτρικοῦ ῥευστοῦ (ὁ ἠλεκτρισμὸς ἀποκαλεῖται καὶ ῥευστὸ) διὰ μέσου τῆς τριβῆς τοῦ χεριοῦ σὲ μιὰ ὑάλινο σφαῖρα ποὺ περιστρέφεται μὲ ταχύτητα στὸν ἄξονά της. Ὁ Στατικὸς Ἠλεκτρισμὸς ποὺ παρήγετο μ’ αὐτὸν τὸν τρόπο, ἔκανε μεγάλη ἐντύπωσι στὶς σχολές, στὶς δημόσιες ἐκθέσεις καὶ σὲ ἰδιῶτες ποὺ εἶχαν τὰ οἰκονομικὰ μέσα γιὰ νὰ ἀποκτήσουν αὐτὴν τὴ συσκευή, μὲ ὁρισμένες νὰ προκαλοῦν ἠλεκτρικὰ τόξα καὶ ἄλλα σύντομα ἠλεκτρικὰ σόκ. Τὸ φαινόμενο ἦταν τόσο δημοφιλὲς ποὺ δὲν ἦταν κοινωνικὰ ἀποδεκτὸ νὰ ὑποδηλώνεται ὅτι ὁ ἠλεκτρισμὸς θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι ἐπικίνδυνος, παρ’ ὅλο ποὺ τὰ Ἠλεκτρο-Σὸκ προκαλοῦσαν πονοκεφάλους, ῥινοῤῥαγίες καὶ κόπωσι σὲ ὁρισμένους πειραματιστὲς καὶ στὰ ζῶα ποὺ ἐχρησιμοποιήθησαν στὶς δοκιμές.
Ἡ κοινωνία κατελήφθηκε ἀπὸ «ἠλεκτρο-μανία» καὶ οἱ πιὸ ἔνθερμοι ἐπιδεικνύοντες τοῦ φαινομένου οἱ ὁποῖοι ἐδέχοντο αὐτόβουλα ἠλεκτροσὸκ ἐν μέσῳ καλῆς παρέας μεταξὺ δύο ποτηριῶν σαμπάνιας… ἄρχισαν νὰ ἀντιλαμβάνονται Ἐπιβλαβῆ Συμπτώματα. Παρ’ ὅλα αὐτά, τὰ ἰατρικὰ ἱδρύματα ἐξοπλίσθησαν μὲ τὴν «Φιάλη Leyden», ὅπως ὀνομάζεται ἀκόμη ἡ συσκευή [πρόδρομος τοῦ ἠλεκτρικοῦ πυκνωτοῦ], μὲ σκοπὸ τὴν διεξαγωγὴ Ἰατρικῶν πειραμάτων γιὰ Ἀμβλώσεις ἢ ἄλλες ἐφαρμογές.
Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο ἐνεφανίσθη ἕνα ἐντελῶς Νέο Πεδίο Γνώσεως σχετικὰ μὲ τὶς Βιολογικὲς Ἐπιπτώσεις τοῦ Ἠλεκτρισμοῦ σὲ ἀνθρώπους, φυτὰ καὶ ζῶα – Γνώσις ποὺ τότε ἦταν πολὺ πιὸ ἐκτεταμένη ἀπὸ ἐκείνη τῶν συγχρόνων ἰατρῶν μας, οἱ ὁποῖοι ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΒΛΕΠΟΥΝ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ποὺ ΠΑΣΧΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ τοῦ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΙΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ γιὰ αὐτὸ ποὺ εἶναι, καὶ ποὺ ΓΕΝΙΚΑ ΑΓΝΟΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΙ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ (ἁπλᾶ διότι ΔΕΝ διδάσκεται στὰ «πανεπιστήμια»).

2. Γιὰ νὰ Ἀκούσουν οἱ Κωφοὶ καὶ νὰ Περπατήσουν οἱ Κουτσοί

Κάνοντας γνωστές τις –σπάνια θετικὲς καὶ πολὺ πιὸ συχνὰ ἀρνητικές– ἐπιπτώσεις τῆς ἐφαρμογῆς ἠλεκτρικῆς τάσεως σὲ ζωντανοὺς ὀργανισμούς, οἱ ἐρευνητὲς καὶ οἱ ἰατροὶ κατέληξαν στὸ συμπέρασμα ὅτι οἱ ζωντανοὶ ὀργανισμοὶ λειτουργοῦν σὲ συνδυασμὸ μὲ τὸν ἠλεκτρισμό. Ὁρισμένες θεραπεῖες ἐπετεύχθησαν μὲ τὴν χρήσι ἠλεκτρικῆς ἐνεργείας –ὅπως γιὰ παράδειγμα τὸ 1851, ὅταν ὁ νευρολόγος Duchenne ἐκούραρε τὴν κώφωσι σὲ δεκάδες ἀσθενεῖς μέσῳ τοπικὰ ἐφαρμοζομένων ἠλεκτρικῶν παλμῶν. Ἐπραγματοποιήθησαν πειράματα – ἰδίως ἀπὸ τὸν Ἀλεσάντρο Βόλτα στὴν Ἰταλία, καθὼς καὶ ἀπὸ ἄλλους ἐρευνητὲς τοῦ δυτικοῦ κόσμου – ποὺ ηὗραν στοιχεῖα ὅτι τὸ νευρικό, τὸ καρδιακό, τὸ καρδιαγγειακό, τὸ γευστικὸ (αἰσθητηριακὸ σύστημα γεύσεως), τὸ σύστημα ἐφιδρώσεως καὶ ἄλλα συστήματα θὰ μποροῦσαν νὰ διεγερθοῦν χρησιμοποιῶντας τὴν ἠλεκτρικὴ ἐνέργεια ποὺ παράγεται ἀπὸ γαλβανικὰ ζεύγη (ἠλεκτρικὰ στοιχεῖα).
Διεπιστώθη ὅτι ὁ ἀριθμὸς τῶν θεραπευτικῶν ἐπιδράσεων ἦταν Σημαντικὰ Μικρότερος ἀπὸ τὶς Ἐπιβλαβεῖς Ἐπιδράσεις οἱ ὁποῖες ἐκατηγοριοποιήθησαν, συμπεριλαμβανομένων τῶν συμπτωμάτων ἠλεκτρο-εὐαισθησίας (E.S. Electro-Sensitivity) γνωστὰ σήμερα, ὅπως πονοκέφαλοι, ζάλη, ναυτία, διανοητικὴ σύγχυσις, κόπωσις, κατάθλιψις, ἀϋπνία, καὶ τὰ λοιπά.

3. Ἠλεκτρικὴ Εὐαισθησία

Ὁ Γάλλος Βοτανολόγος Thomas-François Dalibard –ὁ ὁποῖος πραγματοποιοῦσε ἠλεκτρικὰ πειράματα σὲ ζωντανοὺς ὀργανισμούς– ἐνεπιστεύθη σὲ μιὰ ἐπιστολὴ χρονολογουμένη τὸ 1762 πρὸς τὸν Benjamin Franklin (Βενιαμὶν Φραγκλίνο) ὅτι δὲν μποροῦσε νὰ συνεχίσῃ τὸ ἔργο του καθὼς ὁ δικός του ὀργανισμὸς εἶχε ἀναπτύξει δυσανεξία στὸν ἠλεκτρισμό. Ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς πρώτους ἀνθρώπους ποὺ ἐδηλώθησαν ἐπισήμως μὲ ἠλεκτρο-ὑπερ-εὐαισθησία (E.H.S. Electrical Hyper Sensitivity).
Διαβάζοντας αὐτὴ τὴν ἔκθεση, εἶναι σαφὲς ὅτι αὐτὸς ὁ βοτανολόγος πρέπει νὰ ἔχῃ ἐπηρεαστεῖ σοβαρά. Ἄλλοι καθηγητὲς καὶ ἐρευνητὲς εἶχαν τὴν ἴδια ἀτυχὴ ἐμπειρία καὶ ἔτσι ἠναγκάσθησαν νὰ σταματήσουν τὴν δουλειά τους. Ἀκόμη καὶ ὁ διάσημος Benjamin Franklin (Βενιαμὶν Φραγκλίνος) ἐπερεάσθη ἀπὸ μιὰ νευρολογικὴ ἀσθένεια κατὰ τὴ διάρκεια τῶν ἐρευνῶν του γιὰ τὴν ἠλεκτρικὴ ἐνέργεια ἀπὸ τὸ 1753 καὶ μετά, καὶ τὰ συμπτώματα θυμίζουν σὲ μεγάλο βαθμό την ἠλεκτρο-ὑπέρ-εὐαισθησία. Τόσο πολὺ ποὺ στὸ τέλος τοῦ 18ου αἰῶνα, ἦταν Γενικὰ Ἀναγνωριζόμενο ὅτι ὁ Ἠλεκτρισμὸς μποροῦσε νὰ Ἀρρωσταίνῃ τοὺς ἀνθρώπους, ἀνάλογα μὲ τὸ φῦλο, τὴν μορφολογία καὶ τὴν φυσικὴ κατάστασι τοῦ ἀτόμου. Παρομοίως εἶχε παρατηρηθεῖ ὅτι ὁρισμένα ἄτομα ἀντιδροῦσαν ἔντονα στὶς ἀλλαγὲς τοῦ καιροῦ, οἱ ὁποῖες συχνὰ συσχετίζοντο μὲ ἠλεκτρικὲς ἀλλαγὲς στὴν ἀτμόσφαιρα. Τὰ ὀνόματα ὁρισμένων ἀπὸ αὐτὰ τὰ ἄτομα εἶναι ἀκόμη διάσημα σήμερα – μεταξὺ τῶν ὁποίων Χριστόφορος Κολόμβος, Δάντης, Κάρολος Δαρβίνος, Βενιαμὶν Φραγκλῖνος, Γκαῖτε, Βίκτωρ Οὐγκῶ, Λεονάρντο ντὰ Βίντσι, Μαρτῖνος Λουθῆρος, Μικελάντζελο, Μότσαρτ, Ναπολέον, Ῥουσῶ καὶ Βολταῖρος.

4. Ὁ Δρόμος ποὺ δὲν Ἠκολουθήθη

Στὴν διάρκεια τῆς δεκαετίας τοῦ 1790, ἡ ἐπιστήμη ἀντιμετώπισε μιὰν κρίσι ταὐτότητος σχετικὰ μὲ τὴν ἑρμηνεία καὶ τὴν ἑνοποίησι τῶν τεσσάρων διαφορετικῶν ῥευστῶν — ἠλεκτρισμοῦ, φωτός, μαγνητισμοῦ καὶ θερμότητος. Ὅσον ἀφορᾶ στὸν Ἠλεκτρισμό, ἀφ’ ἑνὸς ὑπῆρχε ὁ Luigi Galvani / Λουίτζι Γκαλβάνι, ὁ ὁποῖος θεωροῦσε τὸν ἠλεκτρισμὸ ὡς ἀναπόσπαστο μέρος τοῦ ζωντανοῦ ὀργανισμοῦ, κι ἀπὸ τὴν ἄλλη ἡ θεωρία τοῦ Alessandro Volta, ὅτι ἡ ἠλεκτρισμὸς ἦταν μόνο ἕνα «δευτερεῦον» ἀποτέλεσμα τῶν ἐσωτερικῶν χημικῶν ἀντιδράσεων στὸν ζωντανὸ ὀργανισμό. Ὁ Volta, ἐφευρέτης τοῦ ἐξαιρετικὰ χρησίμου ἠλεκτρικοῦ συσσωρευτοῦ, ποὺ εἶχε τὴν δυνατότητα νὰ ἀποφέρῃ μεγάλη κερδοφορία, ἐπέτυχε νὰ κερδίσῃ τὸ ἐπιχείρημα ἐνάντια στὴν πιὸ σφαιρικὴ (καὶ σωστὴ ὅπως θὰ δοῦμε ὅτι ἔχει ἀποδειχθεῖ) ἄποψι τῆς ἀλληλεπιδράσεως μεταξὺ ἠλεκτρισμοῦ καὶ ζωντανοῦ ὀργανισμοῦ.

5. Χρονία Ἠλεκτρικὴ Ἀσθένεια

Ἀπὸ τὰ τέλη τοῦ 19ου αἰῶνος καὶ μετά, τὰ ἀστικὰ τοπία μετεμορφώθησαν μὲ τὴν ἐγκατάστασι τηλεγραφικῶν γραμμῶν ἀπ’ ἄκρη σ’ ἄκρη στὶς βιομηχανικὲς χῶρες. Αὐτὴ ἡ τεχνολογία χρησιμοποιοῦσε τάσεις τῆς τάξεως τῶν 80 βὸλτ σὲ ἕναν μόνον ἀγωγό, μὲ τὸ ῥεῦμα ἐπιστροφῆς νὰ εἶναι ἐν γειώσει.

Ἐκείνη ἡ περίοδος εἶδε τὴν ἐμφάνισι τῶν πρώτων ἀδεσπότων ῥευμάτων στὰ ὁποῖα ἐξετέθησαν τὰ ζωντανὰ ὄντα. Τότε ἦταν ποὺ εἴδαμε τὴν ἐμφάνισι ἀσθενειῶν τοῦ πολιτισμοῦ ὅπως ἡ «Νευρασθένεια», ποὺ ἔπληξαν τοὺς Frank Lloyd Wright / Φρὰνκ Λόϊντ Ράϊτ καὶ Theodore Roosevelt / Θίοντορ Ροῦσβελτ, μεταξὺ ἄλλων γνωστῶν προσωπικοτήτων. Πρέπει νὰ σημειωθῇ ἐν πάσῃ περιπτώσει ὅτι ἡ Νευρασθένεια εἶναι πολὺ παρόμοια μὲ τὴν ἠλεκτρο-ὑπερευαισθησία, ἡ ὁποία εἶναι ὁ πιὸ σύγχρονος ὅρος γιὰ τὴν ἴδια εὐαισθησία στὸν ἠλεκτρισμό. Περίπου οἱ μισοὶ τηλεγραφητὲς ποὺ χρησιμοποιοῦντο γιὰ νὰ χειρίζονται τὸ ἠλεκτρικὸ ρεῦμα ποὺ ἐστέλλετο μέσῳ τῶν γραμμῶν, καὶ κατ’ αὐτὸ τὸν τρόπο ἐξετίθεντο σὲ πολὺ ἰσχυρὰ ἠλεκτρομαγνητικὰ πεδία, ὑπέφεραν ἀπὸ τηλεγραφικὴ ἀσθένεια. Γιὰ ἄλλη μίαν φορά, τὰ συμπτώματα ἦταν τὰ ἴδια μὲ αὐτὰ τοῦ EHS (ἠλεκτρο-ὑπερευαισθησία). Ἀργότερα, γύρω στὸ 1915, ἦσαν οἱ τηλεφωνητὲς ποὺ ἐβίωναν τὰ ἴδια συμπτώματα –γιατί ἐξετίθεντο σὲ ἠλεκτρομαγνητικὰ πεδία ἀπὸ τὶς ἐπικοινωνίες γιὰ ὧρες στὸ τέλος στὰ γραφεῖα τους. Τὸ 1989, ἔγινε γνωστὸ ὅτι στὸ Winnipeg (Καναδᾶς) τὸ 47% τῶν τηλεφωνητῶν ὑπέφεραν ἀπὸ τὰ ἴδια συμπτώματα.

Ὡστόσο, τὸ 1894, ὁ γνωστὸς Βιεννέζος Ψυχίατρος Σίγκμουντ Φρόϋντ ἔγραψε ἕνα ἄρθρο τοῦ ὁποίου ἡ ἐπίδρασις ἦταν καταστροφικὴ γιὰ ὅλους τοὺς Δυστυχεῖς ποὺ ὑπέφεραν ἀπὸ τηλεγραφικὴ ἀσθένεια, νευρασθένεια, σύνδρομο μικροκυμάτων ἢ EHS. Ἀντὶ νὰ ἰδῇ τὴν ἐξωτερικὴ αἰτία –ἡ ὁποία ἦταν Ἠλεκτρομαγνητικὴ Ῥύπανσις- ἀπέδωσε αὐτὰ τὰ συμπτώματα σὲ διατεταραγμένες σκέψεις ἢ σὲ κακῶς ἐλεγχόμενα συναισθήματα. Σὰν ἀποτέλεσμα, σήμερα ἑκατομμύρια πολῖτες ποὺ πλήττονται ἀπὸ Ἠλεκτρονικὴ Αἰθαλομίχλη ὑποβάλλονται σὲ φαρμακευτικὲς ἀγωγὲς ἀντί νὰ μειώνουν τὴν ἔκθεσί των σ’αυτό τὸν ῥύπο. Ὁ Σίγκμουντ Φρόϋντ μετενόμασε τὴ νευρασθένεια -ἡ ὁποία ἦταν γνωστὸ ὅτι προκαλεῖται ἀπὸ ἠλεκτρισμό- σὲ «νευρωτικὸ ἄγχος», «κρίση ἄγχους» ἢ «κρίσι πανικοῦ». Αὐτὸ ἄνοιξε τὸν δρόμο ὥστε ἡ ἀπερίσκεπτος ἀνάπτυξις τοῦ ἐξηλεκτρισμοῦ νὰ συνεχισθῇ ἀνεμπόδιστα.

Πρέπει νὰ σημειωθῇ ὅτι στὴν Ῥωσσία, ἡ νευρασθένεια εἶναι κατεχωρημένη ὡς περιβαλλοντικὴ ἀσθένεια, καθὼς ὁ καταστροφικὸς ἐπαναπροσδιορισμὸς τοῦ Φρόϋντ ἀπεῤῥίφθη ἐκεῖ.

6. Ἡ Συμπεριφορὰ τῶν Φυτῶν

Ὁ Sir Jagadis Chunder Bose καὶ ἄλλοι ἐρευνητὲς ἐπραγματοποίησαν πολλὰ ἠλεκτρικὰ πειράματα σὲ φυτὰ καὶ ἄλλους ζωντανοὺς ὀργανισμούς, τῶν ὁποίων τὰ ἀποτελέσματα ἔδειξαν ξεκάθαρες ἐπιδράσεις. Ἀνεκάλυψε ὅτι τὰ νεῦρα τῶν φυτῶν ἢ τῶν ζώων ἐμφανίζουν μεταβλητὴ συμπεριφορὰ καὶ ὅτι ἡ ἀντίστασίς των μπορεῖ νὰ ποικίλλῃ σημαντικά, ἀνάλογα μὲ τὴν ἐφαρμογὴ τοῦ ῥεύματος καὶ τὴν πολικότητά του. Ἔκανε γνωστὸ ἐπίσης ὅτι ἡ ἔντασις τοῦ ῥεύματος ποὺ ἀπαιτεῖτο γιὰ τὴν τροποποίησι τῆς ἀγωγιμότητος τῶν νεύρων εἶναι Ἀπειροελάχιστος ὅσον ἀφορᾶ τὴν τάσι ποὺ ἐφαρμόζεται –κάτι τῆς τάξεως τῶν 0,3 μικροαμπὲρ (0,3 * 10-6). Αὐτὸ τὸ ῥεῦμα εἶναι σημαντικὰ μικρότερο ἀπὸ τὸ ῥεῦμα ποὺ ἐπιφέρεται μέσῳ Τηλεφωνικῆς Συνομιλίας μὲ Χρήσι Κινητοῦ τηλεφώνου. Ὁ Bose ἀνεκάλυψε ἐπίσης ὅτι τὸ ὅριο τῆς βιοδραστικότητος ἑνὸς ῥεύματος εἶναι 1 femto-ampere (1 * 10-15)!
Καθὼς αὐτὸς ὁ ἐρευνητὴς ἐγνώριζε ἐπίσης τὶς ἐκπομπὲς ῥαδιοσυχνοτήτων, ἐπραγματοποίησε ἕνα πείραμα στὸ ὁποῖο ἕνα φυτὸ ἐξετέθη σὲ ἕνα ῥαδιοφωνικὸ σῆμα 30 MHz σὲ ἀπόστασι περίπου 218 γιαρδῶν (200 μέτρα) καὶ διεπίστωσε ὅτι ἡ ἀνάπτυξις τοῦ φυτοῦ ἐκαθυστέρησε κατὰ τὴν διάρκεια τῆς περιόδου ἐκπομπῆς. Ἐπίσης ἔδειξε ὅτι ἡ κυκλοφορία τοῦ χυμοῦ στὸ φυτὸ ἐπεβραδύνθη ὅταν αὐτὸ ἀκτινοβολήθη ἀπὸ τὸ ἴδιο ῥαδιοφωνικὸ σῆμα.

7. Ὀξεῖα Ἠλεκτρικὴ Ἀσθένεια

Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς δεκαετίας τοῦ 1880, τὸ Λονδῖνο ἐτροφοδοτήθη μὲ συνεχὲς ῥεῦμα, ἀλλὰ ὁρισμένοι φυσικοὶ ἀνεκάλυψαν ὅτι ἡ κατανομὴ τοῦ ἐναλλασσομένου ῥεύματος ἐδημιούργη λιγότερες ὠμικὲς ἀπώλειες στὰ καλώδια. Ἐπηκολούθησε μιὰ μάχη τῶν ῥευμάτων, παρ’ ὅλο ποὺ πολλοὶ ἐπιστήμονες, συμπεριλαμβανομένου τοῦ Edison, ἐπέκριναν ἔντονα τὶς πιὸ ἐπικίνδυνες ἐπιπτώσεις τοῦ ἐναλλασσομένου ῥεύματος. Κατὰ εἰρωνικὸ τρόπο, εἶναι ἀκριβῶς ἐπειδὴ τὸ ἐναλλασσόμενο ῥεῦμα εἶναι πιὸ ἐπιβλαβὲς ἀπὸ τὸ χρησιμοποιούμενο στὴν ἠλεκτρικὴ καρέκλα. Καὶ ὅπως ὅλοι γνωρίζουν, τὸ ἠλεκτρικὸ ῥεῦμα τοῦ ἠλεκτρικοῦ δικτύου εἶναι … ἐναλλασσόμενο!

Τὸ 1889, ἡ ἠλεκτροδότησις πλήρους κλίμακος ἐπραγματοποιήθη στὶς ΗΠΑ καί, λίγο ἀργότερα, στὴν Εὐρώπη. Τὴν ἴδια χρονιά, σὰν νὰ ἦταν τυχαῖο, οἱ ἰατροὶ ἐπλημμύρισαν ἀπὸ κρούσματα γρίππης, ποὺ μέχρι τότε ἐνεφανίζοντο σπάνια. Τὰ συμπτώματα τῶν θυμάτων ἦσαν πολὺ περισσότερο νευρολογικῆς φύσεως, ποὺ ὁμοιάζει μὲ νευρασθένεια, καὶ δὲν περιελαμβάνοντο ἀναπνευστικὲς διαταραχές. Ἡ πανδημία διήρκεσε τέσσερα χρόνια καὶ ἐσκότωσε τοὐλάχιστον ἕνα ἑκατομμύριο ἀνθρώπους.

Τὸ 2001, ὁ Καναδὸς ἀστρονόμος Ken Tapping ἔδειξε ὅτι οἱ πανδημίες της γρίππης τοὺς τρεῖς προηγουμένους αἰῶνες συνεσχετίζοντο μὲ τὶς κορυφὲς τῆς ἡλιακῆς μαγνητικῆς δραστηριότητος, σὲ ἕναν κύκλο 11 ἐτῶν. Ἔχει διαπιστωθεῖ ἐπίσης ὅτι ὁρισμένα κρούσματα γρίππης ἐξαπλώθησαν σὲ τεράστιες περιοχὲς σὲ λίγες μόνον ἡμέρες — γεγονὸς ποὺ εἶναι δύσκολο νὰ ἐξηγηθῇ ἀπὸ τὴν μετάδοσι ἀπὸ τὸ ἕνα ἄτομο στὸ ἄλλο. Ἐπίσης, πολλὰ πειράματα ποὺ ἐπιδιώκουν νὰ ἀποδείξουν τὴν ἄμεσο μετάδοσι μέσῳ στενῆς ἐπαφῆς, σταγονιδίων βλέννας ἢ μὲ ἄλλους τρόπους μεταδόσεως, ἔχουν ἀποδειχθεῖ ἄκαρπα.

Ἀπὸ τὸ 1933 ἕως σήμερα, οἱ Ἰολόγοι δὲν ἠμπόρεσαν νὰ παρουσιάσουν πειραματικὴ μελέτη ποὺ νὰ ἀποδεικνύῃ ὅτι ἡ Γρίππη ἐξαπλώνεται μέσῳ τῆς φυσιολογικῆς ἐπαφῆς μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων. Ὅλες οἱ προσπάθειες νὰ τὸ πράξουν ἔχουν συναντήσει Ἀποτυχία.

Γιὰ ὅσες / ὅσους γνωρίζουμε ἤδη τὰ περὶ τῆς ΑΠΑΤΗΣ «ΕΡΓΑΛΕΙΟ» ΕΠΙΒΟΛΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ μὲ τὸ ΨΕΥΔΩΝΥΜΟ «COVID-19» μήπως τὰ παραπάνω σᾶς θυμίζουν κάτι ;;;

8. Μυστήριο στὴ Νῆσο Wight

Τὸ 1904, οἱ μέλισσες ἄρχισαν νὰ πεθαίνουν στὴ Νῆσο Wight μετὰ τὴν ἐγκατάστασι ῥαδιοφωνικῶν πομπῶν ἀπὸ τὸν Marconi. Αὐτοὶ οἱ πομποὶ λειτουργοῦν σὲ συχνότητες κοντὰ στὰ ἐπίπεδα τοῦ Μεγαχέρτζ.
Στὴν ἄλλη πλευρὰ τοῦ Καναλιοῦ (δηλαδὴ στὴν Γαλλία), ὁ Ζὰκ Ἀρζὲν ντ’ Ἀρσονβὰλ / Jacques-Arsène d’Arsonval ἔδειξε ὅτι τὰ «αἰχμηρῆς καὶ ὀξείας γωνίας» (κυματομορφὴς) Ἠλεκτρομαγνητικὰ Σήματα εἶναι πολὺ πιὸ Τοξικὰ ἀπὸ τὰ ἡμιτονοειδῆ (ὁμαλοτέρας ἡμιτονοειδοῦς μορφῆς) σήματα.

Ἡ ἀλήθεια ἦταν ὅτι, μετὰ ἀπὸ ἑνάμισι χρόνο πειραματισμοῦ μὲ ῥαδιοπομποὺς σὲ πλήρη ὑγεία στὴν ἡλικία τῶν 22 ἐτῶν, ὁ Marconi ἄρχισε νὰ ἀναπτύσσῃ πυρετούς. Αὐτὲς οἱ κρίσεις (πυρετοῦ) ἐξηκολούθησαν γιὰ τὸ ὑπόλοιπο τῆς ζωῆς του. Τὸ 1904, ἐνῷ ἠργάζετο γιὰ τὸ στήσιμο ἑνὸς πομποῦ ἀρκετὰ ἰσχυροῦ γιὰ διατλαντικὲς ἐπικοινωνίες, αὐτοὶ οἱ πυρετοὶ ἔγιναν τόσο ἔντονοι ποὺ ἐθεωρήθη ὅτι ἦταν Ἑλονοσία. Τὸ 1905 ἐνυμφεύθη τὴν Beatrice O’Brien καὶ μετὰ τὸ μῆνα του μέλιτος, ἐγκατεστάθησαν στὸ νησὶ (Νῆσο Wight) κοντὰ σὲ ἕναν πομπό. Μόλις ἐγκατεστάθηκε ἡ Beatrice, ἄρχισε νὰ παραπονιέται γιὰ ἐμβοὲς (ζαλάδες μὲ βόμβο). Μετὰ ἀπὸ τρεῖς μῆνες, ἀσθένησε μὲ σοβαρὸ ἴκτερο. Ἔπρεπε νὰ ἐπιστρέψῃ στὸ Λονδῖνο γιὰ νὰ γεννήσῃ ἕνα μωρὸ ποὺ ἔζησε μόνο γιὰ μερικὲς ἑβδομάδες καὶ ἀπέθανε ἀπὸ «ἄγνωστες αἰτίες». Κατὰ τὴν ἴδια περίοδο, ὁ Marconi ἐπέρασε ἀρκετοὺς μῆνες πάσχοντας ἀπὸ πυρετὸ καὶ παραλήρημα. Μεταξὺ 1918 καὶ 1921, ὑπέφερε ἀπὸ αὐτοκτονικὴ κατάθλιψι ἐνῷ ἠργάζετο σὲ πομπὸ βραχέων κυμάτων.
Τὸ 1927, ἐνῷ εὑρίσκετο στὸ μῆνα του μέλιτος ἀπὸ τὸν δεύτερο γάμο του, κατέῤῥευσε μὲ πόνο στὸ στῆθος καὶ διεγνώσθη μὲ σοβαρὲς καρδιακὲς διαταραχές. Μεταξὺ τοῦ 1934 καὶ τοῦ 1937, ἐνῷ ἀνέπτυσσε τεχνολογία μικροκυμάτων, εἶχε ἐννέα καρδιακὲς προσβολές(!) ἡ τελευταία τὸν ἐσκότωσε σὲ ἡλικία 63 ἐτῶν.

Στὸ ἴδιο νησί, στὸ Osborne House, Ἡ Βασίλισσα Βικτώρια ὑπέστη Ἐγκεφαλικὴ αἱμοῤῥαγία καὶ ἀπέθανε τὸ ἀπόγευμα τῆς 22ας Ἰανουαρίου 1901, ἀκριβῶς καθὼς ὁ Marconi ἔθετε σὲ λειτουργία ἕναν νέο πομπὸ σὲ ἀπόστασι μικροτέρα ἀπὸ 13 μίλια.

Τὸ 1901 ὑπῆρχαν «μόνο» δύο πομποί, ἐνῷ τὸ 1904 ὑπῆρχαν τέσσερις, καθιστῶντας αὐτὸ τὸ νησὶ τὸ πιὸ ἀκτινοβολημένο μέρος στὸν πλανήτου, ἀφήνοντας τὶς μέλισσες δίχως χῶρο γιὰ ἐπιβίωσι. Τὸ 1906, μιὰ ἔρευνα ἀπεκάλυψε ὅτι τὸ 90% τῶν μελισσῶν εἶχε ἐξαφανισθεῖ ἐντελῶς χωρὶς προφανῆ λόγο. Νέες ἀποικίες μετεφέρθησαν στὸ νησί, ἀλλὰ κι αὐτὲς ἐπίσης ἀπέθαναν μέσα σὲ μιὰ ἑβδομάδα.

Αὐτὴ ἡ ἐπιδημία ἐξαπλώθη σὲ ὅλη τὴν Ἀγγλία καὶ στὴν συνέχεια στὸν δυτικὸ κόσμο, καὶ στὴν συνέχεια σταδιακῶς ἐσταθεροποιήθη, ἕως ὅτου οἱ Στρατοὶ Ἐξοπλίσθησαν μὲ διαφόρους Ῥαδιοφωνικοὺς Πομποὺς Ὑψηλῆς Ἰσχύος ἕως τὸ τέλος τοῦ Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου – ΠΥΡΟΔΟΤΩΝΤΑΣ (ὅπως ἔχουμε δεῖ) τὴν ΠΑΝΔΗΜΙΑ τῆς «ΙΣΠΑΝΙΚΗΣ ΓΡΙΠΗΣ» τὸ 1918, ἡ ὁποία ἐξεκίνησε στὶς Ἡνωμένες Πολιτεῖες, στὴν Ῥαδιοφωνικὴ Σχολὴ Ναυτικοῦ του Κέμπριτζ της Μασαχουσέτης, μὲ 400 ἀρχικὲς περιπτώσεις.

Αὐτὴ ἡ ἐπιδημία ἐξαπλώθη γρήγορα σὲ 1.127 στρατιῶτες στὸ Στρατόπεδο Φάνστον / Funston Camp (Κάνσας ΗΠΑ), ὅπου εἶχαν ἐγκατασταθεῖ ἀσύρματες συνδέσεις. Αὐτὸ ποὺ ἐκκίνησε τὴν ἀπορία στοὺς ἰατροὺς ἦταν ὅτι ἐνῷ τὸ 15% τοῦ ἀμάχου πληθυσμοῦ ὑπέφερε ἀπὸ ῥινοῤῥαγίες, τὸ 40% τοῦ Ναυτικοῦ ὑπέφερε ἀπὸ αὐτοὺς (λογικό, καθὼς οἱ στρατιῶτες ἦσαν αὐτοὶ ποὺ παρέμεναν πολὺ πιὸ κοντὰ σὲ πηγὲς ἐκπομπῶν ἠλεκτρομαγνητικὴς ἀκτινοβολίας ἀπὸ ὅ,τι οἱ πολῖτες). Ἄλλες αἱμοῤῥαγίες ἐνεφανίσθησαν ἐπίσης, καὶ τὸ ἕνα τρίτο αὐτῶν ποὺ ἐπέθανον, ἀπέθανον λόγῳ ἐσωτερικῆς αἱμοῤῥαγίας τῶν πνευμόνων ἢ τοῦ ἐγκεφάλου. Στὴν πραγματικότητα, ἦταν ἡ σύνθεσις τοῦ αἵματος ποὺ εἶχε μεταλλαχθεῖ, καθὼς ὁ μετρούμενος χρόνος πήξεως ἦταν περισσότερο ἀπὸ διπλάσιος ἀπὸ τὸν κανονικό. Αὐτὰ τὰ συμπτώματα εἶναι ἀσυμβίβαστα μὲ τὶς ἐπιδράσεις τῶν ἀναπνευστικῶν ἰῶν της γρίππης, ἀλλὰ εἶναι ἀπολύτως συνεπῆ μὲ τὶς καταστροφικὲς ἐπιπτώσεις τοῦ Ἠλεκτρισμοῦ. Μιὰ ἄλλη δυσαρμονία ἦταν ὅτι τὰ δύο τρίτα τῶν θυμάτων ἦσαν ὑγιεῖς νέοι. Ἕνα ἄλλο ἄτυπο σύμπτωμα «γρίππης» ἦταν ὅτι ὁ σφυγμὸς ἐπεβραδύνετο σὲ ῥυθμοὺς μεταξὺ 36 καὶ 48 (σφυγμῶν), ἐνῷ αὐτὸ εἶναι ἕνα κοινὸ Ἀποτέλεσμα Ἐκθέσεως σὲ Ἠλεκτρομαγνητικὰ Πεδία. Ἐπὶ πλέον, ἦταν δυνατὴ ἡ ἐπιτυχὴς θεραπεία ὁρισμένων ἀσθενῶν μὲ τεράστιες δόσεις ἀσβεστίου.

Ὁ στρατιωτικὸς ἰατρὸς Δρ George A Soper κατέθεσε ὅτι ὁ ἰὸς ἐξηπλοῦτο γρηγορότερα ἀπὸ τὴν ταχύτητα μετακινήσεως τῶν ἀνθρώπων. Διεξήχθησαν διάφορα πειράματα ὅπου προσπαθοῦσαν νὰ μολύνουν ἄτομα εἴτε μὲ ἄμεσο στενὴ ἐπαφὴ εἴτε μὲ ἐμβολιασμὸ μὲ βλέννα ἢ αἷμα – ἀλλὰ οἱ πειραματιστὲς δὲν ἐπέτυχαν νὰ ἀποδείξουν ὁποιανδήποτε μόλυνσι μὲ αὐτὸ τὸ μέσον.

Μπορεῖ νὰ παρατηρηθῇ ὅτι Κάθε νέα Πανδημία γρίππης ἀντιστοιχεῖ σὲ μιὰ νέα πρόοδο στὴν Ἠλεκτρικὴ Τεχνολογία, ὅπως ἡ ΑΣΙΑΤΙΚΗ ΓΡΙΠΠΗ τοῦ 1957-58, μετὰ τὴν ἐγκατάστασι ἑνὸς ἰσχυροῦ συστήματος παρακολουθήσεως ῥαντάρ, καὶ τὸ ξέσπασμα τῆς ΓΡΙΠΠΗΣ τοῦ ΧΟΝΓΚ ΚΟΝΓΚ ἀπὸ τὸν Ἰούλιο τοῦ 1968 καὶ μετά, ἀκολουθῶντας τὴν θέσι σὲ τροχιὰ καὶ λειτουργία 28 Στρατιωτικῶν Δορυφόρων γιὰ παρακολούθησι ἀπὸ τὸ διάστημα στὸ ὕψος τῶν Ζωνῶν Βὰν Ἄλεν (τῆς ἀτμοσφαίρης) οἱ ὁποῖες μᾶς προστατεύουν ἀπὸ τὴν κοσμικὴ ἀκτινοβολία.

9. Τὸ Ἠλεκτρικὸ Περίβλημα τῆς Γαίας

Μὲ ἕναν πυρῆνα ποὺ ἀποτελεῖται κυρίως ἀπὸ σίδηρο, ἡ περιστρεφομένη Γαία προστατεύεται κυρίως ἀπὸ τὴν ἰονόσφαιρα, στὴν συνέχεια ἀπὸ τὴν σφαῖρα πλάσματος – ὁριοθετουμένη ἀπὸ τὶς Ζῶνες ἀκτινοβολίας Van Allen σὲ ὑψόμετρο μεταξὺ 1.000 καὶ 55.000 km – καὶ ἀπὸ τὴν οὐρά της: τὴν μαγνητόσφαιρα, ἡ ὁποία ἐκτίθεται σὲ ἡλιακοὺς ἀνέμους ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὸν ἥλιο μᾶς καὶ ἀποτελεῖ ἕνα εἶδος δυναμό, ἕνα πολύπλοκο ἠλεκτρικὸ σύστημα.
Οἱ ἀνταλλαγὲς ἠλεκτρισμοῦ μεταξὺ τοῦ φλοιοῦ τῆς γῆς, τῆς ἀτμοσφαίρης καὶ ἀκόμη καὶ τῆς ἰονοσφαίρης εἶναι μόνιμες καὶ σταθερές.
Εἶναι σὲ μιὰ λεπτὴ ἰσοῤῥοπία, κι ἕνα εἶδος ἠλεκτρικῆς «ἀναπνοῆς» ὁλοκλήρου τοῦ συστήματος ποὺ ἐπέτρεψε τὴν ἀνάπτυξι τῆς ζωῆς στὸν πλανήτη μας, τὸ ὁποῖο εἶναι φορτισμένο μὲ ἀρνητικὰ ἰόντα, ἰσοῤῥοπημένο ἀπὸ τὴν θετικὰ φορτισμένη ἰονόσφαιρα.
Μπορεῖ νὰ παρατηρηθῇ ἕνα μέσο κατακόρυφο ἠλεκτρικὸ πεδίο τῆς τάξεως τῶν 130 βὸλτ ἀνὰ μέτρο, μὲ τιμὲς ποὺ μποροῦν, γιὰ παράδειγμα, νὰ αὐξάνονται στὰ 4.000 βὸλτ ἀνὰ μέτρο κατὰ τὴν διάρκεια καταιγίδων. Τὸ 1953, μιὰ ἀπὸ τὶς κύριες παραμέτρους αὐτῆς τῆς ἠλεκτρικῆς ταλαντώσεως τοῦ περιβάλλοντός μας ἀνεκαλύφθη, μὲ τὴ μορφὴ τῶν συχνοτήτων (Winfried) Schumann, οἱ ὁποῖες «ἀναπνέουν» στὰ 7,83 hertz, μὲ ἁρμονικὲς στὰ 14, 20, 26, 32 Hz ἀποκαλούμενες πολὺ χαμηλὲς συχνότητες (VLF).

Δὲν εἶναι περίεργο τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ ὀργανισμοὶ ποὺ ζοῦν σὲ αὐτὸ τὸ περιβάλλον διαποτίζονται μὲ αὐτὲς τὶς φυσικὲς τιμὲς καὶ ὅτι, γιὰ παράδειγμα, οἱ ῥυθμοὶ τοῦ ἐγκεφάλου μας εὑρίσκονται σὲ αὐτὰ τὰ εὕρη συχνοτήτων – ὅπως ὁ ῥυθμὸς / συχνότητα «Ἄλφα», ὁ ὁποῖος κυμαίνεται μεταξὺ 8 καὶ 13 Hz. Ἐνῷ ἀντιλαμβανόμεθα τὶς ὁρατὲς συχνότητες – ποὺ κυμαίνονται ἀπὸ μπλὲ ἕως κόκκινο – τοῦ ἠλεκτρομαγνητικοῦ φάσματος, ὁρισμένα ζῶα μποροῦν νὰ βλέπουν ἄλλες ἠλεκτρομαγνητικὲς συχνότητες — ὅπως οἱ μέλισσες, ποὺ μποροῦν νὰ βλέπουν συχνότητες ὑπεριώδους ἀκτινοβολίας ἢ ἐκεῖνες οἱ σαλαμάνδρες ἢ τὰ γατόψαρα ποὺ μποροῦν νὰ βλέπουν τὶς χαμηλὲς ἠλεκτρικὲς συχνότητες, ἐνῷ τὰ φίδια μποροῦν νὰ βλέπουν τὶς ὑπέρυθρες συχνότητες.

Ἐργαστηριακὰ πειράματα σὲ χάμστερ, γιὰ παράδειγμα, ἔδειξαν ὅτι ἤ μειώνοντας τὴν θερμοκρασία ἤ καὶ μειώνοντας τὴν διάρκεια τοῦ φωτὸς τῆς ἡμέρας δὲν ἦταν ἀρκετὸ γιὰ νὰ τὰ θέσῃ σὲ χειμερία νάρκη. Παρομοίως, χάμστερ ποὺ ἐμεγάλωσαν σὲ Κλωβοὺς Faraday (κλουβιὰ ποὺ θωρακίζουν ἀπὸ τὶς ἠλεκτρομαγνητικὲς ἀκτινοβολίες) ἠρνοῦντο νὰ μποῦν σὲ χειμερία νάρκη, παρ’ ὅλο ποὺ οἱ παράμετροι φωτὸς καὶ θερμοκρασίας ἀντιστοιχοῦσαν σὲ ἐκεῖνες τοῦ χειμῶνος, ἕως ὅτου ἀφαιρεθεῖ ἡ προστασία Faraday (ὥστε καὶ πάλι νὰ εὑρεθοῦν μέσα στὶς φυσικὲς ἠλεκτρομαγνητικὲς ἀκτινοβολίες). Ἄλλα πειράματα ἐπραγματοποιήθησαν, ὅπως αὐτὸ ποὺ ἐπραγματοποιήθηκε στὸ Ἰνστιτοῦτο Max Plank τὸ 1967 (Γερμανία) ἀπὸ τὸν φυσιολόγο Rütger Wever, χρησιμοποιῶντας δύο θαμμένα στὸ ἔδαφος δωμάτια χωρὶς παράθυρα ἢ ἐξωτερικὴ ἐπαφή — τὸ ἕνα προστατευμένο ἀπὸ φυσικὰ ἠλεκτρομαγνητικὰ πεδία (Κλωβὸς Faraday), ἐνῷ τὸ ἄλλο ὄχι. Ἀπεδείχθη ὅτι στὸν (ἠλεκτρομαγνητικὰ) τεθωρακισμένο θάλαμο, οἱ κιρκαδικοὶ ῥυθμοὶ (24ωροι ῥυθμοὶ ὕπνου – ξύπνιου) τῶν ἐθελοντῶν ἀπεσυγχρονίσθησαν καὶ μποροῦσαν νὰ κυμαίνοντο μεταξὺ 12 καὶ 65 ὡρῶν, συνοδευόμενοι ἀπὸ διαταραχὲς μεταβολισμοῦ, ἐνῷ τὰ ἄτομα στὸ θάλαμο ποὺ ἦσαν βυθισμένος στὰ (φυσικὰ δίχως ἠλεκτρομαγνητικὴ ἀπομόνωσι) πεδία τῆς γῆς διετήρουν ἕναν συνεκτικὸ ῥυθμὸ περίπου 24 ὡρῶν καὶ ὁ μεταβολισμός τους συνέχισε νὰ λειτουργῇ πιὸ κανονικά. Ἔχει ἀποδειχθεῖ ἐπιστημονικῶς ὅτι ἕνας ζωντανὸς ὀργανισμὸς πρέπει νὰ λούζεται στὸ ἠλεκτρομαγνητικὸ σύστημα τοῦ φυσικοῦ μας περιβάλλοντος ὥστε νὰ λειτουργῇ καλά.

Ἐπιπροσθέτως ὁ βελονισμός, ἡ ἀρχαία μέθοδος ποὺ χρησιμοποιεῖται στὴν Παραδοσιακὴ Κινεζικὴ Ἰατρική, λειτουργεῖ χρησιμοποιῶντας τὶς δικές μας (φυσικὲς) ἠλεκτρικὲς ἰδιότητες καὶ τροποποιῶντας τὴν ἐνεργειακὴ ῥοὴ τῶν μεσημβρινῶν. Εἶναι γνωστὸ ἐδῶ καὶ ἀρκετὸ καιρό [ἀπὸ τὴν δεκαετία τοῦ 1950] ὅτι αὐτοὶ οἱ μεσημβρινοὶ ἀντιστοιχοῦν πραγματικὰ σὲ ἠλεκτρικὰ κυκλώματα καὶ ὅτι τὸ Κινεζικὸ «Qi» (Τσὶ) ἀντιστοιχεῖ στὴν ἔννοια τοῦ ἠλεκτρισμοῦ. Αὐτοὶ οἱ μεσημβρινοὶ ἐξυπηρετοῦν διπλὲς λειτουργίες: ὄχι μόνο μεταφέρουν πληροφορίες καὶ ἐνέργεια ἐσωτερικῶς ἀπὸ τὸ ἕνα ὄργανο τοῦ σώματος στὸ ἄλλο, ἀλλὰ χρησιμεύουν ἐπίσης ὡς κεραῖες γιὰ τὴν λήψι τῆς ῥοῆς περιβαλλοντικῆς ἠλεκτρομαγνητικὴς ἐνεργείας.

Ἀπὸ τὰ παραπάνω πειραματικὰ ἀποδεδειγμένα στοιχεῖα, γίνεται Φανερὸ τὸ ἐπιστημονικὸ Ἀτόπημα τοῦ Σίγκμουντ Φρόϋντ νὰ χαρακτηρίσῃ –καὶ αὐτὸ μάλιστα νὰ γίνῃ καὶ ἐπιστημονικῶς ἀποδεκτὸ στὴν συνέχεια– τὴν ξεκάθαρα ἐξ αἰτίας ἠλεκτρικῶν / ἠλεκτρομαγνητικῶν ἐπιδράσεων «νευρασθένεια» ὡς ἁπλῶς «ψύχωσι»… Τόσο «βολικὰ» ἦσαν τὰ ὅσα συνέγραψε ὁ «μέγας» Φρόυντ γιὰ τὸ «ΙΕΡΑΤΕΙΟ» τῆς ἐν τέλει ΔΗΘΕΝ «ἐπιστήμης»…
Γιὰ ἐμένα προσωπικά, καὶ ἰδίως ἐὰν ψάξῃ κάποιος νὰ ἰδῇ σὲ ΠΟΙΑΝ «ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ» ΑΝΗΚΕ καὶ ὁ Φρόυντ (ἂν καὶ ἐδήλωνε Ἄθεος, ἦταν Ἐξέχον Μέλος τῆς «Μεγάλης Ἑβραϊκῆς – Μασονικὴς Στοᾶς της Βιέννης…) ἦταν ἄλλο ἕνα ΕΓΚΛΗΜΑ κατὰ τῆς Ἀνθρωπότητος καί, μάλιστα, ΕΚ ΠΡΟΜΕΛΕΤΗΣ… πρὸς ὄφελος τῶν Συμφερόντων τῆς Μεγίστης-Βιομηχανίας τῶν ΟΛΙΓΩΝ ὅπως πάντα…

Στὶς ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ 1970, Φυσικοὶ τῆς Ἀτμοσφαίρης ἀνεκάλυψαν ὅτι τὸ μαγνητικὸ πεδίο τῆς Γαίας διεταράσσετο σημαντικὰ ἀπὸ τὴν ἀνθρώπινο ἠλεκτρικὴ δραστηριότητα. Μὲ τὴν ἐκπομπὴ ἑνὸς σήματος στὸ διάστημα καὶ τὴν λήψι τῆς ἠχοῦς του, διεπιστώθη ὅτι τὸ ἀρχικὸ σῆμα εἶχε στὴν πραγματικότητα τροποποιηθεῖ πολλαπλασίως τοῦ δικτύου ἰσχύος 60 Hz ποὺ ἐχρησιμοποιοῦντο στὴν Βόρειο Ἀμερική. Ὡστόσο, αὐτὴ ἡ ἀνακάλυψις δὲν ἐμπόδισε τὴν ἔναρξι τοῦ συστήματος HAARP γιὰ τὴν Σκόπιμο Τροποποίησι τῶν Ἠλεκτρομαγνητικῶν Ἰδιοτήτων τοῦ πλανήτου μας.
Ὁμοίως, οἱ ζῶνες Van Allen, ποὺ μᾶς προστατεύουν ἀπὸ τὶς κοσμικὲς ἀκτῖνες, ἔχουν ἤδη ἀλλάξει ἀπὸ τὴν ἠλεκτρική μας δραστηριότητα – καὶ μπορεῖ νὰ ὀφείλεται στὸ ὅτι οἱ διπλὲς ζῶνες ἦσαν ἐξ ἀρχῆς μόνο μιὰ μονὴ ζώνη πού, ὑπὸ τὴν ἐπίδρασι τῆς ἀνθρωπίνου ἐκπομπῆς ἠλεκτρικῶν φορτίων στὸ διάστημα, ἔχει ἐξασθενίσει / καταναλωθεῖ στὸ μέσον της.

Δορυφορικὲς παρατηρήσεις δείχνουν ὅτι ἡ ἀκτινοβολία ποὺ ἐκπέμπεται ἀπὸ Γραμμὲς Ὑψηλῆς Τάσεως συχνὰ ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα τὴν καταστολὴ τῆς φυσικῆς ἀκτινοβολίας τοῦ κεραυνοῦ.

Ὑπό το φῶς αὐτοῦ τοῦ γεγονότος, εἶναι λογικὸ νὰ συμπεράνουμε ὅτι οἱ πανδημίες της γρίππης τῶν τελευταίων δεκαετιῶν συνδέονται μὲ τὴν ἀνθρώπινο ἠλεκτρικὴ δραστηριότητα.

10. Οἱ Πορφυρίνες καὶ ἡ Βάσις τῆς ζωῆς

Ὁποιοσδήποτε μετασχηματισμὸς ἐνεργείας στὸν βιολογικὸ τομέα περιλαμβάνει πορφυρίνες [χρωστικὲς ποὺ ἀποτελοῦνται ἀπὸ τέσσερα μόρια πυῤῥολίου]. Τὸ γεγονὸς ὅτι τὰ νεῦρα μας μποροῦν νὰ λειτουργοῦν σωστὰ ὀφείλεται ἐν μέρει στὶς πορφυρίνες, οἱ ὁποῖες παίζουν ῥόλο στὶς διαδικασίες τῶν κυττάρων μας. Αὐτὰ εἶναι εἰδικὰ μόρια ποὺ λειτουργοῦν ὡς διεπαφὴ μεταξὺ ὀξυγόνου καὶ ζωῆς. Τὰ μόρια αὐτὰ εἶναι πολὺ ἀντιδραστικὰ καὶ ἀλληλεπιδροῦν μὲ τοξικὰ μέταλλα ἢ συνθετικὰ στοιχεῖα ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὸ πετρέλαιο καὶ μὲ τὰ ἠλεκτρομαγνητικὰ πεδία – τὰ ὁποῖα (μόρια), σὲ περίσσεια (ὅταν δῆλα δὴ εὑρίσκονται σὲ ποσότητες ἄνω τοῦ κανονικοῦ), προκαλοῦν Πορφυρία, ἡ ὁποία εἶναι περισσότερο περιβαλλοντικὴ εὐαισθησία παρὰ μιὰ ἀσθένεια.

Ἡ ἔρευνα τοῦ Δρ. William E. Morton, ἔδειξε ὅτι τὸ 90% τῶν ἀτόμων μὲ πολλαπλῆ χημικὴ εὐαισθησία (MCS / multiple chemical sensitivity) ἔχουν ἀνεπάρκεια σὲ μία μορφὴ ἐνζύμου πορφυρίνης ἢ ἄλλου, ὅπως εἶναι καὶ τὰ ἄτομα μὲ ἠλεκτρο-ὑπερευαισθησία – ποὺ σημαίνει ὅτι οἱ δύο μορφὲς εὐαισθησίας εἶναι μόνο διαφορετικὲς ἐκδηλώσεις, μὲ τὴν ἰδίαν αἰτία προκλήσεως. Ἡ Πορφυρία, ἡ ὁποία ἀνεκαλύφθηκε τὸ 1891, πλήττει περίπου τὸ 10% τοῦ σημερινοῦ πληθυσμοῦ καὶ ἐνεφανίσθη γιὰ πρώτη φορὰ Ταὐτοχρόνως μὲ τὴν Γενικὴ Ἠλεκτροδότησι τοῦ δυτικοῦ κόσμου ἀπὸ τὸ 1889 καὶ μετά.

Οἱ πορφυρίνες εἶναι κεντρικὲς γιὰ τὶς ἐπιπτώσεις τῆς ἠλεκτρονικῆς αἰθαλομίχλης, ἐπειδὴ δὲν προκαλοῦν μόνο EHS (ἠλεκτρο-ὑπέρ-εὐαισθησία), MCS (πολλαπλῆ χημικὴ εὐαισθησία) ἢ πορφυρία, ἀλλὰ καὶ Καρδιαγγειακὲς Παθήσεις, Καρκὶνο καὶ Διαβήτη, καθὼς ἐμπλέκονται σὲ ἕνα πλῆθος ἐνεργητικῶν βιολογικῶν διεργασιῶν.

Στὴν δεκαετία τοῦ 1960, οἱ βιολόγοι Allan Frey καὶ Wlodzimierz Sedlak ἔδειξαν ὅτι οἱ ὀργανισμοί μας ἔχουν ξεκάθαρα ἕνα βιο-ἠλεκτρονικὸ συστατικό, καὶ ὅτι ὁρισμένα ἀπὸ τὰ κύτταρα μᾶς συμπεριφέρονται μερικὲς φορὲς ὡς (ἠλεκτρικοὶ) ἀγωγοί, ἢ πυκνωτές, ἢ ἡμιαγωγοὶ (τρανζίστορς), ὅπως τὰ στοιχεῖα ποὺ εὑρίσκουμε στὶς ἠλεκτρονικές μας συσκευές. Αὐτὸ ἰσχύει γιὰ τὴν Μυελίνη – τὸ περίβλημα ποὺ καλύπτει τὰ νεῦρα μας – τὸ ὁποῖο περιέχει πορφυρίνη συνδεδεμένη μὲ ψευδάργυρο. Ὅταν τὰ περιβαλλοντικὰ δηλητήρια, ὅπως χημικὰ προϊόντα ἢ τοξικὰ μέταλλα, ἐπηρεάζουν αὐτὴν τὴν ἰσορροπία, τὸ περίβλημα μυελίνης παθαίνει βλάβη, γεγονὸς ποὺ μεταβάλλει τὴν διέγερση τῶν νεύρων ποὺ περιβάλλει. Στὴν συνέχεια, ὁλόκληρο τὸ νευρικὸ σύστημα ἀποκρίνεται ὑπερβολικὰ σὲ ἐρεθίσματα ὅλων τῶν εἰδῶν, ὅπως τὰ ἠλεκτρομαγνητικὰ πεδία. Τὸ σύστημα εἰσέρχεται σὲ μιὰ κατάστασιν ἀποκλινούσης ἀσταθείας, καὶ τὸ ἀποτέλεσμα γίνεται ἡ αἰτία.

Ἐν ἀντιθέσει μὲ τὴν ἄποψι ὅτι τὰ μιτοχόνδρια εἶναι τὰ στοιχεῖα τῶν κυττάρων μας ποὺ παράγουν ἐνέργεια, ἡ ἔννοια τῆς θήκης μυελίνης ὡς ἕνα γιγαντιαῖο μιτοχόνδριο ἀρχίζει νὰ κερδίζῃ ἀξιοπιστία.
Ἡ σύνδεσις μεταξὺ πορφυρίας καὶ ψευδαργύρου ἀνεκαλύφθη τὴν δεκαετία τοῦ 1950 ἀπὸ τὸν Henry Peters, στὴν Ἰατρικὴ Σχολή του Οὐισκόνσιν. Ἀσθενεῖς πάσχοντες ἀπὸ πορφυρία καὶ νευρολογικὰ συμπτώματα ἀπέκκρινον πολὺ ψευδάργυρο στὰ οὖρα των, γεγονὸς ποὺ τὸν ᾡδήγησε στὴν ἰδέα ὅτι ἡ Χηλίωσις (Χηλίωσις: θεραπεία ἀπομακρύνσεως βαρέων ἢ τοξικῶν μετάλλων) ψευδαργύρου μπορεῖ νὰ βελτιώσῃ τὴν κατάστασίν των. Εἶδε πράγματι μίαν βελτίωσι, παρὰ τὴν εὐρεῖα πεποίθησι ὅτι ἡ ἀνεπάρκεια ψευδαργύρου σχετίζεται μὲ αὐτές τις συγκεκριμένες διαταραχές. Ὁμοίως, ὁρισμένα πειράματα ἔχουν δείξει ὅτι ἡ χηλίωσις ψευδαργύρου βελτιώνει τὴν νόσο τοῦ Ἀλτσχάϊμερ. Μιὰ Αὐστραλιανὴ ἰατρικὴ ὁμάδα ἔδειξε σὲ αὐτοψίες ὅτι ὁ ἐγκέφαλος τῶν ἀσθενῶν μὲ νόσο τοῦ Ἀλτσχάϊμερ περιεῖχε διπλάσιο ψευδάργυρο ἀπὸ ἐκεῖνο τῶν ὑγειῶν ἀσθενῶν. παρὰ τὴν ἐκτεταμένο πεποίθησι ὅτι ἡ ἀνεπάρκεια ψευδαργύρου σχετίζεται μὲ αὐτές τις συγκεκριμένες διαταραχές. Ὁμοίως, ὁρισμένα πειράματα ἔχουν δείξει ὅτι ἡ χηλίωσις ψευδαργύρου βελτιώνει τὴν νόσο Ἀλτσχάϊμερ. Μιὰ αὐστραλιανὴ ἰατρικὴ ὁμάδα ἔδειξε σὲ αὐτοψίες ὅτι ὁ ἐγκέφαλος τῶν ἀσθενῶν μὲ νόσο τοῦ Ἀλτσχάϊμερ περιεῖχε διπλάσιο ψευδάργυρο ἀπὸ ἐκεῖνον τῶν ὑγειῶν ἀσθενῶν.

Μέρος 2ο… ἔως τὸ παρόν

11. Εὐερέθιστος Καρδιά

Τὸ 1980, ἡ καρδιακὴ ἀνακοπὴ σὲ νεαροὺς ἀθλητὲς ἦταν σπανία, μὲ μόνο ἐννέα περιπτώσεις τὸν χρόνο (ΗΠΑ). Ἔκτοτε, οἱ περιπτώσεις ηὐξήθησαν σταθερὰ κατὰ 10% ἐτησίως ἕως τὸ 1996, ὁπότε τὸ ποσοστὸ ξαφνικὰ ἐδιπλασιάσθη σὲ 64 περιπτώσεις, αὐξάνοντας στὶς 66 τὸ ἑπόμενο ἔτος καὶ 76 τὸν τελευταῖο χρόνο τῆς μελέτης. Ἡ Ἀμερικανικὴ ἰατρικὴ κοινότης δὲν κατάφερε νὰ εὕρῃ κάποιαν ἐξήγησι γιὰ αὐτό, ἐνῷ στὴν Εὐρώπη τὸ 2002, οἱ Γερμανοὶ Περιβαλλοντικοὶ ἰατροὶ ἐξεκίνησαν μιὰν Ἔκκλησι Ζητῶντας ΜΟΡΑΤΟΡΙΟΥΜ γιὰ Κεραῖες καὶ Πύργους Κινητῆς Τηλεφωνίας, καθὼς τὰ κύματα ποὺ ἐκπέμπουν προκαλοῦσαν καρδιαγγειακὲς διαταραχές. Αὐτὴ ἦταν ἡ Ἔκκλησις τοῦ Φράϊμπουργκ.

Ὁ Δρ. Samuel Milham, ἕνας Ἐπιδημιολόγος στὸ Ὑπουργεῖο Ὑγείας τῆς Πολιτείας Οὐάσινγκτων, ἔδειξε μέσῳ τοῦ ἔργου του ὅτι οἱ Καρδιαγγειακὲς παθήσεις, ὁ Διαβήτης καὶ ὁ Καρκῖνος Προκαλοῦντο σὲ μεγάλο βαθμό, ἐὰν ὄχι ἐξ ὁλοκλήρου, ἀπὸ τὸν Ἠλεκτρισμὸ (μέσῳ τῶν διαφόρων μορφῶν καὶ τεχνολογικῶν ἐφαρμογῶν του).

Παραδόξως, Μελέτες χοληστερόλης ποὺ χρονολογοῦντο ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τοῦ 20οῦ αἰῶνος δὲν ἔδειξαν ὅτι τὰ ἐπίπεδα χοληστερόλης συσχετίζοντο μὲ ὑψηλότερο κίνδυνο καρδιακῶν παθήσεων – ἐν ἀντιθέσει μὲ αὐτὸ ποὺ συνήθως θεωρεῖται γεγονὸς σήμερα.
Μιὰ μελέτη τῶν ζώων στὸ ζωολογικὸ κῆπο της Φιλαδελφείας ἔδειξε ὅτι ἀπὸ τὸ 1916 ἕως τὸ 1964, τὰ ἐπίπεδα χοληστερόλης στὰ θηλαστικὰ καὶ τὰ πουλιὰ ηὐξήθησαν κατὰ ἕναν συντελεστὴ μεταξὺ 10 καὶ 20, παρ’ ὅλο ποὺ ἡ διατροφή τους εἶχε παραμείνει ἐντελῶς ἀμετάβλητος! Ἡ μόνη παράμετρος ποὺ εἶχε ἀλλάξει δραματικὰ ἦταν ἡ αὔξησις τῶν ῥαδιοσυχνοτήτων…

Κατὰ τὸν Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ἕνας ἀριθμὸς στρατιωτῶν παρεπονέθη γιὰ συμπτώματα παρόμοια μὲ αὐτά της νευρασθενείας. Ἀρχικὰ πιστεύετο, συμφώνως μὲ τὸ «δόγμα τοῦ Φρόϊντ», ὅτι αὐτοὶ οἱ στρατιῶτες ὑπέφεραν ἀπὸ προβλήματα ἄγχους: ὡστόσο, τότε ἐπραγματοποιήθη μελέτη 144 περιπτώσεων ἀπὸ τὸν Δρ. Mandel Cohen. Αὐτὴ ἡ μελέτη ἀπεκάλυψε ὅτι οἱ στρατιῶτες στὴν πραγματικότητα ἦσαν φυσιολογικῶς (ἀπὸ φυσιολογικὴ ἄποψι) ὀλιγότερο ἀνθεκτικοὶ καὶ ὑπέφεραν ἀπὸ εὐερέθιστο καρδιά. Εἶχαν δυσκολία στὴν ἀφομοίωσι τοῦ ὀξυγόνου καὶ ἔπρεπε νὰ ἀναπνέουν δύο φορὲς πιὸ γρήγορα ἀπὸ τοὺς συντρόφους των μὲ καλλιτέρα ὑγεία γιὰ νὰ πάρουν ἀρκετὸ ὀξυγόνο. Ἀπεδείχθη ὅτι τὰ μιτοχόνδριά (μέσα στὰ κύτταρά) των δὲν ἐλειτούργουν ἀποτελεσματικῶς.
Στὸ τέλος, ἡ μελέτη ἔδειξε ὅτι αὐτοὶ οἱ στρατιῶτες ἦσαν ὑπερευαίσθητοι κατὰ μιὰ γενικὴ ἔννοια, ἀλλὰ ἰδιαιτέρως στὸν ἠλεκτρισμό.

Ἀπὸ τὴν δεκαετία τοῦ 1950 καὶ μετά, ἐπιστήμονες στὴν Σοβιετικὴ Ἕνωσι παρετήρησαν ἐπίσης ὅτι οἱ ῥαδιοσυχνότητες ἄλλαζαν τὰ ἠλεκτροκαρδιογραφήματα ἀτόμων ποὺ ἐξετίθεντο σὲ αὐτά, καθὼς (οἱ ῥαδιοσυχνότητες) τροποποιοῦσαν τὴν μιτοχονδριακὴ ἀπόδοσι.

Γραφήματα ποὺ δείχνουν τὰ στατιστικὰ στοιχεῖα γιὰ τὰ ποσοστὰ θανάτου ἀπὸ καρδιακὲς παθήσεις, κατενεμημένα κατὰ τὸν βαθμὸ ἠλεκτροδοτήσεως τῶν ἀμερικανικῶν πολιτειῶν τὸ 1931 καὶ τὸ 1940, εἶναι ἐπίσης πολὺ σαφῆ καὶ δὲν ἀφήνουν Κάποιαν Ἀμφιβολία ὡς πρὸς τὴν Τοξικότητα τῶν Ἠλεκτρομαγνητικῶν πεδίων γιὰ τὴν καρδιά, ἀπαλλάσσοντας ἔτσι τὴν χοληστερόλη καὶ τὶς δίαιτες ποὺ ἐθεωροῦντο πολὺ ὑψηλὲς σὲ λιπαρά.

12. Ὁ Μετασχηματισμὸς τοῦ Διαβήτου

Ὁ Thomas Edison, ὁ ὁποῖος συμμετεῖχε σὲ ἀνακαλύψεις σχετικὰ μὲ τὴν ἠλεκτρικὴ τεχνολογία καὶ ὡς ἐκ τούτου ἐξετίθετο σὲ ἠλεκτρομαγνητικὰ πεδία σὲ πολὺ μεγαλύτερο βαθμὸ ἀπὸ τοὺς συμπολῖτες του τῆς ἐποχῆς, διεγνώσθη μὲ διαβήτη – μιὰν ἀσθένεια ποὺ ἦταν πολὺ σπάνια τὸ 1889. Ἕνας ἄλλος ἐρευνητής, ὁ Alexander Graham Bell, ὁ ὁποῖος ἠργάσθη στὸν τομέα της τηλεγραφίας καὶ ἐφηῦρε τὸ τηλέφωνο, ἦταν γνωστὸ ὅτι παραπονεῖτο συνεχῶς γιὰ τὰ συμπτώματα τῆς νευρασθενείας, γνωστὴ ὡς EHS (Electro-hyper-sensitivity / ἠλεκτρο-ὑπερ-εὐαισθησία) σήμερα. Τὸ 1915, διεγνώσθη ἐπίσης μὲ διαβήτη.

Τὸ 1876, τὸ βιβλίο “Diseases of Modern Life” τοῦ Ward Richardson περιέγραψε τὸν διαβήτη ὡς μιὰ σπανία σύγχρονο ἀσθένεια ποὺ προκαλεῖται ἀπὸ ψυχικὴ ἐξάντλησι λόγῳ ὑπερβολικῆς ἐργασίας ἢ ἀπὸ σὸκ στὸ νευρικὸ σύστημα.

Ἡ ὑπερβολικὴ πρόσληψις τοξικῆς, ἐθιστικῆς σακχάρεως στὴν σύγχρονο διατροφή μας παρέχει φυσικὰ μιὰ βολικὴ ἐξήγησι τοῦ γιατί ὁ διαβήτης, συμπεριλαμβανομένου τοῦ prediabetes (προ-διαβήτου), ἐπηρεάζει περισσοτέρους ἀπὸ τοὺς μισοὺς ἀπὸ ὅλους τοὺς Ἀμερικανοὺς σήμερα. Ὡστόσο, αὐτὴ ἡ ἐξήγησις εἶναι πολὺ ἁπλοϊκή.

Ὁ Δρ. Even Joslin ἔδειξε ὅτι μεταξὺ τοῦ 1900 καὶ τοῦ 1917, ἡ πρόσληψις σακχάρεως εἶχε αὐξηθεῖ κατὰ 17% ἐνῷ ἡ θνησιμότης ἀπὸ διαβήτη εἶχε διπλασιασθεῖ.
Ἀργότερα, τὸ 1987, μιὰ μελέτη ἐπὶ Ἰθαγενῶν Ἀμερικανῶν ἔδειξε ῥιζικὰ διαφορετικὰ ποσοστὰ θανάτου ἀπὸ διαβήτη, ἀναλόγως μὲ τὴν περιοχή, ποὺ κυμαίνετο ἀπὸ 7 στοὺς χιλίους (κατοίκους) στὰ βορειοδυτικὰ (ΗΠΑ) ἕως 380 στοὺς χιλίους στὴν Ἀριζόνα! Κατὰ τὴν διάρκεια αὐτῶν τῶν ἐτῶν, οὔτε ὁ τρόπος ζωῆς οὔτε ἡ διατροφὴ δὲν μποροῦσαν νὰ ἐξηγήσουν μιὰ τέτοιαν ἀπόκλισιν! Ἕνας περιβαλλοντικὸς παράγων, ὡστόσο, μπορεῖ πράγματι νὰ ἐξηγήσῃ μιὰν τέτοιαν διαφορά: ἡ ἠλεκτροδότησις τῶν περιοχῶν τῶν Ἀμερικανῶν ἰθαγενῶν προχωροῦσε μὲ διαφορετικοὺς ῥυθμούς, καὶ ἐκεῖνες στὰ βορειοδυτικὰ ἠλεκτροδοτήθησαν πολὺ ἀργότερα. Ἀντιθέτως, ἡ περιοχὴ (ἰθαγενῶν Ἀμερικανῶν) της Ἀριζόνα εὑρίσκεται κοντὰ στὸ (ἤδη ἠλεκτροδοτούμενο) Φοῖνιξ. Ἐπιπροσθέτως, αὐτὴ ἡ κοινότης Ἀμερικανῶν ἰθαγενῶν εἶχε τὴν δική της μονάδα παραγωγῆς ἐνεργείας καὶ τὸ δικό της σύστημα τηλεπικοινωνιῶν.

Ἕνα ἄλλο παράδειγμα εἶναι ὁ πληθυσμὸς τῆς Βραζιλίας – ἕνας μεγάλος παραγωγὸς σακχάρεως γιὰ αἰῶνες, ὅπου ὁ διαβήτης ἦταν ἀκόμη ἄγνωστος τὸ 1870, ἐνῷ εἶχε ἤδη ἐμφανισθεῖ ὡς ἀσθένεια πολιτισμοῦ στὴ Βόῤῥειο Ἀμερική. Ἀκόμη καὶ σήμερα, οἱ Βραζιλιάνοι καταναλώνουν 70 κιλὰ ῥαφιναρισμένης σακχάρεως ἐτησίως καί, ἀνᾷ ἄτομον – περισσότερο ἀπὸ τοὺς Βοῤῥειο-Ἀμερικανούς: καὶ ὅμως ἔχουν ἀκόμη δυόμισι φορὲς ὀλιγότερες περιπτώσεις διαβήτου ἀπὸ τὶς ΗΠΑ.

Στὸ Μπουτὰν (Βασίλειο νοτίως τῆς Κίνας & ἀνατολικὰ τῆς Ἰνδίας), ὁ διαβήτης ἦταν σχεδὸν ἀνύπαρκτος ἕως τὸ 2002, ὁπότε καὶ μετὰ ἄρχισε ἡ ἠλεκτροδότησις τῆς χώρας. Τὸ 2004, ἀνεκοινώθησαν 634 νέες περιπτώσεις διαβήτου, τὸ 2005 – 944, τὸ 2006 – 1.470 καὶ τὸ 2007 – 2.540, μὲ 15 θανάτους. Τὸ 2012, ὑπῆρχαν 91 θάνατοι καὶ ὁ διαβήτης ἦταν ἡ ὄγδοη κυρία αἰτία θανάτου στὴν χώρα, παρ’ ὅλο ποὺ ἡ διατροφὴ τῶν ἀνθρώπων δὲν εἶχε ἀλλάξει!

Ὅπως εἴδαμε στὸ προηγούμενο κεφάλαιο, ἡ ἠλεκτρονικὴ αἰθαλομίχλη δρῶντας στὰ μιτοχόνδρια ἀποτρέπει τὴν ἀποτελεσματικὴ χρήσι τῆς ἀποῤῥφουμένης σακχάρεως – δηλαδὴ τὴν καύση τῆς σακχάρεως. Ἡ σάκχαρις ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ μετατραπῇ σὲ μηχανικὴ ἐνέργεια ἀποθηκεύεται ὡς λίπος ἀπὸ τὸ σῶμα.

Στατιστικὰ γραφήματα γιὰ τὰ ποσοστὰ θανάτου ἀπὸ διαβήτη, κατανεμημένα κατὰ τὸν βαθμὸ ἠλεκτροδοτήσεως τῶν ἀμερικανικῶν πολιτειῶν τὸ 1931 καὶ τὸ 1940, εἶναι ἐπίσης πολὺ σαφῆ καὶ δὲν ἀφήνουν ὁποιανδήποτε ἀμφιβολία ὡς πρὸς τὸν ῥόλο ποὺ διαδραματίζουν τὰ ἠλεκτρομαγνητικὰ πεδία στὴν ἐμφάνισι τοῦ διαβήτου μεγάλης κλίμακος, ἀπενοχοποιῶντας ἔτσι τὴν κατανάλωσι σακχάρεως σὲ κάποιον βαθμό.
Τὸ 1997, ἐσημειώθη αὔξηση 31% τοῦ ἀριθμοῦ τῶν περιπτώσεων διαβήτου στὶς Ἡνωμένες Πολιτεῖες σὲ ἕνα μόνο ἔτος, ἡ ὁποία συνεσχετίζετο ἀκριβῶς μὲ τὴν μαζικὴ εἰσαγωγὴ (ἔναρξη χρήσεως) κινητῶν τηλεφώνων στὴν χώρα.

13. Καρκίνος καὶ ἡ Λιμοκτονία τῆς Ζωῆς

Τὸν Φεβρουάριο τοῦ 2011, τὸ Ἀνώτατο Δικαστήριο τῆς Ἰταλίας ἐκατηγόρησε τὸν Καρδινάλιο Ρόμπερτο Τούτσι, τὸν ἀπερχόμενο πρόεδρο τοῦ Ῥαδιοφώνου τοῦ Βατικανοῦ, ὅτι εἶχε δημιουργήσει δημοσία ὄχλησι μολύνοντας τὸ περιβάλλον μὲ ῥαδιοσυχνότητες ἀπὸ ἀμέλεια. Στὴν πραγματικότητα, κατὰ τὴν περίοδο ἀπὸ τὸ 1997 ἕως τὸ 2003, τὰ παιδιὰ ποὺ ζοῦσαν σὲ ἀκτῖνα 12 χιλιομέτρων ἀπὸ τὶς κεραῖες τῶν ῥαδιοφώνων εἶχαν ὀκτὼ φορὲς ὑψηλότερο ποσοστὸ λευχαιμίας, λεμφωμάτων ἢ μυελωμάτων ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ζοῦσαν πιὸ μακρυά. Τὸ ἴδιο ἰσχύει καὶ γιὰ τοὺς ἐνήλικες, μὲ ποσοστὸ ἑπτὰ φορὲς ὑψηλότερο.

Ὁ Γερμανὸς ἰατρὸς καὶ καθηγητὴς Otto Heinrich Warburg, ἀποδέκτης τοῦ βραβείου Νόμπελ γιὰ τὴν Ἰατρικὴ τὸ 1931, ἔδειξε ὅτι ὁ καρκίνος εἶναι μιὰ ὀπισθοδρόμησις τῶν κυττάρων ποὺ στεροῦνται ὀξυγόνου, γεγονὸς ποὺ τὰ ὁδηγεῖ νὰ πολλαπλασιάζονται ἄναρχα, ὅπως σὲ ἕναν ἀρχέγονο κόσμο ὅπου δὲν ὑπῆρχε ὀξυγόνο στὸν σὲ βαθμὸ ποὺ εἶναι σήμερα. Ἡ ἀρχικὴ ἀποστέρησις ὀξυγόνου ὀφείλεται σὲ δυσλειτουργία τῶν μιτοχονδρίων – ἡ ὁποία, ὅπως ἔχουμε δεῖ, μπορεῖ νὰ προκληθῇ ἀπὸ ἠλεκτρομαγνητικὰ πεδία, ἢ ἄλλους ῥύπους ὅπως καπνό, φυτοφάρμακα, πρόσθετα τροφίμων καὶ ἀτμοσφαιρικὴ ῥύπανσι. Ἡ ἴδια ἀρχὴ τῆς κυτταρικῆς ἀνεπαρκείας ὀξυγόνου ἰσχύει καὶ γιὰ τὸν διαβήτη, γι ‘αὐτὸ ὑπάρχει ὑψηλότερο ποσοστὸ καρκίνων στοὺς διαβητικοὺς ἀπὸ ὅ,τι στὸν ὑπόλοιπο πληθυσμό.

Στὸν ζωολογικὸ κῆπο της Φιλαδελφείας, ἀπὸ τὸ 1901 ἔως τὸ 1955, παρετηρήθη αὔξησις τοῦ ποσοστοῦ κακοηθῶν ὄγκων στὰ θηλαστικά, ποὺ κυμαίνετο ἀπὸ δύο ἕως 22 φορὲς περισσότερο μεταξὺ αὐτῶν τῶν χρονολογιῶν.

Στατιστικὰ στοιχεῖα θανάτου ἀπὸ καρκίνο δείχνουν σαφῆ συσχέτισι μεταξὺ τῆς ἠλεκτροδοτήσεως τῶν χωρῶν καὶ τῶν ποσοστῶν καρκίνου. Γιὰ παράδειγμα, στὶς ΗΠΑ, τὸ ποσοστὸ ἦταν 6,6 στὰ χίλια ἀπὸ τὸ 1841 ἕως τὸ 1850. Στὴν συνέχεια, ὑπερδιπλασιάσθηκε ἀπὸ τὸ 1851 ἕως τὸ 1860, μὲ ποσοστὸ 14 στὰ χίλια. Ἡ ἀληθινὴ ἐξήγησις γιὰ αὐτὸ μπορεῖ νὰ εὑρεθῇ στὴν μαζικὴ ἀνάπτυξι τοῦ τηλεγράφου τὸ 1854.

Τὸ 1914, ὑπῆρχαν δύο θάνατοι ἀπὸ καρκῖνο μεταξὺ τῶν 63.000 Ἀμερικανῶν ἰθαγενῶν ποὺ ζοῦσαν σὲ περιοχὲς χωρὶς ἠλεκτρισμό, ἐνῷ στὴν ὑπόλοιπο χώρα τὸ ποσοστὸ θνησιμότητος ἀπὸ καρκίνο ἦταν 25 φορὲς ὑψηλότερο.

Μεταξὺ 1920 καὶ 1921, ἀκολούθως τῆς εἰσαγωγῆς / ἐνάρξεως λειτουργίας τῶν πρώτων ραδιοφωνικῶν σταθμῶν AM (μεσαίων κυμάτων), ἡ θνησιμότης ἀπὸ καρκίνο ηὐξήθη κατὰ 3 ἕως 10% στὶς δυτικὲς χῶρες.

Οἱ Σουηδοὶ ἐρευνητὲς Olle Johansson καὶ Orjan Hallberg ἔχουν δείξει μιὰ σαφῆ συσχέτισιν μεταξὺ τῶν ποσοστῶν καρκίνου τοῦ μαστοῦ, τοῦ προστάτου καὶ τοῦ πνεύμονος καὶ τῆς ἐκθέσεως τοῦ πληθυσμοῦ σὲ ῥαδιοσυχνότητες. Ἐπισημαίνουν μιὰν σημαντικὴ αὔξησι τῶν ποσοστῶν τὸ 1920, 1955, 1969 καὶ μιὰ μείωσι (!) τὸ 1978, ποὺ ἀντιστοιχεῖ ἀντιστοίχως στὴν αὔξησι τῆς αἰθαλομίχλης ῥαδιοσυχνοτήτων λόγῳ τῆς εἰσαγωγῆς ραδιοφώνου AM, ραδιοφώνου FM καὶ «TV-1» (ἀσπρόμαυρος TV), τὴν ἄφιξι τῆς ἐγχρώμου τηλεοράσεως «TV-2» καὶ μετὰ τὴ διακοπὴ τῶν ῥαδιοφωνικῶν ἐκπομπῶν AM (τὸ 1978). Αὐτοὶ οἱ ἴδιοι ἐρευνητὲς ἀνεκάλυψαν ἐπίσης μιὰ πολὺ σαφῆ γραμμικὴ συσχέτισι μεταξὺ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν ῥαδιοφωνικῶν πομπῶν ἀνὰ περιοχὴ καὶ τῆς συχνότητος τῶν μελανωμάτων, μὲ τὶς ἐκτεθειμένες τοποθεσίες νὰ ἔχουν 11 φορὲς περισσότερα μελανώματα ἀπὸ τὶς «λευκὲς ζῶνες» (περιοχὲς χωρὶς ἠλεκτρομαγνητικὲς ἐκπομπές). Διεπίστωσαν ἐπίσης ὅτι τὰ μελανώματα σπανίως ἐνεφανίζοντο σὲ ἐκεῖνες τὶς περιοχὲς τοῦ σώματος ποὺ εἶναι πιὸ ἐκτεθειμένες στὸν ἥλιο, ὅπως τὸ μέτωπο, ἡ μύτη, οἱ ὦμοι καὶ τὰ πόδια, ἀλλὰ πιὸ συχνὰ σὲ αὐτὲς τὶς περιοχὲς τοῦ σώματος ποὺ συνήθως προστατεύονται ἀπὸ τὸν ἥλιο.
Ἐπιπλέον, Ὁ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΚΑΡΚΙΝΩΝ ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ ΣΥΝΕΒΗ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗ ΜΟΔΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΔΙΑΚΟΠΩΝ, κατὰ τὴν διάρκεια τῶν ὁποίων ἡ ἔκθεσις στὸν ἥλιο εἶναι ἔντονος. Αὐτὸ δείχνει ὅτι ΤΑ ΜΕΛΑΝΩΜΑΤΑ ΔΕΝ ΠΡΟΚΑΛΩΝΤΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟ, ἀλλὰ ΑΠΟ ῬΑΔΙΟΣΥΧΝΟΤΗΤΕΣ…

Στὴν συγκεκριμένη παραπάνω παράγραφο, πέραν τῶν Καρκίνων μέσα στὸ σῶμα, μιλᾶμε γιὰ Μελανώματα (καρκῖνος τοῦ δέρματος) μέσα ἀπὸ ἔρευνα ἡ ὁποία ἐπραγματοποιήθη σὲ Σκανδιναβικὴ χώρα, ὅπου ἡ Ἡλιοφάνεια εἶναι κατὰ πολὺ Ἀσθενεστέρα σὲ ἔντασι ἀπὸ ὅτι σὲ Μεσογειακὲς καὶ ἄλλες χῶρες μὲ μεγάλη ἡλιοφάνεια! Δηλαδὴ μιλᾶμε γιὰ μελανώματα τὰ ὁποῖα συμφώνως μὲ τὴν Συστημικὴ «ἰατρικὴ» καὶ σύγχρονο(!) ἐπιστημονικὴ καὶ Φαρμακευτικὴ ῥητορική, θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι ἀπὸ Ἀνύπαρκτα ἕως Ἀμελητέα σὲ ποσοστὸ καὶ ἀριθμὸ περιπτώσεων… Μὲ ἄλλα λόγια γιὰ ΦΟΝΙΚΟ «ΑΝΕΚΔΟΤΟ» καὶ ΔΙΕΣΤΡΑΜΕΝΗ ΦΑΡΣΑ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΤΡΑΓΙΚΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ καὶ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ τῶν ΕΙΣΠΡΑΞΕΩΝ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ – ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΟΥ, τοῦ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ… καθὼς ἐπίσης ἀκόμη ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΚΑΛΛΥΝΤΙΚΩΝ…
Μὲ τὴν εὐκαιρία δὲ τῆς ἀναφορᾶς μου στὴ βιομηχανία καλλυντικῶν καὶ εἰδικὰ τῶν ΛΕΓΟΜΕΝΩΝ «ΑΝΤΙ-ΗΛΙΑΚΩΝ» προϊόντων, ἐδῶ καὶ κάποια λίγα χρόνια ὑπάρχουν Ἐπιστημονικὰ Τεκμηριωμένες Μαρτυρίες ἐντίμων Ἐπιστημόνων οἱ ὁποῖοι καὶ οἱ ὁποῖες δηλώνουν δημόσια ὅτι τὰ «καλλυντικὰ προϊόντα» αὐτά, εἶναι ΑΚΡΩΣ ΚΑΡΚΙΝΟΓΟΝΑ (*) καθὼς τὰ δηλητηριώδη συστατικά τους μέσῳ τῆς ἐπιδερμίδος, διεισδύουν στὴν κυκλοφορία τοῦ αἵματος μέσα σὲ ἐλάχιστα λεπτὰ ἀπὸ τὴβ στιγμὴ τῆς ἐφαρμογῆς των… ἐνῷ ΔΙΑΦΗΜΙΖΟΝΤΑΙ ΟΤΙ ΤΑΧΑ «ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ» ἀπὸ τὸν ἥλιο…
Προφανῶς καὶ δὲν ἰσχυρίζεται κάποιος καὶ μιλῶντας γιὰ ἔκθεσι στὸν ἥλιο ὅτι αὐτὸς ποὺ θὰ καθίσῃ μὲ τὶς ὧρες κάτω ἀπὸ τὸν ἥλιο, τοὐλάχιστον ἀρχικῶς δὲν θὰ πάθῃ ἐγκαύματα, ἀκόμη καὶ σοβαρά, ἐνῷ ἐξ ἄλλου εἶναι εὔκολο νὰ προστατεύεται περιορίζοντας τὸν χρόνο ἐκθέσεως ἢ καὶ φορῶντας κάποιον κατάλληλο ῥουχισμό, ὅπως, γιὰ παράδειγμα, εἶναι γνωστὴ πρακτικὴ ἐδῶ καὶ αἰῶνες στοὺς Ἄραβες καὶ ἄλλους, ἀλλὰ μὲ τὴν «λογική», τῶν Ἑταιρειῶν Καλλυντικῶν καὶ τῶν Φαρμακευτικῶν καὶ τῆς «ἐπιστήμης» δυστυχῶς (…), ἅπαντες οἱ παραδοσιακοὶ ἐπαγγελματίες καὶ τεχνῖτες ποὺ ἠργάζοντο κι ἐξακολουθοῦν νὰ ἐργάζονται ἐδῶ καὶ αἰῶνες στὴν ἀνθρώπινο ἱστορία κάτω ἀπὸ τὸν ἥλιο θὰ ἔπρεπε νὰ πεθαίνουν σχεδὸν ἀποκλειστικῶς ἀπὸ καρκίνους καὶ μελανώματα, πράγματα τὰ ὁποῖα ὅμως καὶ τόσο «ἄβολα» καὶ γιὰ αὐτὴν τὴ ΦΟΝΙΚΗ ΑΠΑΤΗ (ἄλλη μιὰ ἀπὸ τὶς ἄπειρες), ἦταν ἐν πολλοῖς ἄγνωστα σὲ ὅλους αὐτοὺς τοὺς αἰῶνες…
Μαρτυρία της Δρ. Elizabeth Plourde PhD – Βίντεο μὲ Ἑλληνικοὺς ὑπότιτλους:

Τὰ Στατιστικὰ γραφήματα τῶν Ποσοστῶν Θανάτου ἀπὸ Καρκῖνο, καθὼς ἐπίσης καὶ ἀπὸ Διαβήτη καὶ Καρδιαγγειακὰ νοσήματα, κατανεμημένα κατὰ τὸν βαθμὸ ἠλεκτροδοτήσεως τῶν ἀμερικανικῶν πολιτειῶν τὸ 1931 καὶ τὸ 1940, εἶναι ἐπίσης πολὺ σαφῆ, συμπεραίνοντας ἄνευ ἀμφιβολίας ὅτι τὰ ἠλεκτρομαγνητικὰ πεδία παίζουν ῥόλο στὴν αὔξησι τῶν καρκίνων. Γνήσια δεδομένα σχετικὰ μὲ τοὺς Ἐγκεφαλικοὺς ὄγκους εἶναι δύσκολο νὰ εὑρεθοῦν, καθὼς τὸ Λόμπυ Κινητῆς Τηλεφωνίας διεισδύει σὲ αὐτὸ τὸ πεδίο ἐδῶ καὶ δεκαετίες, πρὸ κειμένου νὰ Ἀναθέτῃ Μεροληπτικὲς μελέτες… Μία ἀπὸ τὶς μελέτες τους δείχνει ἀκόμη καὶ Μείωσι τῆς συχνότητος ἐμφανίσεως ὄγκων, ποὺ σχετίζεται μὲ τὴν ἐντατικὴ χρήσι κινητῶν τηλεφώνων! Ἐν τούτοις, τὸ Πανεπιστήμιο τοῦ Κάλγκαρι (Καναδᾶς) ἔχει ἀνακαλύψει Ἀποδείξεις γιὰ Αὔξησι κατὰ 30% τῶν περιστατικῶν Κακοηθῶν Ἐγκεφαλικῶν ὄγκων κατὰ τὴν περίοδο ἀπὸ τὸ 2012 ἕως τὸ 2013 καὶ ὁ Lennart Hardell, Καθηγητὴς Ὀγκολογίας στὸ Πανεπιστημιακὸ Νοσοκομεῖο τοῦ Örebro στὴν Σουηδία, ἀπέδειξε ὅτι 2.000 ὧρες χρήσεως κινητοῦ τηλεφώνου αὐξάνει τὸν κίνδυνο ἐμφανίσεως ὄγκου κατὰ ἕναν συντελεστὴ μεταξὺ τριῶν καὶ ὀκτὼ (φορές), ἀναλόγως μὲ τὴν ἡλικία τοῦ ἀτόμου καὶ τῶν τηλεφωνικῶν συνηθειῶν του.

Τὸ 2000, ὁ Neil Cherry ἀνέλυσε τὰ Ποσοστᾶ Καρκίνου τῶν παιδιῶν στὸ Σὰν Φρανσίσκο ἐν σχέσει μὲ τὴν ἀπόστασι μεταξὺ τῶν κατοικιῶν των καὶ τῶν τηλεοπτικῶν καὶ ῥαδιοφωνικῶν πομπῶν FM στὸν πύργο Sutro (τοποθεσία Πύργου Κεραιῶν στὸ Σὰν Φρανσίσκο). Τὰ παιδιὰ ποὺ ζοῦσαν σὲ λόφους ἢ κορυφογραμμὲς (ἦσαν δηλαδὴ σὲ ὀπτικὴ ἐπαφή – ἢ σὲ περίπου εὐθεῖα ἀπόστασι λόγῳ ὕψους) ἐπερεάσθησαν περισσότερο. Ὅσοι ζοῦσαν σὲ ἀπόσταση 1 χιλιομέτρου ἀπὸ τὴν κεραία εἶχαν 9 φορὲς ὑψηλοτέρα συχνότητα λευχαιμίας, 15 φορὲς ὑψηλοτέρα συχνότητα ἐμφανίσεως λεμφώματος καὶ 31 φορὲς ὑψηλοτέρα συχνότητα ἐμφανίσεως καρκίνου τοῦ ἐγκεφάλου – συνολικῶς, ποσοστὸ 18 φορὲς ὑψηλότερο ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ζοῦσαν ἐκτὸς αὐτῆς τῆς ἀκτῖνος τοῦ ἑνὸς χιλιομέτρου.

14. Ζωτικότητα σὲ Ἀναστολή

Μιὰ Πρακτικὴ Διατριβὴ ἐπὶ τῆς Νευρικῆς Ἐξαντλήσεως (1880) ἀπὸ τὸν George Miller Beard, τὸν ἠλεκτροθεραπευτὴ καὶ φίλο τοῦ Thomas Edison, περιέχει μιὰν ἐνδιαφέρουσα παρατήρησι: Ἂν καὶ αὐτὲς οἱ (ὀργανικές – σωματικὲς) δυσκολίες δὲν εἶναι ἄμεσα θανατηφόρες, καὶ ἔτσι δὲν ἐμφανίζονται στοὺς πίνακες θνησιμότητος. Ἂν καί, ἀντιθέτως, μπορεῖ νὰ τείνουν νὰ παρατείνουν τὴν ζωὴ καὶ νὰ προστατεύουν τὸ σύστημα (ὀργανισμὸ) ἀπὸ ἐμπύρετες καὶ φλεγμονώδεις ἀσθένειες, ἐν τούτοις ὁ βαθμὸς ταλαιπωρίας ποὺ προκαλοῦν εἶναι τεράστιος.
Ὅσοι ὑπέφεραν περισσότερο ἐφαίνοντο περισσότερο νέοι γιὰ τὴν ἡλικία τους. Ἐπὶ πλέον, ὁ Beard ἔκανε γνωστὸ ὅτι μιὰ σπανία ἀσθένεια ἐφαίνετο πιὸ πιθανὸ νὰ προσβάλῃ τὰ νευρασθενικὰ ἄτομα ἀπὸ τὸν ὑπόλοιπο πληθυσμό: αὐτὴ ἡ ἀσθένεια ἦταν ὁ διαβήτης. Ὁ Beard εἶχε ἤδη παρατηρήσει ὅτι ἡ αὔξησις τοῦ προσδοκίμου ζωῆς δὲν συμβαδίζει μὲ τὴν ποιότητα ζωῆς. Ἡ μυστηριώδης συσχέτισις μεταξὺ τῶν ταλαιπωριῶν τῶν νευρασθενικῶν ἀνθρώπων – τῶν ὁποίων τὰ συμπτώματα ἦσαν ἴδια μὲ αὐτὰ τῶν συγχρόνων ἠλεκτρο-ὑπερευαισθήτων ἀτόμων – καὶ ἡ παράτασις τῆς ζωῆς των κατηύθυνε πρὸς μεγίστη δυσλειτουργία.

Ἐπιπροσθέτως, ἔχει ἀπὸ καιρὸ παρατηρηθεῖ ὅτι ἕνας ἀσκητικὸς τρόπος ζωῆς μὲ δίαιτα χαμηλῶν θερμίδων μπορεῖ νὰ αὐξήσῃ τὸ προσδόκιμο ζωῆς καὶ τὴν ὑγεία. Αὐτὸ συμβαίνει, γιὰ παράδειγμα, μὲ τὸν πληθυσμό της Ὀκινάβα (Ἰαπωνία), ὅπου ὁ ἀριθμὸς τῶν ἑκατονταετῶν εἶναι σαράντα φορὲς μεγαλύτερος ἀπὸ ἐκεῖνον τοῦ πληθυσμοῦ τῶν πλουσιοτέρων περιφερειῶν πιὸ μακρυὰ πρὸς τὸν Βοῤῥά.

Ἐρευνητὲς στὸ πεδίο τῆς γηράνσεως ἔχουν ἐπισημάνει ὅτι ἡ δύναμις ποὺ ὁδηγεῖ καὶ στηρίζει τὴν ζωή μας εἶναι τὸ σύστημα μεταφορᾶς ἠλεκτρονίων μέσα στὰ μιτοχόνδρια τῶν κυττάρων μας. Ἐδῶ εἶναι ὅπου συνδυάζονται ὁ ἀέρας ποὺ ἀναπνέουμε καὶ τὸ φαγητὸ ποὺ τρῶμε, σὲ ἕνα ρυθμὸ ποὺ καθορίζει τὸ ῥυθμὸ γηράνσεως καί, ὡς ἐκ τούτου, τὸ προσδόκιμο ζωῆς μας. Ἐνῷ ἡ ἐπίτευξις ἐπιβραδύνσεως τῆς διαδικασίας καύσεως ἐντὸς τῶν κυττάρων μας μέσῳ τῆς συγκρατήσεως τῆς ποσότητος ἐνεργείας ποὺ παρέχεται μπορεῖ νὰ εἶναι ἐπωφελής, ἕνας ἄλλος τρόπος ἐπιβραδύνσεως μπορεῖ ἀντιθέτως νὰ εἶναι καταστροφικός.
Αὐτὸς (ὁ ἄλλος τρόπος ἐπιβραδύνσεως) εἶναι ἡ δηλητηρίασις τῆς ἁλυσίδος μεταφορᾶς ἠλεκτρονίων. Ἕνας πιθανὸς τρόπος δηλητηριάσεως εἶναι ἡ χρονία ἔκθεσις σὲ τεχνητὰ ἠλεκτρομαγνητικὰ πεδία. Αὐτὴ ἡ συνεχῶς αὐξανομένη (ἠλεκτρική – ἠλεκτρονικὴ) ῥύπανσις ὑποβάλλει τὰ ἠλεκτρόνια τῶν μιτοχονδρίων μας σὲ ἐξωτερικὲς δυνάμεις, ἐπιβραδύνοντάς τα, στερῶντας ἀπὸ τὰ κύτταρά μας ὀξυγόνο καὶ προκαλῶντας συμπτώματα EHS (electro-hyper-sensitivity / ἠλεκτρο-ὑπερ-εὐαισθησίας).

15. Ἐννοεῖς ὅτι μπορεῖς νὰ Ἀκοῦς τὸν Ἠλεκτρισμό;

Τὸ 1962, μιὰ γυναῖκα ἐπεκοινώνησε μὲ τὸ Πανεπιστήμιο τῆς Santa Barbara (CA, USA) ζητῶντας βοήθεια γιὰ νὰ εὕρῃ τὴν πηγὴ τοῦ μυστηριώδους ἤχου ποὺ ἄκουγε παντοῦ στὸ σπίτι, παρ’ ὅλο ποὺ ζοῦσε σὲ μιὰ ἥσυχη περιοχὴ κατοικιῶν. Αὐτὸς ὁ ἦχος τὴν κρατοῦσε ξύπνια καὶ ἦταν ἐπιβλαβὴς γιὰ τὴν ὑγεία της. Πράγματι, μετρήσεις ἔδειξαν ὅτι ἰδιαίτερα ἰσχυρὰ ἠλεκτρομαγνητικὰ πεδία ἐκπέμποντο ἀπὸ ὅλους τοὺς ἠλεκτρικοὺς ἀγωγούς, ὄχι μόνο ἀπὸ τὸ δίκτυο ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὰ θερμαντικὰ σώματα καὶ ἄλλα μεταλλικὰ στοιχεῖα, ἀλλὰ τὸ ἴδιο τὸ στηθοσκόπιο (ποὺ ἐχρησιμοποιήθη) δὲν ἀνίχνευε καθόλου ἦχο.

Ὁ Μηχανικὸς (ὁ ὁποῖος ἀνέλαβε νὰ ἐξετάσῃ τὴν περίπτωσι ἐκ μέρους τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Santa Barbara) ἐπραγματοποίησε ἕνα πείραμα, καταγράφοντας τὰ μετρούμενα (ἠλεκτρομαγνητικὰ) πεδία σὲ μαγνητο-ταινία καὶ τὰ ἔπαιξε στὴν γυναῖκα ποὺ ἐπηρεάζετο ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς θορύβους. Ἐκείνη ἐπεβεβαίωσε ὅτι ἦταν αὐτὸ ποὺ ἄκουγε. Ἔτσι, αὐτὴ ἡ γυναῖκα ἦταν ἱκανὴ νὰ ἀκούῃ τὰ ἠλεκτρομαγνητικὰ πεδία στὸ περιβάλλον της. Ἐτοποθετήθησαν ἐγκαταστάσεις γειώσεως καὶ ἠλεκτρονικῶν φίλτρων γιὰ τὴν μείωσιν τῶν (ἠλεκτρονικῶν) διαταραχῶν (τοῦ δικτύου) σὲ ἀποδεκτὸ ἐπίπεδο.

Ὡστόσο, πολὺ πρὶν ἀπὸ αὐτό, ὁ Alessandro Volta καὶ ἄλλοι ἐρευνητὲς εἶχαν ἤδη πραγματοποιήσει πειράματα στὰ ὁποῖα εἶχαν παράξει ἐπιτυχῶς διαφόρους ἤχους ἐφαρμόζοντας τάσι στὰ αὐτιά.

Πολὺ ἀργότερα, στὰ τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ 1960, ὁ βιολόγος Allan Frey ἐδημοσίευσε ἄρθρα σχετικὰ μὲ τὴν ἱκανότητα ὁρισμένων ἀτόμων νὰ ἀκοῦν ἐκπομπὲς σημάτων ἀπὸ μιὰ ἐγκατάστασι ῥαντάρ. Τὸ μηχανικὸ μοντέλο τῆς λειτουργίας του αὐτιοῦ ὅπως διδάσκεται στὰ σχολεῖα δὲν παρέχει κάποιαν ἐξήγησι γιὰ αὐτά τα παρατηρούμενα φαινόμενα. Σημειώνοντας αὐτό, ὁ βιοχημικὸς Lionel Naftalin ἀνέπτυξε ἕνα νέο μοντέλο λειτουργίας τοῦ ἀνθρωπίνου αὐτιοῦ, λαμβάνοντας ὑπ’ ὄψιν τὸ γνωστὸ φαινόμενο τῆς πιεζο-ἠλεκτρισμοῦ [μιὰ δύναμις ποὺ χρησιμοποιεῖται ἀπὸ τοὺς ἠλεκτρονικούς], τὸ ὁποῖο ἀνεκάλυψε στὸ πήκτωμα / γέλη (τζὲλ) ποὺ καλύπτει τα τριχίδια τοῦ ἐσωτερικοῦ αὐτιοῦ. Σὲ αὐτὸ τὸ τζέλ, τὸ ὁποῖο δὲν ὑπάρχει κάπου ἀλλοῦ στὸ ἀνθρώπινο σῶμα καὶ ἔχει εἰδικὲς ἠλεκτρικὲς ἰδιότητες, ὑπῆρχε μιὰ ἠλεκτρικὴ τάσις ἀπὸ 100 ἕως 120 milli-volts – ἡ ὁποία θεωρεῖται ὑψηλὴ στὸν τομέα τῆς βιοηλεκτρονικῆς. Αὐτὴ ἡ πιεζοηλεκτρικὴ γέλη μετατρέπει τὰ ἠχητικὰ κύματα σὲ ἕνα ἠλεκτρικὸ σῆμα (ὅπως κάνει ἕνα μικρόφωνο) τὸ ὁποῖο μεταδίδεται στὰ τριχίδια τοῦ ἐσωτερικοῦ αὐτιοῦ. Αὐτὸ τὸ νέο ἀνεθεωρημένο μοντέλο λειτουργίας τοῦ ἀνθρωπίνου αὐτιοῦ ὄχι μόνον ἐξηγεῖ τὴν ἱκανότητα ὁρισμένων ἀτόμων νὰ ἀκοῦν ἕνα ἠλεκτρομαγνητικὸ σῆμα ὑπὸ ὁρισμένες συνθῆκες, ἀλλὰ ἐπίσης καὶ γιατί τόσοι ἄνθρωποι τῆς συγχρόνου ἐποχῆς ὑποφέρουν ἀπὸ ἐμβοές, καὶ γιατί ὁρισμένες ὁμάδες ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖες ἀνέρχονται στὸ 2 – 11% τοῦ παγκοσμίου πληθυσμοῦ, ἀκοῦν ἕνα παγκόσμιο βουητὸ σὲ ὅλον τὸν πλανήτη (*)

(*) Συνεχιζόμενο φαινόμενο καὶ γεγονὸς παγκοσμίως, καταγεγραμμένο τὰ τελευταῖα χρόνια καὶ δημοσιευμένο σὲ βίντεο ὅπως μπορεῖτε νὰ δεῖτε καὶ νὰ ἀκούσετε γιὰ παράδειγμα στὰ ἀκόλουθα βίντεο:

1) Ἐντυπωσιακὸ Βίντεο ἀπὸ διάφορες καταγραφὲς σὲ ὅλο τὸν κόσμο:

Στὴν εἰσαγωγὴ τοῦ βίντεο, στοὺς ἐνσωματωμένους ἀγγλικοὺς ὑποτίτλους ἀναφέρει:
«Γιὰ περισσότερο ἀπὸ 40 χρόνια, ἄνθρωποι ἔχουν ἀναφέρει νὰ ἀκοῦν παράξενους ἤχους νὰ ἐμφανίζονται ἀπὸ τὴν γῆ»
«Ἐπιστημονικὲς προσπάθειες νὰ εὕρουν τὴν πηγὴ τῶν ἤχων ἔχουν συχνότερα μείνει χωρὶς συμπεράσματα δίχως εὔλογο ἐξήγησι»
«Ἐκεῖνοι ποὺ τοὺς ἀκοῦν, συχνὰ βιώνουν πονοκεφάλους, ναυτίες, ῥινοῤῥαγίες καὶ διαταραχὲς ὕπνου»
«τὸ βουητό»…
Σᾶς θυμίζουν κάτι τὰ ὅσα ἀναφέρονται στὸ βίντεο;;;;  Εἰδικὰ λαμβάνοντας ὑπ’ ὄψιν τὰ ὅσα ἀναφέρονται σὲ αὐτὴ τὴν παροῦσα περίληψι ὅπως καὶ στὸ ἴδιο τὸ βιβλίο;;;;…

2) Βίντεο ἀπὸ παρόμοιους ἤχους στὴν Ἑλλάδα:
A. Ῥίο – Πατρῶν 2012:

B. Ἀθῆναι– Ἀττικὴ 2012:

 

Σήμερα, περίπου τὸ 44% τῶν Ἀμερικανῶν ἐνηλίκων πάσχουν ἀπὸ ἐμβοὲς σὲ διάφορα ἐπίπεδα ἐντάσεως, ἐνῷ στὴν Σουηδία ὁ ἀριθμὸς τῶν νέων ποὺ ἐπηρεάσθησαν ἦταν 12% τὸ 1997 καὶ 42% τὸ 2006.
Αὐτοὶ οἱ παρασιτικοὶ ἦχοι εἶναι σὲ μεγάλο βαθμὸ τὸ ἀποτέλεσμα διαβιώσεως σὲ ἕνα περιβάλλον ποὺ εἶναι βαρειὰ μεμολυσμένο ἀπὸ ὅλων τῶν εἰδῶν τὰ ἠλεκτρομαγνητικὰ πεδία.

16. Μέλισσες, Πουλιά, Δένδρα καὶ Ἄνθρωποι

Ὁ Alfonso Balmori Marinez, ἕνας Ἱσπανὸς βιολόγος, ἔχει συσχετίσει τὴν πληθυσμιακὴ πυκνότητα τῶν σπουργιτιῶν μὲ τὶς τιμὲς ἀκτινοβολίας ῥαδιοσυχνοτήτων στοὺς οἰκοτόπους των. Τὰ σπουργίτια δὲν μποροῦν νὰ ἐπιβιώσουν στὰ πιὸ ἀκτινοβολημένα μέρη, ὅπου τὰ ἐπίπεδα (ἠλεκτρομαγνητικὴς ἀκτινοβολίας) ὑπερβαίνουν τὰ 3 V / m, ἐνῷ ὑπάρχουν ἀκόμη 42 πουλιὰ ἀνὰ ἑκτάριο σὲ ἐπίπεδα 0,1 V / m. Ἔχει ἐπίσης παρατηρήσει μιὰ σημαντικὴ ἀλλαγὴ στὴ συμπεριφορὰ τῶν πελαργῶν, ὅπου τὰ ζευγάρια πελαργῶν μάχονται μεταξύ των ἀντί νὰ κτίζουν τὴν φωλιὰ ἢ νὰ ἐπωάζουν τὰ αὐγὰ ἐὰν εὑρίσκονται ἐντὸς ἀποστάσεως 200 μέτρων ἀπὸ ἕναν πύργο Κεραιῶν Κινητῆς Τηλεφωνίας.

Τὸ Ἡνωμένο Βασίλειο χαρεκτήρισε τὸ οἰκιακὸ σπουργίτι ὡς ἕνα ἀπειλούμενο εἶδος, ἀφοῦ ὁ πληθυσμός του ἐμειώθη κατὰ 75% μεταξὺ 1994 καὶ 2002 – μιὰ περίοδος ποὺ συνέπεσε μὲ τὴν ἀνάπτυξι τῆς Τεχνολογίας Κινητῶν Τηλεφώνων.

Ἐκτροφεὶς περιστεριῶν σὲ πολλὲς ἠπείρους διεπίστωσαν ὅτι, ὅταν αὐτὰ ἀπελευθερώνονται, ἕως καὶ τὸ 90% τῶν περιστεριῶν δὲν καταφέρνουν νὰ ἐπιστρέψουν στὸν περιστερεώνα, ἐνῷ αὐτὸ τὸ ποσοστὸ θὰ ἔπρεπε κανονικὰ νὰ εἶναι ἐλάχιστο. Τὸ 2000, Ἄγγλοι Ἐκτροφεὶς προσεπάθησαν νὰ ἐπαναπροσανατολίσουν μιὰ ῥάτσα περιστεριῶν γιὰ νὰ ἀποφεύγουν τοὺς πύργους Κεραιῶν Κινητῆς Τηλεφωνίας, πρὸ κειμένου νὰ δώσουν στὰ περιστέρια μιὰ καλλιτέρα εὐκαιρία νὰ φιλοξενῶνται μὲ ἐπιτυχία. Τὸ 2004, αὐτοὶ οἱ ἴδιοι ἐκτροφεὶς ἀνέθεσαν ἐκτενέστερες μελέτες σχετικὰ μὲ τὴν ἐπίδρασι τῶν μικροκυμάτων στὰ περιστέρια.

Τὸ 2002, ἡ Ὑπηρεσία Ἐθνικῶν Πάρκων τῶν ΗΠΑ ἐξέδωσε ἀνακοίνωσιν πρὸς βιολόγους ποὺ μελετοῦν τὴν συμπεριφορὰ τῶν ἄγριων ζώων, ἐξηγῶντας ὅτι τὰ τσὶπ RFID (τσιπάκια ταυτοποιήσεως – παρακολουθήσεως μὲ ῥαδιοσυχνότητες) ποὺ συνδέονται ἐπάνω σὲ αὐτὰ τὰ ζῶα γιὰ νὰ τὰ παρακολουθοῦν μὲ ῥαδιοσυχνότητες μποροῦν νὰ ἀλλάζουν ῥιζικῶς τὴν συμπεριφορά τους λόγῳ τῶν ῥαδιοσυχνοτήτων ποὺ δημιουργοῦνται.

Σὲ περιβάλλοντα μολυσμένα ἀπὸ ἠλεκτρομαγνητικὰ πεδία, οἱ κοκκινολαίμηδες δὲν μποροῦν νὰ εὕρουν τὸ κουράγιο τους γιὰ μετανάστευσιν – ἐνῷ ὅταν εὑρίσκονται σὲ κλωβὸ Faraday, εἶναι εἰς θέσιν νὰ τὸ κάνουν.

Ἕνα πείραμα σὲ γυρίνους βάτραχου ποὺ ἐξετράφησαν σὲ δύο ξεχωριστὲς δεξαμενὲς σὲ ἀπόστασι 140 μέτρων ἀπὸ ἕναν πύργο Κεραιῶν Κινητῆς Τηλεφωνίας, ἡ μία χωρὶς καὶ ἡ ἄλλη μὲ ἠλεκτρομαγνητικὴ θωράκισι, ἐνεφάνισε ποσοστὰ θνησιμότητος 90% καὶ 4% ἀντίστοιχα.

Ὁ ἴδιος τύπος ἐπιβλαβῶν ἐπιπτώσεων εὑρίσκεται στὰ ἔντομα ὅταν ἐκτίθενται σὲ ἠλεκτρονικὴ αἰθαλομίχλη ποὺ συναντᾶμε καθημερινὰ καὶ ὁ Δρ. Παναγόπουλος (*), ὁ ὁποῖος ἔχει πειραματισθεῖ μὲ Μυΐγες Φρούτων, ἀναφέρει ὅτι ἡ ἔκθεσις σὲ μικροκύματα σὲ κοινὰ ἐπίπεδα – ἀκόμη καὶ γιὰ μόνο λίγα λεπτὰ τὴν ἡμέρα γιὰ λίγες ἡμέρες – εἶναι ὁ χειρότερος γνωστὸς στρεσογόνος παράγων στὴν καθημερινή μας ζωή, χειρότερος ἀκόμη κι ἀπὸ τὰ χημικὰ ἢ τὰ ἠλεκτρομαγνητικὰ πεδία χαμηλῆς συχνότητος.

(*) Δρ. Δημήτρης Παναγόπουλος, Βιοφυσικός, Καθηγητὴς στὸ Τμ. Βιολογίας – Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν. Ἔχει ὑποστεῖ καὶ ποινικὲς διώξεις ἀπὸ τὸ «Ἀκαδημαϊκὸ Κατεστημένο»… λόγῳ τῶν, κατόπιν ἐπιστημονικῆς ἐρεύνης, Δημοσιεύσεων σχετικὰ μὲ τὶς Ἐπιπτώσεις των Ἠλεκτρομαγνητικῶν Ἀκτινοβολιῶν στὸν ἄνθρωπο καὶ στὸ περιβάλλον…
Σχετικoὶ σύνδεσμοι:
1) https://scholars.direct/Articles/environmental-studies/aes-4-028.pdf
2) https://keraies-patras.blogspot.com/p/5-2018-phire.html

Οἱ μέλισσες ἐπηρεάζονται ἐπίσης ἀρνητικά, ὅπως εἴδαμε στὴν Νῆσο Wight στὴν ἀρχὴ αὐτῆς τῆς περιλήψεως. Ὁ Δρ Daniel Favre [Ἑλβετία] ἔχει ἀποδείξει ὅτι κατὰ τὴν παρουσία μικροκυμάτων, οἱ μέλισσες ἐκπέμπουν τὸν ἦχο ποὺ ἀκούγεται συνήθως ὅταν συῤῥέουν, γεγονὸς ποὺ ὑποδηλώνει ὅτι τὰ ἔντομα θέλουν νὰ ξεφύγουν ἀπὸ τὴν πηγὴ ἐκπομπῶν. Τὸ ἀκάρεο varroa (παράσιτο τῶν μελισσῶν) κατηγορεῖται γενικὰ γιὰ σύνδρομο καταῤῥεύσεως ἀποικιῶν’ ὡστόσο, ξεχνᾶμε ὅτι αὐτὸ τὸ ἀκάρεο ἔχει συνυπάρξει μὲ τὶς μέλισσες γιὰ μεγάλο χρονικὸ διάστημα. Ἐπιπροσθέτως, συχνὰ παρατηρεῖται ὅτι ἀκόμα καὶ μιὰ νεκρὴ ἀποικία δὲν εἶναι μεμολυσμένη μὲ παράσιτα, παρ’ ὅλο ποὺ αὐτὸ συνέβαινε «πρίν». Τὸ δάκτυλο τῆς εὐθύνης εἶναι ἐπίσης στραμμένο στὰ φυτοφάρμακα – ὡστόσο, ὅπως εἴδαμε, τὸ 90% τῶν μελισσῶν στὴν Νῆσο Wight ἐξηφανίσθη χωρὶς νὰ ἔχουν χρησιμοποιηθεῖ φυτοφάρμακα σὲ αὐτὴν τὴν περιοχή. Ἡ πραγματικὴ αἰτία τῆς καταῤῥεύσεως ἀποικιῶν (μελισσῶν) εὑρίσκεται στὰ ἠλεκτρομαγνητικὰ πεδία ποὺ δημιουργοῦνται ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο, εἰδικὰ τῆς Τεχνολογίας Κινητῆς Τηλεφωνίας.

Στὴν δεκαετία τοῦ 1980, προέκυψε ἕνα καίριο ζήτημα: ὁ ΘΑΝΑΤΟΣ τῶν ΔΑΣΩΝ. Αὐτὸ ἀπεδόθη στὴν Ὄξινο Βροχή – ὡστόσο οἱ πιὸ ἀπομεμακρυσμένες περιοχὲς μὲ τὸν καθαρότερο ἀέρα ἐπερεάσθησαν ἐξ ἴσου. Διεξήχθη ἔρευνα στὴν Γερμανία καὶ στὴν Ἑλβετία, καὶ παρ’ ὅλο ποὺ τὸ ἔδαφος στὰ πληγέντα δάση ἀπεδείχθη ὄντως ὄξινο, ἡ παρατήρησις καὶ ὁ πειραματισμὸς ἔδειξαν ὅτι τέτοια ὀξύτης θὰ μποροῦσε ἐπίσης νὰ εἶναι τὸ ἀποτέλεσμα τῆς ἀργῆς ἠλεκτρολύσεως τοῦ ἐδάφους μέσῳ δέντρων ποὺ ἐκτίθενται σὲ Κύματα Ῥαντάρ, γιὰ παράδειγμα. Ἐπὶ πλέον, τὰ δένδρα στὶς κορυφογραμμὲς ἐπερεάσθησαν πιὸ σοβαρὰ καθὼς ἐξετέθησαν περισσότερο στὰ νέα ῥαντὰρ ποὺ ἐγκατεστάθησαν τὴν δεκαετία τοῦ 1970.

Μιὰ ἄλλη παρατήρησις ἔγινε κατὰ τὴν πτώσι τοῦ Τείχους τοῦ Βερολίνου. Τὰ γιγαντιαῖα ῥωσικὰ ῥαντὰρ στὴ Skrunda (περιοχή της Λετονίας ὅπου ἐλειτούργουν Σοβιετικὰ ῥαντὰρ στὴν ἐποχὴ τοῦ «Ψυχροῦ Πολέμου»), ποὺ ἀκτινοβολοῦσαν σὲ μεγάλο βαθμὸ ὁλόκληρο τὴν περιοχὴ κατὰ τὸ ἔργο των τῆς παρακολουθήσεως τῆς Δύσεως, ὄχι μόνο προεκάλουν βλάβη στὸ δάσος, ἀλλὰ καὶ σὲ ζῶα καὶ ἀνθρώπους. Μετὰ ἀπὸ πάμπολλες μελέτες, διεπιστώθη ὅτι οἱ δακτύλιοι ἀναπτύξεως τῶν δένδρων κατὰ τὴν διάρκεια τῶν ἐτῶν ποὺ ἐλειτούργουν τὰ ῥαντὰρ ἦσαν πολὺ μικρότεροι ἀπὸ ἐκείνους εἴτε πρὶν εἴτε μετὰ ἀπὸ αὐτὴν τὴν περίοδο.

Στὸ Schwarzenburg στὴν Ἑλβετία, ἐγκατεστάθη τὸ 1939 μιὰ Κεραία Βραχέων ῥαδιοκυμάτων καὶ ἡ ἰσχὺς ἐκπομπῆς ηὐξήθη στὴν συνέχεια στὰ 450 kW τὸ 1954. Αὐτὸ ἠκολουθήθη ἀπὸ ἐπιδείνωσι τῆς ὑγείας τῶν κατοίκων τῆς περιοχῆς, οἱ ὁποῖοι παραπονοῦντο γιὰ συμπτώματα EHS (ἠλεκτρο-ὑπερ-εὐαισθησίας). Τὰ παιδιὰ τοῦ χωριοῦ εἶχαν δυσκολίες στὸ σχολεῖο καὶ ἐφαίνοντο ἀνίκανα νὰ προχωρήσουν σὲ ἀνωτέρα ἐκπαίδευσι, ἐν ἀντιθέσει μὲ τὰ παιδιὰ τῶν λιγότερο ἐκτεθειμένων γειτονικῶν χωριῶν.

Τέλος, τὸ 1992, ἐπραγματοποιήθη μιὰ μελέτη ποὺ ἐπεβεβαίωσε ὅτι, σὲ ἀκτῖνα 900 μέτρων ἀπὸ τὴν Κεραία, οἱ παράμετροι φυσιολογικῆς ἀναλύσεως τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν ζῴων στὴν τοποθεσία ἦσαν ἀνώμαλες. Διεπιστώθη ἐπίσης ὅτι οἱ δακτύλιοι ἀναπτύξεως δέντρων ἦσαν συμπιεσμένοι – ἀλλὰ μόνο στὴν πλευρὰ ποὺ βλέπει τὴν πηγὴ ἀκτινοβολίας. Στὶς 28 Μαρτίου 1998, ὁ πομπὸς ἔκλεισε κι ἐπραγματοποιήθη μιὰ μελέτη γιὰ τὸ «πρὶν καὶ μετά». Αὐτὸ ἔδειξε ὅτι τὰ ἐπίπεδα μελατονίνης τῶν 58 ἀτόμων ποὺ ἐξετάσθησαν εἶχαν αὐξηθεῖ ξανά. Ἕνας 50χρονος χωρικὸς τελικὰ κατάφερα νὰ κοιμηθῇ γιὰ μιὰ ὁλόκληρο νύκτα χωρὶς διακοπὴ γιὰ πρώτη φορὰ στὴν ζωή του. Στὶς 29 Μαΐου 1996, ὁ Philippe Roch, Διευθυντὴς τοῦ Γραφείου Περιβάλλοντος, ἐδήλωσε ὅτι ὑπῆρξε «ἀποδεδειγμένη συσχέτισις μεταξὺ τῶν διαταραχῶν τοῦ ὕπνου καὶ τῶν δραστηριοτήτων ἐπικοινωνίας».

17. Στὴν Χώρα τῶν Τυφλῶν

Πόσο περισσότερο πρέπει νὰ περιμένουμε γιὰ νὰ μποροῦμε νὰ λέμε «ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΣΟΥ ΜΕ ΣΚΟΤΩΝΕΙ !» ἀντί γιὰ τὸ «Εἶμαι ἠλεκτρο-ὑπερ-εὐαίσθητος»;… Ὡστόσο, ὁ ἀριθμὸς τῶν ἀτόμων ποὺ ὑποφέρουν ἀπὸ πονοκεφάλους λόγῳ τῆς χρήσεως κινητῶν τηλεφώνων εἶναι τεράστιος.
Τὸ 2010, τὰ δύο τρίτα τῶν Οὐκρανὼν φοιτητῶν πανεπιστημίων σὲ συνέντευξι παρεδέχθησαν τὸ γεγονὸς ὅτι δὲν εἶναι κοινωνικὰ ἀποδεκτὸ νὰ συζητᾶται ἀνοικτὰ αὐτὸ τὸ ζήτημα.
Ἡ Gro Harlem Brundtland ἦταν EHS, (ἔπασχε ἀπὸ Ἠλεκτρο-ὑπερ-εὐαισθησία) ὅταν ἦταν ἐπί κεφαλῆς της Παγκοσμίου Ὀργανισμοῦ Ὑγείας / Π.Ο.Υ. Ἦταν ἀρκετὰ ἀνοικτὴ σχετικὰ μὲ τὸ γεγονὸς (μιλοῦσε δηλαδὴ δημοσίως γιὰ τὸ πρόβλημά της αὐτὸ ἐξ αἰτίας των Ἠλεκτρομαγνητικῶν Ἀκτινοβολιῶν), ἀλλὰ ΕΞΗΝΑΓΚΑΣΘΗ εἰς ΠΑΡΑΙΤΗΣΙΝ ἀπὸ τὴ θέσι της ἕνα χρόνο ἀργότερα. Αὐτὸ ἀπέτρεψε ἄλλες Ὑψηλοῦ Ἐπιπέδου δημόσιες Προσωπικότητες ἀπὸ τὸ νὰ ἀκολουθήσουν τὸ παράδειγμά της (ἀπὸ τὸ νὰ ὁμιλοῦν δηλαδὴ δημοσίως γιὰ τέτοια θέματα καὶ προβλήματα ποὺ εἶχαν καὶ ἔχουν)…

Μόνο μιὰ μειονότης ἀνθρώπων ποὺ ὑποφέρουν ἀπὸ ἠλεκτρομαγνητικὴ ῥύπανσι γνωρίζει ἀπὸ τί πάσχουν, ἐνῷ ἡ μεγάλη πλειονότης δὲν ἔχει ἰδέα. Ὁλόκληρος ὁ πληθυσμὸς ὑποβάλλεται σὲ ἠλεκτροπληξία μέσῳ τηλεχειρισμοῦ καὶ κάποιος πρέπει σχεδὸν νὰ ΑΠΟΛΟΓΕΙΤΑΙ γιὰ τὸ ὅτι εἶναι ἠλεκτρο-εὐαίσθητος ἤ, γιὰ νὰ ἤμαστε ἀκριβεῖς, ἠλεκτρο-ὑπερ-εὐαίσθητος, σὰν νὰ ἔπρεπε νὰ ζητήσῃ συγγνώμη γιὰ τὸ ὅτι εἶναι «ὑπερευαίσθητος στὸ ὑδροκυάνιο». Γιὰ τὴν Ἀλήθεια εἶναι ὅτι ὁ Ἠλεκτρισμός, μὲ τὸν τρόπο ποὺ αὐτὴν τὴν στιγμὴ Χρησιμοποιεῖται, ΕΙΝΑΙ ΤΟΞΙΚΟΣ. Ἐπὶ πλέον, Στατιστικὰ γραφήματα δείχνουν σαφῶς μιὰ Αὔξησι τοῦ Ποσοστοῦ Θνησιμότητος τῶν κατοίκων Ἐννέα Ἀμερικανικῶν πόλεων λίγο μετὰ τὴν λειτουργία τῶν πρώτων Σταθμῶν βάσεως (Σταθμῶν ἠλεκτρομαγνητικῶν ἐκπομπῶν). Αὐτὴ ἡ αὐξημένη θνησιμότης κυμαίνεται ἀπὸ 25 ἕως περισσότερο ἀπὸ 80% (ἐν συγκρίσει μὲ τὰ ἰσχύοντα ΠΡΙΝ).

Μιὰ ἔρευνα ποὺ διενεργήθη ἀπὸ μιὰβ καθημερινὴ ἐφημερίδα, ἡ ὁποία ἐζήτησε ἀπὸ τοὺς Νεο-Υορκέζους νὰ ἀναφέρουν ἐὰν εἶχαν ἀρχίσει νὰ ὑποφέρουν ἀπὸ ὁρισμένα συμπτώματα EHS (ἠλεκτρο-ὑπερ-εὐαισθησίας) μετὰ ἀπὸ τὶς 15 Νοεμβρίου 1996, συνεκέντρωσε Ἑκατοντάδες Μαρτυρίες ἀπὸ ἕνα εὐρὺ φάσμα φυλετικῶν καὶ κοινωνικῶν τάξεων. Ἡ ἐν λόγῳ ἡμερομηνία ἦταν ἡ ἡμέρα κατὰ τὴν ὁποία ἐτέθη σὲ λειτουργία τὸ πρῶτο δίκτυο κινητῆς τηλεφωνίας.

Ἡ«Ὁμὰς Δράσεως κατὰ τῆς Κινητῆς Τηλεφωνίας», μιὰ ὀργάνωσις ποὺ ἐξεκίνησε ἀπὸ τὸν Arthur Firstenberg τὸ 1996, πλημμυρίζει μὲ αἰτήματα γιὰ βοήθεια ἀπὸ ἄτομα ποὺ ἔχουν πληγεῖ ἀπὸ ῥαδιοσυχνότητες μικροκυμάτων. Τόσοι Πολλοὶ Ἐκπομπεὶς κάθε εἴδους πολλαπλασιάζονται – ἀπὸ WiFi, WiMAX, σταθμοὺς ῥαντὰρ καὶ ἀκτινοβολίας ποὺ ἐκπέμπεται ἀπὸ τὸν οὐρανὸ ἀπὸ δορυφόρους τηλεπικοινωνιῶν, ποὺ φαίνεται ὅτι ΣΥΝΤΟΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧῌ τόπος γιὰ νὰ ΔΙΑΦΥΓῌ ΚΑΠΟΙΟΣ.

Ὁ καθηγητὴς Olle Johansson ἀπὸ τὸ διάσημο Ἰνστιτοῦτο Karolinska (Στοκχόλμη – Σουηδία), ὁ ὁποῖος φημίζεται γιὰ τὴν ἀπονομὴ βραβείου Νόμπελ Ἰατρικῆς, ἔχει ἐπικεντρωθεῖ στὸ νὰ δείχνῃ τὶς Ἐπιπτώσεις τῆς Ἠλεκτρονικῆς αἰθαλομίχλης στοὺς Ζωντανοὺς ὀργανισμοὺς ἀπὸ τὸ 1977. Ἡ Ἐπιτυχία τῶν Μελετῶν του ᾡδήγησε στὴν Περιθωριοποίησί του στὸ ἰνστιτοῦτο του, ἡ Χρηματοδότησις γιὰ τὴν Ἔρευνά του ἐξαφανίζεται καὶ Λαμβάνει Ἀπειλὲς Θανάτου – σὲ μιὰ περίπτωσι, μόλις ποὺ διέφυγε ἀπὸ μιὰν Ἀπόπειρα κατὰ τῆς ζωῆς του μέσῳ δολιοφθορᾶς στὴν μοτοσυκλέτα του. Ἐνάντια στὰ πάντα, συνεχίζει νὰ ἐνημερώνῃ τὸν κόσμο γιὰ τὴν Ἀλήθεια, πρὸ κειμένου νὰ ὑπερασπισθῇ, μεταξὺ ἄλλων, ἐκείνους ποὺ πάσχουν ἀπὸ EHS (ἠλεκτρο-ὑπερ-εὐαισθησία), τῶν ὁποίων ἡ ζωὴ ἔχει γίνει κόλασις ἐπὶ γῆς. Εἶναι Ἀηδιασμένος ἀπὸ τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο οἱ κυβερνήσεις τῶν λεγομένων «δημοκρατικῶν» χωρῶν ἁπλῶς ἐγκατέλειψαν τὰ θύματα τῶν ῥαδιοσυχνοτήτων στὴ μοῖρα τους…

Ἡ Δρ Erica Mallery-Blythe (*), ἡ ὁποία ἔχει διπλῆ Βρεταννικὴ καὶ Ἀμερικανικὴ ὑπηκοότητα, ᾡλοκλήρωσε τὶς σπουδές της τὸ 1998. Τὸ 2007, ἀφοῦ ἠκολούθησε τὸν Πιλότο μαχητικῶν ἀεροσκαφῶν F-16 σύζυγό της στὶς ΗΠΑ, ἐπερεάσθη σοβαρὰ ἀπὸ τὴν EHS (ἠλεκτρο-ὑπερ-εὐαισθησία) χωρὶς νὰ τὸ συνειδητοποιήσῃ. Οἱ ἔρευνές της στὸ Διαδίκτυο τῆς ἐπέτρεψαν τελικὰ νὰ καταλάβῃ τὶ τῆς συνέβαινε. Ὡς ἰατρός, ἐμπερδεύθη γιὰ τὸ πῶς θὰ μποροῦσε νὰ ὑπάρχῃ μιὰ τόσο βαθειὰ  Κατάστασις Ἀναπηρικὴ χωρὶς οὐδέποτε νὰ τὴν ἔχῃ ἀκούσει στὸ ἐπάγγελμά της. Γιὰ νὰ ἠρεμήσῃ, ἀπεφάσισε νὰ ὑποβληθῇ σὲ μαγνητικὴ τομογραφία γιὰ νὰ ἀποκλείσῃ τὸν κίνδυνο καρκίνου τοῦ ἐγκεφάλου. Ἐπίστευε ὅτι Ἐπέκειτο ὁ θάνατός της ὅταν εἶχε Ταχυπαλμίες, ἀλλὰ ἀνέκαμψε σὲ πλήρη ὑγεία καὶ ζωτικότητα στὸ Death Valley (τοποθεσία Ἐθνικοῦ Πάρκου κοντὰ στὴν Ἔρημο Μοχάβε στὴν Ἀνατολικὴ Καλιφόρνια ὅπου οἱ Ἠλεκτρομαγνητικὲς Ἀκτινοβολίες εἶναι ἐλάχιστες ἢ ἀνύπαρκτες), μακρυὰ ἀπὸ τὶς ῥαδιοσυχνότητες. Ἔκτοτε, ἔχει ἀφιερωθεῖ στὴν ἐνημέρωσι καὶ στὴν βοήθεια πρὸς τὸ 5% (τοὐλάχιστον) τοῦ πληθυσμοῦ ποὺ εἶναι πάσχοντες ἀπὸ EHS (ἠλεκτρο-ὑπερ-εὐαισθησία) καὶ ἔχουν ἐγκαταλειφθεῖ ἐντελῶς ἀπὸ τὶς ἀρχές…

(*) Δρ Erica Mallery Blythe – Ἐνδεικτικὲς πληροφορίες σχετικὰ μὲ τὸ ἔργο καὶ τὴ δράσι της:
1) https://emfconference.com/erica-mallery-blythe
2) https://www.somersetlive.co.uk/news/local-news/doctor-speaks-out-against-unsafe-3085583
3) https://www.radiationresearch.org/images/rrt articles/Dr Erica Mallery-Blythe EHS A Summary Working Draft Version 1 Dec 2014 for EESC Brussels.pdf
4) https://www.vaccinationinformationnetwork.com/emfs-childrens-health/

Ὁ Γιούρι Γκριγκόριεφ, ὁ ὁποῖος γενικὰ θεωρεῖται ὁ παπποῦς τῆς ἠλεκτρομαγνητικῆς ἔρευνας στὴν Ῥωσσία, ἀνησυχεῖ ἰδιαιτέρως γιὰ τοὺς νέους ἐπάνω ἀπ ‘ὅλα, καὶ ἐδήλωσε ὅτι εἶναι ἡ Πρώτη Φορὰ στὴν Ἱστορία τῆς Ἀνθρωπότητος ποὺ οἱ ἐγκέφαλοι τῶν ἀνθρώπων ἐκτίθενται ἀνοικτὰ σὲ Μικροκύματα – κάτι τὸ ὁποῖο εἶναι Ἐξαιρετικὰ Σοβαρὸ στὰ μάτια ἑνὸς Ῥαδιοβιολόγου. Συγκεκριμένα, ἀναφέρεται σὲ μιὰ Κορεατικὴ μελέτη ἡ ὁποία Δείχνει ὅτι ἡ Διαταραχὴ Ὑπερκινητικότητος – Ἐλλείψεως προσοχῆς (ADHD / Attention-Deficit / Hyperactivity Disorder) στὰ παιδιά, Συνδέεται μὲ τὴν Χρήση Κινητῶν τηλεφώνων.

Στὰ τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ 1990, ὁ Σουηδὸς νευροχειρουργὸς Leif Salford καὶ ἡ ὁμάς του Ἀπέδειξαν ὅτι τὰ Κινητᾶ Τηλέφωνα κάνουν τὸ Φράγμα Αἵματος-Εγκεφάλου / Αἰματοεγκεφαλικὸ Φραγμό (*), Διαπερατό, προκαλῶντας τὴν νόσο τοῦ Alzheimer.
Τὸ 2003 ἔδειξαν ὅτι μία μόνο ἔκθεσις (στὴν Ἠλεκτρομαγνητικὴ Ἀκτινοβολία) μόλις δύο ὡρῶν προκαλεῖ μόνιμο βλάβη στὸν ἐγκέφαλο.

(*) Περισσότερες πληροφορίες σχετικὰ μὲ τὸ Φράγμα Αἵματος-Εγκεφάλου ἢ Αἰματοεγκεφαλικὸ Φραγμὸ μπορεῖτε νὰ δεῖτε καὶ στοὺς ἀκολούθους συνδέσμους:

1) https://www.emedi.gr/%CE%BA%CE%BB%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B9%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE/%CE%BD%CE%B5%CF%85%CF%81%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1/item/5072-%CE%B1%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%B5%CE%B3%CE%BA%CE%B5%CF%86%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CF%86%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CF%8C%CF%82.html

2) https://el.dralexjimenez.com/%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%B5%CE%BD%CE%B4%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%B1%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%B5%CE%B3%CE%BA%CE%B5%CF%86%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%86%CF%81%CE%AC%CE%B3%CE%BC%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CE%B5%CE%BD%CE%B4%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%83%CF%8D%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/

Τὸ 2015, Τοῦρκοι ἐπιστήμονες ἀκτινοβόλησαν ἀρουραίους γιὰ μιὰν ὥρα τὴν ἡμέρα γιὰ ἕνα μῆνα, χρησιμοποιῶντας τυπικὰ ἠλεκτρομαγνητικὰ κύματα κινητῶν τηλεφώνων. Οἱ ἀκτινοβολημένοι ἀρουραῖοι εἶχαν 10% λιγότερα ἐγκεφαλικὰ κύτταρα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ εἶχαν ἐκεῖνοι ποὺ εἶχαν ἐξαιρεθεῖ ἀπὸ τὸ πείραμα. Ἡ ἴδια ὁμὰς ἐπειραματίσθη σὲ ἐγκύους ἀρουραίους γιὰ 9 ἡμέρες στὸ ἴδιο ἐπίπεδο ἀκτινοβολίας. Οἱ ἀπόγονοι τῶν ἀρουραίων ἔδειξαν ἐκφυλισμὸ τοῦ ἐγκεφάλου, τοῦ νωτιαίου μυελοῦ, τῆς καρδιᾶς, τῶν νεφρῶν, τοῦ ἥπατος, τοῦ σπλῆνα, τοῦ θύμου ἀδένος καὶ τῶν ὄρχεων. Τὸ ἴδιο πείραμα ποὺ ἐπανελήφθη σὲ νεαροὺς ἀρουραίους, προεκάλεσε ἀτροφία τοῦ νωτιαίου μυελοῦ μαζὺ μὲ μειωμένη μυελίνη, ὅπως αὐτὴ ποὺ παρατηρεῖται στὴ Σκλήρυνσιν κατὰ Πλάκας…

Τὸ Σεπτέμβριο τοῦ 1998, ἐτέθησαν σὲ λειτουργία οἱ πρῶτοι 66 δορυφόροι γιὰ τὴν διαστημικὴ (Δορυφορικὴ) Τηλεφωνία, προκαλῶντας αὔξησι τοῦ ποσοστοῦ θνησιμότητος στὶς ΗΠΑ κατὰ σχεδὸν 5% στὶς δύο ἑβδομάδες ποὺ ἠκολούθησαν. Κατὰ τὴν ἴδια περίοδο, παρετηρήθη ὅτι τὰ πουλιὰ δὲν πετοῦσαν πλέον καὶ ὅτι οἱ ἄνθρωποι μὲ EHS (ἠλεκτρο-ὑπερ-εὐαισθησία) ἀρρώστησαν ἰδιαίτερα. Σήμερα, περίπου 1.100 τεχνητοὶ δορυφόροι πετοῦν ἀπὸ ἐπάνω μας, ἀλλὰ ἀρκετὲς ἑταιρεῖες – Google, Facebook, SpaceX, OneWeb καὶ Samsung – σχεδιάζουν νὰ ἐκτοξεύσουν ἕως καὶ 4.600 νέους τηλεπικοινωνιακοὺς δορυφόρους (*) ἕως τὸ 2020, πρὸ κειμένου νὰ καλύψουν ὁλόκληρο τὸν πλανήτη μὲ Internet ὑψηλῆς ταχύτητος προσβάσεως.

(*) Στὰ ἀναφερόμενα σχετικὰ μὲ τὴν Αὔξησι τῶν Τηλεπικοινωνιακῶν Δορυφόρων, ΔΕΝ περιλαμβάνονται οἱ 42.000 δορυφόροι του Ἴλον Μὰσκ καὶ τὸ Πρόγραμμα «Star-Link» τῆς ἑταιρείας «SpaceX», γιὰ τοὺς ὁποίους ἀπὸ τὸ 2019 ἔχει ἤδη λάβει Ἄδεια ἀπὸ τὴν Κυβέρνησι τῶν ΗΠΑ γιὰ νὰ θέσῃ σὲ Χαμηλὴ Τροχιά, ἤδη τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 2020 εἶχε θέσει σὲ τροχιὰ 400 ἀπὸ αὐτούς, καὶ συνεχίζει, γιὰ νὰ ὑλοποιήσῃ καὶ νὰ ἐκμεταλλευθῇ ἐμπορικὰ τὸ ἤδη σὲ πειραματικὴ λειτουργία «Παγκόσμιο Wi-Fi»… Δὲν θὰ μείνῃ οὔτε ἑκατοστὸ ἐδάφους χωρὶς Ἠλεκτρομαγνητικὴ Ἀκτινοβολία, καὶ αὐτὸ εἶναι Ἄλλο ἕνα Ἔγκλημα κατὰ τῆς Ἀνθρωπότητος ἐν έξελίξει…

Σχετικοὶ σύνδεσμοι ἐδῶ:

1) https://www.pronews.gr/epistimes/diastima/814118 trelathike-o-elon-mask-thelei-na-thesei-se-trohia-42000-doryforoys-gia

2) https://bigworldtale.com/science/elon-musks-starlink-satellites-cause-stir-as-they-streak-through-sky/

Τὸ 1968, ἀκόμη καὶ ὁ πρῶτος μικρὸς στόλος 28 Στρατιωτικῶν δορυφόρων προεκάλεσε πανδημία γρίππης παγκοσμίως. Ἐν ἀντιθέσει μὲ μιὰ ἐπίγεια κεραία, τῆς ὁποίας ἡ ἀκτινοβολία ἐξασθενεῖ πολὺ ὅταν φθάνῃ στὴ Μαγνητόσφαιρα, οἱ δορυφόροι δροῦν ἀπ’ εὐθείας σὲ αὐτὴν μέσῳ μηχανισμῶν ποὺ ἐξακολουθοῦν νὰ εἶναι ἐλάχιστα κατανοητοί, ἐκθέτοντας ἔτσι σὲ κίνδυνο τὴν ζωὴ στὴν γῆ. Ξεχνᾶμε τὶς προειδοποιήσεις τοῦ Ross Adey, τοῦ παπποῦ των βιο-ἠλεκτρομαγνητικῶν καὶ τοῦ ἀτμοσφαιρικοῦ φυσικοῦ Neil Cherry, ὅτι εἴμαστε Ἠλεκτρικὰ Ῥυθμιζόμενοι ἀπὸ τὸν κόσμο ποὺ μᾶς περιβάλλει καὶ ὅτι τὸ Ἀσφαλὲς Ἐπίπεδον ἐκθέσεως σὲ ῥαδιοσυχνότητες εἶναι ἑπομένως Μηδέν.
Αὐτὴ ἡ δυνητικῶς καταστροφικὴ πρωτοβουλία πρέπει νὰ Ἐμποδισθῇ καὶ ὁ ὀργανισμὸς ποὺ δείχνει τὸν δρόμο εἶναι ἡ Παγκόσμιος Ἕνωσις κατὰ τῆς Ἀκτινοβολίας ἀπὸ τὸ Διάστημα (GUARDS, www.stopglobalwifi.org/

Τὸ 2014, ὁ ἰατρὸς Tetsuharu Shinjyo (Ἰαπωνία) ἐδημοσίευσε μιὰν μελέτη «πρὶν καὶ μετά». Ἀξιολόγησε τὴν ὑγεία 122 κατοίκων ἑνὸς κτιρίου στὸ ὁποῖο εἶχαν ἐγκατασταθεῖ κεραῖες σταθμῶν βάσεως.
Εἴκοσι ἕνας ὑπέφεραν ἀπὸ χρονία κόπωσιν, 14 ἀπὸ ζάλη ἢ νόσο τοῦ Ménière, 14 ἀπὸ πονοκεφάλους, 17 ἀπὸ πόνο στὰ μάτια ἢ λοιμώξεις, 14 ἀπὸ ἀϋπνία καὶ 10 ἀπὸ χρόνιες ῥινοῤῥαγίες. Πέντε μῆνες μετὰ τὴν ἀφαίρεσι τῶν κεραιῶν, παρέμειναν μόνο 2 περιπτώσεις ἀϋπνίας, 1 περίπτωσις  ἴλιγγου καὶ 1 περίπτωσις πονοκεφάλων!…

Αὐτὴ ἡ ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ ΕΚΤΑΚΤΟΥ ΑΝΑΓΚΗΣ ὡς πρὸς τὰ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, ἡ ὁποία πλήττει ἑκατοντάδες ἑκατομμύρια ἀνθρώπους σὲ πλανητικὴ κλίμακα, καὶ ἡ περιβαλλοντικὴ κατάστασις ἐκτάκτου ἀνάγκης ποὺ ἀπειλεῖ τὴν ἐξαφάνισι ἀμετρήτων εἰδῶν φυτῶν καὶ ζῴων πρέπει νὰ ἀντιμετωπισθῇ μὲ ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΔΙΑΚΡΙΤΗ καὶ ΑΝΕΝΔΟΤΟ ΕΠΙΛΥΣΙ…

Τὸ βιβλίο στὴν πλήρη του ἔκδοση (≈ 400 σελίδες) δὲν κυκλοφορεῖ στὴν Ἑλλάδα –
Διατίθεται στὰ Ἀγγλικὰ ἀπὸ τὴν “amazon”:
https://www.amazon.com/Invisible-Rainbow-History-Electricity-Life/dp/1645020096

Ἡ ἐπιμέλεια τοῦ κειμένου (πολυτονισμὸς) ἀπὸ Φιλονόη