Γράφουμε σωστά.
«Κυττάζω» καὶ ὄχι «κοιτάζω».
Κυττάζω (κυττῶ) ἀπὸ τὸ κυπτάζω-κυπτῶ, σκύβω δηλαδὴ νὰ δῶ μὲ προσοχή. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ὀρθογραφία
Μία σπουδαία …«ἐπιστροφή»!!!
Ἕνα ἀπὸ τὰ σημαντικότερα ποὺ μποροῦμε νὰ κάνουμε, ὡς ἄνθρωποι, εἶναι νὰ δοκιμάσουμε νὰ μελετήσουμε τοὺς Ἕλληνες κλασσικούς, σὲ ὅλα τους τὰ ἔργα.
Βέβαια, κάτι τέτοιο, ἰδίως μὲ τὸν τρόπο ποὺ διδαχθήκαμε τὴν γλῶσσα μας, φαντάζει κάπως …ἀδύνατον.
Μὰ ΔΕΝ εἶναι. Συνέχεια
Ἡ χρῆσις τῆς βαρείας κ.ἄ.
Πρὸς ἀνάμνησιν τῶν παλαιῶν, βεβαίωσιν τῶν ἀμφιβαλλόντων καὶ διδαχὴν τῶν νεωτέρων ἢ ἀρχαρίων τοῦ πολυτονικοῦ.
Ἡ βαρεῖα γράφεται ἀντὶ τῆς ὀξείας (ποτέ τῆς περισπωμένης) ὅταν τὴν ὀξύτονον λέξιν ἀκολουθῇ λέξις φέρουσα τόνον, ἀδιαφόρως ἐὰν ἡ ἑπομένη φέρῃ ὀξεῖαν, βαρεῖαν ἢ περισπωμένην καὶ ἐπὶ τίνος συλλαβῆς.
Ἡ βαρεῖα γράφεται, δηλαδή, μόνον ἐπὶ τῆς ληγούσης, λέγεται ὅμως ἐν πάσει «μὴ τονουμένῃ» συλλαβῇ, χωρίς νὰ γραφῇ. Αἱ ἄτονοι συλλαβαί, ὀνομάζονται διὰ τοῦτο καὶ «βαρύτονοι».
