Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἀφελληνισμὸς παιδείας

Ποῦ ἐχάθησαν τά Γ, Δ, Θ, Λ, Ξ, Π, Σ, Φ, Ψ καί Ω ἀπό τίς πινακίδες τῶν αὐτοκινήτων;

ἀπὸ τὸν/τὴν

1

Μὲ τὴν φίλη μου τὴν Ὄλγα, πρὸ ἐτῶν, βρεθήκαμε κάπου γιὰ νὰ τὰ ποῦμε.
Ἡ Ὄλγα ἔφθασε μὲ τὸ νέο τῆς αὐτοκίνητο, τὸ ὁποῖον ἔφερε πινακίδα (περίπου) ΙΙΚ οοοο.
Ὁ τρόπος ὅμως ποὺ ἦταν γραμμένα ἐτοῦτα τὰ γράμματα δὲν ἦταν καὶ τόσο …φιλικὸς στὸ μάτι μου.
Κάτι μὲ ἐξένιζε. Τὸ συζήτησα μαζύ της καὶ μοῦ ἀπήντησε πὼς τώρα ἔτσι, λατινογενῶς, τὶς γράφουν τὶς πινακίδες.

Χμμμ…
Λατινογενῶς. Κάτι ἀνάμεσα σὲ Ἰώτα καὶ I. Ἀναγνωρίσιμο βέβαια κι ἀπὸ ἐμᾶς, σὰν Ἰώτα, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τοὺς λοιποὺς Εὐρωπαίους, σὰν I.
Δὲν μοῦ ἄρεσε. Συνέχεια →

Πῶς μαθαίνουν …ἱστορία τά παιδιά μας στά σχολεῖα;

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Κι όσο οι μπαμπάδες βλέπουν μπάλα,  οι πράκτορες της Μοσάντ, στην Δημόσια Εκπαίδευση, μαθαίνουν στα παιδιά την ιστορία όπως ….βολεύει τα αφεντικά τους!!!
…Δηλαδή τους τοκογλύφους.

Εννοείται ότι στο μάθημα αισχρής προπαγάνδας. ..«μαθαίνουμε» ότι στην «ΕΘΝΙΚΗ» αντίσταση συμμετείχαν οι …«περιούσιοι», ώστε να εξασφαλίζουν στους τοκογλύφους ότι το κοπάδι θα παραμείνει υπό τον έλεγχο του Σιωνισμού. Συνέχεια →

Δὲν εἶναι τόσο ποὺ ἀμφισβητῶνται τὰ Ἴμια…

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Κάθε χιλιοστὸ Ἑλληνικοῦ ἐδάφους, τὸ ὁποῖον οἱ παπποῦδες μας ἐπότισαν μὲ τὸ αἷμα τους, κατ’ ἐμὲ πάντα, πρέπει νὰ θεωρεῖται ἱερὸν καὶ ἀδιαπραγμάτευτον… Ἀλλὰ αὐτὰ πιστεύω ἐγώ…
Στὸ Ἑλλαδοκαφριστὰν ἄλλα συμβαίνουν… Κι αὐτὰ ποὺ συμβαίνουν μᾶς κάνουν νὰ αἰσθανόμεθα ντροπή…
Κι αὐτὰ τὰ ἄλλα, αὐτὰ δῆλα δὴ ποὺ συμβαίνουν, δίχως νὰ ἐρωτηθοῦμε καὶ δίχως νὰ μᾶς ὑπολογίζουν,  εἶναι αὐτὰ ποὺ μᾶς κάνουν νὰ αἰσθανόμεθα ντροπὴ καὶ παραμένουν εἶναι ξένα πρὸς τὴν ἀντίληψιν τοῦ μέσου Ἕλληνος… Συνέχεια →

Ἡ δασεία καὶ τὸ δίγαμμα ζοῦν καὶ βασιλεύουν

ἀπὸ τὸν/τὴν

2

Οι αρχαίοι Έλληνες έγραφαν με κεφαλαία γράμματα, χωρίς κενά διαστήματα, χωρίς σημεία στίξης και χωρίς τόνους, γιατί όλα αυτά περιέχονταν μέσα στις ίδιες τις λέξεις που άλλαζαν το ύψος της φωνής. Αργότερα, με τις κατακτήσεις του Μ. Αλεξάνδρου ο ελληνικός κόσμος και ο πολιτισμός του επεκτάθηκαν ως τις Ινδίες. Η ελληνική γλώσσα γίνεται πλέον κοινό κτήμα ενός τεράστιου και πολυποίκιλου πληθυσμού και η αττική διάλεκτος δεν ήταν δυνατόν να παραμείνει αμετάβλητη. Θα αποκτήσει λοιπόν μια νέα γλωσσική μορφή, την ονομαζόμενη ελληνιστική Κοινή ή απλώς Κοινή. Οι Αλεξανδρινοί γραμματικοί ήταν αυτοί που επινόησαν τους τόνους. Συνέχεια →

Ἡ βλακεία εἶναι ἀνίκητος… Ὅπως καὶ οἱ διαστημόβλαχοι.

ἀπὸ τὸν/τὴν

1

Θυμᾶσθε τήν Μαντᾶμ Σουσοῦ;
Θυμᾶσθε τό γέλιο πού κάναμε μέ τίς κοτσάνες της;
Ἔ, κάποιος ἀνεγκέφαλος, κι ὄχι σαφὼς ὁ Ψαθᾶς ποὺ κατεῖχε ἄριστα τὴν Ἑλληνικὴ γλῶσσα, ἀπεφάσισε νὰ μᾶς ἀντιμετωπίζῃ ΜΟΝΟΝ ὡς φιλοθεάμον κοινὸ τῆς Σουσοῦς. Συνέχεια →

Μὲ τὸ χαμόγελο στὰ χείλη…

ἀπὸ τὸν/τὴν

0


“Δεν αναφέρεται το καθεστώς της 4ηςΑυγούστου, ως δικτατορία. Το βιβλίο παρουσιάζει τον Ιωάννη Μεταξά να αναλαμβάνει την εξουσία μετά από ‘κοινωνική αναταραχή που εκφραζόταν με πορείες , διαδηλώσεις και απεργίες‘. Η αφήγηση δίνει στους μαθητές νακαταλάβουν πως ήταν κάτι σαν πατέρας του έθνους, που ήρθε για να επιλύσει ‘την πολιτική αστάθεια‘  από την οποία ‘η Ελλάδα ταλανιζόταν‘.  Ενώ υπόρρητα διατυπώνεται πως οι πορείες , οι διαδηλώσεις και οι απεργίες δεναποτελούν μέσα πάλης του λαού για τα δίκια του, αλλά ‘ταλανίζουν‘  τη χώρα , όταν εκδηλώνονται. […] Ωσαύτως παραδίδονται στη λήθη όλα όσα ο ελληνικός λαός βίωσε και γνωρίζει για τους κυβερνήτες τυχοδιώκτες εκείνης της περιόδου, που στα δύσκολα παρέδωσαν το
λαό και τη χώρα στους κατακτητές, συνεργαζόμενοι με τους Γερμανούς”. Συνέχεια →