Τὸ πραγματικὸ ἄγγιγμα ξεκινᾶ ἀπὸ μέσα μας.
Ξεκινᾶ ἀπὸ τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖον ἐμεῖς βλέπουμε καὶ κατανοοῦμε τὸν κόσμο γύρω μας.
Ὅταν ὁ κόσμος, γιὰ ἐμᾶς, εἶναι κάτι μακρυνό, τότε δὲν μποροῦμε νὰ τὸν ἀγγίξουμε.
Τὸ ἴδιο ἀκριβῶς συμβαίνει καὶ μὲ τὸν ἑαυτόν μας.
Ἐὰν ὁ ἐαυτός μας εἶναι κάποιος …ξένος, μακρυνός, ἄγνωστος, ἀδυνατοῦμε νὰ τὸν ἀγγίξουμε.
Ἐὰν ὅμως εἶναι ὁ ἀγαπημένος μας σύντροφος, τότε τὸ ἄγγιγμα εἶναι αὐτονόητον.
Μόνον ὅταν μποροῦμε νὰ σεβασθοῦμε, νὰ κατανοήσουμε, νὰ ἀγκαλιάσουμε τὸν ἑαυτόν μας αἰσθανόμεθα γεμάτοι καὶ μποροῦμε νὰ τὸ ἐκφράσουμε.
Μόνον ὅταν ἀγγίζουμε τὸν ἑαυτόν μας, μποροῦμε νὰ αἰσθανθοῦμε γεμάτοι καὶ νὰ μοιρασθοῦμε μὲ ἄλλους τὸ ἄγγιγμα.
Μόνον ἐὰν ἀγγίξουμε τοὺς ἄλλους μποροῦμε νὰ μοιρασθοῦμε ὑψηλῆς ἀξίας συναισθήματα καὶ ἰσόβιες σχέσεις σεβασμοῦ καὶ ἀγάπης.
Ἡ ἀνυπαρξία ἐπαφῆς στοὺς ἀνθρώπους γύρω μας εἶναι ἐμφανής.
Ἄνθρωποι ξένοι μεταξύ τους, ποὺ ὑπάρχουν ἀπὸ συνήθεια καὶ πού, ἄν καὶ μὲ ἀγωνίες, ἀδυνατοῦν νὰ δοῦν τὴν ἀλήθεια κατάματα καὶ νὰ ξεκινήσουν ἀπὸ τοὺς ἰδίους.
Εἶναι μόνοι καὶ το ἐκφράζουν. Εἶναι δυστυχισμένοι καὶ γιὰ νὰ μὴν τὸ ἀντιμετωπίσουν τὸ στρέφουν ἐπιθετικὰ ἐπάνω στοὺς γύρω τους.
Ἐὰν δὲν μᾶς ἀρέσῃ αὐτὴ ἡ εἰκόνα, τότε κάτι πρέπει νὰ ἀλλάξουμε…
Κι αὐτὸ ἔχει νὰ κάνῃ μὲ τὴν πραγματικὴ ἐπικοινωνία καὶ τὸ ἄγγιγμα.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.