Ὅπως ἠδη ἔχουμε δηλώσει, δημοσίως, ἡ σελὶς filonoi.gr «ἀδρανοποιεῖται» – σὲ γενικὲς γραμμὲς- δίχως ὅμως τελικῶς νὰ «κλείνῃ». Ἂν καὶ ἀρχικῶς, γιὰ καθαρὰ προσωπικοὺς λόγους, ἀπεφάσισα νὰ «κλειδώσῃ» ἐν τελῶς ἡ σελίς, ἐν τούτοις, ἀκριβῶς διότι μοῦ ἐζητήθη πολλάκις, ἀπεφάσισα νὰ ἀφήσω τὰ κείμενα ἐλεύθερα ξανά. Ἔτσι κι ἀλλοιῶς δὲν ἀλλάζει ἡ ἀρχική μου ἀπόφασις … Συνέχεια
Γιατί; Ὄχι, δὲν θέλω νὰ τυραννήσω κάποιους. Τὸ μόνον ποὺ θέλω εἶναι νὰ μάθω!!! Μόνον νὰ μάθω! Οἱ παπποῦδες μας κάποτε, πολὺ κάποτε, ἔγραφαν μὲ κεφαλαῖα. Γιατί ἔγραφαν ἔτσι; Πῶς κατάφερναν καί διάβαζαν τά σημεῖα στίξεως, τά πνεύματα καί τούς τόνους; Γιατί ἐμεῖς ὅταν βλέπουμε κάτι σάν αὐτό:
Ἰσχύει αὐτὸ γιὰ ὅλον τὸν κόσμο… …μὰ πρῶτα κι ἐπάνω ἀπὸ ὅλα γιὰ ἐμᾶς!!! Συχνά, πολὺ συχνά, καταθέτω μίαν παγιωμένη μου -πλέον- «ἄποψιν», ποὺ τοποθετεῖ τὸν ἄνθρωπο στὸ …«κέντρο τοῦ σύμπαντος». Ἡ ἀλήθεια εἶναι ἀκριβῶς ὅπως τὴν γράφω. Ὅλοι μας, μὰ ὅλοι μας, μηδενὸς ἐξαιρουμένου, ὁ καθεὶς γιὰ τὸν ἑαυτόν του καὶ μόνον, νοιώθουμε πὼς … Συνέχεια
Φοβᾶσαι πολύ;; Ὅλοι μας φοβόμαστε λίγο, ἐὰν ἀφήνουμε τοὺς κατσαπλιάδες τῆς ζωῆς μας νὰ ἀσκοῦν ἐπάνω μας ἐπιδράσεις… Μὰ δὲν ἔχει νόημα, διότι δὲν μᾶς λὲν ἀλήθειες. Δὲν ἔχει νόημα, διότι οὔτως ἤ ἄλλως πρέπει νὰ περάσουμε μέσα ἀπὸ τὴν …κόλασιν κυριολεκτικῶς, γιὰ νὰ εὕρουμε τοὺς Ἑαυτούς μας. Τοὺς πραγματικούς μας Ἑαυτούς. Τοὺς Ἕλληνες … Συνέχεια
Ἔχουμε μήπως ἀναρωτηθῆ γιά τό πόσο ἀνεξάρτητοι, ὡς προσωπικότητες, εἴμαστε; Μήπως τελικῶς ὅλη αὐτή ἡ εἰκόνα πού ἔχουμε «δομήση» γιά ἐμᾶς εἶναι μία πλάνη πού ἀπαιτεῖται (ἐπὶ τέλους!!!) νά καταῤῥιφθῇ, γιά νά ἐπαναδομηθῇ σέ ἄλλα, γερά, θεμέλια; Μήπως καταλήξαμε νά νομίζουμε ἄν τί νά γνωρίζουμε;
Ὅλα αὐτὰ ποὺ μᾶς θυμώνουν, ποὺ μᾶς ἐξοργίζουν, ποὺ μᾶς ἀναστατώνουν τὶς ζωές, ἐὰν τὰ παρατηρήσουμε ψύχραιμα, θὰ διαπιστώσουμε πὼς στὴν πραγματικότητα εἶναι κι αὐτὰ ποὺ ὀφείλουμε νὰ καταπιασθοῦμε ἐντατικῶς μαζύ τους, διότι μᾶς ἀπομειώνουν βαθμοὺς Ἐλευθερίας. Εἶναι στὴν πραγματικότητα ὅλα ἐκεῖνα ποὺ ξεχάσαμε νὰ προστατεύσουμε καὶ τώρα κραυγάζουν πὼς δὲν ἔχουμε ἄλλα περιθώρια. Ὅμως … Συνέχεια
Κάτι ποὺ διαρκῶς μᾶς ὑποχρεώνει νὰ παραμένουμε ἐν ἐγρηγόρσει. Κάτι πολὺ σπουδαῖο μὰ καὶ συνάμα πολὺ ἀσαφές. Κάτι ποὺ διαρκῶς μᾶς κάνει νὰ αἰσθανόμεθα ὅτι παραλείψαμε ἤ ἀγνοήσαμε σπουδαία στοιχεία μὰ καὶ παραλλήλως ποὺ δὲν προσδιορίζεται λεκτικῶς κι ἐννοιολογικῶς… Κάτι ποὺ αἰσθανόμεθα πὼς εἶναι ἡ ἀρχὴ πολλῶν ἐπερχομένων διεργασιῶν, ἀλλὰ ποὺ ἀκόμη ἀδυνατοῦμε νὰ προσδιορίσουμε … Συνέχεια
Γίνεσαι Ὀδυσσεύς. Μὲ κουρέλια ἔφθασε στὴν Ἰθάκη ὁ Ὀδυσσεύς. Γυμνός, λίγο πρίν, στὴν χώρα τῶν Φαιάκων. Μὰ αὐτὰ τὰ κουρέλια, ἢ ἀκόμη καὶ ἡ γύμνια του, δὲν τοῦ ἀπεστέρησαν τὸ Βασίλειό του. Ἀντιθέτως μάλιστα…
