Ὅπως ἠδη ἔχουμε δηλώσει, δημοσίως, ἡ σελὶς filonoi.gr «ἀδρανοποιεῖται» – σὲ γενικὲς γραμμὲς- δίχως ὅμως τελικῶς νὰ «κλείνῃ». Ἂν καὶ ἀρχικῶς, γιὰ καθαρὰ προσωπικοὺς λόγους, ἀπεφάσισα νὰ «κλειδώσῃ» ἐν τελῶς ἡ σελίς, ἐν τούτοις, ἀκριβῶς διότι μοῦ ἐζητήθη πολλάκις, ἀπεφάσισα νὰ ἀφήσω τὰ κείμενα ἐλεύθερα ξανά. Ἔτσι κι ἀλλοιῶς δὲν ἀλλάζει ἡ ἀρχική μου ἀπόφασις … Συνέχεια
Γιατί; Ὄχι, δὲν θέλω νὰ τυραννήσω κάποιους. Τὸ μόνον ποὺ θέλω εἶναι νὰ μάθω!!! Μόνον νὰ μάθω! Οἱ παπποῦδες μας κάποτε, πολὺ κάποτε, ἔγραφαν μὲ κεφαλαῖα. Γιατί ἔγραφαν ἔτσι; Πῶς κατάφερναν καί διάβαζαν τά σημεῖα στίξεως, τά πνεύματα καί τούς τόνους; Γιατί ἐμεῖς ὅταν βλέπουμε κάτι σάν αὐτό:
Ὅταν καθημερινῶς διαπιστώνουμε γύρω μας τὸ ἐπίπεδον καὶ τὸ μέγεθος τῆς καταῤῥεύσεως, εἶναι δύσκολον (ἔως κι ἀδύνατον) νὰ μπορέσουμε νὰ διατηρήσουμε στὸ μυαλό μας ἕναν σκοπό, πολλῷ δὲ μᾶλλον νὰ ἀγνοήσουμε τὴν περιῤῥέουσα καθημερινότητα τῆς ἀποδομήσεως καὶ τῆς καταστροφῆς καὶ νὰ ἐπικεντρωθοῦμε στὴν δημιουργικότητα. Συνήθως μάλιστα ἐπιτρέπουμε στὶς ἐξωτερικὲς συνθῆκες νὰ μᾶς παρασύρουν τόσο πολύ, … Συνέχεια
Σὰν δείκτης… Σὰν ἀφετηρία γιὰ προβληματισμό… Σὰν πηγὴ πληροφορίας… Σὰν μέσον ἐκτονώσεως… Σὰν ἀφορμὴ γιὰ μάθησιν.. Σὰν εὐκαιρία γιὰ ἀποφάσεις…
Ἡ καθημερινότης μας, ἀπείρως διαβρωτική, μὰ καὶ ὑπὲρ τοῦ δέοντος -γιὰ τοὺς πολλοὺς – καθησυχαστική, μᾶς ὁδηγεῖ σταθερῶς, ὡς ἄτομα καὶ ὠς κοινωνίες, σὲ ὅλο καὶ μεγαλύτερες ἀδρανειακὲς καταστάσεις. Ὅσο δὲ περισσότερος ὁ χρόνος παραμονῆς μας σὲ τέτοιες συνθῆκες, τόσο δυσκολότερος ἡ ἀπόφασις γιὰ τὴν ἔξοδό μας ἀπὸ αὐτές. Ὅλα τὰ ἐμπόδια στὰ μάτια μας … Συνέχεια
Εἶναι κάπως …παρανοϊκὸ τὸ νὰ πιστεύουμε πὼς μὲ τόσα προβλήματα ἐμεῖς μποροῦμε νὰ δραπετεύσουμε. Τοὐλάχιστον ἔτσι φαντάζει στὸ μυαλὸ τῶν πολλῶν. Μὰ τὸ νὰ μποροῦμε νὰ …δραπετεύσουμε εἶναι πρωτίστως νοητικὸ καὶ κατόπιν ὅλα τὰ ἄλλα. Τί νά τό κάνω ἐάν πράγματι …δραπετεύσω ἀλλά κουβαλῶ μέσα μου ὅλην τήν καθημερινότητά μου; Ἔχω πάρει τὸ …κλουβί μου … Συνέχεια
…μᾶς ἔρχεται κάπως βαρύ!!! Καὶ μᾶς ἔρχεται βαρύ, διότι τί νά σοῦ κάνουν μόνον τά δικά μας χέρια; Ἐδῶ χρειάζονται στρατοί, χρειάζονται μυαλά, μὰ κυρίως χρειάζονται πατριῶτες συνειδητοποιημένοι κι ἀποφασισμένοι; Καί ποῦ εἶναι; Πῶς τούς συναντοῦμε καί ποῦ; Τί θά ὀργανώσουμε καί τί θά πράξουμε; Ἔχουμε ἰδέα τοῦ τί χρειάζεται; Ἤ μήπως ὄχι;
Θὰ μοῦ πεῖτε, ἴσως, πὼς ἀκόμη δὲν καταλάβαμε τὸ πόσο βαθειὰ θὰ φθάση τὸ …γκρέμισμα. Ἴσως, ἐπίσης, νὰ μοῦ πεῖτε πὼς ἀκόμη τὰ πάντα γκρεμίζονται… Καὶ ἴσως νὰ σκεφθεῖτε πὼς ἀκόμη δὲν ξέρουμε πῶς καὶ ποιοὶ θὰ σωθοῦν ἀπὸ
