Ὅπως ἠδη ἔχουμε δηλώσει, δημοσίως, ἡ σελὶς filonoi.gr «ἀδρανοποιεῖται» – σὲ γενικὲς γραμμὲς- δίχως ὅμως τελικῶς νὰ «κλείνῃ». Ἂν καὶ ἀρχικῶς, γιὰ καθαρὰ προσωπικοὺς λόγους, ἀπεφάσισα νὰ «κλειδώσῃ» ἐν τελῶς ἡ σελίς, ἐν τούτοις, ἀκριβῶς διότι μοῦ ἐζητήθη πολλάκις, ἀπεφάσισα νὰ ἀφήσω τὰ κείμενα ἐλεύθερα ξανά. Ἔτσι κι ἀλλοιῶς δὲν ἀλλάζει ἡ ἀρχική μου ἀπόφασις … Συνέχεια
Χαθήκαμε στίς ψευδο-ἐμμονές μας;
Ἔ καί; Ὅλοι δέν τό παθαίνουν; Τὸ ζήτημα δὲν εἶναι ἐὰν ἔχουμε ψευδο-ἐμμονές. Τὸ ζήτημα εἶναι τὸ ἐὰν μποροῦμε νὰ τὶς ἐγκαταλείψουμε, ὅταν αὐτὲς καταῤῥίπτονται. Κι εὐτυχῶς, ὅλο καὶ περισσότεροι εἶναι αὐτοὶ ποὺ πράγματι, ὅσο κι ἐὰν ξεβολεύονται, τὶς ἐγκαταλείπουν γιὰ νὰ μπορέσουν νὰ σπάσουν μερικὰ ἀπὸ τὰ δεσμά τους.
Ἡ Εὐτυχία μέσα μας κρύβεται…
Καὶ παντοῦ εὑρίσκεται ἡ εὐτυχία καὶ πουθενά, γιατὶ ἡ εὐτυχία μοιάζει σὰν τὶς ἀλγεβρικὲς ἐκεῖνες ἐξισώσεις, ποὺ εἶτε ἔχουν πολλὲς λύσεις, εἴτε καμμιὰ γι’ αὐτὲς λύσις δὲν ὑπάρχει.
Χαζὸς λαὸς ποὺ δὲν πρέπει νὰ γνωρίζῃ τὰ αἴτια τῶν δεινῶν του…
Πυρκαϊές… Νεκροί… Ἄστεγοι… Καταστροφὲς δίχως ἀρχὴ καὶ τέλος… Μαυρίλα καὶ σκοτεινιὰ παντοῦ…
Ἐμεῖς ἐπιλέγουμε ἐὰν πίσω μας θὰ ἀφήνουμε χαρὰ ἤ ἀπογοήτευσιν.
Κάθε φορὰ ποὺ συναντιόμαστε μὲ κάποιον μποροῦμε ἤ νὰα ἐπιβεβαιώσουμε τὴν ἀρνητικότητα, τοὺς φόβους καί τὶς ἀμφιβολίες του ἤ νὰ προσθέσουμε στὴν ἀγάπη, στὸ φῶς καὶ στὴν χαρά του.
Διαλύοντας τοὺς μύθους τῶν ἀλύτων προβλημάτων
Κάθε πρόβλημα, ὄσο δύσκολο, ἄλυτο ἢ ἀνυπέρβλητο κι ἐὰν φαντάζῃ στὰ μάτια μας, γιὰ νὰ ἐπιλυθῇ ἐπιβάλλεται νὰ ἀναλυθῇ μὲ τέτοιον τρόπο, ὥστὲ ἀκολουθῶντας τὰ ἀντίστροφα βήματα ποὺ τὸ ἐδημιούργησαν, νὰ γίνῃ κατανοητὸς ὁ μηχανισμός του καὶ νὰ ἀνευρεθῇ ἡ λύσις τους.
Ζ ῆ σ ε !!!
Κι ἐὰν τὸ αὔριο σοὺ κτυπᾷ τὴν πόρτα,